Ang Pagtuo Nakatabang Kanako sa Pag-atubang sa Operasyon sa Utok

“IKAW adunay tumor sa ilalom sa imong wala nga mata.” Kining mga pulonga, nga gisulti ni Dr. Stewart, usa ka neurologo, nagpabati kanako nga daw ako anaa sa tunga sa usa ka mangil-ad nga damgo. Ang iyang sunod nga pulong naghimo sa damgo nga sa usa ka makalilisang nga kamatuoran: “Kinahanglang makigkita ako sa imong pamilya aron ikaw among masulod dayon sa ospital.”

Ako nakuratan. Dili kini tinuod. Maayo ang akong pamati! Unsa bang hitaboa nga ang mahimsog nga 22-anyos nga dalaga makabaton ug tumor sa utok? Ang akong hunahuna mibatok sa mga pulong sa doktor nga nagapalayo kanako gikan sa dalan nga akong gihikay alang akong kinabuhi. Ako usa sa mga Saksi ni Jehova, ug sa miaging buntag lamang, ako nakadawat ug tawag sa telepono nga nagdapit kanako sa pagtrabaho sa mga hedkuwarter sa Watchtower Society sa Brooklyn sulod sa tulo ka bulan. Kadto mao ang akong gipaabot ug giampo. Sa dihang ako migikan sa balay nianang buntaga sa pagpakigkita sa doktor sa mata, gibati ko ang dako nga kalipay.

Karon, 29 ka oras nga milabay, kanang pagbatia nawala sa akong hunahuna. Tino nga adunay tumor. Migugol ako ug 50 ka minutos sulod sa makinang MRI (Magnetic Resonance Imagery), nga samag usa ka torpedo sulod sa usa ka firing chamber, nga nagpaabot nga ipasulpot. Ako hadlokan sa siradong lawak, ug sa nagdugay ako sa sulod, natarantar ako. Miampo ako nga mokalma, naglaylay ug mga awit sa Gingharian, ug nagyamyam ug mga teksto sa Bibliya. Ako narelaks. Dayon mibalik ako sa opisina sa neurologo nga dala ang film. Nakita sa film ang usa ka tumor nga samag gidak-on sa kahil, ug iyang gipadayag ang makahugnong kamatuoran​—ako kinahanglang ipasulod dayon sa ospital. Migawas siya sa lawak aron tawgon ang akong mga ginikanan.

Ang Akong Desisyon Dili Masabotsabotan

“Ang imong mga ginikanan nagpaingon na dinhi,” siya miingon nga sa dihang siya mibalik. “Ayaw kog ingna nga ikaw usa sa mga Saksi ni Jehova. Kinahanglang magsultihay kita. Ang operasyon nagkinahanglan gayod ug abuno sa dugo.”

“Wala nay angayng estoryahan pa,” ako miingon. “Nahimo na ang desisyon. Walay dugo.”

“Buweno, atong hisgotan kana sa dihang moabot na ang imong mga ginikanan dinhi.”

“Dili,” ako miingon, naglingolingo sa ulo, “kini dili masabotsabotan.”

Sa dihang miabot ang akong mga ginikanan, ilang gipaluyohan ang akong baroganan bahin sa dugo. Ang neurologo midawat sa desisyon ug miingon nga siya adunay nahunahunaang siruhano nga motahod sa akong desisyon. Busa nagkita kami sa siruhano sa utok, nga si Dr. H. Dale Richardson.

Kami nakigkita kaniya sa iyang opisina sa gabii sa Huwebes, Septiyembre 30, 1988, kining tawhana nga mahimong minahal ug tinamod nga bahin sa among kinabuhi sa daghang mga bulan sa ulahi. Iyang nakaestorya si Dr. Stewart ug nahibalo sa among baroganan bahin sa dugo.

