Εξαλείφονται οι Παρανοήσεις για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά

ΕΝΩ δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά κήρυτταν από σπίτι σε σπίτι, συνάντησαν κάποιον άντρα που τους είπε ότι δεν ενδιαφερόταν. Οι Μάρτυρες έφυγαν ήσυχα, αλλά καθώς προχωρούσαν στο πεζοδρόμιο, πρόσεξαν ότι ο άντρας τούς ακολουθούσε. «Παρακαλώ, περιμένετε!» φώναξε ο άντρας. «Θέλω να ζητήσω συγνώμη. Δεν γνωρίζω τίποτα για τους Μάρτυρες, και πιστεύω ότι πολλοί άνθρωποι είναι παραπληροφορημένοι για εσάς».

Ο άντρας κατόπιν συστήθηκε ως Ρενάν Ντομίνγκες, εισηγητής προγράμματος στο Ροταριανό Όμιλο του Νότιου Σαν Φρανσίσκο, της Καλιφόρνιας. Ρώτησε αν θα μπορούσε να πάει κάποιος Μάρτυρας στον όμιλο και να εκφωνήσει μια ομιλία με θέμα τα πιστεύω και τις δραστηριότητες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κανόνισαν ποια θα ήταν τα υπό συζήτηση θέματα. Ο Μάρτυρας θα μιλούσε 30 λεπτά και κατόπιν θα απαντούσε σε ερωτήσεις του ακροατηρίου. Ζητήθηκε από τον Έρνεστ Γκάρετ, ο οποίος είναι Μάρτυρας εδώ και πολλά χρόνια στην περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, να κάνει την παρουσίαση στο Ροταριανό Όμιλο στις 17 Αυγούστου 1995, και αυτός αφηγήθηκε τα ακόλουθα:

«Αναρωτιόμουν και προσευχόμουν για το τι θα έλεγα στα μέλη του Ροταριανού Ομίλου, τα οποία είναι γνωστοί επιχειρηματίες και επιφανή μέλη της κοινότητας, όπως τραπεζίτες, δικηγόροι και γιατροί. Έκανα κάποια έρευνα και διαπίστωσα ότι ο δηλωμένος αντικειμενικός σκοπός του Ροταριανού Ομίλου είναι να ενισχύει την κοινότητα. Έτσι, παρουσίασα την ύλη που υπάρχει στη σελίδα 23 του ειδικού βιβλιαρίου Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Εικοστό Αιώνα, με τίτλο ‘Η Πρακτική Αξία των Καλών Νέων για την Κοινότητά Σας’».a

«Εξήγησα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επηρεάζουν την κοινότητα προς αυτή την κατεύθυνση. Κάθε μέρα της εβδομάδας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χτυπάνε τις πόρτες των συμπολιτών τους. Επιθυμούν να επηρεάσουν τους γείτονές τους ώστε να αποκτήσουν μια ισχυρή οικογένεια—και η ισχυρή οικογενειακή μονάδα δημιουργεί ισχυρό κοινωνικό σύνολο. Όσο περισσότερα άτομα και οικογένειες επηρεάζονται από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά ώστε να ζουν σύμφωνα με τις Χριστιανικές αρχές, τόσο λιγότερη εγκληματικότητα, ανηθικότητα και παρανομία θα υπάρχει στην κοινωνία. Τα μέλη ανταποκρίθηκαν πολύ ευνοϊκά σε αυτή την ύλη επειδή εναρμονιζόταν με τους στόχους του Ροταριανού Ομίλου».

«Γιατί Δεν Συμμετέχετε στην Πολιτική;»

«Όταν άρχισε η συμμετοχή του ακροατηρίου, μια από τις πρώτες ερωτήσεις ήταν: ‘Γιατί δεν συμμετέχετε στην πολιτική και στην κυβέρνηση;’ Ο κύριος που απηύθυνε την ερώτηση πρόσθεσε: ‘Ξέρετε, το Ευαγγέλιο λέει: «Αποδώστε στον Καίσαρα ό,τι ανήκει στον Καίσαρα»’. Του απάντησα ότι συμφωνούμε απόλυτα και συμμορφωνόμαστε πλήρως με αυτή τη δήλωση. Επισήμανα ότι η πλειονότητα των ανθρώπων που έχω ακούσει να παραθέτουν αυτό το εδάφιο ποτέ δεν παραθέτουν το υπόλοιπο μισό, το οποίο λέει: ‘Αποδώστε αυτά που είναι του Θεού στον Θεό’. (Ματθαίος 22:21) Άρα, λοιπόν, πρέπει να συμπεράνουμε ότι δεν ανήκουν όλα στον Καίσαρα. Υπάρχουν μερικά πράγματα που ανήκουν στον Θεό. Τώρα πρέπει να βρούμε τι ανήκει στον Καίσαρα και τι ανήκει στον Θεό.

