Ολοένα Περισσότεροι Σκαπανείς των Καλών Νέων
Το άρθρο αυτό κάνει μια ερευνητική εξέτασι της υπηρεσίας του ολοχρονίου διακόνου ως σταδιοδρομίας. Εξετάζει μερικά από τα προβλήματα του σκαπανέως, τις υποχρεώσεις του, και πώς μπορεί να εμμείνη σ’ αυτή την υπηρεσία. Φανερώνει το πώς παιδιά μπορούν να συμμετάσχουν στο έργο του σκαπανέως. Λόγω του θέματος που αφορά την υπηρεσία, το άρθρο αυτό θα μελετηθή στη συνάθροισι υπηρεσίας και όχι στη μελέτη Σκοπιάς. Με την κανονική μέθοδο μελέτης της Σκοπιάς, κάθε ομάς πρέπει να το εξετάση στη διάρκεια των τριών τελευταίων συναθροίσεων του Ιουνίου. Μη χρησιμοποιήστε περισσότερα από τριάντα λεπτά της ώρας κάθε συναθροίσεως για τη μελέτη, εξετάστε δε στην πρώτη συνάθροισι τις παραγράφους 1-10· στη δεύτερη τις παραγρ. 11-21· και στην τρίτη τις παραγρ. 22-31.
1. Πού βυθίζεται τώρα η ανθρωπότης; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να σταματήση το βύθισμα;
ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΞΗ χρόνια επέρασαν αφότου ο Θεός ίδρυσε τη βασιλεία του στον ουρανό προς όφελος του ανθρωπίνου γένους. Η «ημέρα του Ιεχωβά», που άρχισε το 1914 μ.Χ., έχει κατά μέγα μέρος δαπανηθή και το πλήρες τέλος αυτού του κόσμου είναι πλησίον. Η ανθρώπινη οικογένεια αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη καταστροφή που εγνώρισε από τις ημέρες του Νώε. Όταν θα έχη παρέλθει η θύελλα του Αρμαγεδδώνος δεν θα υπάρχουν αρκετοί ζωντανοί για να θάψουν τους πεθαμένους. (Ιερεμίας 25:33) Αρπακτικά όρνεα που τρώνε πτώματα, και θηρία του αγρού και του δάσους θα κληθούν σ’ ένα συμπόσιο ανθρωπίνης σαρκός. (Ιερεμίας 34:20) Οι αόρατες δαιμονικές δυνάμεις μπορούν αναμφιβόλως να ιδούν τον Ανώτατον Εκτελεστήν του Ιεχωβά, τον Ιησούν Χριστόν, να πλησιάζη κατεπάνω τους. Η απελπισμένη και ταραχώδης επιρροή τους κινείται παράφορα επάνω στους βασιλείς της γης για να τους ωθήση σαν πανικόβλητη αγέλη ζώων στην καταστροφή τους. (Αποκάλυψις 16:14-16) Αυτή είναι η αιτία που οι άρχοντες της γης βρίσκονται σε σύγχυσι και οι προσπάθειές τους αποτυγχάνουν, κάθε δε έθνος ορμά εναντίον του άλλου όπως η βρυχώμενη θάλασσα προσβάλλει τις βραχώδεις ακτές της· οι δε καρδιές των ανθρώπων λιποψυχούν από φόβο για όσα βλέπουν να επέρχονται στη γη. Καθώς το τέλος έρχεται ολοένα πλησιέστερα, η πίεσις των δαιμόνων αυξάνει· οι άρχοντες της γης γίνονται πιο απελπισμένοι και αλαζονικοί, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη κατάθλιψι στη θάλασσα της ανθρωπότητος. Μόνο με τη γνώσι της βασιλείας του Θεού και με τελεία πεποίθησι σ’ αυτήν μπορεί ο άνθρωπος να σταματήση το κατρακύλισμά του με το κεφάλι κάτω στη Νεκρά Θάλασσα του Αρμαγεδδώνος.
