Ang Atong Halangdong Maglalalang ug Iyang mga Buhat
PAGKAHALANGDON! Ang nagadahunog nga mga busay sa Iguaçú o sa Niagara, ang dagko titip kaayong mga walog sa Arizona o sa Hawaii, ang matahom nga mga luuk sa Norway o sa New Zealand—pagkakusganong mga hugyaw sa pagdayeg ang gipatugbaw niining kinaiyanhong mga kahibulongan! Apan sila sulagma ba lamang nga mga produkto sa gitawag nga Inahang Kinaiyahan? Dili, sila labaw pa kaayo niana! Sila ang kulba-hinam nga mga buhat sa usa ka Dakong Maglalalang, usa ka mahigugmaon langitnong Amahan nga mahitungod kaniya ang maalamong Hari nga si Solomon misulat: “Gihimo niya ang tanang butang nga matahom sa iyang panahon. Gibutang usab niya ang pagkawalay kataposan sa sulod sa ilang kasingkasing, aron ang tawo dili makatugkad sa buhat nga nahimo sa Diyos gikan sa sinugdan bisan hangtod sa kataposan.” (Ecclesiastes 3:11) Sa pagkatinuod, ang mga tawo nagkinahanglan ug panahong walay kataposan aron matun-an ang tanang mahimayaong mga butang nga gipuno sa atong Maglalalang diha sa uniberso.
Pagkahalangdon gayod sa atong Dakong Maglalalang! Ug pagkamalipayon nato nga kining gamhanan-sa-tanan nga Diyos “niining kaulahiang mga adlaw misulti kanato pinaagig Anak, nga iyang gitudlo nga manununod sa tanang mga butang, ug pinaagi kaniya iyang gihimo ang sistema sa mga butang.” (Hebreohanon 1:2) Kining maong Anak, si Jesu-Kristo, miapresyar sa nindot nga mga butang nga gilalang sa iyang Amahan. Siya kanunay mohisgot niining mga butanga sa pag-ilustrar sa mga katuyoan sa iyang Amahan ug sa pagsultig mga pulong nga makapalig-on sa iyang mga mamiminaw. (Mateo 6:28-30; Juan 4:35, 36) “Pinaagi sa pagtuo” daghan ang nakasabot nga ang mga kahibulongan sa kalalangan “gibuhat pinaagi sa pulong sa Diyos.” (Hebreohanon 11:3) Ang atong matag-adlaw nga kinabuhi kinahanglang mobanaag sa maong pagtuo.—Santiago 2:14, 26.
Dako, sa pagkatinuod, ang mga gilalang sa atong Diyos. Sila nagpabanaag sa kahibulongang paagi sa iyang kaalam, iyang gahom, iyang pagkamatarong, ug iyang gugma. Pananglitan, iyang gipahandag ang yuta ug gipatuyok libot sa adlaw aron ang iyang umaabot nga linalang, ang tawo, makatagamtam sa makalilipay nga pagbanosbanos sa mga panahon. Ang Diyos nag-ingon: “Samtang ania pa ang yuta, ang pagtanom ug ang pag-ani, ug ang kabugnaw ug ang kainit, ang ting-adlaw ug ang tingtugnaw, ug ang kaadlawon ug ang kagabhion, dili magaundang.” (Genesis 8:22) Dugang pa, ang Diyos madagayaong nagpuno sa atong yuta ug bililhong mga minerales. Sa linain, siya mitaganag dagayang tubig, nga sa ulahi mahimong usa ka hinungdanong sangkap ug suportar sa tanang yutan-ong kinabuhi.
Sa mahusay nga pagkasunodsunod sa unom ka ‘adlaw sa paglalang,’ nga ang kada usa linibo ka katuigan ang gidugayon, “ang aktibong gahom sa Diyos” nagpadayon sa pag-andam sa yuta aron pagapuy-an sa tawo. Ang kahayag nga pinaagi niana kita makakita, ang hangin nga atong ginahanggab, ang mamala nga yuta nga atong gipuy-an, ang katanoman, ang pag-ulhosay sa adlaw ug sa gabii, ang isda, ang langgam, ang kahayopan—ang tanan gibuhat nga sunodsunod sa atong Dakong Maglalalang aron magamit ug kalipayan sa tawo. (Genesis 1:2-25) Sa walay duhaduha, makaduyog kita sa salmista sa pagsinggit: “Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan. Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.”—Salmo 104:24.