“Kami mohimog operasyon diha sa usa ka dapit nga daghan kaayog ugat,” siya miingon. “Gilibotan sa tumor ang sagittal sinus (usa ka dakong ugat diha sa utok), kon sa unsang sukod kana dili pa nato mahibaloan hangtod nga among makita kana.”

“Kon ugaling mahimong kritikal ang akong kahimtang,” ako miingon, “ug ako nahibalo nga basin mahitabo kana, dili gihapon ako gusto nga mogamit ka ug dugo.” Ang akong inahan ug ang akong amahan miuyon nga ang akong baroganan maoy ilang baroganan. Among nakita ang iyang mga mata nga napuno sa mga luha, ug sa ulahi among nahibaloan nga siya adunay duha ka anak nga lalaki ug usa ka anak nga babaye.

“Bisag supak ako sa inyong pagtulon-an,” siya miingon, “tahuron gihapon nako ang inyong hangyo. Kon walay dugo, 70 porsiento ang atong tsansa nga molampos. Kinahanglang inyong mahibaloan nga dili nato makuha ang tibuok tumor sa unang higayon. Kasagaran na nga ang tumor nga sama niinig gidak-on nagkinahanglag duha o tulo ka operasyon.”

Nangandam Alang sa Operasyon

Ako misulod sa ospital sa Dominggo, Oktubre 2. Ang tibuok Lunes ug Martes gigugol sa duha ka preoperative nga paagi aron masusi ug mapaus-os ang suplay sa dugo nga nagaadto sa tumor. Sa tibuok adlawng Martes ang mga higala mitawag kanako sa telepono, ug nianang gabhiona ubay-ubay kanila ang miduaw kanako. Ang tanan nahibalo kon unsay mahitabo sa sunod nga adlaw, apan ang kahimtang malaomon ug malipayon.

Ako natulog dayon niadtong gabhiona apan nakamata sa pagkatungang gabii ug misugod sa pagkabalaka. Dili kadto maayo. Akong gipatokar ang mga teyp sa cassette sa ubay-ubayng mga artikulo sa Watchtower nga magasin. Sa alas 5:30 sa buntag, ang nars misulod ug natingala nga nakakita kanako nga kalmado ug masaligon. Wala magdugay miabot ang akong duha ka suod nga higala, uban ang akong Papa sa likod nila. “Walay hilak-hilak,” ako miingon, samtang sila mihalok kanako sa pagpanamilit.

Sa ubos sila misugod sa pag-andam kanako alang sa operasyon, nagtusok sa mga dagom, nag-upaw sa akong ulo. Samtang ako naghigda didto, ako nag-ampo kang Jehova: “Salamat sa pagtabang kanako sa pagpamatuod kang Satanas nga siya dili kanunayng makadaog. Ako nahibalo nga ako makamata ra, karong adlawa o sa inyong bag-ong kalibotan. Palihog, ayaw lang ug paglangana.” Samtang gitulod nila ako diha sa katre ngadto sa lawak operahanan, akong nakita si Dr. Richardson nga nagtan-aw sa akong film.

“Maayong buntag, Bethel,” siya miingon. “Komosta ang imong pagkatulog?”

“Maayo man,” ako mitubag, “apan ako mas nabalaka bahin sa imong pagkatulog.”

Unya si Dr. Ronald Pace, ang anestisyologo, nagbutang ug tabon sa akong nawong ug nag-ingon kanako sa pagginhawag lalom ug mag-ihap nga paatras. Ang akong pagpaabot natapos.

Ang Tapos-operasyong Pagpaayo

Ang sunod nga akong naamgohan, bugnaw kaayo ako. Ako anam-anam nga nakigbisog nga maulian gikan sa pangpakatulog nga epekto sa droga. Kadto alas 10:10 sa gabii sa Miyerkoles, mga 15 ka oras sa ulahi. Si papa didto sa intensive care unit, nagpalig-on kanako. Ako nabalaka kon maayo pa ba ang akong mga katakos sa panghunahuna. “Sulayi ako, Pa,” miingon ako, ug misugod sa pagsuma: “Ang duha dugangag duha maoy kuwatro, ang kuwatro dugangag kuwatro maoy otso, . . .” Sa dihang ako nakaabot ngadto sa 512, siya miingon, “Ah! Mas alisto ka pa kay kanako!” Gigakos ako ug hugot sa akong inahan, ug ang akong igsoon nga lalaki, si Jonathan, nagbalita kanako sa bag-ong mga resulta sa dula sa besbol.