2. Πώς ο Θεός δείχνει ενδιαφέρον για κείνους που είναι καταδυναστευμένοι και απληροφόρητοι;
2 Ο Ιεχωβά δεν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού· πολύ λιγώτερο επιθυμεί τον θάνατο εκείνου που είναι καταδυναστευμένος και απληροφόρητος! Σ’ αυτή την τάξι υπάρχουν πολλοί πράοι και ευδίδακτοι που στενάζουν και βοούν για τα βδελύγματα που γίνονται στη γη. Και αν ακόμη το μέλλον μπορεί να φαίνεται σκοτεινό και χωρίς ελπίδα για πολλούς, υπάρχει όμως οδός διαφυγής. Δια μέσου των αιώνων ο Ιεχωβά έδειξε πάντοτε ενδιαφέρον για τον καταδυναστευόμενο. Στους αρχαίους χρόνους έστειλε τους προφήτας του να διασαλπίσουν προειδοποιήσεις και να υποδείξουν το δρόμο της ανακουφίσεως και να αφήσουν ένα γραπτό υπόμνημα για τις μέλλουσες γενεές. Τώρα, σ’ αυτόν τον ‘καιρό του τέλους’, νομίζετε πως ο Θεός θα άφηνε αυτόν τον κόσμο στην καταδίκη του χωρίς να δοθή προειδοποίησις και να υποδειχθή η οδός της διαφυγής; Ασφαλώς, Αυτός δεν θα το έκανε αυτό και δεν το έκαμε!
3. Γιατί υπάρχει η Εταιρία; Ποιες ειδικές προσκλήσεις απευθύνει;
3 Σήμερα ο Ιεχωβά Θεός έχει μια σύγχρονη, ικανή, δραστήρια οργάνωσι διακόνων οι οποίοι είναι τελείως αφωσιωμένοι σ’ αυτόν και διέπονται από το πνεύμα του. Το πνεύμα του Θεού τούς κατηύθυνε να οργανώσουν το νόμιμο σωματείο τους, που είναι γνωστό ως Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά, ως ένα μέσον για τη διευκόλυνσι της διασαλπίσεως μιας παγκοσμίου προειδοποιήσεως πριν από το πλήρες τέλος. Η Εταιρία Σκοπιά κατατάσσει τους ενεργούς διακόνους ή μάρτυρας του Ιεχωβά σε δύο ομίλους: τον όμιλο που κηρύττει μέρος μόνο του χρόνου του και την άλλη τάξι που παρέχει όλον τον χρόνο της, κηρύττοντας τουλάχιστον εκατό ώρες τον μήνα. Την τελευταία αυτή τάξι η Εταιρία την αναφέρει ως «σκαπανείς διάκονοι». Από καιρό σε καιρό αποστέλλονται σε όλες τις ομάδες των μαρτύρων του Ιεχωβά ειδικές επιστολές που δείχνουν την επείγουσα ανάγκη να εισέλθουν περισσότεροι στην υπηρεσία του σκαπανέως. Η αιτία για τη συνεχή πρόσκλησι σκαπανέων από την Εταιρία μπορεί να εκτιμηθή καλύτερα όταν αναλύση κανείς τα περιεχόμενα των θεοπνεύστων γραπτών υπομνημάτων που αφέθηκαν γι’ αυτή τη γενεά.
