Gianod-anod sa Lawod sa Panganunsiyo

“PAPA, unsa bay ianunsiyo sa bulan?” Kining talagsaong pangutana, nga gipatungha sa usa ka bata, makita sa usa ka balak nga gisulat ni Carl Sandburg mga 50 ka tuig kanhi. Sa umaabot, ang maong pangutana dili na tingali talagsaon kaayo. Sumala sa magasing New Scientist, duha ka ehekutibo sa panganunsiyo sa London naghimog plano sa paggamit sa gisumbalik-silaw nga kahayag sa adlaw aron sa pagpasalida ug mga paanunsiyo diha sa nawong sa bulan.

Tiaw mo kana, gamiton ang bulan ingong paskinan! Handurawa ang panganunsiyo ug komersiyal nga mensahe ngadto sa mga tawo sa tibuok kalibotan, usa ka mensahe nga dili mapalong sa mga tumatan-aw, dili ikabutang samag telepono, ikalabay sa basurahan, o mapalong ang tingog pinaagig remote control. And ideya dili tingali makapahimuot kanimo, apan alang sa uban kana maoy damgo nga matinuod.

Bisan tuod ang panganunsiyo wala pa makaabot sa bulan, kini milukop na sa yuta. Kadaghanang mga magasin ug mga mantalaan sa Amerika nagreserba ug 60 porsiyento sa mga panid niini alang sa anunsiyo. Ang Dominggong edisyon lamang sa The New York Times mahimong dunay 350 ka panid sa mga paanunsiyo. Ang ubang mga estasyon sa radyo naggugol ug 40 minutos kada oras sa mga komersiyal.

Unya anaa ang telebisyon. Sumala sa usa ka banabana, ang Amerikanong mga batan-on motan-aw ug tulo ka oras nga komersiyal sa telebisyon kada semana. Sa paggraduwar nila sa hayskul, naladlad na sila sa 360,000 ka anunsiyo sa TV. Ang mga telebisyon nag-anunsiyo diha sa mga erport, mga lawak hulatanan sa ospital, ug mga tunghaan.

Ang dagkong mga bangga sa esport sa pagkakaron maoy dagkong mga kahigayonan sa panganunsiyo. Ang mga kotseng iglulumba nagsilbing kusog-modagan nga paskinan. Ang ubang mga atleta nagadawat ug dakong bahin sa ilang salapi gikan sa mga tig-anunsiyo. Usa ka pangunang basketbolista mikita ug $3.9 ka milyon pinaagi sa pagbasketbol. Ang mga tig-anunsiyo nagbayad kaniya ug siyam ka pilo nianang kantidara aron sa pagduso sa ilang mga produkto.

Ang panganunsiyo anaa bisan asa. Ang komersiyal nga mga anunsiyo makita diha sa mga pader, mga bus, ug mga trak. Nagdayandayan kini sa sulod sa mga taksi ug mga subwey​—bisan sa mga pultahan sa publikong mga kasilyas. Madungog nato ang mga panganunsiyo gikan sa mga loudspeaker diha sa mga supermarket, mga tindahan, mga elebetor​—ug samtang naghulat kita nga ikonektar ang atong tawag sa telepono. Sa pipila ka nasod daghan kaayong panganunsiyo ang moabot pinaagi sa koreyo nga daghang dumadawat molakaw gilayon gikan sa buson ngadto sa kinadul-ang basurahan aron ilabay ang dili-importanteng mga anunsiyo.

Sumala sa Insider’s Report, nga gipatik sa McCann-Erickson, usa ka tibuok-yutang ahensiya sa panganunsiyo, ang gibanabanang kantidad sa salapi nga nagasto sa panganunsiyo sa tibuok kalibotan niadtong 1990 maoy $275.5 ka bilyon. Sukad niadto, ang kantidad miusbaw ngadto sa $411.6 ka bilyon alang sa 1997 ug sa giplanong $434.4 ka bilyon alang sa 1998. Dako kaayong kantidad sa salapi!

Ang epekto niining tanan? Usa ka analista mipahayag niana niining paagiha: “Ang panganunsiyo maoy usa sa labing gamhanang mga puwersa nga nag-impluwensiya sa kultura. . . . Ang mga anunsiyo namaligya ug labaw pa kay sa mga produkto. Kini namaligya ug popular nga hunahuna, mga prinsipyo, mga tumong, mga ideya kon kinsa kita ug angay nga mahimong kinsa kita . . . Kini nag-umol sa atong mga tinamdan ug ang atong mga tinamdan nag-umol sa atong panggawi.”

Sanglit dili nimo malikayan ang panganunsiyo, nganong dili susihon kon sa unsang paagi kini nagaobra ug sa unsang paagi kini tingali makaimpluwensiya kanimo?