Сағламлыг һамы үчүн неҹә мүмкүндүр?

ТӘСӘВВҮР един: кор ҝөрүр, кар һәр сәси ешидир, лал севинҹиндән тәрәннүм едир, топал исә ајаг үстә мөһкәм дурур вә јеријә билир! Хејр, сөһбәт тиббин сон наилијјәтләриндән ҝетмир, сөһбәт Аллаһын мө’ҹүзәли тәрздә инсанларын ишинә мүдахилә етмәсиндән ҝедир. Мүгәддәс Китабда габагҹадан хәбәр верилир: “О заман корларын ҝөзләри ачылаҹаг, карларын да гулаглары ачылаҹаг. О заман топал адам ҹејран кими сычрајаҹаг вә дилсизин дили тәрәннүм едәҹәк” (Ишаја 35:5, 6). Бәс биз, бу һејранедиҹи пејғәмбәрлијин јеринә јетәҹәјинә неҹә әмин ола биләрик?

Әввәла хатырлатмаг лазымдыр ки, Иса Мәсиһ јер үзүндә јашајан заман инсанлары һәр ҹүр хәстәлик вә шикәстликдән сағалдырды. Бундан әлавә, бу ҹүр мө’ҹүзәләрә чох инсанлар, һәтта онун дүшмәнләри белә шаһид олмушлар. Бир дәфә Мәсиһә шүбһә илә јанашан дүшмәнләри ону рүсвај етмәк мәгсәди илә шәфавермә һадисәсини дәгигликлә јохладылар. Лакин онлар өзләрини пәрт едәрәк, Исанын мө’ҹүзәсини даһа да сүбута јетирдиләр (Јәһја 9:1, 5-34). Иса даһа бир шүбһәедилмәз мө’ҹүзә ҝөстәрдикдән сонра, онлар үмидсиз һалда дедиләр: “Нә едәк? Бу Адам бир чох мө’ҹүзәләр ҝөстәрир” (Јәһја 11:47). Лакин садә инсанлар бу ҹүр дашүрәкли дејилдиләр, буна ҝөрә дә онлардан чоху Мәсиһә иман едирдиләр (Јәһја 2:23; 10:41, 42; 12:9-11).

Исанын мө’ҹүзәләри бәшәријјәтә вериләҹәк шәфанын әламәтидир

Исанын мө’ҹүзәләри, онун Аллаһын Оғлу вә Мәсиһ олдуғуна бөјүк шәһадәт иди. Онун мө’ҹүзәләри инсанлара, Аллаһын ҝәләҹәкдә итаәткар бәшәријјәтә шәфа верәҹәји вә’динә иман етмәјә әсас верирди. Аллаһын вә’дләринә, һәмчинин мәгаләнин әввәлиндә хатырланан Ишајанын 35-ҹи фәсли дә аиддир. Ишаја 33:24 ајәсиндә исә Аллаһ горхусуна малик олан инсанлар һаггында дејилир: “Вә орада јашајан: “Хәстәјәм”, демәјәҹәк”. Бундан әлавә, Вәһј 21:4 ајәсиндә дејилир: “Аллаһ онларын ҝөзләриндән бүтүн јашлары силәҹәкдир. Артыг өлүм мөвҹуд олмајаҹаг; артыг нә кәдәр, нә фәрјад, нә дә ағры олаҹагдыр, чүнки әввәлки шејләр [индики сынаглар вә әзаблар] кечиб ҝетди”.

Инсанлар, бу пејғәмбәрлијин јеринә јетмәси үчүн, “Падшаһлығын ҝәлсин; ҝөјдә олдуғу кими, јердә дә Сәнин ирадән олсун” дејә, Исанын вердији нүмунәви дуаны даима тәкрар едирләр (Матта 6:10, И-93). Ҝөрдүјүмүз кими, Аллаһ јерин вә инсанларын гајғысына галыр. Јеһова тәрәфиндән мүвәггәти јол верилән хәстәлик вә шикәстликләрә тезликлә сон гојулаҹаг вә Аллаһын “ајаглары алты” әбәдијјән тәһгирә мә’руз галмајаҹаг (Ишаја 66:1)a.

Ағрысыз вә тәмәннасыз верилән шәфа

Инсанларын һансы чатышмазлыг үзүндән әзаб чәкмәләринә бахмајараг, Иса онлары ағрысыз, јубатмадан вә тәмәннасыз сағалдырды. Тәәҹҹүблү дејил ки, Исанын ҝөстәрдији мө’ҹүзәләр һаггында сөһбәтләр алов кими јајылырды вә чох кечмәмиш онун “јанына бөјүк бир издиһам ҝәлди вә араларында топаллар, корлар, дилсизләр, чолаглар вә даһа башга бир чохлары вар иди. Онлары Исанын ајаглары јанына гојдулар; вә Иса онлары сағалтды”. Инсанлар бу ҹүр мө’ҹүзәләрә неҹә мүнасибәт ҝөстәрирдиләр? Бу һадисәләри өз ҝөзү илә ҝөрән Матта јазыр: “Дилсизи данышан, чолағы сағлам, кору ҝөрән вә топалы јеријән ҝөрдүјү заман, халг тәәҹҹүбләнди; вә Исраилин Аллаһына һәмд етди” (Матта 15:30, 31).

Диггәт јетирин ки, Иса, фырылдагчылардан фәргли олараг, сағалтмаг истәдији адамы издиһамын ичиндән хүсуси олараг сечмирди. Хәстә вә шикәстләрин гоһум вә достлары “онлары Исанын ајаглары јанына” гојурдулар. Ҝәлин, Исанын шәфа вермәк баҹарығындан бә’зи нүмунәләри нәзәрдән кечирәк.

Корлар. Иса Јерусәлимдә оларкән, “анаданҝәлмә кор бир адамын” ҝөзләрини ачды. Бу адамы һамы кор диләнчи кими таныјырды. Инсанлар онун ҝөзләринин ачылдығыны ҝөрдүкдә араларында неҹә чахнашма вә һај-күј галхдығыны тәсәввүр етмәк олар! Лакин бу мө’ҹүзәјә һамы шад дејилди. Јәһуди тәригәтинин нүфузлу нүмајәндәләри олан бә’зи фәрисејләр, Иса тәрәфиндән ифша олундуглары үчүн өзләрини тәһгир едилмиш саныб, ону иттиһам етмәк мәгсәдилә инсафсызҹасына бәһанә ахтарырдылар (Јәһја 8:13, 42-44; 9:1, 6-31). Бу сәбәбдән, онлар сағалан адамы, сонра онун валидејнләрини, даһа сонра исә јенидән онун өзүнү сорғу-суала тутдулар. Лакин апардыглары сорғу-суал нәтиҹәсиндә онлар јалныз Исанын мө’ҹүзәсини тәсдиг етмиш олдулар, бу исә онлары гәзәбләндирди. Сағалан адам, дин рәһбәрләринин пислик вә икиүзлүлүјүндән сарсылараг, деди: “Әсла ешидилмәмишдир ки, кимсә анаданҝәлмә кор бир адамын ҝөзләрини ачсын. Әҝәр бу Адам Аллаһдан олмасајды, һеч бир шеј едә билмәзди” (Јәһја 9:32, 33). Иманыны сәмими вә дәрракәли сурәтдә ифадә етдијинә ҝөрә, әввәлләр кор олан һәмин адам фәрисејләр тәрәфиндән синагогдан говулду (Јәһја 9:22, 34).

Карлар. Иса Декаполисдә — Иордан чајынын шәрг саһилиндә јерләшән вилајәтдә олан заман, “онун јанына кар вә пәлтәк олан бирини ҝәтирдиләр” (Марк 7:31, 32). Иса бу адамы нәинки сағалтды, һәмчинин онун издиһамдан утана биләҹәјини нәзәрә алараг, она аҹыды. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, “Иса ону халгын јанындан ајрыҹа бир јерә апарыб”, орада сағалтды. Буну ҝөрәнләр чох тәәҹҹүбләндиләр вә дедиләр: “Һәр шеји јахшы едир: һәм карлары ешитдирир, һәм дә дилсизләри данышдырыр” (Марк 7:33-37).

Ифлиҹләр. Иса Кефернаһумда оларкән инсанлар онун јанына јатагда јатан ифлиҹ бир адамы ҝәтирдиләр (Матта 9:2). Бу һадисә 6-8 ајәләрдә тәсвир едилир: “[Иса] о вахт ифлиҹә деди: “Дур, јатағыны ҝөтүр вә евинә ҝет!” О да дуруб евинә ҝетди. Халг буну ҝөрдүкдә тәәҹҹүбләнди вә инсанлара бу ҹүр сәлаһијјәт верән Аллаһа һәмд етди”. Һәм Исанын шаҝирдләри, һәм дә онун дүшмәнләри бу мө’ҹүзәнин шаһиди олдулар. Нифрәт вә габагҹадан јаранмыш јанлыш фикирләрә ујмајан шаҝирдләр исә, ҝөстәрилән һејранедиҹи ишләрә ҝөрә “Аллаһа һәмд етдиләр”.

Диҝәр хәстәләр. “Ҹүзама тутулмуш бир нәфәр Онун [Исанын] јанына ҝәлди, диз чөкдү вә Она јалварараг деди: “Әҝәр истәсән, мәни саф едә биләрсән”. Исанын рәһми ҝәлди, әлини узадыб она тохунду вә деди: “Истәјирәм, саф ол!” Бу сөздән сонра ҹүзам дәрһал ону тәрк етди вә о, саф олду” (Марк 1:40-42). Диггәт јетирин ки, Иса бу адама мәҹбуријјәт гаршысында галдығына ҝөрә дејил, рәһми ҝәлдијинә ҝөрә шәфа верди. Өзүнүзү һәмин ҹүзамлынын јериндә тәсәввүр един. Тәдриҹән бәдәнинизи ејбәҹәр һала салан вә сизи ҹәмијјәтдән узаглашдыран дәһшәтли хәстәликдән, әҝәр ким исә бир ан ичиндә, ағрысыз сағалтсајды, һансы һиссләри кечирәрдиниз? “Үзүгојлу Исанын ајагларына” дүшәрәк, она тәшәккүр едән, ҹүзам хәстәлијиндән мө’ҹүзә илә сағалдылан даһа бир адамын һиссләри, шүбһәсиз ки, бизә ајдындыр (Лука 17:12-16).

Шикәстләр. Исанын һәбс вә е’дамындан өнҹә ҝөстәрдији сонунҹу мө’ҹүзәси шәфа вермәк олду. Исаны һәбс етмәјә ҝәләнләрдән горумаг мәгсәди илә, Петер гылынҹыны “чыхарыб, баш каһинин гулуну вуруб сағ гулағыны салды” (Јәһја 18:3-5, 10). Луканын Мүждәсиндә дејилир ки, Иса “гулун гулағына тохунараг ону сағалтды” (Лука 22:50, 51). Исанын бу инсанпәрвәр һәрәкәтини һәм онун достлары, һәм дә ону һәбс етмәјә ҝәлән дүшмәнләри ҝөрдүләр.

Исанын мө’ҹүзәләрини әтрафлы тәдгиг етдикдән сонра, онларын һәгигәтән дә баш вердијинә бир даһа әмин олуруг (2 Тимотејә 3:16). Вә башланғыҹда хатырландығы кими, бу ҹүр тәдгигат, Аллаһын итаәткар бәшәријјәти сағалдаҹағы вә’динә иманы мөһкәмләдир. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, инам — “үмид едилән шејләрә әсаслы е’тимад, ҝөрүнмәз олса белә мөвҹуд олан шејләрин ајдын тәзаһүрүдүр” (Ибраниләрә 11:1, ЈД). Аллаһ бизи һәр шејә инанмаға вә ја бош арзуларла јашамаға тәшвиг етмир. О истәјир ки, биз сүбутлара әсасланан мөһкәм иманы инкишаф етдирәк (1 Јәһја 4:1). Бу ҹүр иманы инкишаф етдирмәклә, биз руһани гүввә, сағламлыг вә севинҹ әлдә едирик (Матта 5:3; Ромалылара 10:17).

Руһани шәфа илк аддымдыр

Физики ҹәһәтдән сағлам олан инсанларын чоху хошбәхт дејилләр. Һәтта бә’зиләри ја ҝәләҹәјә үмидсизликдән, ја да чохсајлы проблемләр үзүндән өзләрини өлдүрмәк фикринә дүшүрләр. Белә инсанлар руһани мә’нада хәстәдирләр, бу исә, физики чатышмазлыгла мүгајисәдә Аллаһын ҝөзүндә даһа тәһлүкәлидир (Јәһја 9:41). Диҝәр тәрәфдән, физики ҹәһәтдән әзијјәт чәкән бир чох инсанлар хошбәхт, мә’налы һәјат сүрүрләр. Нәјә ҝөрә? Она ҝөрә ки, онлар руһани мә’нада сағламдырлар вә Мүгәддәс Китаба әсасланан үмид онлара гүввәт верир.

