Ο Δρόμος προς την Ανάρρωση

ΕΠΕΙΤΑ από μια καρδιακή προσβολή, είναι φυσιολογικό για το άτομο να νιώθει φόβο και ανησυχία. Θα πάθω και άλλη καρδιακή προσβολή; Μήπως θα αχρηστευτώ ή θα περιοριστώ εξαιτίας του πόνου και της απώλειας της δύναμης και της ζωτικότητάς μου;

Ο Τζον, που αναφέρθηκε στο δεύτερο άρθρο μας, έλπιζε ότι με το πέρασμα του χρόνου θα μειωνόταν η καθημερινή ενόχληση και ο πόνος στο στήθος. Αλλά έπειτα από μερικούς μήνες, είπε: «Μέχρι τώρα δεν έχουν μειωθεί. Αυτό, καθώς και το ότι κουράζομαι εύκολα και παθαίνω ταχυκαρδία, με κάνει να αναρωτιέμαι διαρκώς: ‘Μήπως είμαι στα πρόθυρα άλλης μιας προσβολής;’»

Η Τζέιν, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία ήταν νεαρή χήρα όταν έπαθε καρδιακή προσβολή, παραδέχτηκε: «Πίστευα ότι δεν θα ζούσα ή ότι θα πάθαινα και άλλη προσβολή και θα πέθαινα. Με κυρίεψε πανικός, επειδή είχα τρία παιδιά να μεγαλώσω».

Ο Χιρόσι, από την Ιαπωνία, αφηγήθηκε: «Συγκλονίστηκα όταν μου είπαν ότι η καρδιά μου δεν θα λειτουργούσε πια όπως παλιά· η ικανότητα άντλησης είχε μειωθεί κατά 50 τοις εκατό. Ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι θα έπρεπε να περικόψω μερικές από τις δραστηριότητες που είχα ως διάκονος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, επειδή δεν θα μπορούσα να κάνω ούτε τα μισά από όσα έκανα στο παρελθόν».

Όταν οι δυνάμεις κάποιου μειώνονται, μπορεί να υπάρξουν περίοδοι κατάθλιψης και αισθήματα αχρηστίας. Η Μαρί, μια 83χρονη Αυστραλέζα που αφιέρωσε τον εαυτό της ολοχρόνια στο έργο κηρύγματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά, είπε με λύπη: «Το ότι δεν μπορούσα να είμαι τόσο δραστήρια όσο προηγουμένως με έθλιβε. Αντί να βοηθώ άλλους, τώρα χρειαζόμουν βοήθεια». Στη Νότια Αφρική, ο Χάρολντ σχολίασε: «Δεν μπορούσα να εργαστώ επί τρεις μήνες. Το μόνο που μπορούσα να κάνω τότε ήταν βόλτες στον κήπο. Αυτό ήταν απογοητευτικό!»

Όταν ο Τόμας, από την Αυστραλία, έπαθε για δεύτερη φορά καρδιακή προσβολή, κρίθηκε απαραίτητο να υποβληθεί σε μπάι-πας. Ο ίδιος είπε: «Δεν αντέχω τον πόνο, και το να κάνω μια τόσο σοβαρή εγχείρηση μου φαινόταν σχεδόν αδιανόητο». Ο Ζόρζε, από τη Βραζιλία, είπε τα εξής για τα επακόλουθα της εγχείρησης καρδιάς που έκανε: «Εξαιτίας της άσχημης οικονομικής μου κατάστασης, φοβόμουν ότι θα άφηνα τη σύζυγό μου μόνη της και χωρίς υποστήριξη. Αισθανόμουν ότι δεν θα ζούσα πολύ ακόμα».

Ανάρρωση

Τι έχει βοηθήσει πολλούς να αναρρώσουν και να ανακτήσουν τη συναισθηματική τους ισορροπία; Η Τζέιν παρατήρησε: «Όταν πανικοβαλλόμουν, στρεφόμουν πάντοτε στον Ιεχωβά με προσευχή, έριχνα τα βάρη μου πάνω του και τα άφηνα εκεί». (Ψαλμός 55:22) Η προσευχή βοηθάει το άτομο να αποκτήσει τη δύναμη και την ειρήνη διάνοιας που είναι απαραίτητες όταν αντιμετωπίζει ανησυχίες.—Φιλιππησίους 4:6, 7.

Ο Τζον και ο Χιρόσι συμμετείχαν σε προγράμματα αποκατάστασης. Το καλό διαιτολόγιο και η άσκηση δυνάμωσαν την καρδιά τους, ώστε ξανάρχισαν και οι δύο να εργάζονται. Απέδωσαν την ψυχική και τη συναισθηματική τους ανάρρωση στην ενισχυτική δύναμη του πνεύματος του Θεού.

