Ҹәннәт ҝәтирән бир һөкумәт

Иса јер үзүндә олдуғу заман өз давамчыларына Аллаһын Падшаһлығынын ҝәлмәси һаггында дуа етмәји өјрәдирди: “Палшаһлығын ҝәлсин; ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә Сәнин ирадән олсун” (Матта 6:9, 10). О, дурмадан ‘Падшаһлығын Мүждәси’ һаггында данышырды (Матта 4:23). О, Падшаһлыг һаггында олдуғу кими һеч бир шеј һаггында бу гәдәр чох данышмырды. Нәјә ҝөрә? Она ҝөрә ки, мәһз Падшаһлыг васитәсилә Аллаһ, һәјаты бу ҝүн белә дөзүлмәз һала салан проблемләри һәлл едәҹәк. Тезликлә Аллаһ Падшаһлыг васитәсилә мүһарибәләрә, аҹлыға, хәстәликләрә, ҹинајәтләрә сон гојараг сүлһ вә бирлији бәрпа едәҹәк.

Сән белә дүнјада јашамаг истәјәрдинми? Әҝәр истәјирсәнсә, онда сән бу китабчаны охумалысан. Сән бурадан өјрәнәҹәксән ки, бу Падшаһлыг һөкумәтдир, амма о, бир заман бәшәријјәти идарә едән бүтүн һөкумәтләрдән јахшыдыр. Ејни заманда, сән чох ҝөзәл тарихлә таныш олаҹагсан: Аллаһ Өзүнүн Падшаһлыг һаггында олан нијјәтини јаваш-јаваш хидмәтчиләринә неҹә ашкар едирди. Бундан әлавә, Падшаһлығын артыг индидән сәнә неҹә көмәк етдијини ҝөрәҹәксән.

Шүбһәсиз, сән артыг индидән Аллаһын Падшаһлығынын вәтәндашы ола биләрсән. Анҹаг онун тәрәфини тутмаздан әввәл сән онун һаггында даһа чох билмәлисән. Буна ҝөрә дә биз сәни, бу китабчаны дәриндән өјрәнмәјә дә’вәт едирик. Китабчанын бүтүн мәзмуну Мүгәддәс Китаба әсасланыр. Ҝәл әввәлҹә Аллаһын Падшаһлығынын нә үчүн белә лазым олдуғуну өјрәнәк.

Бәшәр тарихинин башланғыҹында, Аллаһ илк инсаны камил јарадыб, ону ҹәннәтдә јерләшдирди. Һәмин вахт Падшаһлыг лазым дејилди.

Анҹаг бизим улу валидејнләримиз Адәм вә Һәвва үсјанчы мәләкин — Шејтанын сөзүнә гулаг асдылар. О, Аллаһа бөһтан атараг онлары Аллаһа гаршы үсјан етмәјә тәһрик етди. Беләликлә, онлар өлүмә лајиг олдулар, чүнки “ҝүнаһын әвәзи өлүмдүр” (Ромалылара 6:23).

Камил олмајан инсанын камил өвлады ола билмәз. Буна ҝөрә дә Адәмлә Һәвванын бүтүн нәсилләри гејри-камил, ҝүнаһкар вә өлүм мәһкумијјәтилә доғулдулар (Ромалылара 5:12).

Һәмин вахтан бәри, ҝүнаһ вә өлүм лә’нәтиндән азад олмаг үчүн Аллаһын Падшаһлығы лазым олду. Бу Падшаһлыг һәм дә Аллаһын исмини Шејтанын бүтүн бөһтанларындан тәмизләмәли иди.

Јегова Аллаһ вә’д етмишди ки, бәшәријјәти ҝүнаһдан азад етмәк үчүн хүсуси бир “Зүрјәт” доғулаҹагдыр (Тәквин 3:15). Бу “Зүрјәт” Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы олмалы иди.

Бәс бу Зүрјәт ким ола биләрди?

Адәмин ҝүнаһ ишләтмәсиндән тәхмини 2000 ил кечдикдән сонра, јер үзүндә Ибраһим адлы чох садиг олан бир киши јашајырды. Јегова она, доғма шәһәрини тәрк едиб Фәләстин дијарында чадырларда јашамағы әмр етди.

Ибраһим Јегованын бүтүн тапшырығыны, һәтта сон дәрәҹә чәтин олан бир әмри дә јеринә јетирди. Јегова Ибраһимә оғлу Исһагы гурбанҝаһ үзәриндә гурбан вермәсини бујурду.

Һәгигәтдә исә Јегова инсан гурбанлығыны истәмирди. О, јалныз Ибраһимин Ону нә гәдәр ҝүҹлү севдијини билмәк истәјирди. Ибраһим Исһагы өлдүрмәјә һазыр олдуғу мәгамда, Јегова ону дајандырыр.