4. Πώς ο Υιός έδειξε ίδιο ενδιαφέρον με τον Θεό για το πάσχον ανθρώπινο γένος;
4 Τα ιερά συγγράμματα προείπαν για ένα Μεσσία ο οποίος θα διεκδικούσε την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά και θα επρομήθευε ένα αντίλυτρο για την ανθρώπινη οικογένεια που οδεύει στο θάνατο. Επαληθεύοντας τον γραπτό λόγο του Θεού ο πρωτότοκος Υιός Του εμφανίσθηκε στη γη για να πράξη το θέλημα του Πατρός του. Το ίδιο στοργικό ενδιαφέρον που έδειξε ο Θεός για το πάσχον ανθρώπινο γένος, το έδειξε επίσης και ο Υιός του με όχι αβέβαιο τρόπο. Αν και δεν εμφανίσθηκε ντυμένος σαν ένας Αμερικανός σκαπανεύς μ’ ένα δερμάτινο χιτώνιο και μια σκαπάνη στον ώμο, ήταν στην αρχή σαν ένας άνθρωπος που σκάβει το έδαφος και χαράσσει το δρόμο μέσα από μια θρησκευτική έρημο· μια έρημο εκκλησιαστικών παραδόσεων που είχαν παγιδεύσει τους ανθρώπους και τους είχαν αποξενώσει από την αληθινή λατρεία. Μ’ ένα θερμό πνεύμα σκαπανέως ο Ιησούς έκαμε ένα χάραγμα δια μέσου της θρησκείας των Ιουδαίων που άφησε ένα μονοπάτι έξω απ’ αυτή, που ακτινοβολούσε με το φως της αληθείας. Ήταν ένα ίσιο και στενό μονοπάτι, όταν παραβληθή με τον πλατύ δρόμο που οδηγεί στην απώλεια, αλλά ωδηγούσε, ωστόσο, στην ελευθερία και στην αιώνια ζωή.
5. Πώς αυτός ήταν ένα τέλειο παράδειγμα ολοχρονίου σκαπανέως διακόνου;
5 Ο Ιησούς Χριστός ήταν ένα τέλειο παράδειγμα ολοχρονίου σκαπανέως διακόνου. Κατανοούσε πλήρως την απελπιστική κατάστασι των Ιουδαίων που ήταν περιορισμένοι στις θρησκευτικές παραδόσεις τους, και γι’ αυτό έκαμε κάθε τι που ήταν τότε δυνατόν για να τους σώση. Μεγάλο αίσθημα, συμπάθεια και ανήσυχο ενδιαφέρον για την ευημερία της Ιερουσαλήμ βλέπομε να εκδηλώνεται απ’ αυτόν όταν είπε: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας, και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε, ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε;» Ο Ιησούς ακολουθούσε πάντοτε το ‘όχι το θέλημά μου, αλλά το δικό σου ας γίνη, στη γη όπως και στον ουρανό.’ Αφού αυτό είναι αληθινό, δεν θα ήταν δυνατόν να μην παρατηρήση κανείς την ωθούσα δύναμι του πνεύματος του Θεού να τον κινή σε αύξησι της εντάσεως του κηρύγματος του ευαγγελίου καθώς επλησίαζε το τέλος της επιγείου διακονίας του.
6. Τι χρειαζόταν για να διαφύγουν την καταστροφή και να εισέλθουν στη Βασιλεία;
6 Τόση ήταν η αύξησις ώστε οι θρησκευόμενοι της εποχής εκείνης συνώμοσαν να τον θανατώσουν προτού φθαρούν τελείως οι βοσκές τους. Το επείγον του αγγέλματος μπορούσαν να το αντιληφθούν και να το αισθανθούν εκείνοι που άκουαν τη θερμή και διεγερτική έκκλησι του Ιησού στη μεγάλη ημέρα της εορτής της σκηνοπηγίας: «Κατά δε την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς, και έκραξε, λέγων, Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ, και ας πίνη· όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού.» (Ιωάννης 7:37, 38) Ό,τι έπρεπε να κάμουν οι Ιουδαίοι ήταν να δεχθούν τον Ιησού ως Μεσσία τους· όχι με τυφλή πίστι, αλλά ερευνώντας τις Γραφές που προέλεγαν την έλευσί του και βλέποντας την αισθητή εκπλήρωσι μπροστά στα ίδια τα μάτια τους. Κάνοντας τούτο θα διέφευγαν την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. και θα εκέρδιζαν αιώνια ζωή στη Βασιλεία.