»Του έδειξα ότι όταν ρώτησαν τον Ιησού αν ‘είναι νόμιμο να πληρώνει κανείς κεφαλικό φόρο στον Καίσαρα ή όχι’ εκείνος δεν απάντησε με ένα ναι ή ένα όχι. Είπε: ‘Δείξτε μου το νόμισμα του κεφαλικού φόρου’, ένα ρωμαϊκό δηνάριο. Έπειτα ρώτησε: ‘Τίνος εικόνα και επιγραφή είναι αυτή;’ Εκείνοι είπαν: ‘Του Καίσαρα’. Τότε τους είπε: ‘Αποδώστε, λοιπόν, αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα’. (Ματθαίος 22:17-21) Με άλλα λόγια, πληρώστε το φόρο στον Καίσαρα επειδή λαβαίνουμε διάφορες υπηρεσίες από τον Καίσαρα και κατάλληλα πληρώνουμε φόρους για αυτές. Εξήγησα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πληρώνουν τους φόρους τους και δεν κλέβουν από το κράτος όσα δικαιωματικά του ανήκουν.

»Κατόπιν, δήλωσα ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν πιστεύουν πως οφείλουν τη ζωή τους στον Καίσαρα. Πιστεύουν ότι οφείλουν τη λατρεία τους στον Θεό, και δικαιολογημένα του την αποδίδουν. Έτσι, όταν παίρνουμε αυτή τη στάση, δεν έχουμε καμιά πρόθεση να δείξουμε ασέβεια προς τον Καίσαρα. Υπακούμε σε όλους τους νόμους του Καίσαρα, αλλά όταν υπάρχει κάποια σύγκρουση, με σεβασμό επιλέγουμε να υπακούμε στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους. Ο άντρας που είχε υποβάλει αυτό το ερώτημα είπε κατόπιν μπροστά σε όλο τον όμιλο: ‘Δεν μπορώ να διαφωνήσω με αυτό!’

»Μπορέσαμε επίσης να απαντήσουμε σε πολλές ερωτήσεις σχετικά με το έργο μας κηρύγματος. Πολλά από τα μέλη ήρθαν μετά το τέλος της συνάντησης, μας έσφιξαν το χέρι και είπαν ότι συμφωνούσαν πλήρως μαζί μας—ότι η οικογένεια είναι η ραχοκοκαλιά μιας ισχυρής κοινωνίας. Κατόπιν προσφέραμε σε κάθε μέλος το ειδικό βιβλιάριο Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον Εικοστό Αιώνα.

»Ύστερα από αυτή τη συνάντηση, ο εισηγητής του προγράμματος, ο κ. Ντομίνγκες, μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν θα μπορούσα να περάσω από το γραφείο του, επειδή είχε περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με τα πιστεύω μας. Κάναμε μια θαυμάσια συζήτηση γύρω από αρκετά εδάφια. Ήθελε ιδιαίτερα να του εξηγήσω τη στάση μας όσον αφορά το αίμα. Αυθόρμητα είπε ότι δεν θα έκανε ποτέ του μετάγγιση, και εντυπωσιάστηκε τόσο από τις πληροφορίες που του ανέφερα από το ειδικό βιβλιάριο Πώς Μπορεί το Αίμα να Σώσει τη Ζωή Σας;, ώστε με προσκάλεσε να πάω ξανά και να μιλήσω στα μέλη του ομίλου για τη στάση μας όσον αφορά το αίμα. Προσκάλεσα και άλλον ένα Μάρτυρα, τον Ντον Νταλ, να με συνοδεύσει σε εκείνο το πρόγραμμα. Αυτός πηγαίνει σε νοσοκομεία όταν χρειάζεται να εισαχθούν Μάρτυρες για κάποια εγχείρηση και συζητάει το θέμα με τους γιατρούς. Μαζί τούς εξηγήσαμε διεξοδικά πώς συνεργαζόμαστε με τους γιατρούς και τη διεύθυνση των νοσοκομείων ώστε να διευκρινίσουμε τη Γραφικά βασισμένη στάση μας και να προσφέρουμε επιτυχείς εναλλακτικές λύσεις αντί της μετάγγισης αίματος».—Λευιτικόν 17:10-12· Πράξεις 15:19-21, 28, 29.

‘Εννοείτε ότι θα Αφήνατε το Γιο σας να Πεθάνει;’

«Μετά τη συνάντηση, με πλησίασε κάποιος κύριος και με ρώτησε ιδιαιτέρως: ‘Εννοείτε ότι θα αφήνατε το γιο σας να πεθάνει αν πάθαινε κάποιο ατύχημα και τον πήγαιναν στα επείγοντα περιστατικά με ακατάσχετη αιμορραγία;’ Τον διαβεβαίωσα ότι συμμεριζόμουν την ανησυχία του, επειδή είχα και εγώ ένα γιο που τον έχασα όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε ανατινάχτηκε πάνω από το Λόκερμπι της Σκωτίας το 1988. Απαντώντας στην ερώτησή του, αρχικά του είπα ότι δεν θα ήθελα να πεθάνει ο γιος μου.