Ибраһимин ҝөстәрдији бөјүк имана ҝөрә Јегова, Фәләстин торпағыны онун нәслинә верәҹәјин вә һәмин Зүрјәтин онун оғлу Исһагын нәслиндән олаҹағыны вә’д етди (Тәквин 22:17, 18; 26:4, 5).

Исһагын Есав вә Јагуб адлы әкиз оғлу вар иди. Јегова билдирди ки, вә’д едилмиш Зүрјәт Јагубун тәрәфиндән төрәјәҹәк (Тәквин 28:13—15).

Јегованын она Исраил адыны да вердији Јагубун 12 оғлу вар иди; вә сонрадан бүтүн оғулларын өвладлары төрәди. Бунунла да ҝет-ҝедә Ибраһимин өвладлары чохалырды (Тәквин 46:8—27).

Һәмин әразидә аҹлыг башлајан заман Јагуб, Мисир һөкмдары фир’онун дә’вәтинә әсасән, аиләсилә бәрабәр Мисирә көчүр (Тәквин 45:16—20).

Мисирдә ашкар олду ки, вә’д олунмуш Зүрјәт Јагубун Јаһуда адлы оғлунун нәслиндән чыхаҹаг (Тәквин 49:10).

Јагубун өлүмүндән сонра онун нәсли артды вә нәһајәтдә онлар бүтөв бир халг олдулар. Бу вахт мисирлиләр горхуја дүшүб онлары өзләринә гул етдиләр (Чыхыш 1:7—14).

Инди исә, Аллаһ садиг инсан олан Мусаны һәмин вахт һөкмранлыг едән фир’онун јанына ҝөндәрди ки, Исраил оғулларыны бурахсын (Чыхыш 6:10, 11).

Фир’он буну етмәјә разылашмадығы үчүн Аллаһ мисирлиләрә он ҹәза верди. Сонунҹу ҹәза хүсусунда Аллаһ өлүм мәләкини, мисирлиләрин бүтүн илк доғулан оғулларыны өлдүрмәк үчүн ҝөндәрди (Чыхыш 7—12 фәсилләр).

Исраиллиләрә исә Аллаһ бујурду ки, әҝәр онлар ахшам јемәјинә гузу кәсиб онун ганыны гапынын чәрчивәсинә сүртәрләрсә, өлүм мәләки онларын евләриндән јан кечәҹәк. Беләликлә, исраиллиләрин илкинләри мүдафиә олундулар (Чыхыш 12:1—35).

Нәтиҹәдә, фир’он исраиллиләрин Мисирдән чыхмаларыны әмр етмәјә мәҹбур олду. Лакин сонрадан о, фикрини дәјишиб, онлары ҝери гајтармаг үчүн онларын архаларынҹа ҝетди.

Јегова, Гырмызы дәнизин ортасындан јол ачараг исраиллиләри хилас етди. Фир’он вә ордусу онлара чатмаг истәдикдә исә һамысы боғулдулар (Чыхыш 15:5—21).

Јегова Исраил оғулларыны сәһрада јерләшән Сина дағынын әтәјинә ҝәтирди. Орада онлара өз Ганунуну верди вә вә’д етди ки, әҝәр онлар ганунлара әмәл едәрләрсә каһинләр шаһлығы вә мүгәддәс халг олаҹаглар. Бу о демәк иди ки, вахтилә исраиллиләрә Аллаһын Падшаһлығында әһәмијјәтли јери тутмаға имкан јарадылмышды (Чыхыш 19:6; 24:3—8).

Бир илә јахын Сина дағы әтрафында олараг, Јегова онлары улу бабалары Ибраһимә вә’д етдији торпаға, јә’ни Фәләстинә јола салды.

Фәләстиндә бир гәдәр јашадыгдан сонра Аллаһ исраиллиләрин падшаһлар васитәсилә идарә олунмаларына разылыг верди. Бунунла да, јер үзүндә Аллаһын падшаһлығы јаранды.

Јәһуда нәслиндән олан Давуд Исраилин икинҹи падшаһы олду. Давуд, Исраилин бүтүн дүшмәнләринә галиб ҝәлиб, Јерусәлими өз падшаһлығынын пајтахты етди.

Давудун идарә етдији вахтда баш верән һадисәләр ҝөстәрир ки, Јегованын тәрәфдар олдуғу падшаһы, јер үзүндә мөвҹуд олан һакимијјәтләрин һеч бири мәғлуб етмәк гүввәсиндә дејилләр.

Јегова, вә’д едилмиш Зүрјәтин Давудун нәслиндән олаҹағыны сөјләди (1 Тарихләр 17:7, 11, 14).