7. Πώς ‘έρρευσαν ύδατα από τους πιστεύοντας’; Με ποιο αποτέλεσμα;
7 Τον καιρό του Ιησού και των αποστόλων του η διακονία εξαπλωνόταν ολοένα περισσότερο. Καθώς άλλοι άκουαν και ανταπεκρίνοντο, ‘έρρεε εκ της κοιλίας των το ύδωρ το ζων’ μετά την έκχυσι του αγίου πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ., και το «ύδωρ» αυτό με τη σειρά έφθανε σε άλλους που ανταπεκρίνοντο επίσης. (Ιωάννης 7:38, 39) Και αυτό συνεχίσθηκε έως σαράντα περίπου χρόνια αργότερα, όταν κατεστράφη η Ιερουσαλήμ. Ο Ιεχωβά δεν εθεώρησε τους πρώτους εκείνους διακόνους ενόχους αίματος. Είχαν διακηρύξει την προειδοποίησι η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη σωτηρία εκείνων που επρόσεξαν και την καταστροφή εκείνων που εχλεύαζαν. Σήμερα η Εταιρία Σκοπιά δείχνει το ίδιο ενδιαφέρον γι’ αυτή τη γενεά που αντιμετωπίζει τώρα παγκόσμια καταστροφή στον Αρμαγεδδώνα. Δύο μεγάλες αντίθετες οργανώσεις είναι προσδιορισμένες για μια επιδεικτική μάχη που θα τακτοποιήση τότε μια για πάντα το επίμαχο ζήτημα του ποιος είναι ο υπέρτατος. Η στρατηγική του Σατανά είναι να κρατή σε άγνοια τους ανθρώπους και να τους αφήση να προσκόψουν τυφλά στο λάκκο της καταστροφής του Αρμαγεδδώνος. Ο σκοπός του Θεού είναι να διασαλπισθή μια προειδοποίησις με το ν’ αποσταλούν οι μάρτυρές του σε όλη τη γη, για ν’ ανοίξουν τα μάτια των τυφλών και να ελευθερώσουν εκείνους που κάθονται στο σκότος.
8. Πώς εκδηλώνεται το έλεος του Ιεχωβά μέσω της οργανώσεως των μαρτύρων του;
8 Ο Χριστός Ιησούς είναι τώρα αοράτως παρών στη βασιλεία του και κυβερνά εν μέσω των εχθρών του. (Ψαλμός 110:1, 2) Είναι ζηλωτής για το μέρος του Ιεχωβά στο επίμαχο ζήτημα και δεν θα δείξη έλεος σ’ εκείνους που δεν θα εγκαταλείψουν το στρατόπεδο του μεγάλου εχθρού. Εξ άλλου, το πνεύμα του ελέους που εξεδήλωνε προς τους καταδυναστευομένους δεν ελαττώθηκε ούτε κατ’ ελάχιστον από τον καιρό της ορατής παραμονής του στη γη. Εκείνοι που ακολουθούν τώρα τα ίχνη του επάνω στη γη, εκτιμούν επίσης το επίμαχο ζήτημα και έχουν ένα ιδιαίτερο ζήλο για το μέρος του Ιεχωβά στη διαπάλη. Αντιλαμβάνονται ότι οι άνθρωποι της γενεάς αυτής αντιμετωπίζουν την ανάγκη να λάβουν μια μεγάλη απόφασι και για να την λάβουν νοημόνως πρέπει να έχουν κατανόησι. Σ’ αυτό το ζήτημα το έλεος του Θεού εκδηλώνεται προς τα έθνη μέσω της οργανώσεώς του επάνω στη γη, με το ότι αποστέλλει σ’ αυτά τους διακόνους του. Αληθινά το έργο του Ιεχωβά δεν γίνεται ματαίως, διότι πολλοί από όλα τα έθνη, τις φυλές και τις γλώσσες έρχονται στο ίσιο και ασφαλές μονοπάτι που οδηγεί στη ζωή. Η διακονία εξαπλώνεται ολοένα περισσότερο, αλλά ακόμη ο θερισμός είναι πολύς, οι δε εργάται συγκριτικώς είναι λίγοι. Γι’ αυτό υπάρχει έκδηλη ανάγκη περισσοτέρων εργατών για να σταλούν στον αγρό. Η Εταιρία Σκοπιά, κατανοώντας τούτο, ωθείται συνεχώς από το πνεύμα του Θεού να αποστείλη προσκλήσεις για περισσοτέρους σκαπανείς.
