Фәсил 68

Иса тәлим вермәкдә давам едир

ЧАРДАГЛАР бајрамынын једдинҹи, ахырынҹы ҝүнүдүр. Иса Мәсиһ мәбәдин «хәзинә габлары» јанында тәлим вермәјә давам едир. Ҝөрүнүр, бу јер мәбәдин «Гадынлар һәјәти» адланан һиссәсиндә јерләшир. Орада ианә үчүн габлар гојулуб.

Бајрам әрзиндә ҝеҹәләр мәбәдин бу һиссәси хүсусилә ишыгландырылыр. Бурада дөрд бөјүк шамдан дурур вә шамданларын һәр бириндә јағла долу дөрд ири габ вар. Бу 16 габын јағы илә јанан шамданларын сачдығы ҝур ишыг ҝеҹәләр бөјүк әразини ишыгландырыр. Ҝөрүнүр, инди Исанын дедији сөзләр онун динләјиҹиләринин хәјалында мәһз бу сәһнәни ҹанландырыр. «Мән дүнјанын нурујам, — дејә Иса бәјан едир. — Мәним ардымҹа ҝәлән әсла гаранлыгда јеримәјәҹәк. О, һәјат нуруна саһиб олаҹаг».

Фәрисејләр буна етираз едирләр: «Сән өзүн-өзүнә шәһадәт едирсән, сәнин шәһадәтин доғру дејил».

Иса ҹаваб верир: «Мән өзүм-өзүмә шәһадәт етсәм дә, мәним шәһадәтим доғрудур. Чүнки мән һарадан ҝәлдијими вә һара ҝетдијими билирәм. Сиз исә мәним һарадан ҝәлдијими вә һара ҝетдијими билмирсиниз». Сонра әлавә едир: «Мән өзүм-өзүмә шәһадәт едирәм. Мәни ҝөндәрмиш Ата да мәним һаггымда шәһадәт едир».

— Сәнин Атан һарададыр? — дејә фәрисејләр марагланырлар.

— Сиз нә мәни, нә дә Атамы таныјырсыныз. Мәни танысајдыныз, Атамы да таныјардыныз, — дејә Иса ҹаваб верир. Фәрисејләр Исаны тутмаг фикриндәдирләр, амма инди һеч ким она тохунмур.

— Мән чыхыб ҝедирәм, — Иса тәкрар едир. — Сиз ҝетдијим јерә ҝәлә билмәзсиниз.

— Бәлкә, бу өзүнү өлдүрмәк истәјир? Бир ҝөрүн нә дејир: «Сиз ҝетдијим јерә ҝәлә билмәзсиниз», — дејә јәһудиләр тәәҹҹүбләнирләр.

— Сиз ашағыдакы аләмдәнсиниз, мән исә јухарыдакы аләмдәнәм. Сиз бу дүнјадансыныз, мән исә бу дүнјадан дејиләм... Әҝәр сиз инанмасаныз ки, мән ҝәлишини ҝөзләдијиниз шәхсәм, ҝүнаһларыныз ичиндә өләҹәксиниз.

Бу сөзләрлә Иса әввәлләр ҝөјдә јашадығына вә өзүнүн вәд едилмиш Мәсиһ олдуғуна ишарә едир. Лакин онлар дәрин нифрәт һисси илә ондан сорушурлар: «Сән кимсән?»

Ону гәбул етмәдикләринә ҝөрә Иса белә дејир: «Јәни бүтүн дедикләрим һәдәр ҝетди?.. Мәни ҝөндәрән доғруҹулдур. Мән Ондан ешитдикләрими дүнјаја данышырам». Сонра Иса дејир: «Сиз инсан Оғлуну јухары галдыранда мәним о шәхс олдуғуму вә өзүмдән һеч бир шеј етмәдијими биләҹәксиниз. Ата мәни неҹә өјрәдибсә, мән дә елә данышырам. Мәни ҝөндәрән мәнимләдир. О, мәни тәк гојмајыб, чүнки мән һәмишә Онун бәјәндији ишләри ҝөрүрәм».

Буну ешидәндә чохлу адам Исаја иман едир. Иса онлара мүраҹиәт едир: «Әҝәр мәним сөзләрими гәлбиниздә сахласаныз, демәли, сиз, һәгигәтән, мәним шаҝирдләримсиниз. Сиз һәгигәти дәрк едәҹәксиниз вә һәгигәт сизи азад едәҹәк».

Исанын әлејһдарлары мүдахилә едирләр: «Биз Ибраһимин өвладларыјыг вә һеч вахт һеч кәсин көләси олмамышыг. Неҹә јәни “сиз азад олаҹагсыныз”?»

Һәрчәнд јәһудиләр дәфәләрлә башга халгларын көләси олсалар да, һеч вахт онлары әсарәт алтына аланлары өзләринә аға һесаб етмәмишләр. Онлар көлә адыны гәбул етмирләр. Амма инди Иса ҝөстәрир ки, онлар әслиндә көләдирләр. Неҹә? О дејир: «Ешидин вә аҝаһ олун, ҝүнаһ ишләјән һәр бир адам ҝүнаһын көләсидир».

Јәһудиләр ҝүнаһын көләси олдугларыны инкар етмәклә өзләрини тәһлүкә гаршысына гојурлар. Иса изаһ едир: «Нөкәр евдә һәмишәлик галмыр. Оғул һәмишәлик галыр». Нөкәрин варислик һүгугу јохдур вә ону истәнилән вахт гова биләрләр. Евдә јалныз доғма, јахуд оғуллуға ҝөтүрүлмүш оғул «һәмишәлик», јәни һәјаты боју галыр.

Иса сөзүнә давам едир: «Әҝәр Оғул сизи азад едирсә, сиз, һәгигәтән дә, азад олаҹагсыныз». Беләликлә, инсанлары азадлыға чыхаран һәгигәт мәһз Оғул — Иса Мәсиһ һаггындадыр. Јалныз онун камил инсан һәјатынын гурбан верилмәси васитәсилә инсанлар өлүмә апаран ҝүнаһын көләлијиндән азад ола биләрләр. Јәһја 8:12—36.

▪ Бајрамын једдинҹи ҝүнүндә Иса һарада тәлим верир? Ҝеҹәләр орада нә олур вә Исанын тәлиминә бу неҹә аиддир?

▪ Иса өз мәншәји һаггында нә дејир вә бу, онун кимлијини неҹә ачыглајыр?

▪ Јәһудиләр һансы мәнада көләдирләр вә һансы һәгигәт онлары азад едә биләр?