»Δεν είμαστε εναντίον των γιατρών, των φαρμάκων και των νοσοκομείων. Δεν κάνουμε θεραπείες μέσω πίστης. Χρειαζόμαστε τις υπηρεσίες των γιατρών. Έχουμε θέσει την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και είμαστε πεπεισμένοι ότι οι οδηγίες του όσον αφορά το θέμα του αίματος είναι για το διαρκές καλό μας. Ο Θεός περιγράφεται στην Αγία Γραφή ως ‘ο διδάσκων σε δια την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε δια της οδού δι’ ης έπρεπε να υπάγης’. (Ησαΐας 48:17) Έχει δώσει στον Γιο του την ικανότητα να ανασταίνει νεκρούς. Ο Ιησούς είπε: ‘Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Αυτός που ασκεί πίστη σε εμένα, ακόμη και αν πεθάνει, θα έρθει στη ζωή· και ο καθένας που ζει και ασκεί πίστη σε εμένα δεν πρόκειται να πεθάνει ποτέ. Το πιστεύεις αυτό;’—Ιωάννης 11:25, 26.

»Εκείνο που ζητάμε από τους γιατρούς να καταλάβουν είναι ότι η θέση μας είναι ζήτημα συνείδησης και ότι δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε αυτό το θέμα όπως δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε το νόμο του Θεού για τη μοιχεία. Δεν θα μπορούσαμε να διαπραγματευτούμε με τον Θεό και να πούμε: ‘Θεέ, υπάρχει κάποια περίπτωση στην οποία θα μπορούσα να διαπράξω μοιχεία;’ Κατόπιν είπα σε εκείνον τον άντρα: ‘Με ρωτήσατε αν θα άφηνα το γιο μου να πεθάνει με το να αρνηθώ τη μετάγγιση αίματος. Με όλο το σεβασμό, θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς θα αφήνατε το γιο σας να πεθάνει υπηρετώντας στο στρατό κάποιου κράτους’. Η απάντησή του ήταν άμεση και κατηγορηματική: ‘Ναι! Επειδή αυτό είναι το καθήκον του!’ Του είπα: ‘Θα αφήνατε το γιο σας να πεθάνει επειδή πιστεύετε σε κάποιο ιδανικό. Επιτρέψτε μου να κάνω το ίδιο για το γιο μου’.

»Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια μέσα σε όλα αυτά είναι ότι ο εισηγητής του προγράμματος, ο κ. Ντομίνγκες, προσκάλεσε τη σύζυγό μου και εμένα για να δειπνήσουμε μαζί με τον ίδιο και τη σύζυγό του. Πίστευε ότι η σύζυγός του ήταν θύμα παραπληροφόρησης και παρανοήσεων σχετικά με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Είχε δίκιο. Ήταν παραπληροφορημένη. Περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά, και η σύζυγός του έκανε πολλές ερωτήσεις για εμάς και το έργο μας, στις οποίες μας άφησε να απαντήσουμε λεπτομερώς. Την επομένη, τηλεφώνησε ο κ. Ντομίνγκες και είπε ότι η σύζυγός του είχε χαρεί πολύ που μας γνώρισε και πίστευε ότι είμαστε θαυμάσιοι άνθρωποι.

»Συνεχίζω να επισκέπτομαι τακτικά τον κ. Ντομίνγκες, ο οποίος εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για την Αγία Γραφή. Μου είπε: ‘Ανεπιφύλακτα σας ενθαρρύνω να έρθετε σε επαφή με τους εισηγητές προγράμματος όλων των Ροταριανών Ομίλων στην Ευρύτερη Περιοχή του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο και να τους προτείνετε να εκφωνήσετε στον όμιλό τους μια διάλεξη σαν και αυτήν που εκφωνήσατε στον όμιλό μας. Μπορείτε να κάνετε χρήση του ονόματός μου, και όταν επικοινωνήσουν μαζί μου, με χαρά θα δώσω για εσάς τις καλύτερες συστάσεις ώστε να σας προσκαλέσουν ως επισκέπτη ομιλητή’.

»Ροταριανοί όμιλοι υπάρχουν σε πολλές χώρες. Θα ήταν, άραγε, δυνατόν και άλλοι όμιλοι στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε όλο τον κόσμο να ανοίξουν τις πόρτες τους σε τέτοιου είδους παρουσιάσεις από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά;»

[Υποσημείωση]

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Ο κ. Ρενάν Ντομίνγκες, αριστερά, και ο αδελφός Έρνεστ Γκάρετ