ΟΡΟΙ ΕΙΣΟΔΟΥ
9. Γιατί πρέπει ένα άτομο να εξετάση την υπηρεσία του σκαπανέως; Με ποιον τρόπο;
9 Κανείς δεν πρέπει να κλείση τη διάνοιά του σ’ αυτές τις προσκλήσεις και να υποθέση ότι η υπηρεσία του σκαπανέως είναι έξω συζητήσεως όσον αφορά αυτόν. Αν είσθε ένας από τους καθιερωμένους μάρτυρας του Ιεχωβά, πρέπει να κατανοήσετε ότι όλα είναι δυνατά, παρά τω Θεώ. Αυτός μπορεί να σας κάνη κι ΕΣΑΣ ένα σκαπανέα. Η Εταιρία, προτρέποντας να αναλάβουν περισσότεροι τη διακονία του σκαπανέως, δεν περιμένει από σας να το κάμετε αυτό χωρίς την δέουσα εξέτασι. Μια τέτοια απόφασις πρέπει σε τελευταία ανάλυσι να ληφθή σοβαρά ενώπιον του Ιεχωβά με πλήρη εμπιστοσύνη και επάφεσι σ’ αυτόν. Αν ένας έχει οικογένεια και αποκτά γνώσιν της αληθείας και επιθυμεί να γίνη ένας ολοχρόνιος διάκονος, δεν θα ήταν κατάλληλο να το κάμη αυτό εκτός αν θα μπορούσε να προνοή συγχρόνως και για την οικογένειά του. Εκείνοι που δεν προνοούν για τους δικούς των, όπως αναφέρεται εις 1 Τιμόθεον 5:8, είναι χειρότεροι από τους απίστους.
10. Πώς πρέπει ένας δεσμευμένος με γάμο ν’ αποφασίση για το έργο του σκαπανέως;
10 Ούτε θα ήταν σωστό ο σύζυγος να χωρίση από τη γυναίκα του επειδή αυτή είναι άπιστη, ή αντιστρόφως, και να εισέλθη στην υπηρεσία του σκαπανέως. Αν ο άπιστος θέλει να ζη με τον καθιερωμένο Χριστιανό, ο καθιερωμένος πρέπει να δείξη την οφειλομένη διακριτικότητα στον άπιστο. Αυτή είναι η Γραφική πορεία, και μπορεί να συμβή ώστε η σοφή και διακριτική πορεία που λαμβάνεται από τον καθιερωμένο, να κερδίση τον άπιστο φέρνοντάς τον με το μέρος του Ιεχωβά. Ο Θεός συνέδεσε τον άνδρα και τη γυναίκα με γάμο, και δεν πρέπει η αλήθεια να τους χωρίση εκτός αν ο άπιστος αρνείται να μείνη μ’ εκείνον που επιθυμεί να υπηρετήση τον Ιεχωβά Θεό. Τότε, φυσικά αυτό θα άφηνε τον καθιερωμένο ελεύθερο να συγκεντρωθή στο έργο της Βασιλείας. Μας δίδεται η συμβουλή να κατεργαζώμεθα τη σωτηρία μας με φόβο και τρόμο. Για να το κάνωμε αυτό πρέπει να χρησιμοποιούμε το πνεύμα του υγιαίνοντος νοός. Δεν πρέπει να επιτρέπωμε να μας οδηγούν οι συγκινήσεις σε βιαστική απόφασι με την ώθησι της στιγμής. Ο Ιησούς ενουθέτησε τους δούλους του να ζητούν πρώτα τη Βασιλεία και υποσχέθηκε ότι θα προσετίθεντο τα υλικά πράγματα.
