Ang Hunahuna sa Bibliya
“Nganong Gikuha sa Diyos ang Akong Anak?”
ANG pagkamatay sa usa ka anak makapahugno alang ni bisan kinsa nga ginikanan. Kini pait kaayong kasinatian nga dili mapapas sa mga pulong lamang. Apan kon nakaagi ka na niining kapildihana ug nahibulong nganong gikuha sa Diyos ang imong anak, nan ikaw nag-antos sa sayop nga ideya nga makadugang lang sa imong kaguol. Kinahanglang hisayran nimo ang kamatuoran: Ang Diyos wala magkuha sa imong anak.
Bisan pa niana, daghan nagtuo sa kaatbang. Usa ka babaye, pananglitan, mitutok nga dili mahupay sa usa ka abling lungon; sulod niana mao ang iyang 17-anyos anak lalaki, nga ang iyang buhok nanipis tungod sa mga tambal nga napakyas sa pag-ayo sa iyang kanser. Miliso siya sa usa ka bisita ug miingon sa nagkurog nga tingog: “Buot sa Diyos nga si Tommy mahauban Kaniya sa langit.” Ingong Romano Katoliko, kini ang dugay nang natudlo kaniya sa katuigang pagsinimba. Ang mga Protestante dugay na usab nga nagpasangil sa Diyos sa mga kamatayon sa mga bata. Ang iladong repormador si John Calvin mipatugbaw nga magul-anon tapos sa pagkamatay sa iyang kaugalingong duha-ka-semanang anak lalaki: “Gipahamtang gayod sa Ginoo ang dakong kasakit sa pagkamatay sa among batang lalaki.”
Sumala sa usa ka karaang Hudiyonhong sugilambong, ang kaluhang mga anak lalaki sa usa ka rabbi namatay samtang siya wala diha. Sa iyang pag-uli ug pagsukna alang sa iyang mga anak lalaki, ang iyang asawa miingon: “Kon pahulamon kag duha ka mahalong alahas ug ingnon nga makausar ka niana samtang kana gipatago kanimo, makaergo ka ba sa dihang ipauli kana sa nagpahulam?” Mitubag siya: “Dili gayod!” Unya iya siyang gipakitaan sa iyang duha ka patayng anak lalaki ug yanong miingon: “Gusto sa Diyos nga iuli na ang iyang mga alahas.”
Dili Makahupay ni Biblikanhon
Ang Maglalalang pintasan ba kaayo nga iyang ipahamtang ang kamatayon diha sa mga bata kon magustohan niya, nga nasayod nga kini makapagun-ob sa mga kasingkasing sa ilang mga ginikanan? Dili, dili ang Diyos sa Bibliya; sumala sa 1 Juan 4:8, “Ang Diyos maoy gugma.” Matikdi nga kini nagaingon nga dili kay ang Diyos adunay gugma o nga ang Diyos mahigugmaon apan nga ang Diyos maoy gugma. Mainiton kaayo, putli kaayo, hingpit kaayo ang gugma sa Diyos, bug-os kaayo nga kini nakasuhop sa iyang personalidad ug mga buhat, nga tukmang ikaingon nga siya ang personipikasyon mismo sa gugma. Kini dili usa ka Diyos nga mopatay sa mga bata ‘kay buot niyang iuli ang iyang mga alahas.’
Sa kaatbang, gihigugma sa Diyos ang mga bata sa mainiton ug dili-mahakogong paagi. Si Jesu-Kristo, kansang matag pulong ug buhat nagbanaag sa personalidad sa iyang langitnong Amahan, sa personal nagmaikagon kaayo sa mga bata. Kas-a iyang gihalog ang usa ka bata ug gitudloan ang iyang mga tinun-an nga sila kinahanglang magbatog sama sa bata nga pagkainosente ug pagkamapaubsanon. (Mateo 18:1-4; Marcos 9:36) Kasiglohan nga sayosayo, gitudloan ni Jehova ang iyang katawhan sa pag-isip sa ilang mga anak nga bililhon ug sa pagbansay, pagtudlo, ug pag-atiman kanila nga nahauyon niana. (Deuteronomio 6:6, 7; Salmo 127:3-5) Buot niyang ang mga pamilya mahiusa nga buhi, dili magkabulag diha sa kamatayon.
“Nan Nganong Namatay ang Akong Anak?”
