Lakaw Ingong Maalamon nga mga Tawo
1 Sa dihang gitawag ni Jesus ang upat ka mangingisda nga mahimong iyang mga sumusunod, sila wala mag-ukon-ukon kondili “dihadiha . . . sila misunod kaniya.” (Mat. 4:18-22) Dihang nakombertir si Saulo sa Tarso ug dayon naulian sa iyang panan-aw, siya wala usab mag-ukon-ukon kondili “sa walay langan diha sa sinagoga siya misugod sa pagwali kang Jesus.” (Buh. 9:20) Ang panahon kanunayng nagaabante; iniglabay niini, dili na kini mobalik pa. Kanay rason kon nganong hinungdanon nga kita ‘molakaw ingong maalamon nga mga tawo’ kon bahin sa paggamit sa atong panahon.—Efe. 5:15, 16.
2 Wala Damhang Panghitabo: Ang mga kahigayonan nato karon sa pag-alagad kang Jehova mahimong mawala na ugma. (Sant. 4:14) Walay usa kanato ang nahigawas sa “wala damhang panghitabo.” (Eccl. 9:11) Dugang pa, niining sistemaha sa mga butang kita dili makalikay sa “malisod nga mga adlaw” nga atong masinati duyog sa pagkatigulang ug kana maglimite sa atong mahimo diha sa pag-alagad kang Jehova. (Eccl. 12:1) Busa, dili gayod maalamon nga langanon ang pagpahinungod sa Diyos o magpaabot nga moarang-arang una ang mga kahimtang ayha pa himoon ang atong maarangan sa pagpakigbahin sa ministeryo. (Luc. 9:59-62) Si Abraham nagmalinawon sa ulahing bahin sa iyang kinabuhi, nga namatayng “tigulang ug tagbaw” tungod kay iyang gigamit ang iyang kinabuhi sa maalamong paagi, nga bug-os debotado kang Jehova.—Gen. 25:8.
3 Mubo Na ang Panahon: Buot usab natong gamiton ang atong panahon sa maalamong paagi tungod kay “ang panahong nabilin mubo na.” (1 Cor. 7:29-31) Sa dili madugay matapos na kining daang sistema sa mga butang. Matapos na unya ang mga kahigayonan sa pagpakigbahin sa dakong pagpanigom sa karnerohong mga tawo panahon sa ‘pagpangani sa yuta.’ (Pin. 14:15) Magbantay kita nga ang mga kabalaka ug mga suliran sa kinabuhi dili makaiban sa atong panahon nga mas angayng gamiton diha sa ministeryo. (Luc. 21:34, 35) Pagkamakalilipay unya ang paghinumdom nga kita bug-os nakigbahin sa pagpangani!
4 Angay kitang magmabinantayon kanunay aron makapakigbahin kita sa makapalipay nga mga pribilehiyo sa pag-alagad nga mahimo natong pahimuslan. Magmadeterminado kita sa pagbuhat sa tanan natong maarangan sa pag-alagad kang Jehova “samtang matawag pa kini nga ‘Karong adlawa.’” (Heb. 3:13) Sa pagbuhat niana, atong gipakita nga kita tinuod nga maalamon tungod kay “siya nga nagabuhat sa kabubut-on sa Diyos magpabilin hangtod sa kahangtoran.”—1 Juan 2:17.