“Ang Manulonda ni Jehova Nagkampo Libot Niadtong Nangahadlok Kaniya”

Sumala sa giasoy ni Christabel Connell

Nalinga mi pag-ayo sa pagtubag sa mga pangutana ni Christopher bahin sa Bibliya nga wala mi makamatikod nga lawom na diay ang gabii; ug wala ra namo panumbalinga ang pagsigeg dungaw ni Christopher sa bentana. Sa ulahi, giingnan mi niya, “Dili na delikado, makauli na mo.” Dayon iya ming gihatod ngadto sa among mga bisikleta ug mipauli na kami. Unsay iyang namatikdan nga delikado kaayo?

NATAWO ako sa Sheffield, Inglaterra, niadtong 1927. Panahon sa Gubat sa Kalibotan II, naigo sa bomba ang among balay, mao nga didto ko gipapuyo sa balay sa akong lola hangtod nga nakahuman kog eskuyla. Diha sa usa ka Katolikong eskuylahan diin ako nagtungha, kanunay akong mangutana sa mga madre kon nganong kaylap kaayo ang pagkadaotan ug kapintasan. Apan ang tubag nila ug sa ubang relihiyosong mga tawo wala makapakombinsir kanako.

Human sa Gubat sa Kalibotan II, nagbansay ako sa pagkanars. Mibalhin ako sa London aron magtrabaho sa Paddington General Hospital, apan diha sa siyudad, mas grabe pa ang kapintasan. Wala madugay human makabiya ang akong magulang nga lalaki alang sa Gubat sa Korea, dihay nagbugno sa gawas sa ospital. Walay mitabang sa biktima, nga nabuta tungod sa pagkulata kaniya. Nianang mga panahona, kami ni Mama tigtambongan sa miting sa mga tawong nakigsulti sa mga patay pinaagig espiritista. Apan, wala gihapon nako makaplagi ang tubag kon nganong kaylap kaayo ang pagkadaotan.

Nadasig sa Pagtuon sa Bibliya

Usa ka adlaw niana mibisita kanako ang among kinamagulangan nga si John, nga nahimong usa sa mga Saksi ni Jehova. “Nahibalo ka ba kon nganong nahitabo kining daotang mga butang?” siya nangutana. “Wala,” ako mitubag. Iyang gipakli ang iyang Bibliya ug gibasa ang Pinadayag 12:7-12. Niadtong tungora akong nasabtan nga si Satanas ug ang iyang mga demonyo diay ang pangunang hinungdan sa pagkadaotan sa kalibotan. Akong gisunod ang sugyot ni John ug midawat ug pagtuon sa Bibliya sa wala madugay. Apan niadtong panahona, wala ako magpabawtismo tungod sa kahadIok sa tawo.—Prov. 29:25.

Ang akong igsoon nga si Dorothy na-Saksi sab. Pagpauli niya gikan sa internasyonal nga kombensiyon sa New York (1953) kauban sa iyang pamanhonon nga si Bill Roberts, ako silang giingnan nga duna nay nagtudlo kanako sa Bibliya. Gipangutana ako ni Bill: “Imo bang gibasa ang tanang teksto nga naa sa imong libro? Imo bang gibadlisan ang mga tubag?” Sa dihang mitubag ako nga wala, siya miingon: “Ah, wala gyod ka magtuon sa Bibliya! Kontaka tong sister, ug pagtuon ug usab!” Niadtong mga panahona nagsugod paghasi kanako ang mga demonyo. Akong mahinumdoman nga nangayo akog tabang kang Jehova sa pagpanalipod ug pagpagawas kanako gikan sa impluwensiya sa mga demonyo.

Pagpayunir sa Scotland ug Irlandia

Ako nabawtismohan niadtong Enero 16, 1954, miundang pagkanars sa Mayo, ug nagpayunir sa Hunyo. Walo ka bulan sa ulahi, gipadala ako sa Grangemouth, Scotland, ingong espesyal payunir. Didto akong gibati nga ang mga manulonda ni Jehova ‘nagkampo sa palibot’ samtang ako nag-alagad nianang hilit nga teritoryo.—Sal. 34:7.

Sa 1956, ako gidapit sa pag-alagad sa Irlandia. Uban sa duha pa ka sister, ako naasayn sa siyudad sa Galway. Sa unang adlaw pa lamang, nakaatubang ako ug pari diha sa kanataran. Wala madugay, miabot ang usa ka polis ug gidala mi sa akong kauban sa presinto. Human niya kuhaa ang among mga ngalan ug adres, may gitawagan dayon siya sa telepono. Nadunggan namo siyang miingon, “Oo, Father, nahibalo na ko kon asa sila nagpuyo.” Ang pari diay ang nagpadala kaniya! Ang tag-iya sa balay nga among giabangan gisugo sa pagpapahawa kanamo, busa ang sangang buhatan nagsugyot nga mobiya na kami sa maong lugar. Naulahi mig diyes minutos pag-abot namo sa estasyon sa tren. Pero ang tren wala pa molarga, ug usa ka lalaki ang naghulat namo aron sa pagseguro nga makasakay kami sa tren. Kanay nahitabo human lamang sa tulo ka semana sa Galway!

Kami naasayn sa Limerick, laing siyudad diin dakog impluwensiya ang Katoliko. Kanunay ming singgitan sa magubtanong mga tawo. Daghan ang nahadlok makig-estorya kanamo diha sa ilang mga balay. Usa pa lang ka tuig ang milabay human kulataha ang usa ka brader sa kasikbit nga gamayng lungsod sa Cloonlara. Mao nga nalipay kami nga nahimamat si Christopher, nga gihisgotan sa sinugdan, kinsa mihangyo nga mobalik kami aron tubagon ang iyang mga pangutana bahin sa Bibliya. Samtang didto mi sa iyang balay, misulod ang usa ka pari ug giingnan si Christopher nga papahawaon kami sa akong kauban. Sa pagtubag sa pari, siya miingon: “Gidapit nako ning duha ka babaye sa akong balay ug sila nanuktok una misulod. Ikaw ang wala nako dapita, ug misulod ra ka nga wala manuktok.” Nasuko ang pari ug mibiya.

Wala kami mahibalo nga ang pari nagtigom diay ug usa ka dakong grupo sa mga lalaki, nga naghulat sa among paggawas sa balay ni Christopher. Kay nahibalo nga kadtong mga tawhana nasuko namo, gihimo ni Christopher ang gihisgotan sa sinugdanan. Wala mi niya palakta hangtod nga namahawa ang maong mga lalaki. Sa ulahi among nasayran nga siya ug ang iyang pamilya gipapahawa sa maong lugar, ug sila namalhin sa Inglaterra.

Gidapit sa Gilead

Nagplano na ako nga motambong sa 1958 nga Balaang Kabubut-on nga Internasyonal nga Asembliya sa New York sa dihang nakadawat akog imbitasyon sa ika-33 nga klase sa Gilead. Imbes mopauli human sa asembliya, ako nag-alagad sa Collingwood, Ontario, Canada, hangtod nagsugod ang klase sa Gilead sa 1959. Apan panahon sa asembliya, nahimamat nako si Eric Connell. Siya nakakat-on sa kamatuoran sa 1957 ug nagsugod pagpayunir pagka 1958. Human sa asembliya, kada adlaw siyang magsulat nako samtang didto ko sa Canada ug sa tibuok klase sa Gilead. Naghunahuna ko kon unsa kahay among buhaton human ako makagraduwar.

Usa gayod ka hinungdanong hitabo sa akong kinabuhi ang pagtungha sa Gilead. Kauban nako sa klase ang akong igsoon nga si Dorothy ug ang iyang bana. Sila giasayn sa Portugal. Wala nako damha nga ako maasayn sa Irlandia. Nahigawad gayod ako nga dili kami magkauban sa akong igsoon! Akong gipangutana ang usa sa mga instruktor kon may nabuhat ba akong sayop. “Wala,” siya mitubag. “Ikaw ug ang imong kauban nga si Eileen Mahoney miuyon nga ipadala sa bisan asang lugar sa kalibotan,” ug lakip niana ang Irlandia.

Balik sa Irlandia

Mibalik ako sa Irlandia sa Agosto 1959 ug naasayn sa kongregasyon sa Dun Laoghaire. Nianang tungora, si Eric mibalik na sa Inglaterra ug nalipay siya nga dili na ako layo niya. Gusto usab niyang magmisyonaryo. Matod pa niya nga sanglit ang Irlandia ginapadalhan man ug mga misyonaryo, siya magpayunir usab didto. Siya mibalhin sa Dun Laoghaire, ug kami naminyo sa 1961.

Unom ka bulan sa ulahi, si Eric grabeng naaksidente sa motorsiklo. Naliki ang iyang bagolbagol, ug dili segurado ang mga doktor kon masalbar pa ang iyang kinabuhi. Human sa tulo ka semana sa ospital, ako na ang nag-atiman niya sa balay sulod sa lima ka bulan hangtod nga siya naayo. Ako nagpadayon sa pagsangyaw kutob sa akong maarangan.