11. Ως προς την υπηρεσία, τι σημαίνει το να ζητούμε πρώτα τη Βασιλεία;
11 Το να ζητούμε πρώτα τη Βασιλεία σημαίνει ότι πρέπει να έχωμε πάντοτε ως υπέρτατα στη διάνοιά μας τα συμφέροντα της Βασιλείας. Εκείνος που το κάνει αυτό θα αναζητή ευκαιρίες για να υπηρετήση προς όφελός της και δεν θα ζητή πάντοτε να ικανοποιή τις υλικές του ανάγκες και να συγκεντρώνη κοσμικά αγαθά για να εξασφαλίση το μέλλον του. Ασφαλώς, δεν θα μπορέσουν όλοι να αναλάβουν την ολοχρόνια διακονία. Ωστόσο, η συμβουλή αυτή εφαρμόζεται εξίσου ακριβώς σ’ εκείνους που βρίσκουν ότι είναι ανάγκη να ενασχολούνται σε κοσμικές εργασίες για οικονομική υποστήριξι. Πολλοί, με το να ζητούν συνεχώς να υπηρετούν τη Βασιλεία καθώς παρείχετο η ευκαιρία, είδαν να τους ανοίγεται ο δρόμος προς την υπηρεσία του σκαπανέως. Χιλιάδες επωφελήθησαν από τις ευκαιρίες αυτές, και, αναμφιβόλως, υπάρχουν τώρα και άλλες χιλιάδες που είναι μέλη ομάδων των μαρτύρων του Ιεχωβά και που θα μπορούσαν να γίνουν σκαπανείς αν επιζητούσαν το προνόμιο με περισσότερη ζέσι.
12. Γιατί μια εργασία που θ’ απασχολούσε μέρος του χρόνου των σκαπανέων δεν είναι κάτι για το οποίον πρέπει να συνοφρυωθή κανείς;
12 Πολλές νοικοκυρές βρίσκουν ότι είναι δυνατόν να εργάζωνται τρεις ή τέσσερες ώρες κάθε μέρα μιλώντας στους άλλους για τις ευλογίες της Βασιλείας. Πιθανόν να είσθε και σεις μία που θα μπορούσε να κάνη το ίδιο. Αν είναι έτσι, τότε πρέπει να εξετάσετε σοβαρά τις προσκλήσεις για σκαπανείς. Μπορεί επίσης να είναι δυνατόν να εκτελούν έργο σκαπανέως και ο σύζυγος και η σύζυγος, αν ο ένας απ’ αυτούς ή και οι δύο ενασχολούνται σε μια βιοποριστική εργασία, στην οποία διαθέτουν μέρος μόνο του χρόνου τους. Μια τέτοια εργασία που μπορεί να μας διατηρήση στη διακονία δεν είναι κάτι για το οποίον πρέπει να συνοφρυωθή κανείς. Αυτό ακριβώς έκανε ο απόστολος Παύλος για να μη γίνεται βάρος σ’ εκείνους προς τους οποίους εκήρυττε. Κανένα σφάλμα δεν μπορούμε να του βρούμε επειδή έκανε αυτό, εκτός αν βρούμε σφάλμα στο ίδιο το άγγελμα. Εντούτοις, οι παραδεδεγμένες θρησκείες του κόσμου τούτου δεν βλέπουν με εύνοια αυτή τη μέθοδο. Εξ άλλου, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν ποιμαίνουν το εκκλησίασμα τους σε περιτέχνους καθεδρικούς ναούς και δεν περιφέρουν συνεχώς μπροστά του δίσκους συνεισφορών στη διάρκεια των λειτουργιών.