Давуддан сонра, онун оғлу Сүлејман идарә етди. О, мүдрик падшаһ иди вә онун идарә етдији заман халг шән һәјат кечирирди.

Сүлејман, һәм дә Јерусәлимдә Јеговаја чох ҝөзәл мә’бәд тикди. Сүлејманын идарәси алтында Исраилдә олан шәраит, Аллаһын ҝәләҹәкдә олаҹаг Падшаһлығынын бәшәријјәтә верәҹәји хејир-дуаны гисмән ҝөстәрир (1 Краллар 4:24, 25).

Лакин Сүлејмандан сонра ҝәлән падшаһларын чоху е’тибарсыз олдулар.

Буна бахмајараг, Јерусәлимдә һәлә Давудун нәсли идарә едәркән, Јегова Јешаја пејғәмбәр васитәсилә хәбәр верди ки, ҝәдәҹәкдә бүтүн Јер күрәсини Давуд нәслинин садиг Оғлу идарә едәҹәк. О, елә һәмин вә’д олунмуш Зүрјәт олаҹаг (Јешаја 9:6, 7).

Јешаја габагҹадан сөјләди ки, Онун идарәси, Сүлејманын идарә етмәсиндән даһа чох иззәтли олаҹаг (Јешаја 11 вә 65-ҹи фәсилләр).

Бу вахта гәдәр ҝөрүнмәмиш бир дәрәҹәдә, Аллаһын хидмәтчиләри өзләриндән сорушурлар: Бәс бу Зүрјәт ким олаҹаг?

Анҹаг Зүрјәт ҝәлинҹәјә гәдәр Исраил падшаһлары о дәрәҹәдә позулдулар ки, б. е. ә. 607-ҹи илдә Јегова өз халгынын бабиллиләр тәрәфиндән мәғлуб олуб, онун бөјүк һиссәсинин Бабилә әсир апарылмасына јол верди. Амма Аллаһ Өз вә’дини унутмады. Зүрјәт Давудун нәслиндән ҝәлмәли иди (Һезекиел 21:25—27).

Исраилдә баш верән һадисәләри, инсан падшаһынын нә гәдәр мүдрик вә садиг олса да ҝәтирдији хејир-дуаларын мүвәггәти олдуғуну ҝөстәрирләр. Садиг инсанлар өлүрләр, онларын давамчылары исә е’тибарсыз ола билирләр. Бәс чыхыш јолу һарададыр? Вә’д олунмуш Зүрјәтдә.

Будур, мин илләр кечдикдән сонра нәһајәт, Зүрјәт ҝәлди. Ахы бу Зүрјәт ким иди?

Бу суала, Мәрјәм адлы исраилли бакирә гыза бир мәләк ҹаваб верди. О, хәбәр верди ки, онун Иса адлы оғлу олаҹаг.

Будур, мәләк белә сөјләди: “О, бөјүк олаҹаг, Һәгг-Тәала Аллаһын Оғлу адланаҹагдыр; вә Рәб Аллаһ Она атасы Давудун тахтыны верәҹәкдир; ... [о] падшаһлыг едәҹәк” (Лука 1:32, 33).

Демәли, Иса, вә’д едилмиш һәмин Зүрјәт вә нәһајәтдә, Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы олмалы иди. Бәс Иса, өзүндән әввәл јашамыш садиг инсанлардан нә илә фәргләнирди?

Исанын анадан доғулмасы мө’ҹүзә илә олду. Анасы бакирә гыз иди вә онун инсан атасы олмады. Бу вахта гәдәр Иса ҝөјләрдә јашамыш вә сонрадан Аллаһын мүгәддәс руһу, јә’ни Онун фәал гүввәси илә Мәрјәмин бәтнинә кечирилмишди. Буна ҝөрә дә о, Адәмин ҝүнаһыны мирас алмады. Бүтүн һәјаты боју Иса бир дәфә дә олсун белә, ҝүнаһ ишләтмәди (1 Петер 2:22).

Иса 30 јашына чатаркән вәфтиз олунду.

О, инсанлара Аллаһын Падшаһлығы һаггында данышырды вә нәһајәт, өзүнү һәмин Падшаһлығын Падшаһы кими тәгдим етди (Матта 4:23; 21:4—11).

Ејни заманда о, бир чох мө’ҹүзәләр ҝөстәрирди.

О, хәстәләрә шәфа верирди (Матта 9:35).

Мө’ҹүзә илә аҹлары дојуздурурду (Матта 14:14—22).

О, һәтта өлүләри дирилдирди (Јәһја 11:38—44).

Бу мө’ҹүзәләр, Исанын, Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы олан заман бәшәријјәт үчүн едәҹәји ишләри ҝөстәрир.