Gibati sa daghan nga sanglit ang Diyos labing gamhanan, kinahanglang siya magpaluyo sa mga esena nga magagahom sa tanan nga mahitabo niining kalibotana, apil ang mga pagkamatay sa mga bata. Apan kana dili gayod matuod. Sa dihang si Job namatyan sa tanang pulo niya ka anak sa usa ka katalagman, naghunahuna siya nga si Jehova nagpahinabo sa maong grabeng katalagman diha kaniya. Wala siya mahibalo kon unsay gipadayag kanato sa Bibliya, nga mao, nga ang usa ka labaw-tawhanong kaaway sa Diyos nga ginganlang si Satanas mao gayod ang nagpaluyo sa mga esena sa maong kaso, nga naningkamot sa pagsakit kang Job aron biyaan ang iyang pagtuo diha sa iyang Maglalalang.—Job 1:6-12.
Sa susama, ang kadaghanang tawo karong adlawa walay ideya sa gidak-on sa impluwensiya ni Satanas diha sa kalibotan. Gipadayag sa Bibliya nga si Satanas, ug dili si Jehova, mao ang magmamando niining hiwi nga sistema sa mga butang. Sumala sa giingon sa 1 Juan 5:19: “Ang tibuok nga kalibotan nahiluna sa gahom sa daotang usa.” Si Jehova dili maoy pasanginlan sa tanang makapasubong mga hitabo niining kalibotana. Siya wala magkuha sa imong anak.
Nan, nagkahulogan ba kana nga si Satanas ang nagkuha sa imong anak? Dili sa laktud, dili. Balik sa Eden, ang tawo nagbutang sa iyang kaugalingon ilalom sa pagmando ni Satanas sa mirebelde siya batok sa Diyos. Sa ingon nawad-an siya sa gasa sa walay-kataposan, mahimsog nga kinabuhi alang sa iyang kaugalingon ug sa tanan niyang anak. (Roma 5:12) Ingong sangpotanan, kita nagakinabuhi sa usa ka sistema sa kalibotan nga nahibulag sa Diyos, usa ka kalibotan diin kinahanglang atong sagubangon ang ginatawag sa Bibliya nga “panahon ug wala-makita-daang hitabo,” ang wala-damha ug kasagaran makapasubong mga kausaban. (Ecclesiastes 9:11) Si Satanas “nagalimbong sa tibuok gipuy-ang yuta.” (Pinadayag 12:9) Ang iyang pangunang interes mao ang pagpahilayo sa mga tawo gikan sa Diyos. Mao nga siya nagasabwag sa mangil-ad nga mga bakak bahin sa Diyos. Ang usa sa maong bakak mao nga gigamit sa Diyos ang kamatayon sa pag-agaw sa mga bata gikan sa ilang mga ginikanan.
“Unsay Paglaom Alang sa Akong Anak?”
Inay pasanginlan ang Diyos, ang nagbangotan nga mga ginikanan kinahanglang mosalig sa paghupay nga gitagana sa Diyos diha sa Bibliya. Ang bakak nga relihiyon nakapalibog sa daghan bahin sa kon diin ug sa kahimtang sa ilang nangamatayng mga anak. Langit, impiyerno, purgatoryo, Limbo—kining lainlaing destinasyon naggikan sa dili-hisabtan ngadto sa makapalisang kaayo. Ang Bibliya, sa laing bahin, nagsulti kanato nga ang mga patay walay hunahuna, anaa sa kahimtang nga ikatanding labing maayo sa pagkatulog. (Ecclesiastes 9:5, 10; Juan 11:11-14) Busa, ang mga ginikanan dili kinahanglang mabalaka kon unsay agian tingali sa ilang mga anak sa pagkamatay, sama ra nga sila dili mabalaka sa dihang ilang makita nga hinanok nga natulog ang ilang mga anak. Si Jesus mihisgot sa usa ka panahon sa dihang “ang tanan nga anaa sa handumanang mga lubnganan” “manggula” alang sa nabag-ong kinabuhi sa usa ka paraisong yuta.—Juan 5:28, 29; Lucas 23:43.
Tinuod, ang maong masanagong paglaom dili magwagtang sa tanang kasub-anan sa kamatayon. Si Jesus naguol ug mihilak tungod sa pagkamatay sa iyang higala si Lasaro—ug kadto minutos lamang una niya banhawa siya! Labing menos, ang kamatayon, diay, dili pangataposan. Si Jesus ug ang iyang Amahan, si Jehova, nagadumot sa kamatayon. Ang Bibliya nagatawag sa kamatayon “ang kataposang kaaway” ug nagaingon nga kini “pagalaglagon.” (1 Corinto 15:26) Sa umaabot nga Paraiso, sa dihang ang pagmando ni Satanas maoy butang sa kagahapon, ang kamatayon mawala na sa walay kataposan. Ang inosenteng mga biktima niini mabakwi pinaagi sa pagkabanhaw. Dayon, sa dihang mahiusa pag-usab ang mga ginikanan sa mga anak nga nawala kanila tungod sa kamatayon, kita sa kataposan makaingon, ‘Kamatayon, hain ang imong ikot?’—Oseas 13:14.