Ang mga Ganti sa Pagkamalahutayon

SIYA usa ka babayeng Gresyanhon nga nagpuyo sa Fenicia sa tuig 32 K.P. Ang iyang anak babaye grabeng nagmasakiton, ug dako ang tinguha sa babaye nga ang iyang anak babaye mamaayo. Sa pagkabating mibisita ang usa ka estranyo sa iyang rehiyon​—usa ka dumuloong nga gidungog nga adunay mga gahom sa pagpang-ayo sa masakiton​—siya mihukom nga makigkita kaniya ug mangayo sa iyang tabang.

Sa pagkahibalag kaniya, miluhod siya, nga nangaliyupo: “Kaluy-i ako, Ginoo, Anak ni David. Ang akong anak babaye grabeng nademonyohan.” Nianang paagiha, nangaliyupo ang babayeng Gresyanhon kang Jesus nga ayohon ang iyang anak babaye.

Makahanduraw ka ba sa kaisog ug pagkamapaubsanon nga gikinahanglan sa iyang bahin aron buhaton kadto? Si Jesus usa ka tawong gamhanan ug madungganon, ug sayosayo pa iyang gipahibalo nga dili niya gustong may mahibalo kon hain siya. Gidala niya ang iyang mga apostol ngadto sa Fenicia aron makabaton sa gikinahanglan kaayong pahulay, dili aron manambal taliwala sa Hentil nga mga dili-magtutuo. Dugang pa, si Jesus maoy Hudiyo ug ang babaye maoy Hentil, ug sa walay duhaduha siya nahibalo sa pag-ayad sa mga Hudiyo sa pagpakig-uban sa tinamayng katawhan sa kanasoran. Bisan pa niana, hugot ang iyang determinasyon nga katambalan ang iyang anak.

Gisulayan ni Jesus ug sa iyang mga apostol ang pagbugnaw sa babaye sa pagpangayog tabang niadtong panahona. Sa sinugdan, si Jesus wala mosultig usa ka pulong kaniya. Unya, tungod sa iyang balikbalik, malahutayong mga pagsinggit, ang mga apostol sa kalagot miingon kang Jesus: “Palakta siya; tungod kay siya nagsigeg tuaw sunod kanato.”

Apan dili siya pabalibad. Sa kapulihay, siya mihapa sa tiilan ni Jesus, nga miingon: “Ginoo, tabangi ako!”

Sa pagpunting sa iyang pangunang responsabilidad ngadto sa mga anak sa Israel ug, sa samang panahon, pagsulay sa iyang pagtuo ug pagkadisidido, si Jesus mabinationg nagpatin-aw kaniya: “Dili matarong nga kuhaon ang tinapay sa mga anak [sa Israel] ug iitsa ngadto sa gagmayng mga iro [mga Hentil].”

Inay masilo sa negatibong pagpasabot sa iyang rasa, mapaubsanon siyang milahutay sa iyang paghangyo pinaagi sa pagtubag: “Oo, Ginoo; apan sa pagkamatuod ang gagmayng mga iro mokaon sa mga mumho nga matagak gikan sa lamesa sa ilang mga agalon.”

Gigantihan ni Jesus ang pagkamalahutayon sa babayeng Gresyanhon pinaagi sa pagdayeg sa iyang pagtuo ug pagbuhat sa iyang mga gipangaliyupo. Pagkadako sa iyang kalipay sa dihang sa iyang pagpauli iyang nakaplagan nga ang iyang anak babaye naayo na sa hingpit!​—Mateo 15:21-28; Marcos 7:24-30.

Sama niadtong bayhana sa unang siglo, kinahanglang kita magmalahutayon sa atong mga paningkamot nga pahimut-an si Jehova ug maangkon ang iyang pag-uyon. Sama sa kahimtang sa babayeng Gresyanhon, ang Bibliya nagpasalig kanato nga ang atong pagkamalahutayon “sa pagbuhat kon unsay maayo” pagagantihan.​—Galacia 6:9.

Unsay pagkamalahutayon? Nganong gikinahanglan man kini? Unsang mga hinungdan ang tingali magpahinabo nga mawad-an kita niining hiyasa, nga moundang o moampo? Unsang mga ganti ang atong dahomon nga madawat kon kita nagmalahutayon karon sa pag-alagad sa atong Maglalalang ug Amahan, si Jehova?

Usa ka diksiyonaryo nagbatbat sa berbong “paglahutay” ingong “pagkupot nga hugot ug lig-on sa usa ka katuyoan, kahimtang, o proyekto, bisan pa sa mga babag, mga pasidaan, o mga kakulian. . . . pagpadayon sa paglungtad; paglungtad.”