Јадындадырмы, Давуд падшаһ Јерусәлими неҹә өз падшаһлығынын пајтахты етди? Иса, Аллаһын Падшаһлығынын јер үзүндә јох, ҝөјләрдә јерләшәҹәјини изаһ етди (Јәһја 18:36). Буна ҝөрә дә Падшаһлыг “сәмави Јерусәлим” адланыр (Ибраниләрә 12:22, 28).

Иса, һәмин Падшаһлығын вәтәндашлары үчүн ваҹиб олан ганунлары тәсвир етмишди. Һазырда һәмин ганунлар Мүгәддәс Китабда јерләшир. Онлардан ән әсасы, инсанларын Аллаһы вә гоншуларыны севмәләридир (Матта 22:37—39).

Иса һәм дә ашкар етди ки, о, Падшаһлыгда јеҝанә һаким олмајаҹаг. Онунла бәрабәр, ҝөјләрә ҝетмәк үчүн сечилмиш инсанлар идарә едәҹәкләр (Лука 12:32; Јәһја 14:3). Бәс онлар нечә нәфәр олаҹаглар? Вәһј 14:1-дә ҹаваб верилир: 144 000.

Әҝәр јалныз 144 000 инсан ҝөјләрә ҝедиб, Мәсиһлә идарә едәҹәкләрсә, бәс галан башга инсанлар нәјә үмид едә биләрләр?

Мүгәддәс Китабда дејилир: “Салеһләр јери мирас алыр вә онда әбәдијјән јашајырлар” (Мәзмурлар 37:29).

Јер үзүндә әбәди јашајаҹаг инсанлар “башга гојунлар” адланырлар (Јәһја 10:16).

Беләликлә, ики үмид мөвҹуддур. Јүз гырх дөрд мин инсан Јегова Аллаһ тәрәфиндән ҝөјләрә дә’вәт олунурлар ки, орадан Иса Мәсиһлә бәрабәр идарә етсинләр. Галан милјонларла инсанлар бу Падшаһлығын вәтәндашлары кими, јер үзүндә әбәдијјән јашамаға гәти үмид әлдә едирләр (Вәһј 5:10).

Шејтан, Исаја нифрәт етди вә она гаршы мүгавимәтләр төрәдирди. Исанын тәблиғат фәалијјәтиндән үч ил јарым кечдикдән сонра, Шејтан, онун һәбс едилиб, дирәк үзәриндә мисмарланараг өлдүрүлмәсинә сәбәб олду. Бәс Аллаһ нә үчүн буна јол верди?

Хатырлајаг: биз, Адәмдән төрәдијимиз үчүн, һамымыз ҝүнаһ ишләдиб, өлүм газанырыг (Ромалылара 6:23).

Ону да јада салаг ки, Исанын доғулмасы мө’ҹүзәли олдуғуна ҝөрә о, камил иди вә өлүм газанмады. Буна бахмајараг, Аллаһ Шејтана иҹазә верди ки, ‘Исанын топуғуну санҹсын’, јә’ни ону өлдүрсүн. Лакин Аллаһ Исаны, өлмәз руһ варлығы кими, јенидән һәјата дирилтди. Иса, әввәлки кими камил инсан һәјаты һүгугуна саһиб олдуғу үчүн бу һүгугдан истифадә едәрәк, биз инсанлары өлүм әсарәтиндән азад едә биләр (Тәквин 3:15; Ромалылара 5:12, 21; Матта 20:28).

Исанын гурбанлығынын әһәмијјәтини тамам дәрк етмәјимиз үчүн, Мүгәддәс Китаб онун һаггында пејғәмбәрлик нүмунәләри васитәсилә данышыр.

Мәсәлән, Јегова, Ибраһимин мәһәббәтини јохлајараг, өз оғлуну гурбан вермәји она неҹә әмр етдијини хатырлајырсанмы?

Бу, Исанын гурбанлығына пејғәмбәрлик нүмунәсини тәгдим едирди. Бунунла, Јегованын, инсанлара гаршы һәдсиз дәрәҹәдә ҝүҹлү мәһәббәти сајәсиндә, бизим һәјат әлдә етмәјимиз үчүн Өз Оғлу Исанын бизим уғрумузда өлмәсинә јол вердији ҝөстәрилмишди (Јәһја 3:16).

Јегова исраиллиләри Мисирдән неҹә азад едиб, өлүм мәләкинә јан кечмәји бујурараг, онларын илкинләрини хилас етдији јадындадырмы? (Чыхыш 12:12, 13).