Иса, инсанын надир тәләбатларындан бири һаггында бунлары деди: “Инсан јалныз чөрәклә јашамаз, лакин Аллаһын ағзындан чыхан һәр бир сөзлә јашар” (Матта 4:4). Һејванлардан фәргли олараг, инсанлар јалныз физики гидаја еһтијаҹ дујмурлар. Аллаһын сурәтиндә јарадылдығымыз үчүн бизә руһани гида — Аллаһ һаггында, Онун нијјәтләринә ујғун јашамаг вә ирадәсини јеринә јетирмәк һаггында билик лазымдыр (Тәквин 1:27; Јәһја 4:34). Аллаһ һаггындакы билик һәјатымызы мә’налы едир вә руһән мөһкәмләдир. Бу биликләр, һәмчинин јер үзү ҹәннәтдә әбәди һәјат сүрмәк үчүн дә зәруридир. Иса демишдир: “Әбәди һәјат о демәкдир ки, Сәни, ваһид һәгиги Аллаһы вә ҝөндәрдијин Иса Мәсиһи танысынлар” (Јәһја 17:3).

Мараглыдыр ки, Исанын мүасирләри ону Шәфаверән дејил, Мүәллим адландырырдылар (Лука 3:12; 7:40). Нәјә ҝөрә? Она ҝөрә ки, Иса инсанларын бүтүн проблемләринин е’тибарлы һәлл етмә үсулу — Аллаһын Падшаһлығы һаггында тә’лим верирди (Лука 4:43; Јәһја 6:26, 27). Иса Мәсиһин башчылығы алтында бу сәмави Падшаһлыг бүтүн јер үзүнә рәһбәрлик едәҹәк вә салеһ инсанлара мүкәммәл сағламлыг ҝәтирән шәфа, һәмчинин онларын евләринин бәрпа олунмасына даир Аллаһын вә’дләрини јеринә јетирәҹәк (Вәһј 11:15). Бу сәбәбдән, бизә нүмунә олараг вердији дуада Иса, Аллаһын Падшаһлығыны Онун ирадәсинин јер үзүндә јеринә јетмәси илә әлагәләндирди (Матта 6:10).

Мүхтәлиф хәстәликләрдән әзаб чәкән бир чох инсанлар бу ҝөзәл үмид һаггында өјрәндикдән сонра онларын аҹы ҝөз јашлары севинҹ јашларына чеврилир (Лука 6:21). Чүнки Аллаһ јалныз хәстәлик вә гүсурлары дејил, инсанларын чәкдији әзијјәтләрин сәбәби олан ҝүнаһы да арадан галдыраҹаг. Өнҹә ситат ҝәтирилән Ишаја 33:24 вә Матта 9:2-7 ајәләриндә хәстәлијин ҝүнаһла әлагәли олдуғу хатырланыр (Ромалылара 5:12). Ҝүнаһ үзәриндә гәләбә чалындыгда, нәһајәт инсанлар “Аллаһын өвладларынын иззәтли азадлығына” сәвинәҹәкләр, бу азадлыг өзү илә мүкәммәл психи вә физики сағламлыг ҝәтирәҹәк (Ромалылара 8:21).

Нисби сағламлыға малик олдугда, ону ади бир шеј кими гәбул етмәк асандыр. Лакин мүхтәлиф хәстәликләрдән әзијјәт чәкән инсанлар, сағламлығын гијмәтини билир вә дәрк едирләр ки, инсанын һәјаты бир ан ичиндә дәјишә биләр (Ваиз 9:11). Буна ҝөрә дә биз үмид едирик ки, инсанлар, хүсусән дә хәстәликләрдән әзијјәт чәкәнләр, Аллаһын Мүгәддәс Китабда јазылмыш ҝөзәл вә’дләри илә марагланаҹаглар. Бу вә’дләрин јеринә јетәҹәјинә бизи әмин етмәк үчүн, Иса өз һәјатыны гурбан верди. Мәҝәр бундан јахшы зәманәт ола биләрми? (Матта 8:16, 17; Јәһја 3:16).

[Һашијә]