Η Άποψη της Αγίας Γραφής
Καταστροφές—Τιμωρίες από τον Θεό;
ΣΤΙΣ Φιλιππίνες, μια χώρα που έχει πληγεί επανειλημμένα από φυσικές καταστροφές, πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται: ‘Δοκιμάζει ο Θεός τον άνθρωπο μ’ αυτές τις συμφορές;’ Το 1991, έπειτα από την πιο καταστροφική ηφαιστειακή έκρηξη αυτού του αιώνα, η πρώτη σελίδα μιας φιλιππινέζικης εφημερίδας ρωτούσε: «Η έκρηξη: Τιμωρία από τον Θεό;»
Η αρθρογράφος Νέλι Φάβις-Μπίλγιαφουρτ εξέφρασε αυτή την άποψη όταν έγραψε: «Ωστόσο, για τους Χριστιανούς που πιστεύουν στη Γραφή—υπάρχει μία μόνο εξήγηση: Η ηφαιστειακή έκρηξη του όρους Πινατούμπο είναι μια θεϊκή επίσκεψη για να μας υπενθυμίσει άλλη μια φορά ότι υπάρχει ένας φοβερός και κυρίαρχος Θεός που έχει τη δύναμη να εξουσιάζει τις υποθέσεις και τις τύχες των ανθρώπων και των εθνών». Ενόψει αυτού του ισχυρισμού, ρωτάμε:
Κρίνει ο Παντοδύναμος Θεός τις Κοινωνίες Σήμερα;
Το ότι ο Θεός ενήργησε έτσι στο παρελθόν δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Τα καταγραμμένα παραδείγματα στις Γραφές, όπως ο Κατακλυσμός των ημερών του Νώε, η καταστροφή των Σοδόμων και των Γομόρρων και οι δυο περιπτώσεις ερήμωσης της Ιερουσαλήμ, της πόλης που ήταν συνδεδεμένη με το μεγάλο του όνομα, δείχνουν ότι ο Παντοδύναμος Θεός μπορεί να επιφέρει εσκεμμένη κρίση σε όσους επανειλημμένα δεν τηρούν τις αρχές του.—Γένεσις 7:11, 17-24· 19:24, 25· 2 Χρονικών 36:17-21· Ματθαίος 24:1, 2.
Αλλά τι γίνεται σήμερα; Το ότι θα υπήρχε ένας καιρός παγκόσμιων συμφορών προειπώθηκε από τον Χριστό Ιησού στο 24ο κεφάλαιο του Ματθαίου, στο 13ο κεφάλαιο του Μάρκου και στο 21ο κεφάλαιο του Λουκά. Σ’ αυτά τα κεφάλαια, ο Ιησούς έδωσε προφητικές προειδοποιήσεις για τα γεγονότα και τις συνθήκες που θα είχαν σχέση με τη συντέλεια αυτού του συστήματος πραγμάτων, ώστε τα σκεπτόμενα άτομα να μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι αυτός έχει αρχίσει να κυβερνά αόρατα από τον ουρανό. Αυτές οι προφητείες εκπληρώνονται σήμερα. Πρέπει να σημειωθεί, όμως, ότι σε καθεμιά από τις κρίσεις που προαναφέρθηκαν ο Ιεχωβά Θεός έδωσε σαφείς και επανειλημμένες προειδοποιήσεις πριν φέρει την καταστροφή. (Αμώς 3:7) Ωστόσο, στις μέρες μας, εκεί που συμβαίνουν φυσικές καταστροφές, οι προειδοποιήσεις συνήθως προέρχονται από τις κοσμικές αρχές και βασίζονται σε επιστημονικές παρατηρήσεις.
Επιπλέον, ο μαθητής Ιάκωβος μας πληροφορεί στο πρώτο κεφάλαιο της επιστολής του, στο εδάφιο 13: «Ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει». Με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού ο άνθρωπος κατέληξε να ζει κοντά σε πολλούς πιθανούς κινδύνους. Οι απαιτήσεις σε χώρο για κατοίκηση και για παραγωγή τροφίμων έχουν ως αποτέλεσμα την αποψίλωση περιοχών που προηγουμένως ήταν δασώδεις, και αυτό κατά καιρούς συμβάλλει στην επίταση κάποιων φυσικών καταστροφών οι οποίες προκαλούνται από την υπερβολική βροχόπτωση και την ταχεία απορροή του νερού.