Бу, пејғәмбәрлик нүмунәсини тәгдим едирди. Гузунун ганы исраиллиләрин илкинләри үчүн һәјат мә’насы вердији кими, Исанын төкүлән ганы да она иман едәнләр үчүн һәјат демәкдир. Һәмчинин, һәмин ахшам баш верән һадисә исраиллиләр үчүн азадлыг ифадә етдији кими, Исанын өлүмү дә инсанлара ҝүнаһ вә өлүмдән азадлыг ҝәтирир.

Елә буна ҝөрә дә, Иса “дүнјанын ҝүнаһыны ортадан галдыран Аллаһын Гузусу” адландырылыр (Јәһја 1:29).

Бундан әлавә, Иса јер үзүндә оларкән әтрафына шаҝирдләр топлады вә Падшаһлыг һаггындакы хош хәбәрин о заман вә һәтта өлүмүндән сонра да тәблиғ едилмәси үчүн онлары өјрәдирди (Матта 10:5; Лука 10:1).

Бу шаҝирдләр, Өз Падшаһлығында Иса илә бәрабәр идарә етмәк үчүн Аллаһын сечдији илк инсанлар идиләр (Лука 12:32).

Аллаһын јәһудиләрә, әҝәр онлар Гануна әмәл едәрләрсә, “каһинләр падшаһлығы” олаҹагларыны вә’д етдијини хатырлајырсанмы? Инди будур, әҝәр онлар Исаны гәбул етсәјдиләр, онлар, Аллаһын Падшаһлығында јер тутуб сәмави каһинләр олараг хидмәт етмәк имканына саһиб олардылар. Лакин онларын әксәријјәти Исаны гәбул етмәди.

Буна ҝөрә һәмин вахтдан бәри, јәһудиләр Аллаһ тәрәфиндән сечилмиш халг дејилдиләр; Фәләстин исә Вә’д Едилән Дијар олмады (Матта 21:43; 23:37, 38).

Јегова, Исанын вахтындан бизим ҝүнләрә гәдәр, ҝөјләр һакимијјәтиндә Иса илә бәрабәр падшаһлыг етмәјә инсанлар топлајырды. Һазырда, јер үзүндә онлардан јалныз бир нечә мин нәфәр јашајыр. Биз онлары мәсһ олунмуш галыглар адландырырыг (Вәһј 12:17).

Инди сән, Аллаһын Падшаһлығынын нә демәк олдуғуну даһа јахшы анлајырсан. О, ҝөјләрдә олан һөкумәтдир; онун Падшаһы — Иса Мәсиһ вә Јердән сечилмиш 144 000 инсан онунла бәрабәрдирләр. Бу һөкумәт Јерин садиг сакинләрини идарә едәҹәк вә Јер үзүндә сүлһ јаратмаға гадир олаҹаг.

Иса, өлүмүндән сонра дирилдилди вә ҝөјә галдырылды. Орада о, ҝөзләди ки, Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы кими һөкм едәҹәји вахтын јетишдијини Аллаһ нә заман дејәҹәк (Мәзмурлар 110:1). Бәс бу нә заман баш верәҹәк?

Јегова, Падшаһлыг һаггында бир шеји изаһ етмәк үчүн, арабир инсанлара рө’ја верирди.

Даниелин ҝүнләриндә Јегова, Бабилин падшаһы Навуходоносора белә бир рө’ја верди. Һәмин рө’ја бөјүк бир ағаҹ һаггында иди (Даниел 4:10—37).

Ағаҹы кәсдиләр вә ҝөвдәсини једди ил үчүн гандалладылар.

Ағаҹ, Навуходоносору тәмсил едирди. Ҝөвдә једди ил үчүн гандалландығы кими, Навуходоносор да једди ил руһи хәстә олду. Бундан сонра онун ағлы башына ҝәлди.

Бүтүн бу, пејғәмбәрлик нүмунәсинә хидмәт едирди. Навуходоносор, Јегованын үмумдүнја һөкмранлығыны тәмсил едирди. Башланғыҹда бу, Јерусәлимдә Давуд падшаһын нәсли васитәсилә һәјата кечирилмишди. Б. е. ә. 607-ҹи илдә Јерусәлим бабиллиләр тәрәфиндән мәғлуб едилән заман һәмин падшаһлыг хәтти кәсилди. “Һагг киминсә о ҝәлинҹәјә гәдәр” Давудун нәслиндән падшаһ олмамалы иди (Һезекиел 21:27). Бу, Иса Мәсиһ олду.

Бәс бизим ерадан әввәл 607-ҹи илдән, Исанын идарә едәҹәји вахта кими нә гәдәр вахт кечмәли иди? Једди пејғәмбәрлик или. Онлар 2520 илә бәрабәрдирләр (Вәһј 12:6, 14). Б. е. ә. 607-ҹи илдән 2520 или һесабласаг, бизи ерамызын 1914-ҹү илинә ҝәтириб чыхарыр.

