Mahimo Bang Himoong Kristohanon ang Usa ka Paganong Kasaulogan?
SA TINGTUGNAW sa 2004, gilantugian pag-ayo ang Pasko didto sa Italya. Gipaluyohan sa pipila ka magtutudlo ang ideya nga menosan o wad-on na gayod ang bisan unsang relihiyosong paghisgot sa Pasko. Ila kining gisugyot tungod sa nagkadaghang estudyante nga dili Katoliko o Protestante. Hinuon, ang pipila ka magtutudlo ug kadtong anaa sa ubang propesyon hugot nga miingon nga kinahanglang tahoron ug ipabilin gayod ang mga tradisyon.
Apan, unsa ba gayod ang sinugdanan sa daghang tradisyon sa Pasko? Samtang miinit pag-ayo ang panaglantugi, ang mantalaan sa Batikano nga L’Osservatore Romano mihatag ug makaiikag nga mga komento.
Mahitungod sa petsa sa pagsaulog sa Pasko, ang Katolikong mantalaan nag-ingon: “Ang eksaktong petsa sa pagkatawo ni Jesus wala gayod mahibaloi tungod kay sa kasaysayan sa Roma, ang senso nga gihimo sa imperyo niadtong panahona ug ang pagpanukiduki nga gihimo sa misunod nga katuigan wala gayod magpaila sa eksaktong petsa. . . . Ang Disyembre 25, ingon sa kaylap nga nahibaloan, gipili sa Iglesya sa Roma sa ikaupat nga siglo. Kining petsaha sa paganong Roma gipahinungod ngadto sa diyos nga Adlaw . . . Bisan pag giila na ang Kristiyanidad sa Roma sumala sa Balaod ni Constantino, ang sugilanon bahin . . . sa diyos nga Adlaw kaylap gihapon, ilabina taliwala sa mga sundalo. Ang mga okasyon nga gihisgotan sa ibabaw, nga gisaulog tanan sa Disyembre 25, naggikan gayod sa iladong tradisyon. Tungod niini, nakahunahuna ang Iglesya sa Roma sa pagdeklarar nga ang Disyembre 25 adunay Kristohanon nga relihiyosong kahulogan pinaagi sa pag-ilis sa diyos nga Adlaw ug tinuod nga Adlaw sa Hustisya, si Jesu-Kristo, nga nagpili niini ingong adlaw sa pagsaulog sa iyang pagkatawo.”
Unsay ikaingon bahin sa Christmas tree, nga karon bahin na sa Katolikong tradisyon?
Ang artikulo sa mantalaan nag-ingon nga kaniadto, daghang kahoykahoy, sama sa “mga sanga sa kahoyng pino ang giisip nga may misteryoso o makatambal nga mga gahom nga makasanta sa sakit.” Ang artikulo mipadayon: “Sa Bisperas sa Pasko, Disyembre 24, handomon si Adan ug Eva pinaagi sa ilado kaayong sugilanon nga Kahoy sa yutan-ong Paraiso . . . Kini angay unta nga kahoyng mansanas, apan kay dili man mohaom ang mansanas sa tingtugnaw, kahoyng pino na lang ang ibutang sa plataporma ug bitayag mansanas ang mga sanga niini, o sa pagsimbolo sa umaabot nga kaluwasan sa katawhan gikan sa sala, adunay mga ostiyas nga may linaing mga porma nga naghawas kang Jesus panahon sa pagpangalawat, mga kendi usab ug mga gasa alang sa mga kabataan.” Komosta pagkahuman nianang panahona?
Sa paghisgot nga ang tradisyon sa paggamit ug Christmas tree unang nagsugod sa Alemanya sa ika-16 nga siglo, ang L’Osservatore Romano nag-ingon: “Ang Italya maoy usa sa kinaulahiang mga nasod nga midawat sa Christmas tree, lagmit tungod sa kaylap nga hulungihong nga kostumbre sa mga Protestante ang paggamit ug mga Christmas tree, ug busa angay kining ilisan ug Belen.” “Gisugdan [ni Papa Paulo VI] ang maong tradisyon pinaagi sa pagbutang ug dako kaayong Christmas tree [didto sa St. Peter’s Square, sa Roma]” duol sa Belen.
Sa imong hunahuna, makataronganon ba nga hatagag Kristohanon kahulogan sa usa ka relihiyosong lider ang paganong mga selebrasyon ug mga simbolo? Ang Kasulatan nag-awhag sa matuod nga mga Kristohanon kon unsa ang hustong dalan: “Aduna bay panag-ubanay ang pagkamatarong ug ang kalapasan? O aduna bay pakig-ambitay ang kahayag uban sa kangitngit?”—2 Corinto 6:14-17.
[Mga hulagway sa panid 9]
Ang Christmas tree (atbang nga panid) ug ang Belen didto sa Batikano
[Credit Line]
© 2003 BiblePlaces.com
[Hulagway sa panid 9]
Ang diyos nga adlaw
[Credit Line]
Museum Wiesbaden