MARMOL

Usa ka kristalon nga anapog (calcium carbonate) nga dasok ug grano nga nagkalainlain ang bulok, grano, ug gambalay sa kristal, ug kini mahimong pasinawon pag-ayo. Nagkalainlain ang bulok niini gikan sa puti nga samag niyebe ngadto sa mga bulok nga abohon, kape, dalag, pula, berde, ug itom. Ang mga budlis o mga raya niini maoy tungod sa mga hugaw nga metal oxide ug sa mineral nga karbon.

Dayag nga walay marmol sa Palestina. Ang Lebanon adunay nagkalainlaing matang sa mga marmol; apan ang maayong matang sa marmol makaplagan sa pulo sa Paros sa Aegean ug sa Arabia. Sa paghubit sa iyang hinigugmang magbalantay ngadto sa mga dama sa palasyo ni Haring Solomon, ang dalagang Sulamita miingon: “Ang iyang mga bitiis mga haliging marmol nga pinahiluna sa mga suksokanang patongan sa dinalisay nga bulawan.” (Aw 5:15) Ang Persianhong palasyo sa Susan sa mga adlaw ni Rayna Ester may marmol nga mga haligi, ug ang bahin sa salog niini binakbakan ug itom nga marmol. (Est 1:6) Ang marmol gitala usab ingong usa sa bililhong mga baligya sa “nagapanawng mga magpapatigayon sa yuta” nga nanghilak tungod sa pagkalaglag sa Dakong Babilonya.​—Pin 18:​11, 12.

Dili matino kon gigamit ba ni Solomon ang marmol sa iyang mga proyekto sa pagpanukod. Si Josephus nag-ingon nga “puting marmol” ang gigamit, apan ang Hebreohanong pulong nga sagad gihubad nga “marmol” diha sa 1 Cronicas 29:2 lagmit nagpasabot sa “alabastro” ug busa gihubad nga alabastro diha sa pipila ka hubad. (JB, NW; Jewish Antiquities, VIII, 64 [iii, 2]) Nahiuyon kini sa A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament ni Brown, Driver, ug Briggs (1980, p. 1010), ug sa Lexicon in Veteris Testamenti Libros, ni Koehler ug Baumgartner (Leiden, 1958, p. 966).