Kon sa Unsang Paagi Ako Nakabenepisyo sa Pag-atiman sa Diyos
SA BUNTAG sa Mayo 18, 1963, ako mimata nga mas malipayon kay sa naandan. Kadto maoy pagsugod sa usa ka matahom, mainit mahayag nga adlaw. Apan sa dili ko pa isaysay kon nganong espesyal kaayo kadtong adlawa alang kanako, pasultiha akog diyutay bahin sa akong kaugalingon.
Ako natawo sa Philadelphia, Pennsylvania, T.B.A., sa Mayo 20, 1932, ang kinamanghoran nga batang babaye sa usa ka pamilya sa upat ka anak nga babaye. Namatay ang akong inahan sa dos anyos pa ako, ug si Papa nagminyo pag-usab sa dihang ako nagsingko anyos. Sa ulahi, unom ka manghod nga igsoong mga lalaki ug babaye ang nadugang sa among pamilya. Kami mga Baptist, ug sa usa ka higayon ako nagplano gani nga magmaestra sa Sunday-school.
Ako natawo nga may sakit nga rheumatoid arthritis, nga nakaamot sa malisod kaayong panahon sa pagkabata. Sa dihang ako nuybe anyos pa, gisultihan ako sa usa ka doktor nga ako mograbe pa sa paglabay sa katuigan. Makasubo, ang iyang panagna natinuod. Sa panahong ako nag-14, dili na ako makalakaw. Sa kataposan ang akong mga kamot, mga tiil, ug mga bitiis bug-os nga nangabakol, ug ang akong mga bat-ang nanggahi ug ngutngot kaayo. Ang akong mga tudlo nakimay nga tungod niana maglisod ako sa pagsulat o pagpunit ug mga butang. Tungod sa akong kahimtang, ako wala makabalik sa tunghaang publiko.
Sa dihang ako giadmit sa hospital sa edad 14, ako malipayon tungod kay gitugotan ako sa mga nars sa pagbuhat ug gagmayng mga butang sa pagtabang kanila. Nalingaw ako kaayo niining trabahoa. Sa ulahi, ako nakaabot sa punto diin ako dili na makalingkod nga mag-inusara. Gisultihan sa mga doktor ang akong mga ginikanan nga sila wala nay mahimo sa pagtabang kanako, busa human nakagugol ug tulo ka bulan sa hospital, ako gipapauli.
Sa misunod nga duha ka tuig, hangtod nga ako nag-16, ako wala kaayoy gihimo gawas sa paghigda sa katre. Dihay pipila ka pagtudlo sa balay nga gihatag, apan unya misamot ang akong kahimtang. Ako natuboan ug hubag sa akong tuong buulbuul, ingon man sa rheumatic fever, nga nagkinahanglan nga ako ibalik sa hospital. Ako nag-17 anyos didto. Sa makausa pa ako nagpabilin sa hospital sulod sa tulo ka bulan. Sa mipauli ako sa balay, ako dili na kuwalipikado alang sa pagtudlo sa balay.
Sa hapit na akong mag-20, ako miserable kaayo ug magsige lang ako ug hilak. Nahibalo ako nga adunay Diyos, ug daghang higayong nag-ampo ako kaniya nga tabangan ako.
Usa ka Paglaom sa Umaabot
Samtang didto sa Philadelphia General Hospital aron magpatambal sa akong buulbuul, ako may kauban sa lawak nga usa ka batang babaye nga ginganlag Miriam Kellum. Kami nahimong mga higala. Sa dihang miduaw ang igsoong babaye ni Miriam nga si Catherine Miles, ipaambit ni Catherine kanako ang impormasyon gikan sa Bibliya. Human nga gipagawas ako sa hospital, ako sa usa ka paagi nakahimo sa pagpakigkomunikar kanunay kang Catherine, nga usa sa mga Saksi ni Jehova.
Makasubo, ang akong inaina wala kaayoy gusto kanako. Sa dihang ako nag-25, miipon ako ug puyo sa usa sa akong magulang nga mga igsoong babaye, ug naatol nga si Catherine mibalhin sa balay duol sa eskina. Gitawgan ko siya, ug iya akong gisugdan sa pagtuon sa Bibliya sa librong Let God Be True ingong tabang sa pagtuon. Unsa ka makapalipay ang pagkahibalo nga ako dili magpabiling bakol ug nga moabot ra ang adlaw nga ang tanang pagkadaotan pagataposon! (Proverbio 2:21, 22; Isaias 35:5, 6) Kini nga mga kamatuoran nakadani kanako, uban sa paglaom sa pagkabanhaw ug sa palaaboton sa pagkakita pag-usab sa akong inahan.—Buhat 24:15.
