Ένα Τραγούδι που της Έμεινε Αλησμόνητο

«ΣΤΟ σχολείο, έψελνα έναν ύμνο που περιείχε τα λόγια: “Ο μεγάλος Ιεχωβά ενθρονίστηκε στη δόξα του”. Πολλές φορές αναρωτιόμουν: “Ποιος είναι αυτός ο Ιεχωβά;”»

Αυτή η παρατήρηση από την Γκουέν Γκουτς, μια Μάρτυρα του Ιεχωβά της οποίας η βιογραφία δημοσιεύτηκε στη Σκοπιά, άγγιξε κάποια ευαίσθητη χορδή σε μία τουλάχιστον αναγνώστρια.a Η Βέρα από το Σιάτλ, στην Ουάσινγκτον των Η.Π.Α., αναπολεί: «Είχα την ίδια εμπειρία στο γυμνάσιο».

Αφότου άκουσε ένα συγκεκριμένο τραγούδι, η Βέρα, όπως και η Γκουέν, ήταν πολύ περίεργη να μάθει ποιος ήταν αυτός ο Ιεχωβά. Η περιέργεια της Βέρας ικανοποιήθηκε το 1949 όταν ο αδελφός της τής πρωτομίλησε για το όνομα Ιεχωβά, το προσωπικό όνομα του Θεού στην Αγία Γραφή.

Η Βέρα είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά εδώ και μισό αιώνα περίπου. Αλλά δεν ξέχασε ποτέ εκείνον τον ύμνο από τον καιρό που ήταν στο γυμνάσιο. «Χρόνια ολόκληρα», λέει, «προσπαθούσα να ανακαλύψω την προέλευσή του». Τελικά, με τη βοήθεια ενός δισκοπωλείου, τα κατάφερε. Το τραγούδι αυτό προέρχεται από μια σύνθεση του Φραντς Σούμπερτ το 1825. Οι στίχοι που συνοδεύουν τη μουσική αινούν όντως τον Ιεχωβά. Για παράδειγμα, μερικά από τα λόγια είναι τα ακόλουθα:

«Μεγάλος είναι ο Ιεχωβά, ο Κύριος! Διότι ο Ουρανός και η Γη διαλαλούν τη θαυμαστή δύναμή του. . . . Την ακούς στην άγρια, μανιασμένη θύελλα, στο βροντερό βρυχηθμό του χειμάρρου . . . Την ακούς στους ψίθυρους της βλάστησης και των δασών, τη βλέπεις στους κυματισμούς των χρυσαφένιων καλαμποκιών, στη λαμπρή φορεσιά των ευωδιαστών λουλουδιών, στον έναστρο γαλανό Ουρανό . . . Τρομακτικές ηχούν οι αναγγελίες της βροντής Του, και οι φλόγες από τις αστραπές Του σχίζουν μανιασμένα τον ουρανό. Μα πιο θαυμαστή απ’ όλα, η καρδιά σου που χτυπά συνεχίζει να διακηρύττει τη δύναμη του Ιεχωβά, . . . του αιώνιου Κυρίου και Θεού. Κοίταξε Ψηλά προς Εκείνον και πρόσμεινε χάρη και έλεος. . . . Μεγάλος είναι ο Ιεχωβά, ο Κύριος!»

Η Βέρα αναφέρει: «Μερικές φορές έχω χρησιμοποιήσει τα λόγια αυτού του ύμνου για να δείξω στους ανθρώπους ότι το 19ο αιώνα υπήρχαν κάποιοι που γνώριζαν το όνομα του Θεού και μάλιστα τον αινούσαν». Είναι αλήθεια ότι από αρχαιοτάτων χρόνων άντρες και γυναίκες πίστης υποκινούνταν να αινούν τον Ιεχωβά με ύμνους. Αυτό είναι κάτι που θα γίνεται παντοτινά, διότι οι λόγοι που έχουμε για να αινούμε τον Δημιουργό του ουρανού και της γης είναι αναρίθμητοι.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Η Βέρα