Ang Bibliya subsob nagtambag sa mga alagad ni Jehova nga molahutay sa pagbuhat sa iyang kabubut-on. Pananglitan, kita giawhag nga “nan, magpadayon sa pagpangita pag-una sa gingharian,” nga “mangupot nga malig-on sa kon unsay maayo,” nga “magmalugoton sa pag-ampo,” ug dili “mohunong” sa pagbuhat kon unsay maayo.​—Mateo 6:33; 1 Tesalonica 5:21; Roma 12:12; Galacia 6:9.

Sa matag adlawng pagkinabuhi, ang pagkamalahutayon maoy usa ka hiyas nga kinahanglang mabatonan natong tanan ug ugmaron aron mabuhi. Kon wala kini kita dili makakab-ot sa bisan unsa nga may tinuod, malungtarong bili. Tagda ang panig-ingnan sa usa ka masusong maningkamot sa pagtindog ug paghimo sa una niyang naglisod nga mga tikang. Talagsa ra ang masuso nga makakat-on sa pagtindog ug paglakaw dayon sa usa ka adlaw. Isip mga masuso, kitang tanan lagmit misulay ug napakyas sa daghang beses una pa kita makakab-ot sa kataposan sa usa ka sukod sa kalamposan sa paglakaw. Unsa kahay mahitabo kon sa pagkatumba sa unang beses, mihukom kita sa paghunong sa pagsulay? Tingali kita nagkamang pa sa atong mga kamot ug mga tuhod! Ang pagkamalahutayon kinahanglanon aron makab-ot ang mapuslanong mga tumong ug maangkon ang tumbas nga mga pag-uswag sa mga kahanas ug pagtahod-sa-kaugalingon. Sumala pa sa usa ka popular nga panultihon, “Dili gayod moundang ang mga mananaog, ug dili gayod makadaog ang mga tig-undang.”

Ang dugay nang mga payunir nakaamgo nga ang kalamposan dili garantisado tungod sa linaing mga abilidad o mga hiyas. Nagkinahanglan kinig pagpabilin, usa ka determinasyon sa pagbuhat nga bug-os sa kabubut-on ni Jehova, ug kaisog atubangan sa temporaryong mga kakulian, bisan sa depresyon. Ang tumong nga makaambit sa dayon sa mga panalangin sa Diyos kinahanglan nga tin-awng hisabtan.

Oo, kitang tanan nga matinguhaon nga makaangkon sa pag-uyon ni Jehova ug nagtinguha nga makadaog sa lumba sa kinabuhi nagkinahanglag pagkamalahutayon, pagkamalugoton, ug pag-agwanta. Kon wala kining mga hiyasa, lagmit nga mawad-an kita sa pag-uyon ni Jehova ug sa ganting tinuod nga kinabuhi.​—Salmo 18:20; Mateo 24:13; 1 Timoteo 6:18, 19.

Kasagarang mas lisod sa usa ka Kristohanon nga magmalahutayon sa espirituwal niyang mga kalihokan kay sa uban niyang mga obligasyon. Ang usa ka lalaki tingali magpadayon nga magkugi sa sekular nga trabaho aron maatiman ang pisikal nga mga panginahanglan sa iyang pamilya, apan siya tingali mahimong ‘gikapoy pag-ayo’ nga dili na makadumala ug regular nga pagtuon sa Bibliya uban sa iyang asawa ug mga anak. Unsa ang mga hinungdan nga magpalisod kaayo sa pagkamalahutayon sa Kristohanong mga buluhaton alang sa daghan?

Usa ka hinungdan mao ang pagkawala sa kadasig, nga naggikan sa atong kaugalingong tinagsa ka mga kapakyasan ug mga kahuyangan. Kon atong palandongon kanunay ang atong mga sayop, basin kita mawad-ag paglaom ug moundang, kay mibating si Jehova dili na gayod makapasaylo kanato sa tanan natong mga sala.

Ang laing hinungdan mao ang kalibotanong palibot sa imoralidad, kahiwian, ug pagdumot. (1 Juan 2:15, 16) Usa sa “mapuslanong mga batasan” nga mahimong daoton sa kalibotanong impluwensiya mao ang Kristohanong pagkamalahutayon.​—1 Corinto 15:33.

Ang atong pagkamalahutayon sa buluhaton sa pagwali mapahuyang sa pagsupak o kawalay-pagtagad sa publiko sa atong sagradong pag-alagad. Tungod sa pagbating pakyas, basin makahinapos kita nga ang mga tawo sa atong teritoryo yanong walay gusto sa kamatuoran. Kini mahimong magpahinabo nga kita mosukna, ‘Unsay kapuslanan?’ ug buhian ang atong linaing pribilehiyo sa ministeryal nga pag-alagad.