Беләликлә, Иса 1914-ҹү илдә ҝөјләрдә идарә етмәјә башлады. Буну неҹә баша дүшмәк олар?

Мүгәддәс Китаб бу суала һәвари Јәһјанын вәһјиндә ҹаваб верир.

О, ҝөјләрдә оғлан ушағы доған бир гадын ҝөрдү (Вәһј 12:1—12).

Бу гадын, ҝөјләрдә Аллаһа хидмәт едән бүтүн мәләкләрдән ибарәт, Аллаһын ҝөјләр тәшкилатыны тәмсил едир. Оғлан ушағы исә, Аллаһын Падшаһлығыны ифадә едир. Бу Падшаһлыг 1914-ҹү илдә “доғулду”.

Бәс бундан сонра нә олду? Һәр шејдән әввәл, Иса Падшаһ вәзифәсиндә Шејтаны вә онунла бәрабәр үсјан едән мәләкләри ҝөјдән јер үзүнә атды (Вәһј 12:9).

Мүгәддәс Китаб, бунун нәјә сәбәб олаҹағыны тәсвир едир: “Еј ҝөјләр вә ораларда јашајанлар, севинин! Јерә вә дәнизә вај олсун, чүнки иблис, вахтынын аз олдуғуну биләрәк бөјүк гәзәблә јаныныза енди” (Вәһј 12:12).

Буна ҝөрә Иса ҝөјләрдә идарә етмәјә башладығы заман, онун дүшмәнләри јер үзүндә чох фәаллашдылар. Мүгәддәс Китабын пејғәмбәрлијинә әсасән, о, өз дүшмәнләри арасында идарә етмәјә башлады (Мәзмурлар 110:1, 2).

Бәс бу, бәшәријјәт үчүн һансы мә’наны дашымалы иди?

Иса, мүһарибәләр, әрзаг мәһсулларынын гытлығы, хәстәликләр вә зәлзәләләр олаҹағына мә’лумат вермишди (Матта 24:7, 8; Лука 21:10, 11).

Ҝөрдүјүмүз кими, бу һадисәләр 1914-ҹү илдән баш верир вә бу да Падшаһлығын һәмин вахтдан идарә етмәјә башладығына даһа бир сүбутдур.

Вәһј китабында дејилир ки, инсанлар ‘јери мәһв едәҹәкләр’ (Вәһј 11:18). Биз буну да 1914-ҹү илдән хүсусилә ҝөрүрүк.

Һәвари Павел әлавә етди ки, инсанлар “худбин, пулпәрәст... валидејнләринә итаәт етмәјән... барышмаз, бөһтанчы, нәфсини сахламајан” олаҹаглар (2 Тимотејә 3:1—5).

Бу ҝүн һәјатын нә үчүн белә дөзүлмәз олдуғу инди сәнә ајдындыр. Шејтан сон дәрәҹә фәалдыр. Амма диҝәр тәрәфдән, Аллаһын Падшаһлығы да фәал тә’сир едир.

Иса илә бәрабәр ҝөјләрдә идарә етмәк үмидини әлдә едәнләр, 1914-ҹү илдән тез бир заманда, Падшаһлығын гурулмасы һаггында хош хәбәри тәблиғ етмәјә башладылар. Исанын пејғәмбәрлијинә әсасән, бу тәблиғ дүнјанын һәр јеринә јајылмышдыр (Матта 24:14).

Бәс бу тәблиғат фәалијјәтинин мәгсәди нәдир?

Биринҹиси, Аллаһын Падшаһлығы һаггында инсанлары хәбәрдар етмәк.

Икинҹиси, Бу Падшаһлығын вәтәндашы олуб олмадыгларыны һәлл етмәкдә онлара көмәк ҝөстәрмәк.

Иса әввәлҹәдән демишди ки, бизим ҝүнләрдә бүтүн бәшәријјәт бөлүнмәлидир, јә’ни вахтилә орада гојуна вә кечијә бәнзәр инсанлар олаҹаглар (Матта 25:31- 46).

“Гојунлар” — Исаны вә онун гардашларына мәһәббәт ҝөстәрмиш олан шәхсләрдир. “Кечиләр” — ону вә онун гардашдларыны севмәјәҹәк шәхсләр олаҹаглар.

“Гојунлар” әбәди һәјат алаҹаглар, “кечиләр” исә буна наил олмајаҹаглар.

Падшаһлыг һаггында хош хәбәрин тәблиғ едилмәсилә, инсанлар гојуна вә ја кечијәбәнзәр сурәтдә өз мүнасибәтләрини билдирсинләр дејә, онлара көмәк ҝөстәрилир.

