Haduol na ang Bag-ong Kalibotan!
DAGHAN ang mga sugyot sa pagtambal sa mga sakit sa kalibotan. Sa katibuk-an, gikinahanglan niini ang pagkamahunahunaon ug kooperasyon, ingon man ang dako kaayo hiniusang paningkamot sa tanang nasod sa tibuok nga kalibotan. Gibati nga samtang magkagrabe ang kahimtang, ang panginahanglan sa mutuwal nga kaluwasan magpugos sa mga nasod nga tulotimbangon na usab ang ilang mga palabihon ug magkahiusa sa pagbuhat aron maporma ang usa ka bag-o ug masuportahan nga kalibotan. Gipanan-aw nga ang mga badyet militar kunhoran pag-ayo aron gamiton ang kahinguhaan sa pagsulbad sa mga kapeligrohan sa silinganan ug nga, sumala sa giingon sa State of the World 1990, “inay mentenahon ang ila mismong dagkong mga katukoran sa depensa, ang mga gobyerno mahimong magsalig sa gipadak-an ug gilig-on kaayong puwersang magbalantay sa kalinaw sa U.N., usa nga may gahom ug awtoridad sa pagdepensa sa bisan unsang membrong nasod batok sa usa ka manunulong.”
Apan ang maong mga plano dili igo aron ipatungha ang mga kahimtang nga gipangandoy nga gitala sa una namong mga panid. Ang tawhanong mga estratehiya lamang dili gayod makaayo sa pagkamakasasala ug kadalo sa tawo; sila dili mohanaw sa pagkamadapigon ug etnikong away; dili kini mopatunghag dili-mahakogong gugma taliwala sa tanang tawo; ni makagarantiya kini sa kataposan sa sakit ug kamatayon. Ang krimen dili epektibong gisulbad, ni gihisgotan ang pagbuntog sa relihiyosong mga kabingkilan ug dinumtanay. Ug ang pagpapas sa kinaiyanhong mga katalagman dili gani mapalandong. Ang nasyonalismo, uban sa potensiyal niini sa pagpahinabo sa mga suliran, gitugtang magpabilin. Nan, ikasubo nga ihinapos nato nga ang mga tawo napakyas sa pagpatunghag praktikal nga solusyon.
Bisan pa niana, adunay usa ka solusyon! Sa pagkamatuod, kining tanang butang nga gipangandoy sa katawhan gisaad, ug ang saad nagagikan sa Diyos “nga dili makabakak.” (Tito 1:2) Nahibalo siya sa tukma kon unsay kinahanglang buhaton, ug siya nakabaton sa kaalam, gahom, ug katakos sa pagbuhat kon unsay iyang gituyo.—Pinadayag 7:12; 19:1.
Ang Diyos nagasaad: “Sa makadiyut na lang nga panahon, ug ang daotan mawala na; ug imong hatagag pagtagad ang iyang dapit, ug siya mawala na. Apan ang mga maaghop magapanunod sa yuta, ug sila makakaplag sa ilang tumang kalipay sa kadagaya sa pakigdait.”—Salmo 37:10, 11.
Sa unsang paagi kini matuman? Ang Isaias 11:9 nagatubag: “Sila dili magadaot o magalaglag sa tibuok nakong balaang bukid; tungod kay ang yuta mapuno sa kahibalo ni Jehova sama sa katubigan nga nagatabon sa dagat mismo.” Oo, ang tanang tawo pagatudloan “sa kahibalo ni Jehova,” ug ang mga tawo nga dili mosunod niana dili tugtang magpabilin ug mosamok sa kalinaw sa uban. Ang atong matahom nga yuta dili na pagadaoton.
“Tan-awa ang mga buhat ni Jehova . . . Pahunongon niya ang mga gubat hangtod sa kinatumyan sa yuta,” mao ang saad sa Salmo 46:8, 9. (Tan-awa usab ang Miqueas 4:3, 4.) Ang usa ka dakong hinungdan sa paghimo sa tibuok-yutang kalinaw mao ang pagtapos sa nasyonalistikong mga kabingkilan. Ang kooperasyon garantisado, kay usa lamang ka gobyerno ang molungtad sa tibuok nga kalibotan—ang iya sa Diyos. Ug ang iyang gobyerno mao ang usa ka Gingharian “nga dili gayod malaglag.” (Daniel 2:44) Dugang pa, ang Hari niini mao ang gibanhaw, imortal nga si Jesu-Kristo, kansang pagmando maoy pinaagi sa hustisya ug pagkamatarong.—Isaias 9:6, 7; 32:1.
Apan madaot ba kini sa kinaiyanhong kadili-hingpit sa tawo ug madaot sa padayong sakit, balatian, kasubo, ug kamatayon? Dili, kay kini usab mahimong mga butang sa kagahapon. Ang Pinadayag 21:4 nagapasalig kanato: “Ug iyang pagapahiran ang tanang luha gikan sa ilang mga mata, ug mawala na ang kamatayon, ni may pagbalata ni paghilak ni kasakit pa. Ang unang mga butang miagi na.” Ang napanunod nga sala igapasaylo pinasukad sa halad lukat ni Jesus, ug ang katawhan ibalik sa hingpit nga kahimtang. (Roma 6:23; Efeso 1:7) Ug kinsay labaw nga makapugong sa mga puwersa sa kinaiyahan ug makapugong niana sa pagdaot sa katawhan kay sa ilang Maglalalang?—Salmo 148:5-8; Isaias 30:30.
Ang mga butang nga malaoman ug mapangandoy lamang sa tawo, ipahinabo sa Diyos. Apan kanus-a? Ang tagna sa Bibliya nagapaila nga ang kausaban moabot sa usa ka panahon dihang ang kanasoran “mangapungot” ug ang tawo “magalaglag sa yuta.” (Pinadayag 11:18) Ang kataposang mga adlaw sa daang kalibotan pagatiman-an sa “mga panahong lisod nga sagubangon”—nga mosangpot sa nagkadaotang mga kahimtang nga atong makita sa atong palibot karon mismo. (2 Timoteo 3:1-5, 13) Ug si Jesus mitagna nga ang kaliwatan nga nakakita nianang mga butanga mao ang kaliwatan nga makakita sa pagkatuman sa mga saad sa Diyos.—Mateo 24:3-14, 32-34.
Gahinig panahon ang pagsusi nianang mga saara nga nahitala diha sa Bibliya. Kay niining puntoha, ang mga tawong maalam ug ang Diyos nagakauyon: Karon na ang panahon alang sa bag-ong kalibotan!