Maimpluwensiyahan usab kita sa espiritu sa kalibotan sa pagpatuyang-sa-kaugalingon. Nganong kinahanglang manlimbasog kita ug magsakripisyo pag-ayo samtang ang uban morag nagkalipay o nagpasayonsayon lamang?​—Itandi ang Mateo 16:23, 24.

Aron molahutay sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova, kinahanglang isul-ob nato ang Kristohanong personalidad ug magkinabuhi sumala sa espiritu, dili sa unod. (Roma 8:4-8; Colosas 3:10, 12, 14) Ang pagbaton sa hunahuna ni Jehova bahin niini makapaarang nato sa pagpadayon pagbuhat sa atong hinungdanong espirituwal nga mga kalihokan.​—1 Corinto 16:13.

Mga Panig-ingnan sa Paglahutay

Gitagan-an kita ni Jehova ug daghang makapadasig nga mga panig-ingnan sa mga alagad nga nagpabiling maunongon ug matinumanon kaniya latas sa daghang grabeng mga pagsulay. Pinaagi sa paghisgot kanila, atong makita kon sa unsang paagi makaugmad kita ug makapakitag Kristohanong paglahutay ug kon nganong kini bililhon kaayo.

Ang kinalabwang panig-ingnan mao si Jesus, kinsa nag-antos sa hilabihan aron mahimaya ang ngalan ni Jehova. Gidasig kita sa Bibliya nga tun-an ug maayo ang iyang mga buhat sa malahutayong debosyon: “Busa, tungod kay kita aduna may ingon gayod kadakong panganod sa mga saksi nga nagalibot kanato, tangtangon usab nato ang tanang kabug-at ug ang sala nga daling makalambod kanato, ug atong daganon nga may pag-agwanta ang lumba nga gibutang atubangan kanato, samtang kita nagatutok sa Pangulong Ahente ug Maghihingpit sa atong pagtuo, si Jesus. Tungod sa kangaya nga gibutang atubangan kaniya siya miagwanta ug sakitanang estaka, nagpakawalay-bili sa kaulaw, ug milingkod na sa tuong kamot sa trono sa Diyos. Busa gayod, tagda pag-ayo ang usa kinsa nakaagwanta nianang sukwahing sulti sa mga makasasala batok sa ilang kaugalingong mga kaayohan, aron kamo dili kapoyan ug mangaluya ang inyong mga kalag.”​—Hebreohanon 12:1-3.

Ang lumba sa kinabuhi maoy layog-distansiya nga lumba, dili mubong lumba sa dalagan. Kana ang hinungdang gikinahanglan nato ang samag-Kristong paglahutay. Ang tumong, linyang dag-anan, tingali dili makita sa dakong bahin sa lumba. Ang tumong kinahanglang matin-aw diha sa mata sa atong kaisipan aron sa hunahuna kita makapangab-ot niana sa tibuok, hago nga dalan. Nabatonan ni Jesus ang ingong hulagway sa hunahuna sa iyang atubangan, nga mao, “ang kangaya nga gibutang atubangan niya.”

Unsay nalakip sa maong kangaya alang sa mga Kristohanon karong adlawa? Sa usa ka bahin, kini mao ang ganting dili-mamatay nga kinabuhi sa langit alang sa diyutay ra ug kinabuhing walay kataposan sa yuta alang sa daghan. Usab, kini mao ang pagbati sa katagbawan nga naggikan sa pagkahibalo nga ang usa naglipay sa kasingkasing ni Jehova ug nagdulag usa ka bahin sa pagbalaan sa ngalan sa Diyos.​—Proverbio 27:11; Juan 17:4.

Nalakip sa maong kangaya mao ang usa ka suod, makapahimuot nga relasyon uban kang Jehova. (Salmo 40:8; Juan 4:34) Ang maong relasyon makapalagsik ug magpabuhi, nga maghatag sa usa sa kusog sa pagdalagan sa lumba uban ang pag-agwanta ug dili moundang. Dugang pa, panalanginan ni Jehova ang maong relasyon pinaagi sa pagbubo sa iyang balaang espiritu diha sa iyang mga alagad, nga mosangpot sa labawng kangaya ug masadyaong kalihokan.​—Roma 12:11; Galacia 5:22.