Ang Obra-Maestra sa Kalalangan sa Diyos
Sa talitapos na ang ikaunom nga “adlaw” sa paglalang, gibuhat sa Diyos ang lalaki ug unya ang iyang katabang, ang babaye. Sa kabatid gipungkayan ang yutan-ong kalalangan, nga labaw pang kahibulongan kay sa tanang pisikal nga kalalangan nga nabuhat sa miagi! Ang Salmo 115:16 nagpahibalo kanato: “Ang kalangitan mao ang langit ni Jehova, apan gihatag niya ang yuta alang sa mga anak sa tawo.” Tungod niana, si Jehova nagdesinyo kanato nga mga tawhanong kalag aron nga kita magakalipay ug mogamit sa iyang unang mga linalang sa yuta. Pagkamapasalamaton nato tungod sa atong mga mata—nga labaw pang komplikado kay sa kinamaayohang kamera—nga makakita sa buloknong kalibotan alirong kanato! May mga dalunggan kita—nga labi pang maayo kay sa bisan unsang hinimog-tawo nga sound system—sa pagtabang kanato sa pagkalipay sa kabildohay, musika, ug mananoyong awit sa mga langgam. Kita may dalang-daan nga mekanismo sa pagsulti, lakip na ang daghag gamit nga dila. Ang mga panlami sa dila, inubanan sa atong panimhot, nagahatag usab ug kalipay diha sa pagtilaw sa walay kataposan nagkadaiya nga mga pagkaon. Ug giapresyar gayod nato ang hapohap sa usa ka mahigugmaong kamot! Sa walay duhaduha kita makapasalamat sa atong Maglalalang, sama sa salmista nga nag-ingon: “Mohatag ako ug mga pasalamat kanimo tungod kay makalilisang ug kahibulongan uyamot ang pagbuhat kanako. Kahibulongan man ang imong mga buhat, ug kini nahibaloan kaayo sa akong kalag.”—Salmo 139:14.
Ang Mahigugmaong-Kalulot sa Atong Maglalalang
Ang salmista nagsulat: “Paghatag ug mga pasalamat kang Jehova, Oh kamong katawhan, kay siya maayo . . . ; sa Tighimo sa kahibulongan, dagkong mga butang: kay ang iyang mahigugmaong-kalulot hangtod sa walay kataposan.” (Salmo 136:1-4) Kanang mahigugmaong-kalulot nagatukmod kaniya karon sa paghimog katingalahang mga butang nga mas halangdon kay sa tanang mga kalalangan nga bag-o lang nato gihisgotan. Oo, bisan nagpahulay gikan sa paglalang ug materyal nga mga butang, siya nagalalang ug espirituwal nga mga butang. Kini iyang gihimo sa pagtubag sa usa ka daotang hagit nga mapangandakong gitumong kaniya. Sa unsang paagi?
Ang unang lalaki ug babaye gibutang sa usa ka mahimayaong paraiso, ang Eden. Ugaling, usa ka mabudhiong manulonda, si Satanas, nagpakadiyos sa iyang kaugalingon ug miagak niadtong tawhanong paris sa pag-alsa batok kang Jehova. Sumala sa hustisya, gisilotan sila sa Diyos ug kamatayon, uban sa sangpotanan nga ang ilang mga anak, ang bug-os tawhanong rasa, napailalom sa makasasala, himalatyong kahimtang. (Salmo 51:5) Ang asoy sa Bibliya mahitungod kang Job nagpakita nga si Satanas mihagit sa Diyos, nga nangangkon nga walay tawo ang makahupot ug integridad ngadto Kaniya ubos sa pagsulay. Apan napamatud-an ni Job nga si Satanas maoy usa ka dakong bakakon, ingon sa napamatud-an usab sa daghan ubang matinumanong mga alagad sa Diyos sa kapanahonan sa Bibliya ug hangtod sa atong adlaw. (Job 1:7-12; 2:2-5, 9, 10; 27:5) Si Jesus, ingong usa ka hingpit nga tawo, mihimog walay-sama nga hularan sa paghupot ug integridad.—1 Pedro 2:21-23.
Mao nga, si Jesus makaingon, “Ang punoan niining kalibotana [si Satanas] walay gahom kanako.” (Juan 14:30) Bisan pa, hangtod karong adlawa “ang tibuok kalibotan anaa sa gahom sa daotan.” (1 Juan 5:19) Kay milalis sa pagkamatarong sa pagkasoberano ni Jehova, si Satanas gihatagan ug mga 6,000 ka tuig aron pamatud-an kon kaha ang iyang kaugalingong pagmando sa katawhan molampos. Pagkadako sa iyang kapakyasan, ingon sa padayong gipamatud-an sa nagakahugno nga mga kahimtang sa kalibotan! Ang atong mahigugmaong Diyos, si Jehova, sa dili madugay mokuha niining dunot nga sosyedad sa kalibotan, aron ipahayag ang iyang matarong nga soberanya ibabaw sa yuta. Pagkamakalipay nga kahupayan ang dad-on niana sa katawhan nga nangandoy alang sa malinawon, matarong nga pagmando!—Salmo 37:9-11; 83:17, 18.
Hinuon, dili lang kana! Ang mahigugmaong-kalulot sa Diyos sa dugang ikapasundayag pinasikad sa mga pulong ni Jesus sa Juan 3:16: “Kay gihigugma gayod sa Diyos ang kalibotan [sa katawhan] nga tungod niana gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron ang tanan nga mosalig kaniya dili malaglag kondili may kinabuhing dayon.” Kining pagpasig-uli sa katawhan sa kalaoman sa walay kataposang kinabuhi ibabaw sa yuta naglakip sa paglalang ug bag-ong mga butang. Unsa man kini? Sa unsang paagi sila makahatag kaayohan sa nag-agulo nga katawhan? Ang among sunod nga artikulo motug-an.