Πότε να Είσθε Ασθενής και Πότε να Είσθε Καλά

Οι διδάσκαλοι της Νέας Ιερσέης απουσιάζουν από την εργασία τους κατά μέσον όρο τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερο από κείνους που εργάζονται σε ιδιωτικές βιομηχανίες. Κάθε χρόνο, αυτό αναγκάζει τα δημόσια σχολεία να δαπανούν εκατομμύρια δολλάρια επί πλέον για να πληρώνουν αναπληρωτές. Αυτό περιορίζει την πρόοδο των μαθητών. Κάνει τους μαθητάς να μιμούνται τους δασκάλους τους στα «σκασιαρχεία.» Η πόλις Νιούαρκ εδαπάνησε μέσα σ’ ένα χρόνο 4 εκατομμύρια δολλάρια για αναπληρωτές· η Πόλις της Ιερσέης δαπάνησε 1,5 εκατομμύριο. Όλα αυτά διαπιστώθηκαν από μια έρευνα που έκανε η Τηλεφωνική Εταιρία Μπελ, της Νέας Ιερσέης. Παραδόξως όμως, «οι περισσότερες απουσίες των διδασκάλων γίνονται την Δευτέρα, την Παρασκευή, μέρες πριν και μετά από γιορτές και τις πρώτες θερμές μέρες της ανοίξεως. . . . Υπήρχαν δύο μέρες κάθε μήνα που δεν απουσίαζε κανείς: τις μέρες της πληρωμής.»

Ένα ωργισμένο άτομο του Πανεπιστημίου των Συρακουσών, εξ αιτίας του ότι προφανώς οι ημέρες ασθενείας είναι συχνά μέρες αναπαύσεως, έγραψε μια επιστολή στο τμήμα «Επιστολών» του περιοδικού που εδημοσίευσε τ’ αποτελέσματα της ερεύνης. Η επιστολή εξηγούσε: «Η απουσία μπορεί να είναι ένας καλυπτόμενος μηχανισμός. Η ‘ασθένεια’ στις πολλές μη συγκεκριμένες μορφές που μπορεί να προσλάβη, αποτελεί τρόπο αντιδράσεως των ανθρώπων σ’ ένα διεφθαρμένο περιβάλλον. Η ασθένεια και η απουσία πρέπει απλώς να θεωρούνται ως φαινόμενα αποχωρήσεως και όχι εγκαταλείψεως του καθήκοντος. Ένας άλλος επιστολογράφος δεν μπορούσε ν’ αντιμετωπίση αυτή την εξήγησι και πρότεινε ένα μέσον θεραπείας: «Υπάρχει μια πολύ απλή λύσις για την μεγάλη δαπάνη που γίνεται εξ αιτίας των διδασκάλων που απουσιάζουν. Να πληρώνωνται μόνο για τις μέρες που εργάζονται!»