Si Dr. Richardson nagtaho nga iyang nakuha ang 80 porsiento sa tumor. Siya daw gikapoy​—dili ikatingala, human sa 13 1/2 ka oras nga pagtigi sa iyang katakos! Sa ulahi akong nasayran nga siya miingon ngadto sa akong amahan: “Halos mamatay namo siya. Sa dihang kami nakaabot sa sagittal sinus, kusog kaayo ang iyang pagdugo. Maayo na lang nga napahunong namo kini.” Apan, siya kinahanglan operahan pa, tingalig dili lang kay makausa. “Ang ubang meningioma [ang matang sa akong tumor] ang mga pasyente kinahanglang operahan matag tulo ngadto sa lima ka tuig,” siya miingon. “Tingali dili namo makuha sa operasyon ang tanan niini.”

Nahugno ako niining balitaa! Nakita kong napusgay ang akong mga pangandoy sa kinabuhi diha sa bug-os panahong Kristohanong pag-alagad. Ako misugod sa paghilak, nga natarantar. Gigakos ni Papa si Mama ug ako ug nag-ampo. Maorag dunay usa ka kupo sa bug-os nga kalinaw ang mitabon kanako. “Ang kalinaw sa Diyos nga molabaw sa tanang pagpanabot” ang mipuli. (Filipos 4:7) Akong nabasa ang uban kinsa nakabaton niining kalinaw sa Diyos nga modangat kanila ug nahibulong kon unsa gayod kining pagbatia. Karon nahibalo na ako. Dili ko gusto nga mahitabo pa nako kadtong gabhiona pag-usab, apan ang akong nahibaloan gikan sa kasinatian maoy usa ka butang nga pakamahalon ko kanunay.

Samtang didto sa ospital, ako nakigsulti sa daghang mga tawo bahin sa akong paglaom sa Gingharian sa Diyos ug sa walay kataposang kinabuhi diha sa paraisong yuta. Ako nakapahimutang ug 20 ka pulyetong Jehovah’s Witnesses and the Question of Blood ug lima ka librong You Can Live Forever in Paradise on Earth. Sa nakagawas na ako sa ospital, ako nakadawat ug kapin sa 330 ka kard ug daghang tawag sa telepono, uban ang mga bulak ug mabulokong mga paburot. Nakapadasig kini pag-ayo sa akong espiritu ug dugang nakaapresyar sa atong tibuok kalibotang panag-igsoonay!

Ako gipagawas sa Oktubre 16, 1988. Unsa ka matahom nga adlaw nga pagasugdan nga karon daw mas matahom pa nga ako nakagawas na sa init ug sa preskong hangin. Ang kalangitan mas tin-aw ang kaasul, ang sagbot mas lunhaw. Nakapalandong kini kanako kon unsa katahom unya sa Paraiso nga yuta: walay gubat, walay gutom, walay polusyon​—ug walay tumor sa utok! Usa ka nahinloang yuta, sa kataposan!

