“Ang Halapad ug ang Sayon nga Dalan”

“Kon moatubang pa lang unta ang mga tawo sa hagit, kon sila dili lang unta madaog sa ilang kahuyang ug pagkadili-matinagdanon, kon makabuntog pa lang unta sila sa ilang kadalo, kon lig-on pa lang unta ang ilang moral, kon sila dili pa lang unta hakog ug siradog-hunahuna, kon sila dili pa lang unta mabikilon ug madumtanon ug buangbuang, kon may ikaarang pa lang unta sila, kon nahibalo pa lang unta sila sa ganti, kon sila dili pa lang unta maut, kon giyatakan pa lang unta nila ang halapad ug sayon nga dalan.”—Charles Malik, presidente niadto sa Heneral nga Asambliya sa HK.

“Kon nahibalo pa lang unta sila sa ganti,” miingon si Malik. Kapin sa 19 ka siglo kanhi, si Kristo Jesus mihisgot ug usa ka ‘dako ug halapad nga dalan’ ug sa usa nga ‘hiktin ug sigpit nga dalan,’ ug iyang gipadayag ang kapeligrohan: “Sumulod kamo agi sa pultahan nga masigpit; kay dako ug sangkad ang dalan padulong sa kalaglagan, ug daghan ang nagasulod niini; samtang masigpit ang pultahan ug hiktin ang dalan nga padulong sa kinabuhi, ug diyutay ra ang mga nakatultol niini.”—Mateo 7:13, 14.

Ang dako ug halapad nga dalan may sangkoan; ang sigpit ug hiktin nga dalan molapad ug walay sangkoanan.