Пејғәмбәр Јешаја пејғәмбәрлик едәрәк белә демишди:

“Вә сон ҝүнләрдә ваге олаҹаг ки, дағларын башында Рәб евинин дағы гојулаҹаг вә тәпәләрдән јухары јүксәләҹәк; вә бүтүн милләтләр она ахаҹаглар” (Јешаја 2:2).

Бәшәријјәт инди “сон ҝүнләрлә” үзбәүз дурур.

Јегованын ибадәт “еви” бүтүн јалан динләр үзәриндә “јүксәл”ди.

“Вә чох халглар ҝедәҹәкләр вә дејәҹәкләр: Ҝәлин вә Рәббин дағына, Јагубун Аллаһынын евинә чыхаг; вә Өз јолларыны бизә өјрәдәҹәк вә Онун јолларында јеријәҹәјик” (Јешаја 2:3).

Беләликлә, инди бүтүн халглардан бир чох инсанлар Јеговаја ибадәтә ҝәлир вә башгаларыны да бу ишә дә’вәт едирләр. Онлар, өз һәрәкәтләри илә Јегованы разы салмағы өјрәнирләр.

“Вә гылынҹларыны котан дәмирләри вә мизрагларыны бағча бычағы едәҹәкләр; милләт милләтә гаршы гылынҹ галдырмајаҹаг вә артыг дөјүшә өјрәнмәјәҹәкләр” (Јешаја 2:4).

Јеговаја итаәт едәнләр, меһрибан вә сүлһсевәр халгдыр.

Аллаһын Падшаһлығынын фәалијјәти нәтиҹәсиндә, бүтүн дүнјада милјонларла инсанлар инди бу Падшаһлығын вәтәндашларыдырлар.

Онлар, ҝөјләрдә Мәсиһлә идарә етмәк үмидини әлдә едән “галыг” әтрафына топланырлар.

Аллаһын тәшкилаты васитәсилә, онлар руһани гида алырлар (Матта 24:45—47).

Онлар, бир-бирләрини ҝерчәкдән севән үмумдүнја мәсиһчи гардашлығыны тәшкил едирләр (Јәһја 13:35).

Онлар, үрәк раһатлығына вә ҝәләҹәклә бағлы үмидә саһибдирләр (Филипијлиләрә 4:7).

Тезликлә, хош хәбәрин тәблиғ едилмәси сона чатаҹаг. Бүтүн “гојунлар” мүәјјән олунаҹаглар. Бәс сонра бу Падшаһлыг һансы иши едәҹәк?

Аллаһын халгынын бүтүн дүшмәнләринә Давуд падшаһын неҹә галиб ҝәлдијини хатырлајырсанмы? Бәли, Падшаһ Иса да ејни иши едәҹәк.

Бир дәфә Навуходоносор падшаһ јухусунда, онун вахтындан бизим ҝүнләрә гәдәр бүтүн дүнја һакимијјәтләрини тәмсил едән, бөјүк һејкәл ҝөрдү.

Сонра дағдан бир даш ајрылыб бу һејкәли дармадағын етдијини ҝөрдү. Һәмин даш Аллаһын Падшаһлығына нүмунә иди.

Бүтүн бунлар, буҝүнкү пис әшјалар системинин мәһв едилмәси мә’насыны дашыјыр (Даниел 2:44).

Падшаһлығын јох едәҹәји бә’зи шејләр бунлардыр.

Јаланчы дин дәнизә атылан дәјирман дашы кими јох олаҹаг (Вәһј 18:21).

Буна ҝөрә дә, Аллаһы севәнләрин һамысы, ҜЕҸИКДИРМӘДӘН јаланчы дини тәрк етмәјә дә’вәт олунурлар (Вәһј 18:4).

Сонра Падшаһ Иса ‘милләтләри вураҹаг вә онлары дәмир чомагла отараҹаг’ (Вәһј 19:15).

Бу сәбәбдән, Јегованын Шаһидләринин верҝиләри өдәјиб, һөкумәт ганунларына табе олмаларына бахмајараг, онлар сијасәтә гарышмајырлар.

Нәһајәтдә, бөјүк “әждаһа” адланан Шејтанын өзү гујуја атылаҹаг (Вәһј 20:2, 3).

Бу мәшәггәтдә јалныз “гојунлар”, јә’ни Исаја Падшаһ олараг табе олан инсанлар сағ галаҹаглар (Матта 25:31—34, 41, 46).

Һәвари Јәһја, мәшәггәтдә сағ галаҹаг “гојунлар” һаггында вәһј ҝөрмүшдү.

“Бундан сонра бахыб ҝөрдүм ки, һәр милләтдән, бүтүн гәбиләләрдән, халглардан вә дилләрдән олан, кимсәнин сајмаға гадир олмадығы бөјүк бир издиһам, ағ либас ҝејиб, әлләриндә палма будағы тахтын вә Гузунун гаршысында дурублар” (Вәһј 7:9).