Με την υποστήριξη των Χριστιανών αδελφών του, ο Τόμας βρήκε το θάρρος να αντιμετωπίσει την εγχείρησή του. Ο ίδιος είπε: «Πριν από την επέμβαση, με επισκέφτηκε ένας επίσκοπος και προσευχήθηκε μαζί μου. Σε μια πολύ ένθερμη ικεσία, ζήτησε από τον Ιεχωβά να με ενισχύσει. Εκείνο το βράδυ συγκέντρωσα την προσοχή μου στην προσευχή του και ένιωσα πολύ ευλογημένος που υπάρχουν πρεσβύτεροι σαν και αυτόν, των οποίων η συμπόνια στη διάρκεια τέτοιων συναισθηματικά δύσκολων περιόδων είναι από μόνη της μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας».

Η Άννα, από την Ιταλία, αντιμετώπισε την κατάθλιψη με τον εξής τρόπο: «Όταν είμαι αποθαρρημένη, σκέφτομαι όλες τις ευλογίες που έχω ήδη λάβει υπηρετώντας τον Θεό καθώς και τις ευλογίες που πρόκειται να έρθουν υπό τη Βασιλεία του Θεού. Αυτό με βοηθάει να ανακτώ την ηρεμία μου».

Η Μαρί είναι ευγνώμων για τη βοήθεια του Ιεχωβά. Η οικογένειά της στάθηκε στο πλευρό της, και η ίδια λέει: «Οι πνευματικοί αδελφοί και αδελφές μου, ενώ έχουν το δικό τους φορτίο να βαστάξουν, αφιέρωσαν χρόνο για να με επισκεφτούν, να μου τηλεφωνήσουν ή να μου στείλουν κάρτες. Πώς μπορούσα να συνεχίσω να είμαι λυπημένη μετά την τόση αγάπη που μου έδειξαν;»

Όχι Μοναχικές Καρδιές

Έχει λεχθεί ότι η θεραπευόμενη καρδιά δεν πρέπει να είναι μοναχική καρδιά. Η υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων παίζει μεγάλο, θετικό ρόλο στην ανάρρωση εκείνων που η καρδιά τους πρέπει να γιατρευτεί κατά γράμμα και συμβολικά.

Ο Μάικλ, από τη Νότια Αφρική, σχολίασε: «Είναι δύσκολο να εξηγήσεις στους άλλους τι σημαίνει να είσαι απελπισμένος. Αλλά όταν μπαίνω στην Αίθουσα Βασιλείας, το ενδιαφέρον που δείχνουν οι αδελφοί είναι πολύ συγκινητικό και τονωτικό για εμένα». Ο Χένρι, από την Αυστραλία, ενισχύθηκε και αυτός από τη βαθιά αγάπη και κατανόηση που εκδήλωσε η εκκλησία του. Είπε: «Πραγματικά χρειαζόμουν αυτά τα τρυφερά λόγια ενθάρρυνσης».

Ο Ζόρζε εκτίμησε το βάθος του ενδιαφέροντος που έδειξαν οι άλλοι βοηθώντας την οικογένειά του οικονομικά μέχρι να μπορέσει εκείνος να εργαστεί. Η Όλγκα, από τη Σουηδία, εκτίμησε παρόμοια την πρακτική βοήθεια που παρείχαν σε εκείνη και στην οικογένειά της πολλοί πνευματικοί αδελφοί και αδελφές. Μερικοί της ψώνιζαν, ενώ άλλοι καθάριζαν το σπίτι της.

Πολλές φορές, οι καρδιοπαθείς πρέπει να μειώσουν τη συμμετοχή τους σε δραστηριότητες που αγαπούσαν πολύ. Ο Σβεν, από τη Σουηδία, αφηγήθηκε: «Μερικές φορές πρέπει να απέχω από τη διακονία όταν φυσάει πολύ ή κάνει κρύο, γιατί αυτό προξενεί αγγειακούς σπασμούς. Εκτιμώ την κατανόηση που δείχνουν πολλοί ομόπιστοί μου σε αυτό το ζήτημα». Και όταν καθηλώνεται στο κρεβάτι, ο Σβεν μπορεί να ακούει τις συναθροίσεις επειδή οι αδελφοί τις μαγνητοφωνούν εκδηλώνοντας αγάπη. «Με κρατούν ενήμερο για όσα συμβαίνουν στην εκκλησία, και αυτό με κάνει να νιώθω ότι συμμετέχω και εγώ».

Η Μαρί, η οποία είναι καθηλωμένη στο κρεβάτι, αισθάνεται ευλογημένη γιατί εκείνοι με τους οποίους μελετάει την Αγία Γραφή πηγαίνουν στο σπίτι της. Με αυτόν τον τρόπο συνεχίζει να συζητάει για το υπέροχο μέλλον στο οποίο αποβλέπει. Ο Τόμας είναι ευγνώμων για το ενδιαφέρον που του δείχνουν: «Οι πρεσβύτεροι είναι πολύ στοχαστικοί και έχουν μειώσει τους διορισμούς που μου δίνουν».