Gihikay ang mga Serbisyo sa Paglubong

Sa Disyembre, akong nakita pag-usab si Dr. Richardson. Ang tumor nagtubo. Ang operasyon lamang maoy bugtong paagi sa pagtambal ug kon mas madali mas maayo. Akong gilantaw kining ikaduhang operasyon halos ingong usa ka pisikal nga paril. Usa ka dakong babag nga nag-ali sa dalan nga akong giplano alang sa akong kinabuhi. Kanunay nakong gihunahunag maayo ang Salmo 119:165: “Ang dagayang pakigdait iya niadtong nahigugma sa kasugoan sa [Diyos], ug kanila wala ang kahigayonan sa pagkapangdol.” Kini nakapakalma kanako, ug sa hinay-hinay, imbes usa ka paril, ang umaabot nga operasyon nahimong usa ka layat na lamang. Apan kon unsa may mahitabo, ako nagsulat sa usa ka suod kong higala sa mga hedkuwarter sa Watchtower naghangyo kaniya nga moatiman sa mga serbisyo sa paglubong alang kanako kon kana gikinahanglan. (Sa ulahi akong nasayran nga si Papa mihimog samang hangyo kaniya.)

Sa Enero 31, 1989, ako gisulod ug pagbalik sa ospital. Sa ubang bahin kadto mas masayon, apan kadto daw mas malisod. Makuha kaha nila ang nahibiling tumor niining higayona, o nagkinahanglan pa kaha ug dugang operasyon sa ulahi? Ang mga doktor makapalipay kaayo.

Sa nagpalista ako sa ospital, si Dr. Pace, ang akong anestisyologo sa miagi, miabot nga nangita nako, mipabilin uban nako sa usa ka oras samtang ang tanang papeles gihikay, ug unya gidala ang akong maleta ngadto sa lawak alang kanako. Si Dr. Richardson nagapasalig kanako: “Tambalan ko ikaw sama sa usa ka membro sa akong pamilya, ang paagi sa pagtambal nga ako buot nga tambalan.” Walay kulang ug pagbati, negosyo ra nga pagtambal dinhi. Ako may mainit nga pagsalig samtang gitugyan ko ang akong kaugalingon ngadto sa ilang mahigugmaong mga kamot.

Usab, miabot ang mga tawag sa telepono ug mga kard sa paglipay nako, ang samang minahal nga mga higala nga suod kaayo ug matinabangon sa unang higayon sa pag-opera ania na usab aron mapadasig ang akong disposisyon ug gipakatawa. Among gipalabay ang gabii nga nakig-estorya ug nagkataw-anay ug nagdulag board game.

Ang Akong Kinabuhi Karon Mibalik na sa Normal

Sa pagkasunod buntag ang nars misayo sa pag-indiyeksiyon kanako. Isog nga indiyeksiyon kadto, ug ingon sa wala ko himatikdi ako diha na usab sa lawak-pagpaayo. Ang operasyon wala kaayo magdugay​—napulo ka oras niining higayona​—ug ang pangomosta nga akong nadawat ug sa akong pamilya sa akong paghigmata maoy labing nakapahupay. Gisultihan kami sa nagpahiyom nga si Dr. Richardson nga iyang nakuha ang tanang tumor, ug among malaoman ang bug-os nga pagkaayo. Sa ulahi, samtang siya naghunad, gipakatawa ako niya sa pag-ingon: “Bethel, hunongon na nato ang atong pakigkita nga sama niini.” Pagkadako sa among pasalamat kang Jehova ug sa batid nga mga doktor!

Ako nakapahimutang ug dugang mga libro ug mga pulyeto bahin sa Gingharian sa Diyos uban sa mga tawo nga akong naestoryahan. Ang usa sa mga libro, You Can Live Forever in Paradise on Earth, akong gigasa kang Dr. Richardson. Akong gisulatan ang panid nga blangko:

“Diyutay lamang ang mga okasyon nga kinahanglang magpasalamat kita ug tawo tungod sa pagluwas sa atong kinabuhi. Samtang ikaw sa walay pagduhaduha kasagarang makadawat niana nga pasalamat, gusto kong maseguro nga mahibalo ka nga ang tanan nimong nahimo alang kanamo makahuloganon kaayo alang sa akong pamilya ug kanako. Sanglit nahibalo ako nga ang panahon sa imong pagbasa limitado, kon ikaw may higayon nga motambal ka sa mga Saksi ni Jehova sa umaabot, ako nagalaom nga kining libroha imong mapuslan sa pagsabot sa butang nga akong gituohan. Uban sa dakong gugma ug daghang mga pasalamat, Bethel Leibensperger.”

