Ang Babaye sa Atabay

Human sa Paskuwa, si Jesus ug ang iyang mga tinun-an mibalik sa Galilea agi sa Samaria. Mihunong si Jesus sa atabay ni Jacob nga duol sa siyudad sa Sikar. Samtang nagpahulay siya didto, miadto ang iyang mga tinun-an sa siyudad aron mopalit ug pagkaon.

May babaye nga miabot aron magkalos ug tubig. Giingnan siya ni Jesus: “Palihog, hatagi kog mainom.” Siya miingon: ‘Nganong nakig-estorya ka nako? Samarianhon ko. Ang mga Hudiyo dili makig-estorya sa mga Samarianhon.’ Si Jesus mitubag: ‘Kon nakaila lang ka nako, mangayo gyod ka nakog mainom ug hatagan ti ka ug buhi nga tubig.’ Ang babaye miingon: ‘Unsay imong ipasabot? Wala gani kay timba.’ Si Jesus miingon: ‘Ang tanan nga moinom sa tubig nga akong ihatag dili na uhawon pag-usab.’ Ang babaye miingon: ‘Senyor, tagai ko ana nga tubig.’

Dayon si Jesus miingon niya: ‘Dad-a dinhi ang imong bana.’ Siya miingon: ‘Wala koy bana.’ Si Jesus miingon: ‘Bitaw, husto ka. Kalima na ka naminyo, ug wala mo makasal sa imong kapuyo karon.’ Ang babaye miingon: ‘Propeta gyod ka. Kaming mga Samarianhon nagtuo nga dinhi niining bukira namo simbahon ang Diyos, pero ang mga Hudiyo nag-ingon nga sa Jerusalem lang puwedeng mosimba. Nagtuo ko nga inig-abot sa Mesiyas tudloan mi niya kon unsaon pagsimba.’ Dayon dunay gisulti si Jesus nga wala pa niya isulti sa uban: ‘Ako ang Mesiyas.’

Miadto dayon sa siyudad ang babaye ug iyang gisultihan ang mga Samarianhon: ‘Naa koy naestorya ug morag siya ang Mesiyas. Nahibalo siya sa tanan bahin nako. Ali, adtoon nato siya!’ Mikuyog sila niya sa atabay ug naminaw sa gitudlo ni Jesus.

Gidapit sa mga Samarianhon si Jesus nga magpabilin sa ilang siyudad. Duha ka adlaw nga nagtudlo si Jesus didto ug daghan ang mituo niya. Ilang giingnan ang Samarianhong babaye: ‘Human mi maminaw niining tawhana, among nahibaloan nga siya gyod ang manluluwas sa kalibotan.’