Бу “бөјүк бир издиһам”, хош хәбәрин тәблиғинә јахшы мүнасибәт ҝөстәрән инсанлардан ибарәтдир.

Онлар, “бөјүк әзабдан чыханлардыр” (Вәһј 7:14).

“Палма будағы”, онларын, Исаны өз Падшаһлары кими саламладыгларыны ҝөстәрир.

Онларын ‘ағ либаслары’, Исанын гурбанлығына иман етдикләринә шәһадәтдир.

“Гузу” — Иса Мәсиһи тәгдим едир.

Онлар нәтиҹәдә һансы хејир- дуалара саһиб олаҹаглар? Јадындадырмы, садиг падшаһ Сүлејман өлкәни идарә едәндә Исраилдә оланлар неҹә хошбәхт идиләр? Бу, Падшаһ Исанын рәһбәрлији алтында Јер күрәси сакинләринин чох хошбәхт олаҹагларына кичик нүмунә иди.

Јешајанын пејғәмбәрлијинә әсасән, һәм инсанлар, һәм дә инсанларла һејванлар арасында әсл сүлһ олаҹаг (Мәзмурлар 46:9; Јешаја 11:6—9).

Иса, јер үзүндә хидмәт едәркән хәстәләрә шәфа вердији кими, ҝәләҹәкдә дә бәшәријјәтин бүтүн хәстәликләринә сон гојаҹаг (Јешаја 33:24).

Аҹ олан чох сајлы инсанлары дојурдуғу кими, о, бәшәријјәт арасында олан әрзаг гытлығыны да арадан галдыраҹаг (Мәзмурлар 72:16).

Ејни заманда, өлүләри дирилтдији кими, о, Аллаһын Падшаһлығына там табе олмаг имканыны әлдә етмәдән өлән шәхсләри дә дирилдәҹәкдир (Јәһја 5:28).

О, бәшәријјәти јаваш-јаваш, Адәмин итирдији камиллијә ҝәтирәҹәк.

Доғрудан да бу, мө’ҹүзәли ҝәләҹәк дејилми? Сән, ону ҝөрмәк истәјәрдинми? Әҝәр белә исә, Аллаһын Падшаһлығына табе олуб, “гојунлар”дан бири сајылмаг үчүн ҝеҹикдирмәдән фәалијјәт ҝөстәр.

Мүгәддәс Китабы өјрәниб, Јегова Аллаһ вә Иса Мәсиһ һаггында өјрән (Јәһја 17:3).

Бу Падшаһлығын вәтәндашлары олан шәхсләрлә үнсијјәтдә ол (Ибраниләрә 10:25).

Падшаһлығын ганунлары илә таныш олуб, онлары јеринә јетир (Јешаја 2:3, 4).

Өз һәјатыны Јеговаја хидмәт үчүн һәср едиб вә буну вәфтизлә тәмсил ет (Матта 28:19, 20).

Јегова Аллаһы разы салмајан оғурлуг, јалан, әхлагсызлыг вә сәрхошлуг кими писликләрдән узаг ол (1 Коринфлиләрә 6:9—11).

Падшаһлыг һаггында хош хәбәрин тәблиғат ишиндә иштирак ет (Матта 24:14).

О заман сән, Адәмин өз нәсилләри үчүн итирдији Ҹәннәтин јенидән бәрпа олундуғуну ҝөрәҹәксән вә бу пејғәмбәрлијин јеринә јетдијинин дири шаһиди олаҹагсан: “Тахтдан јүксәк бир сәс ешитдим. Дејирди: Будур, Аллаһын чадыры инсанларла бәрабәрдир вә О, онларла бәрабәр јашајаҹагдыр. Онлар Онун халгы олаҹаг вә Аллаһын Өзү онларла олаҹагдыр. Онларын ҝөзләриндән бүтүн јашлары силәҹәкдир. Артыг өлүм мөвҹуд олмајаҹаг; артыг нә кәдәр, нә фәрјад, нә дә ағры олаҹагдыр, чүнки әввәлки шејләр кечиб ҝетди” (Вәһј 21:3, 4).

[20—ҹи сәһифәдә олан хәритә]

(Там мә’лумат алмаг үчүн әдәбијјата бах)

607-ҹи ил б. е. ә. 1914-ҹү ил б. е.

б. е. ә. б. е.

500 1 000 1 500 2 000 2 520

[11—ҹи сәһифәдә олан шәкилләр]

Ибраһим

Исһаг

Јагуб

Јәһуда

Давуд

[14—ҹү сәһифәдә олан шәкил]

144 000

[16—ҹы сәһифәдә олан шәкилләр]

Адәм

Иса