Από τους Αναγνώστες Μας

Κατάθλιψη

Όταν πρωτοείδα το περιοδικό σας με τίτλο «Κατάθλιψη—Μπορείτε να Κερδίσετε τη Μάχη!» (22 Οκτωβρίου 1987) η πρώτη μου σκέψη ήταν, ‘Ωχ, όχι! Άλλο ένα άρθρο που θα λέει ότι το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να σκέφτεσαι ευχάριστα πράγματα και να χαμογελάς πάντα και όλα θα περάσουν’. Οι γιατροί μού είπαν ότι έχω S.A.D. (Εποχιακή Συναισθηματική Διαταραχή), και μόλις είδα ότι το άρθρο σας ανέφερε αυτή την περίπτωση χάρηκα πάρα πολύ! Σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για την πρόταση που ακολουθεί αμέσως μετά την περιγραφή της διαταραχής: «Έτσι, για την κατάθλιψη ‘δεν φταίει πάντα το κεφάλι’».

Τζ. Ε. Γκ., Ηνωμένες Πολιτείες

Πανεπιστημιακή Μόρφωση

Δεν συμφωνώ με το άρθρο «Πανεπιστημιακή Μόρφωση—Ποιες Είναι οι Προοπτικές;» (8 Ιανουαρίου 1987) ούτε με το γράμμα, στο τεύχος 22 Αυγούστου 1987. Εγώ προσωπικά γνωρίζω νεαρά άτομα με πανεπιστημιακή μόρφωση τα οποία έχουν και ενδιαφέροντα επαγγέλματα, και ισχυρούς γάμους βασισμένους σε Χριστιανικές αρχές. Η ζωή δεν αποτελείται μόνο από πρακτικά πράγματα. Όταν περπατάμε στο δάσος, όταν κοιτάζουμε τα αστέρια, όταν μαθαίνουμε να παίζουμε τένις ή διαβάζουμε ένα βιβλίο που μιλάει για τέχνη, δεν κάνουμε τίποτα πρακτικό· κι όμως αυτά είναι πράγματα που πλουτίζουν σε σημαντικό βαθμό τη ζωή μας.

Α. Τζ. Μ., Ηνωμένες Πολιτείες

Το άρθρο σας σχετικά με την πανεπιστημιακή μόρφωση με ενόχλησε. Συμφωνώ με τον αναγνώστη που είπε ότι ήταν άδικο και μεροληπτικό, αλλά συμφωνώ και με την απάντησή σας. (8 Νοεμβρίου 1987) Το πανεπιστήμιο έχει τις καλές και τις άσχημες πλευρές του. Το αν ένα άτομο θα πετύχει στο πανεπιστήμιο ή σε κάποια θρησκευτική οργάνωση εξαρτάται από το πόσο καλά εφαρμόζει αυτός προσωπικά αυτά που μαθαίνει.

Τ. Μ., Ηνωμένες Πολιτείες

Συμφωνούμε ότι υπάρχουν πολλά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει κάποιος από την επιπλέον γνώση που προσφέρουν τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Παράλληλα, δεν παραβλέπουμε τα οφέλη που έχει αποκομίσει η κοινωνία από άντρες όπως είναι ο Τόμας Έντισον και ο Χένρι Φορντ, άτομα με ελάχιστη ή και καθόλου σχολική μόρφωση. Δεν κατηγορούμε αυτή καθαυτή τη λεγόμενη ανώτερη μόρφωση, και επιβεβαιώνουμε όσα έχουμε προαναφέρει, ότι δηλαδή, το αν θα πάει κάποιος στο πανεπιστήμιο είναι προσωπικό ζήτημα. Ταυτόχρονα, θεωρούμε ότι έχουμε την υποχρέωση να τονίσουμε τους κινδύνους που περιλαμβάνει το πανεπιστημιακό περιβάλλον.

Πρώτον, μολονότι μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις, η πανεπιστημιακή μόρφωση γενικά έχει την τάση να στρέφεται κατά της πίστης στον Θεό και να υποστηρίζει τις ανθρώπινες φιλοσοφίες.

Δεύτερον, η πανεπιστημιακή μόρφωση δίνει έμφαση στο να φτάσεις ψηλά και να πετύχεις από οικονομική άποψη, σε αντίθεση με τη συμβουλή του Ιησού και του απόστολου Ιωάννη.—Ματθαίος 6:19-21, 25-34· 1 Ιωάννου 2:15, 16.

Τρίτον, το πανεπιστημιακό περιβάλλον προωθεί συνήθως ένα πνεύμα ανεξαρτησίας και ανεκτικότητας, που καταλήγει στη σεξουαλική ανηθικότητα και στις καταχρήσεις ναρκωτικών, πράγματα στα οποία πολλοί νεαροί ίσως δυσκολεύονται να αντισταθούν. Ενθαρρύνουμε τα νεαρά άτομα να εξακολουθούν να αποκτούν γνώση, ιδιαίτερα τη γνώση που βασίζεται στην Αγία Γραφή επειδή αυτή οδηγεί στην απόκτηση αιώνιας ζωής. (Ιωάννης 17:3) Τα ενθαρρύνουμε επίσης να καλλιεργούν τις ικανότητες που τους είναι απαραίτητες για να ζήσουν μια χρήσιμη, παραγωγική ζωή, και να δίνουν τη βαρύτητα στα λόγια του Ιησού που αναφέρονται στο εδάφιο Ματθαίος 6:33, δηλαδή να ζητάνε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του.

Και τέταρτον, ο καιρός είναι λίγος. (Λουκάς 21:34-36· Εφεσίους 5:15, 16) Θα αποδειχτεί πιο προσοδοφόρος αν τον δαπανήσουμε στην υπηρεσία του Δημιουργού μας.—ΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ.