Фәсил 117

Исанын изтирабы

ҜЕҸӘДӘН хејли кечиб. Иса Мәсиһ дуасыны битирир. О вә он бир садиг һәвариси Јеһоваја мәдһијјә охујур. Сонра онлар евдән чыхыр вә бу зүлмәтли ҝеҹәнин сүкутунда Кидрон вадисиндән кечәрәк Бетанијаја тәрәф јолланырлар. Јолда онлар чох хошладыглары Ҝетсемани бағында ајаг сахлајырлар. Бу бағ Зејтун дағында, јахуд онун јахынлығында јерләшир. Иса һәвариләри илә бу зејтунлугда тез-тез јығышарды.

Ола билсин, Иса сәккиз һәварисини бағын ҝиришиндә гојур вә онлара тапшырыр: «Сиз бурада отурун, мән исә ҝедим дуа едим». Петери, Јагубу вә Јәһјаны исә өзү илә ҝөтүрүб бағын ичәриләринә доғру ҝедир. Исаны дәрин кәдәр вә һәјәҹан бүрүјүр. «Үрәјимдән гара ганлар ахыр, кәдәрим һәдсиздир. Сиз бурада дурун вә мәнимлә бирҝә ојаг галын», — дејә онлара мүраҹиәт едир.

Сонра өзү бир аз ирәлијә ҝедәрәк үзүгојлу јерә дөшәниб һәрарәтлә дуа едир: «Ата, әҝәр мүмкүнсә, бу ҹамы мәндән кәнар ет. Лакин гој мән јох, Сән истәјән кими олсун». Бу сөзләрин мәнасы нәдир? Нәјә ҝөрә Иса бу гәдәр кәдәрлидир? Бәлкә о, өлүмдән вә ҹаныны гурбан вермәкдән горхур?

Әсла! Иса өлүмдән гачмаг үчүн Аллаһа јалвармыр. Һәјатыны гурбан вермәкдән јајынмаг фикринин өзү (бир дәфә Петер дә Исаны бу фикирдән дашындырмаға ҹәһд етмишди) артыг онда икраһ ојадыр. Исаны нараһат едән башга шејдир. О, ади ҹинајәткар кими өләҹәјинин Атасынын адына ләкә вураҹағындан горхур. Иса дәрк едир ки, бир нечә саатдан сонра о, Аллаһа күфр едән мәнфур бир адам кими едам олунаҹаг. Она әзаб верән мәһз будур.

Хејли дуа етдикдән сонра Иса һәвариләрин јанына гајыдыр вә ҝөрүр ки, онлар јатырлар. О, үзүнү Петерә тутуб дејир: «Мәҝәр мәнимлә бирҹә саат да ојаг гала билмәздиниз? Сајыг олун вә даима дуа един ки, сынаглара таб ҝәтирәсиниз». Лакин сарсынты кечирдикләрини вә ҝеҹ олдуғуну баша дүшәрәк Иса онлара дејир: «Руһ ҝүҹлү, бәдән исә зәифдир».

Сонра икинҹи дәфә дуа етмәјә ҝедир вә Аллаһдан «бу ҹамы», башга сөзлә, Аллаһын онунла бағлы нијјәтини ондан кәнар етмәји хаһиш едир. Ҝери гајыданда јенә дә ҝөрүр ки, һәвариләр сынаға мәруз галмамаг үчүн дуа етмәк әвәзинә јатырлар. Иса данышанда онлар билмирләр, нә десинләр.

Иса үчүнҹү дәфә дуа етмәк үчүн чәкилир вә онлардан бир даш атымы гәдәр узаглашыр. Сонра диз чөкүр вә ҝөз јашы төкә-төкә уҹа сәслә: «Ата, әҝәр истәјирсәнсә, бу ҹамы мәндән узаглашдыр», — дејир. Ади ҹинајәткар кими өләҹәјини вә бу өлүмүн Атасынын адына ләкә вураҹағыны дүшүндүкҹә о әзаб чәкир вә сарсылыр. Аллаһа күфр етмәкдә иттиһам олунмаг, һәгигәтән дә, дөзүлмәздир!

Бунунла белә, Иса дуасында дејир: «Гој мәним истәдијим кими јох, Сәнин истәдијин кими олсун». Иса Аллаһа табе олараг һәјатыны Она етибар едир. Бу дәм ҝөјләрдән бир мәләк ҝөрүнүб ону руһландырыр. Мәләк, еһтимал ки, Исаја Атасынын рәғбәтини газандығыны сөјләјир.

Исанын чијниндә бөјүк бир мәсулијјәт јүкү вар! Ахы сөһбәт һәм онун, һәм дә бүтүн бәшәријјәтин әбәди һәјатындан ҝедир. Һиссләр ону чулғајыр, о, чох ҝәрҝиндир. Буна ҝөрә дә Иса даһа һәрарәтлә дуа едир вә онун тәри ган дамлаларытәк ахыб јерә төкүлүр. Тибб үзрә бир журналда бу һагда дејилир: «Белә шејә чох аз һалларда тәсадүф олунур. Ҝүҹлү емосионал ҝәрҝинлик нәтиҹәсиндә... инсанда ганлы тәр дамлалары јарана биләр» («The Journal of the American Medical Association»).

Иса үчүнҹү дәфә дә һәвариләрин јанына гајыданда ҝөрүр ки, онлар јенә јатыблар. Кәдәр онлары лап әлдән салыб. Иса уҹа сәслә онлара дејир: «Белә бир вахтда сиз јатыб динҹәлирсиниз?! Јетәр! Вахт јетишди! Инсан Оғлу ҝүнаһлыларын әлинә верилир. Дурун ҝедәк. Хаин јахынлашыр».

Иса һәлә данышаркән әлләриндә мәшәл, чыраг вә силаһ олан бир издиһам онлара јахынлашыр. Јәһуда Искариот бу издиһамын өнүндәдир. Матта 26:30, 36—47; 16:21—23; Марк 14:26, 32—43; Лука 22:39—47; Јәһја 18:1—3; Ибраниләрә 5:7.

▪ Иса һәвариләри илә һара ҝедир вә орада нә едир?

▪ Иса дуа едәркән һәвариләр нә едирләр?

▪ Исаја изтираб верән нәдир? О, Аллаһдан нә диләјир?

▪ Исанын тәринин ган дамлалары тәк ахмасы нәји ҝөстәрир?