Οι Οικογένειες Χρειάζονται Υποστήριξη

Ο δρόμος μπορεί να είναι τόσο δύσκολος για τα μέλη της οικογένειας όσο είναι και για το θύμα. Αυτά νιώθουν μεγάλο άγχος και φόβο. Ο Άλφρεντ, από τη Νότια Αφρική, παρατήρησε τα εξής σχετικά με την ανησυχία που ένιωθε η σύζυγός του: «Όταν επέστρεψα στο σπίτι από το νοσοκομείο, η σύζυγός μου με ξυπνούσε πολλές φορές στη διάρκεια της νύχτας για να δει αν ήμουν καλά, και επέμενε να επισκέπτομαι το γιατρό κάθε τρεις μήνες για να κάνω εξετάσεις».

Το εδάφιο Παροιμίαι 12:25, ΜΝΚ, δηλώνει ότι ‘η γεμάτη ανησυχία μέριμνα στην καρδιά του ανθρώπου την κάνει να λυγίζει’. Ο Κάρλο, από την Ιταλία, παρατηρεί ότι, από τότε που υπέστη καρδιακή προσβολή, η στοργική και συνεργατική σύζυγός του «έπαθε κατάθλιψη». Ο Λόρενς, από την Αυστραλία, είπε: «Ένα από τα πράγματα που πρέπει να προσέχετε είναι να έχει κατάλληλη φροντίδα ο σύντροφός σας. Η πίεση που νιώθει ο σύντροφος μπορεί να είναι πολύ μεγάλη». Γι’ αυτό θα πρέπει να έχουμε κατά νου τις ανάγκες όλων των μελών της οικογένειας, περιλαμβανομένων και των παιδιών. Η κατάσταση μπορεί να τους επηρεάσει συναισθηματικά και σωματικά.

Ο Τζέιμς, που αναφέρθηκε στο δεύτερο άρθρο μας, κλείστηκε στο καβούκι του μετά την καρδιακή προσβολή του πατέρα του. Ο Τζέιμς είπε: «Αισθανόμουν πως δεν θα μπορούσα να διασκεδάσω ξανά επειδή σκεφτόμουν ότι, τη στιγμή που θα το έκανα αυτό, θα συνέβαινε κάτι κακό». Αποκαλύπτοντας το φόβο του στον πατέρα του και καταβάλλοντας προσπάθειες για να εξασφαλίσει καλή επικοινωνία με τους άλλους, βοηθήθηκε να ανακουφιστεί από την ανησυχία του. Εκείνον τον καιρό ο Τζέιμς έκανε κάτι άλλο που επηρέασε σημαντικά τη ζωή του. Είπε: «Αύξησα τόσο την προσωπική μου μελέτη της Αγίας Γραφής όσο και την προετοιμασία μου για τις Χριστιανικές μας συναθροίσεις». Τρεις μήνες αργότερα, αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά και το συμβόλισε αυτό με το βάφτισμα. «Από τότε», λέει, «έχω αναπτύξει μια πολύ στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Πράγματι, έχω πολλές αιτίες για να τον ευχαριστώ».

Μετά την καρδιακή προσβολή, το άτομο έχει χρόνο να επανεξετάσει τη ζωή. Για παράδειγμα, η άποψη του Τζον άλλαξε. Αυτός είπε: «Καταλαβαίνεις τη ματαιότητα των κοσμικών επιδιώξεων και συνειδητοποιείς πόσο σημαντική είναι η αγάπη της οικογένειας και των φίλων και πόσο μεγάλη σημασία έχουμε για τον Ιεχωβά. Η σχέση μου με τον Ιεχωβά, την οικογένειά μου και τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μου έχει τώρα ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα». Αναλογιζόμενος την τραυματική εμπειρία του, πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα τα έβγαζα πέρα χωρίς την ελπίδα που έχουμε ότι κάποτε αυτά τα πράγματα θα διορθωθούν. Όταν οι καταστάσεις με καταβάλλουν, σκέφτομαι το μέλλον, και τα όσα συμβαίνουν τώρα μου φαίνονται λιγότερο σημαντικά».

Καθώς αντιμετωπίζουν τα σκαμπανεβάσματα του δρόμου προς την ανάρρωση, αυτά τα άτομα που έχουν επιζήσει από κάποια καρδιακή προσβολή έχουν την ελπίδα τους σταθερά βασισμένη στη Βασιλεία για την οποία μας δίδαξε ο Ιησούς Χριστός να προσευχόμαστε. (Ματθαίος 6:9, 10) Η Βασιλεία του Θεού θα φέρει στους ανθρώπους αιώνια ζωή με τελειότητα σε μια παραδεισένια γη. Τότε οι καρδιοπάθειες και όλες οι άλλες αναπηρίες θα εξαφανιστούν για πάντα. Ο νέος κόσμος βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας. Αληθινά, η καλύτερη ζωή πρόκειται να έρθει!—Ιώβ 33:25· Ησαΐας 35:5, 6· Αποκάλυψη 21:3-5.

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Η υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων παίζει θετικό ρόλο στην ανάρρωση