Ako misugod dayon sa pagtambong sa mga tigom sa mga Saksi ni Jehova. Alsahon ako sa bana ni Catherine ngadto sa ilang awto ug dalhon ako ngadto sa Kingdom Hall. Inigtambong nako sa mga tigom, nadasig ako sa gugma nga gipakita diha kanako.
Pagsagubang sa mga Kababagan
Ikasubo, ang akong igsoong babaye ug iyang bana nagbulag, diin napugos ako sa pagpuyo pag-usab uban sa akong amahan ug inaina. Sanglit ang akong inaina supak kaayo sa mga Saksi ni Jehova, ako tagong nagtuon sa Bibliya gikan sa 1958 ngadto sa 1963. Dili niya pasudlon ang bisan kinsang mga Saksi ni Jehova nga moanha sa balay. Nakigtuon ako sa nagkalainlaing mga tawo diha sa telepono o kon ako mahospital.
Ang laing kababagan mao nga may mga panahong dili ako pakaonon ug digoon sa akong inaina. Kas-a wala niya bubhoi ang akong buhok sulod sa walo ka bulan. Dili usab niya ako tugotan nga mobasag bisan unsang sulat nga dili una niya aprobahan. Ugaling, dayag ang pag-atiman ni Jehova, sanglit misugot ang akong igsoong lalaki nga ang akong sulat ipadala ngadto sa iyang balay. Kini nga kahikayan nagtugot kang Pat Smith, usa ka Kristohanong igsoong babaye nga akong ginasulatan, sa padayong pagpakigkomunikar kanako ug naghatag kanakog pagdasig sa Kasulatan. Tago nga ihatag sa akong igsoong lalaki ang iyang mga sulat kanako; akong tubagon kini, ug iyang ipayuhot ang akong mga sulat.
Niadtong 1963, ako kinahanglang ibalik sa hospital, ug si Pat Smith nagpadayon sa pagtuon uban kanako didto. Usa ka adlaw iya akong gipangutana: “Buot ka bang magpabawtismo sa atong sirkitong asembliya?”
“Oo!” ako mitubag.
Didto ako sa rehabilitation ward niadtong higayona ug nakakuhag usa ka adlaw nga permiso sa paggawas. Sa adlaw sa sirkitong asembliya, si Pat, duyog sa ubang mga Saksi, miabot sa pagkuha kanako. Gialsa ako sa mga igsoon ibabaw sa usa ka ali ug gituslob ako sa tubig aron ako mabawtismohan. Karon usa na ako sa mga alagad ni Jehova! Nahitabo kadto sa Mayo 18, 1963, ang adlaw nga dili ko gayod makalimtan.
Sulod ug Gawas sa mga Balay Amomahan
Sa Nobyembre, ako migawas sa hospital. Dili ko gustong mopauli sa balay tungod kay nahibalo ako nga ang akong pag-alagad kang Jehova limitado didto. Busa mihimo akog mga kahikayan sa pagsulod sa balay amomahan. Didto misugod ako sa pagpakigbahin diha sa ministeryo pinaagi sa pagsulat sa mga tawo diin ang mga Saksi naglisod sa pagkontak sa balay-ug-balay nga ministeryo. Basahon usab nako ang talaan sa mga patay diha sa mga lindog sa mantalaan ug gipanulatan ang mga paryente niadtong bag-o lang namatay, nga nagsukip ug makapalipayng mga teksto gikan sa Bibliya.
Dayon, niadtong Mayo 1964, ako mibalhin sa Siyudad sa New York aron mopuyo uban sa akong kinamagulangang igsoong babaye ug sa iyang bana. Gipalitan ako sa iyang bana sa akong unang wheelchair, ug ako misugod sa pagtambong sa mga tigom. Pagkadako sa akong kalipay nga naghatag sa akong unang pakigpulong sa Tunghaan sa Teokratikanhong Ministeryo samtang didto sa Siyudad sa New York!
Sayo sa 1965, gihangyo ako sa pipila ka mga higala gikan sa Philadelphia sa paggugol ug duha ka semana uban kanila. Samtang didto ako sa Philadelphia, gisulatan ako sa akong igsoong babaye nga dili na siya gusto nga mopauli pa ako ug nga magpabilin na lamang sa akong nahimutangan. Mihikay ako nga mosulod pag-usab sa balay amomahan. Samtang nagpuyo didto, ako nagpadayon sa pagtambong sa mga tigom ug sa pagpamatuod sa mga tawo pinaagi sa pagsulat. Niining panahona nga ako nakahimo sa pagpalapad sa akong ministeryo pinaagi sa pagpakigbahin nianang nailhan karon nga oksilyare payunir nga buluhaton.