Επομένως, δεν θα ήταν σωστό να πούμε ότι τις φυσικές καταστροφές τις στέλνει άμεσα ο Παντοδύναμος Θεός ως τιμωρία στους ανθρώπους οι οποίοι ζουν στις περιοχές που πλήγηκαν. Στην πραγματικότητα, είναι εύκολο να δει κανείς ότι, σε καιρούς έντασης, υποφέρουν περισσότερο πολλοί αθώοι άνθρωποι, για παράδειγμα μικρά παιδιά. Ωστόσο, αν και ο Παντοδύναμος Θεός δεν προκαλεί αυτές τις συμφορές, μπορούμε εντούτοις να ρωτήσουμε:
Υπάρχουν Διδάγματα που Μπορούμε να Αποκομίσουμε;
Ναι. Αυτοί οι οποίοι κατοικούν στις περιοχές που πλήττονται δοκιμάζονται σχετικά με το πόση αξία δίνουν στα υλικά τους αποκτήματα σε σύγκριση με τη ζωή αυτή καθαυτή. Ορισμένοι άνθρωποι σ’ αυτές τις περιπτώσεις βάζουν αδικαιολόγητα τη ζωή τους σε κίνδυνο απλώς και μόνο για να σώσουν μερικά αποκτήματα. Χρειάζεται να θυμόμαστε ότι ο Ιησούς δήλωσε: «Διότι εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού». (Λουκάς 12:15) Τα υλικά πράγματα μπορούν να αντικατασταθούν, αλλά κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωή του.—Ματθαίος 6:19, 20, 25-34.
Επίσης, οι φυσικές καταστροφές κάνουν ορισμένους ανθρώπους να αναλογιστούν τον τρόπο της ζωής τους. Ο απόστολος Παύλος παρακίνησε τους Χριστιανούς να προσέχουν πώς συμπεριφέρονται: «Γι’ αυτό να προσέχετε πολύ πώς περπατάτε, όχι ως άσοφοι αλλά ως σοφοί, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορείτε στην κρίσιμη περίοδο, επειδή οι μέρες είναι πονηρές». (Εφεσίους 5:15, 16, Μπάινγκτον [Byington]) Κάθε δοκιμασία που αντιμετωπίζει ένα άτομο στη ζωή του είναι μια υπενθύμιση του πόσο σπουδαίο είναι να έχει κανείς ισχυρή πίστη.
Ένα τρίτο δίδαγμα που αποκομίζουμε από τις φυσικές καταστροφές είναι ότι πρέπει να καλλιεργούμε περισσότερη κατανόηση και συμπόνια για τους άλλους. Μέσα στην περιοχή της καταστροφής είναι αναγκαίο να δείχνει κάποιος στοργικό ενδιαφέρον σ’ εκείνους που υποφέρουν μαζί μ’ αυτόν παρά να υιοθετήσει τη στάση ότι καθένας πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνος του. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα για εκείνους στους οποίους έχει ανατεθεί η ευθύνη να φροντίζουν για τους άλλους. Ο προφήτης Ησαΐας, περιγράφοντας τα άτομα που αποκάλεσε «άρχοντες», είπε ότι θα ήταν «ως σκέπη από του ανέμου και ως καταφύγιον από της τρικυμίας· ως ποταμοί ύδατος εν ξηρά γη, ως σκιά μεγάλου βράχου εν γη διψώση».—Ησαΐας 32:1, 2.
Καθώς δείχνουμε συμπόνια στη διάρκεια καταστροφών, παρουσιάζονται πολλές ευκαιρίες για να προσφέρουμε στους άλλους ό,τι έχουμε, τόσο με λόγια όσο και με έργα. Για παράδειγμα, η ηφαιστειακή έκρηξη του όρους Πινατούμπο και οι καταστροφές που επακολούθησαν έδωσαν αμέτρητες ευκαιρίες για συμμετοχή στην υποβοήθηση εκείνων που έπρεπε να απομακρυνθούν από την περιοχή της καταστροφής. Πολλοί δεν είχαν τα μέσα να αποκτήσουν ούτε καν την καθημερινή τους τροφή. Έτσι, υπήρξε η δυνατότητα να δείξουν διάφορα άτομα την ανιδιοτέλειά τους με το να δώσουν βοήθεια σε άλλους. Ωστόσο, πολλοί μπορεί επίσης να διερωτώνται:
Πρόκειται να Υπάρξει μια Τελική Κρίση του Ανθρωπίνου Γένους;
Ναι, θα υπάρξει, όπως δείχνει καθαρά ο Λόγος του Θεού. (Ματθαίος 24:37-42· 2 Πέτρου 3:5-7) Προτού έρθει αυτή η κρίση, πρέπει να γίνει ένα παγκόσμιο προειδοποιητικό έργο, όπως προφήτεψε περαιτέρω ο Ιησούς: «Και πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη».—Μάρκος 13:10.
Έτσι, χρειάζεται να ρωτήσει ο καθένας τον εαυτό του: ‘Τι θα κάνω εγώ;’ Σας προτρέπουμε να αφιερώσετε χρόνο για να ερευνήσετε τι συμβουλεύει η Αγία Γραφή τον καθένα από εμάς να κάνει προκειμένου να επιζήσει απ’ αυτή την παγγήινη συμφορά.