Mga Pangutana Gikan sa mga Magbabasa
Sa dihang ang kasundalohan ni Saul mikaon ug karne uban ang dugo, nganong sila wala patya, sanglit mao man kana ang silot nga gihatag diha sa Kasugoan sa Diyos?
Kining mga tawhana tinuod nga nakalapas sa kasugoan sa Diyos bahin sa dugo, apan hayan sila gipakitaan ug kaluoy tungod kay sila may pagtahod sa dugo, bisan tuod nga sila angay unta nga mas masiboton pa sa pagpakita niining maong pagtahod.
Palandonga ang situwasyon. Ang mga Israelinhon nga ubos ni Haring Saul ug sa iyang anak nga si Jonathan nakiggubat batok sa mga Pilistihanon. Sa usa ka higayon sa dihang “ang mga lalaki sa Israel naglisod,” sa gubat, si Saul dalidaling nanumpa nga ang iyang mga sundalo dili mangaon hangtod nga mapildi ang kaaway. (1 Samuel 14:24) Wala magdugay ang iyang panumpa nakahatag ug suliran.
Ang iyang mga sundalo dumadaog sa grabeng kombati sa gubat, apan ang kakapoy misangpot ug dili-maayong epekto. Sila gigutom ug nangaluya. Unsay gibuhat nila niadtong malisod kaayong kahimtang? “Ang katawhan nanag-ilog sa mga inagaw ug nanguha sa mga karnero ug mga baka ug mga nating baka ug gipang-ihaw nila diha sa yuta, ug ang katawhan nangaon niini lakip ang dugo.”—1 Samuel 14:32.
Kadto maoy paglapas sa kasugoan sa Diyos maylabot sa dugo, sama sa gisulti sa pipila ka tawo ni Saul kaniya, nga nag-ingon: “Tan-awa! Ang katawhan nagpakasala batok kang Jehova pinaagi sa pagkaon lakip ang dugo.” (1 Samuel 14:33) Oo, ang Kasugoan nag-ingon nga kon ihawon ang mga hayop, ang dugo patuloon sa dili pa kaonon ang karne. Wala magpangayo ang Diyos sa paghimog panatikong mga lakang sa pagpatulo sa dugo. Pinaagi sa paghimog makataronganong mga lakang sa pagpatulo, ang iyang mga alagad makapakita ug pagtahod alang sa kahulogan sa dugo. (Deuteronomio 12:15, 16, 21-25) Ang dugo sa hayop mahimong gamiton sa haladnong paagi diha sa halaran, apan dili kadto pagakan-on. Ang tinuyong paglapas may silot nga kamatayon, kay ang katawhan sa Diyos gisultihan: “Dili kamo magakaon sa dugo sa bisan unsang matang sa unod, tungod kay ang kalag sa tanang matang sa unod mao ang iyang dugo. Ang bisan kinsa nga magakaon niini pagaputlon.”—Levitico 17:10-14.
Ang kasundalohan ba ni Haring Saul tinuyong naglapas sa Kasugoan? Sila ba nagpakita ug bug-os nga pagkawalay-pagtagad sa kasugoan sa Diyos bahin sa dugo?—Itandi ang Numeros 15:30.
Dili kita angayng mohinapos niana. Ang asoy nag-ingon nga sila ‘nag-ihaw sa mga hayop diha sa yuta ug nangaon lakip ang dugo.’ Busa sila mihimog pila ka pagsulay sa pagpatulo sa dugo. (Deuteronomio 15:23) Bisan pa, sa ilang kakapoy, ug kagutom, wala nila ibitay ang inihaw nga mga patayng lawas sa hayop ug naghatag ug igong panahon aron normal nga makatulo ang dugo. Ilang giihaw ang mga karnero ug ang mga baka “diha sa yuta,” nga nakalangan sa pagtulo sa dugo. Ug ilang gidalidali paghiwa ang karne gikan sa mga patayng lawas sa hayop nga tingali naputos sa dugo. Busa, bisag diha sa ilang hunahuna ang pagsugot sa balaod sa Diyos, wala nila sunda sa bug-os ang hustong mga paagi ni nagsunod niana sa igong gilapdon.
Ang resulta mao nga “ang mga tawo nangaon lakip ang dugo,” nga maoy kasal-anan. Gidawat kini ni Saul ug nagsugo nga paligiran siya ug dakong bato. Iyang gimandoan ang mga sundalo: “Dad-a nganhi kanako, ang matag-usa kaninyo, sa iyang torong baka ug, ang matag-usa, sa iyang karnero, ug dinhing dapita ninyo kini ihawon ug kan-a kini, ug ayaw kamo pagpakasala batok kang Jehova pinaagi sa pagkaon lakip ang dugo.” (1 Samuel 14:33, 34) Ang sad-ang mga sundalo mituman, ug “si Saul nagtukod ug usa ka halaran kang Jehova.”—1 Samuel 14:35.
Ang pag-ihaw sa mga hayop diha sa bato lagmit makahatag ug hustong pagpatulo sa dugo. Ang mga karne sa hayop kan-on nga layo sa dapit nga kini giihaw. Tingali gigamit ni Saul ang pipila sa napatulong dugo diha sa halaran sa pagpangayo sa kaluoy sa Diyos alang sa mga nakasala. Daw si Jehova nagpakitag kaluoy tungod kay siya nahibalo sa mga pagsulay nga gihimo sa mga sundalo bisan tuod ug sila gikapoy na kaayo ug gigutom. Tingalig gikonsiderar usab sa Diyos nga ang dalidali nga panumpa ni Saul maoy nakatukmod sa iyang mga sundalo ngadto sa maong malisod kaayo nga kahimtang.
Kining asoya nagpakita nga dili ikapasangil ang emerhensiya nga situwasyon sa pagsupak sa balaod sa Diyos. Kini angayng makatabang usab kanato nga makita ang panginahanglan sa pagpalandong ug maayo sa dili pa manumpa, kay ang dalidali nga pagpanumpa makahatag ug mga suliran kanato mismo ug sa uban.—Ecclesiastes 5:4-6.