Ako gipagawas walo ka adlaw human sa akong ikaduhang operasyon ug miadto sa Kingdom Hall niana nga gabii. Sa milabay ang duha ka bulan, ako nagamaneho na sa akong sakyanan. Mibalik ako sa akong bug-os panahong ministeryo ingong usa sa mga Saksi ni Jehova. Ako nakatambong pa gani sa makasaysayanhong kombensiyon sa mga Saksi ni Jehova sa Poland niadtong Agosto 1989.

Ang akong kinabuhi karon nabalik na sa normal.

[Kahon sa panid 22]

Mga Pagpalandong sa Inahan

Nianang gabhiona si Bethel ug ang iyang amahan mitambong ug pagtuon sa Bibliya. Naguol kaayo ako; ako dili makasagubang niini. Ako nawad-ag umoy ug natulog. Pagkabuntag misamot kadto. Dili nako makontrolar ang akong kaugalingon ug misugod sa paghilak. Ang akong bana malig-ong miingon: “Kinahanglang magmalig-on ug magmalipayon kita alang sa kaayohan ni Bethel.” Dayon iya akong giagbayan ug mihimog mubong pag-ampo, gitugyan ang among kaugalingon ug ang among kaugmaon sa bug-os diha sa mga kamot ni Jehova ug nangayog kalig-on aron makalahutay sa umaabot pa nga mga adlaw. Kadto samag indiyeksiyon sa braso nga nagpahimo kanako gikan sa usa ka walay kusog nga monyeka ngadto sa usa ka mapaluyohong inahan.​—Judith Leibensperger.

[Kahon sa panid 23]

Mga Pagpalandong sa Amahan

Ang akong anak nga babaye, si Bethel, maoy usa ka gasa sa Diyos sa ulahi namo nga kinabuhi. Kami adunay usa ka matang sa relasyon nga sama sa sugilanon sa libro. Sukad pa sa masuso si Bethel, duyog namong ginabuhat ang tanang butang. Kami nakakamang sa umahan sa pagtuon sa artistikong kabatid ni Jehova nga Diyos sa magtan-aw kami sa ihalas nga mga bulak. Kami nakahimog mga tawo-tawo nga niyebe. Among naestoryahan ang laglom kaayong mga butang ug kataw-anang mga butang. Kami nangluhod sa pag-ampo inigkatulog uban niya sa iyang haruhay nga padyama nga natunga diha sa iyang inahan ug kanako. Kami kaubang nakaduaw sa mga edaran ug nanginahanglan. Kami migakos sa kaubang mga Saksi nga nagpuyo sa lagyong mga dapit. Sa among balay kami nagapasakag mga misyonero ug sa labing dedikadong mga lalaki ug mga babaye kinsa nagaalagad sa Diyos sa pagsunod sa tunob ni Jesu-Kristo. Among giambitan ang among usa ka pagtuo, ug among giambitan ang among mga damgo sa Paraiso. Siya nagdako nga mahigugmaon sa mga tawo ug nagkinahanglan sa ilang gugma. Ang among kinabuhi ingong usa ka pamilya yano​—hangtod karon. Ang ‘panahon ug hitabo’ nga giingon sa Ecclesiastes nga modangat sa tanang tawo midangat kanamo. Sa usa ka adlaw kining dako kaayong medikal nga suliran mihatag ug mangiob nga anino. Sa walay popasidaan, ang talan-awon sa kamatayon​—ang labing daotang kaaway sa tawo​—mibutho ibabaw kanamo.​—Charles Leibensperger.

[Hulagway sa panid 24]

Si Bethel ug iyang mga ginikanan sa wala pa ang ikaduhang operasyon