Sa 1965 naasayn kami sa kongregasyon sa Sligo, usa ka pantalan sa amihanan-kasadpang baybayon, nga may walo ka magmamantala. Tulo ka tuig sa ulahi, kami namalhin sa laing gamay nga kongregasyon sa Londonderry, sa halayong amihanan. Usa ka adlaw niana pag-uli namo gikan sa pagsangyaw, among nakita nga gialihan ug sinimaang alambre ang dalan duol sa among gipuy-an. Mao kana ang panahon nga nagsugod ang Kagubot sa Amihanang Irlandia. Ang mga sakyanan gipangsunog sa mga gang sa mga batan-on. Ang siyudad nabahin sa Protestante ug Katoliko. Delikado kaayo ang pagtabok gikan sa usa ka dapit sa siyudad ngadto sa lain.

Pagsangyaw ug Pagkinabuhi Panahon sa Kagubot

Bisan pa sa maong kahimtang, nagpadayon kami sa among ministeryo. Sa makausa pa, among gibati nga nagkampo ang mga manulonda sa among palibot. Kon maatol nga dunay rayot sa dapit nga among sangyawan, mamahawa dayon mi ug unya na lang mi mobalik kon molinaw na. Kas-a nagkagubot duol sa among gipuy-an, ug ang mga aligato gikan sa nasunog nga tindahan ug pintal nakaabot sa among bentana. Nagpulaw mi kay basig maapil ug kasunog ang among gipuy-an. Human mi makabalhin sa Belfast sa 1970, among nabalitaan nga ang tindahan ug pintal nasunog kay nalabayan kini ug bomba ug naapil usab ang apartment nga among giabangan.

Dihay laing higayon nga sa dihang nagsangyaw ako kauban ang usa ka sister, nakakita mig tubo nga gipatong diha sa pasamanos. Amo lang kining gilabyan. Wala madugay, mibuto kini. Ang mga tawo didto nagtuo nga kami ang nagbutang sa tubo nga may bomba! Nianang tungora, ang usa ka sister nga nagpuyo didto nagdapit namo sa iyang balay. Tungod niana, mikalma ang iyang mga silingan, mao nga wala na mi nila pasanginli.

Sa 1971 mibalik kami sa Londonderry aron duawon ang usa ka sister. Sa dihang among giestorya kaniya ang among biyahe ug giagian nga tsekpoint, siya nangutana, “Wala bay nagbantay sa tsekpoint?” Sa dihang mitubag mi nga “Naa, pero wala lang mi nila tagda,” nahingangha siya pag-ayo. Ngano? Tungod kay pipila pa lang ka adlaw ang milabay, dihay doktor ug polis nga giilogan sa ilang mga sakyanan ug gipangsunog kini.

Sa 1972 mibalhin kami sa Cork. Sa ulahi, nag-alagad kami sa Naas, dayon sa Arklow. Sa kataposan, sa 1987, kami naasayn sa Castlebar, diin kami nagpuyo karon. Dinhi nakapribilehiyo kami sa pagtabang ug tukod sa usa ka Kingdom Hall. Sa 1999 si Eric grabeng nasakit. Apan, sa tabang ni Jehova ug sa mahigugmaong pagpaluyo sa kongregasyon, nakalahutay na usab ako sa pag-atiman kaniya hangtod sa iyang pagkaayo.

Kami ni Eric duha ka beses nang nakatungha sa Tunghaan sa Payunir nga Pag-alagad. Siya ansiyano gihapon. Ako may grabeng artraytis ug naoperahan na sa bat-ang ug tuhod. Bisan tuod nakaatubang na ko ug grabeng pagsupak sa relihiyon ug nakalahutay sa mga panahon sa kagubot sa politika ug sa katilingban, ang usa sa kinalisdang butang nga kinahanglan nakong biyaan mao ang pagdrayb. Nalisdan gyod ko kay dili na ako makaadto sa mga lugar nga gusto nakong adtoon. Apan matinabangon kaayo ang kongregasyon. Ako karon makalakaw gamit ang sungkod, ug kon layolayo ang akong adtoan, mogamit akog debaterya nga traysikol.

Kaming duha ni Eric nag-alagad ingong mga espesyal payunir sa kapin nag 100 ka tuig—ang 98 niana dinhi sa Irlandia. Wala mi plano nga mohunong niining buluhatona. Wala kami magpaabot ug mga milagro, apan kami nagtuo nga ang gamhanang mga manulonda ni Jehova “nagkampo libot” niadtong nahadlok kaniya ug matinumanong nagaalagad kaniya.