Tagdawat sa Mahigugmaong Pag-atiman
Ang dugang timailhan sa pag-atiman ni Jehova mao ang tabang nga gihatag kanako sa West Congregation sa mga Saksi ni Jehova sa Philadelphia. Dugang pa sa pagdala kanako ngadto sa Kristohanong mga tigom, ila akong gitagan-an ug mga gamit sa pagsulat ug sa ubang mga suplay nga akong gikinahanglan alang sa akong ministeryo.
Niadtong 1970 ang dugang pamatuod sa pag-atiman ni Jehova nahitabo sa dihang gihimo ang mga kahikayan nga moipon ako ug puyo uban kang Maude Washington, usa ka Kristohanong igsoong babaye ug retiradong nars. Bisag siya hapit nang mag-70 sa maong panahon, mainandamong giatiman niya ako sa misunod nga duha ka tuig hangtod nga siya dili na makahimo niana.
Samtang nag-uban pa ako kang Maude, naningkamot gayod ang mga igsoon sa Ridge Congregation sa Philadelphia sa pagseguro nga ako makatambong sa tanang mga tigom. Kini nagkinahanglan nga ila akong alsahon sa pagsaka-kanaog sa tulo ka andanang hagdanan sa tulo ka higayon sa usa ka semana. Pagkadako sa akong pasalamat niadtong naghagong matinumanon sa pagtabang kanako nga makatambong sa mga tigom!
Niadtong 1972, sa dihang si Sister Washington dili na makahimo sa pag-atiman kanako, mihukom ako sa pagbatog kaugalingong apartment. Kini nga kausaban dili unta mahimo kon wala pa ang masakripisyohon-sa-kaugalingon nga tabang ug gugma sa Kristohanong mga igsoong babaye sa Ridge Congregation. Sila mihimog mga kahikayan sa pagpakaon kanako, pagpakaligo kanako, ug sa pag-atiman sa akong personal nga mga panginahanglan. Ang uban mitabang sa pagpamalit ug sa pag-atiman sa ubang gikinahanglang alatimanon.
Matag buntag ang mga igsoong babaye moabot ug sayo sa pagpakaon ug sa pag-ilis kanako alang sa maong adlaw. Human sa pagtabang kanako nga makasakay sa akong wheelchair, itulod nila ako ngadto sa akong lamesa sa gamayng suok sa apartment, duol sa usa ka bentana. Didto ako molingkod, makigbahin sa ministeryo pinaagi sa telepono ug sa pagsulat. Gitawag ko kining dapita sa akong aparment nga paraisong suok, kay gidayandayanan ko kinig daghang teokratikanhong mga letrato. Igugol ko ang akong tibuok adlaw sa akong ministeryo hangtod may usa nga moabot inigkagabii aron pahigdaon ako sa katre.
Niadtong 1974 gikinahanglan sa akong panglawas nga isulod ako sa hospital. Samtang didto ako, ang mga doktor misulay sa pagpugos kanako sa pagpadugang ug dugo. Mga usa ka semana sa ulahi, human miarang-arang ang akong kahimtang, duha ka doktor miduaw kanako. “Oy, nahinumdom ako kaninyong duha,” miingon ako kanila. “Kamo misulay sa pagkombinsir kanako sa pagpadugang ug dugo.”
“Oo,” sila mitubag, “apan nasayod kami nga kini dili moobra.” Ako nakahigayon sa pagpamatuod sa mga doktor bahin sa saad sa Bibliya nga pagkabanhaw ug bahin sa Paraisong yuta.—Salmo 37:29; Juan 5:28, 29.
Sulod sa unang napulo ka tuig nga ako nag-inusara sa pagpuyo, ako nakahimo sa pagtambong sa Kristohanong mga tigom. Wala gayod ako makapalta sa pagtambong gawas kon ako nagsakit. Kon dili maayo ang panahon, liminan sa mga igsoon ang akong mga bitiis ug habol ug tabonan kini aron kini magpabiling uga. Usahay duawon ako sa nagapanaw nga magtatan-aw. Sa panahon sa iyang pagduaw, iya akong “ubanan” sa pagtuon sa Bibliya nga akong gidumala pinaagi sa telepono. Kini maoy malipayon kaayong mga panahon alang kanako.