Ang pagpalandong sa panig-ingnan ni Job sa malahutayong pagtuo mapuslanon. Siya dili hingpit ug may limitadong kahibalo bahin sa iyang kahimtang. Busa usahay, siya nahulog ngadto sa tinamdang nagpakamatarong sa kaugalingon ug sa pagkanawad-an sa paglaom. Bisan pa niana, sa pagkadili-mabalhinon siya nagpadayag ug lig-ong determinasyon nga huptan ang iyang integridad kang Jehova ug dili gayod mobiya Kaniya. (Job 1:20-22; 2:9, 10; 27:2-6) Gigantihan ni Jehova si Job tungod sa iyang malahutayong debosyon, nga naghatag kaniyag espirituwal ug materyal nga mga panalangin ug sa paglaom nga kinabuhing walay kataposan. (Job 42:10-17; Santiago 5:10, 11) Sama kang Job, kita tingali nakaagom ug dakong pag-antos ug kapildihan panahon sa atong pagkinabuhi karon, apan kita makasalig usab sa pagpanalangin ni Jehova sa atong matinumanong pag-agwanta.​—Hebreohanon 6:10-12.

Sa modernong kapanahonan, ang mga Saksi ni Jehova sa kinatibuk-an nagpadayag ug Kristohanong paglahutay sa pagbuhat sa kabubut-on ni Jehova. Pananglitan, tungod sa ilang malahutayong balay-balay nga buluhaton ug ubang publikong pagwali sila ug ang ilang mensahe nailhan sa tibuok kalibotan. Ang media sa makadaghan nagtumong sa ilang kadasig ug determinasyon sa pagwali sa maayong balita bisan pa sa pagsupak ug mga pagsulay. Usa sa mga karikatura nagpasundayag gani sa pangomedyang sulting “Walay makaikyas sa mga Saksi ni Jehova!”​—Mateo 5:16.

Gipanalanginan ni Jehova ang malahutayong mga paningkamot sa iyang mga Saksi sa mas daghang bunga sa ministeryo. Matikdi ang kasinatian sa pila ka mamugnaong mga Saksi sa Italya niadtong katuigang 1960 sa dihang may mga 10,000 ka Saksi nga nagwali ngadto sa usa ka nasod nga may kapig 53,000,000 ka tawo. Sa usa ka lungsod nga may 6,000 ka molupyo, wala ing mga Saksi. Ang miduawng mga igsoon gisupak sa ilang ministeryo.

Sa matag panahong ang mga igsoon mangadto didto aron pagsangyaw, daghang babaye, ug bisan mga lalaki, sa lungsod magronda sa mga batang lalaki, nga magdasig kanila nga sunodsunoron ang mga Saksi ug taghoyan sila ug magsaba pag-ayo. Human sa pila ka minutos sa maong panggawi, ang mga igsoon mapugos sa pagbiya ug moadto sa laing lungsod. Sa paninguha nga labing menos makahatag ug bug-os nga pamatuod sa tanang molupyo nianang lungsora, ang mga igsoon mihukom nga mosangyaw didto sa mga adlaw nga kusog kaayo ang ulan, sa paglaom nga dili sila samokon sa mga batang lalaki. Namatikdan nilang ang katawhan sa lungsod dili gustong mabasa sila aron samokon lamang ang mga magmamantala. Niining paagiha nahatag ang maayong pamatuod. Nakaplagan ang mga tawong interesado. Nasugdan ang bag-ong mga pagtuon sa Bibliya. Ingong resulta, dili lamang natukod ang usa ka mauswagong kongregasyon nianang gamayng lungsod kondili ang buluhatong pagsangyaw nasugdan paghimo bisan sa init nga mga adlaw. Si Jehova padayong nagpanalangin sa pagkamalahutayon sa iyang mga Saksi sa maong dapit ug sa tibuok Italya. Aduna na karoy kapig 200,000 ka Saksi ni Jehova nianang nasora.

Ang mga ganti sa pagkamalahutayon sa pagbuhat kon unsay matarong maoy dako. Pinaagi sa gahom sa espiritu sa Diyos, ang mga Saksi ni Jehova nakaarang sa pagpalampos sa usa ka talagsaong buhat nga walay ingon sa kasaysayan sa tawo, nga mao ang pagwali sa maayong balita sa Gingharian, diha sa mga ang-ang sa kabalayan ug sa ubang dapit, ngadto sa minilyong katawhan. (Zacarias 4:6) Sila nalipayng nakakita nga ang tagna sa Bibliya natuman diha sa katingalahang pag-uswag ug pagkadasig sa yutan-ong organisasyon ni Jehova. (Isaias 54:2; 60:22) Nakabaton silag mahinlong konsensiya ngadto sa Diyos, ug nagkalipay sila sa paglaom sa walay-kataposang kinabuhi. Labaw sa tanan, sila nagtagamtam ug suod nga relasyon uban sa Maglalalang, si Jehova nga Diyos.​—Salmo 11:7.

[Hulagway sa panid 25]

Gigantihan ni Jesus ang mapaubsanong paglahutay niining babayeng Gresyanhon

[Hulagway sa panid 26]

Ang kinabuhi sa Paraiso nalakip sa kangaya nga gibutang atubangan sa mga Kristohanon karon