Pagsagubang sa Nagkalisod nga Kahimtang
Niadtong 1982, nakaabot ako sa punto diin ako dili na makabangon sa akong katre. Dili na ako makatambong sa mga tigom, ni makahimo sa pagpayunir, nga padayon nakong gihimo sulod sa 17 ka tuig. Kini nga mga kahimtang nagpaguol kanako pag-ayo, ug ako kanunayng mohilak. Ugaling, ang pag-atiman ni Jehova dayag—ang Kristohanong mga ansiano naghikay nga adunay Pagtuon sa Kongregasyon sa Libro diha sa akong gamayng apartment. Pagkadako gihapon sa akong pasalamat alang niini nga tagana!
Sukad nga ako dili na makabangon gikan sa akong katre sa tibuok adlaw ug dili na makaadto pa sa akong lamesa, gisugdan ko ang pagbansay sa pagsulat sa usa ka pirasong papel nga akong ibutang diha sa akong dughan. Sa sinugdan, ang akong sinulatan dili mabasa, apan sa pagsigeg praktis, kini mabasa na. Sa usa ka panahon ako nakahimo na usab sa pagpamatuod pinaagi sa pagsulat, ug kini nakahatag kanakog igong kalipay. Ikasubo, ang akong kahimtang misamot kalisod, ug ako dili na gayod makahimo pa sa pagpakigbahin niining bahina sa ministeryo.
Bisag ako sa pisikal dili na makahimo sa pagtambong sa distritong kombensiyon sukad sa 1982, ako naningkamot nga makabaton sa espiritu sa okasyon sa panahon sa kombensiyon. Dalhan ako sa usa ka Kristohanong igsoong babaye ug usa ka lapel card ug ibutang kini diha sa akong biste nga pangkatulog. Lain pa, buksan ko ang telebisyon sa dulang besbol sa Veteran’s Stadium sa Philadelphia ug hunahunaon ang dapit nga akong ginalingkoran panahon sa among mga kombensiyon didto. Sagad, may morekord sa programa sa kombensiyon aron nga ako makapamati sa tanan niana.
Wala Mosurender
Bisan tuod ako dili na makahimog daghan ingon sa akong mahimo kaniadto diha sa ministeryo, ako mahunahunaon gihapon sa pagpakigsulti sa mga tawo bahin sa mga kamatuoran sa Bibliya. Ang pagkaagig payunir ug pagtabang sa ubay-ubayng mga interesado sa pagtuon sa Bibliya nahimong tuboran sa kalipay. Bisag lisod nga magpuyo nga mag-inusara sa miaging 22 ka tuig, natagamtam ko ang kagawasan sa pag-alagad kang Jehova nga walay kababagan, nga dili ko mahimo kon ako nagpabilin pa sa balay.
Nakita ko usab ang panginahanglan sa pagkugi aron mapasibo ang akong kaugalingong personalidad. Usahay ang akong mga sinultihan dili kanunayng mabungat nga may kalumo sa dihang manugo sa mga tawong miboluntaryo sa pagtabang kanako. (Colosas 4:6) Ako nag-ampo kanunay kang Jehova nga tabangan ako sa pagpauswag niining bahina. Ako mapasalamaton gayod sa mapailobon ug mapinasayloong espiritu nga gipasundayag sa mga tawong nagpasensiya kanako diha sa gugma sa daghang katuigan. Ang ilang mahigugmaong tabang maoy usa ka panalangin nga niana ako nagpasalamat kanila ug kang Jehova.
Bisag sa pisikal dili na ako makatambong sa mga tigom sa daghang tuig—ako wala makagawas sa akong apartment sulod nianang panahona gawas sa makausa sa pag-adto sa hospital—ako masadyaon ug malipayon gihapon. Tinuod, ako nagmasulob-on usahay, apan gitabangan ako ni Jehova nga malahutay kana. Nakapahimulos ako karon sa pagpamati sa mga tigom pinaagi sa hok-ap sa telepono ngadto sa Kingdom Hall. Pinaagi sa pagsalig kang Jehova diha sa pag-ampo ug sa paglaom kaniya, ako wala gayod mobating nag-inusara. Oo, ako makaingon gayod nga ako nakabenepisyo sa pag-atiman ni Jehova.—Sumala sa giasoy ni Celeste Jones.
[Hulagway sa panid 24]
Gitawag ko kining dapita nga paraisong suok diin ako nagpakigbahin diha sa ministeryo