13. Τι πρέπει να πούμε για το ποσόν της βιοποριστικής μας εργασίας και τη χρήσι του μαμμωνά;
13 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα και ενασχολούνται σε κάθε είδους βιοποριστικές εργασίες. Ο πρώτιστος σκοπός τους είναι να ευαρεστούν τον Ιεχωβά Θεό με το να εκπληρώνουν πιστά τις ευχές της καθιερώσεώς τους κηρύττοντας. Το ποσόν της βιοποριστικής εργασίας στην οποίαν ασχολούνται, διέπεται από τις περιστάσεις. Όταν συμβαίνει να αποθηκεύουν πλούτο για το μέλλον ή για να ζουν πολυδάπανα τώρα, οι Χριστιανοί πρέπει να εξετάσουν τη συμβουλή του Ιησού: ‘Μη θησαυρίζετε χρυσόν και άργυρον που κλέπται διατρυπούν και κλέπτουν.’ Αν ακολουθείται αυτή η πορεία της συγκεντρώσεως επιγείων θησαυρών, εκεί επίσης θα είναι και η καρδιά και η διάνοια. Αλλά όταν ο «μαμμωνάς της αδικίας» χρησιμοποιείται σοφά τώρα, μπορεί να κάνη τον κάτοχό του να γίνη δεκτός από τους αληθινούς μας Φίλους, τον Ιεχωβά και τον Χριστό, σε αιώνιες κατοικίες όταν ο μαμμωνάς θα εκλείψη. Γιατί; Διότι οι θησαυροί αυτού του ατόμου αποθηκεύονται στον ουρανό, όπου κλέπται δεν μπορούν να κλέψουν, και διότι το χρήμα του χρησιμοποιήθηκε μόνο ως μέσον, αμέσως ή εμμέσως, για να υποστηριχθή το άτομο αυτό στο να ζητή πρώτα τη Βασιλεία.—Λουκάς 16:9.
ΘΕΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟΝ
14, 15. Πώς ο διάκονος «δεσμεύει» τον Θεό όπως στην περίπτωσι του Ισραήλ;
14 Ο αφιερωμένος διάκονος «δεσμεύει», να το πούμε έτσι, τον Θεό, διότι συλλαμβάνει τον Ιεχωβά στο λόγο του. Με μια υγιά λογίκευσι εξετάζει την πορεία του βρίσκει ότι είναι η ίδια μ’ εκείνη που έλαβαν οι Ισραηλίτες όταν ο Ιεχωβά τους εκάλεσε έξω από την Αίγυπτο. Ο Ισραήλ ήταν σε δουλεία στην παγκόσμια δύναμι του καιρού εκείνου και κάτω από μεγάλα, καταθλιπτικά φορτία. Με το χέρι του Μωυσέως ο Θεός τούς απηλευθέρωσε αφού επέφερε στην Αίγυπτο δέκα καταστρεπτικές πληγές. Οι τελευταίες ήταν οι πληγές του πυκνού σκότους και της θανατώσεως των πρωτοτόκων της Αιγύπτου. Με μια τελειωτική επίδειξι της κραταιάς του δυνάμεως ο Θεός διήνοιξε την Ερυθρά θάλασσα και ο Ισραήλ διήλθε σαν από ξηρά γη. Ο Φαραώ και ο στρατός του, ωθούμενοι από άγριο, αποτυφλωτικό θυμό, εισώρμησαν στο άνοιγμα, μόνο για να παγιδευθούν και τελείως να καταστραφούν. Μια τέτοια κραταιά επίδειξις ομαδικής απελευθερώσεως και ομαδικής καταστροφής έφερε το όνομα του Ιεχωβά μ’ ένα εξέχοντα τρόπο στη θέα του κόσμου εκείνου. Το όνομά του είχε τεθή επάνω σ’ ένα λαό της εκλογής του.
15 Έπειτα από όλα αυτά, νομίζετε ότι ο Θεός θα επέτρεπε να χαθή ο Ισραήλ στην έρημο; Νομίζετε ότι θα επέτρεπε να λεχθή: ‘Ο Θεός ήταν ικανός να απελευθερώση τον Ισραήλ από την δουλεία, αλλά δεν ήταν ικανός να τον συντηρήση στη διάρκεια της διαμονής του στην έρημο’; Απολύτως όχι! Χάριν του ονόματός του ο Ιεχωβά διεφύλαξε πάνω από 2.000.000 Ισραηλίτες επί σαράντα χρόνια. Τα ενδύματά τους δεν επάλιωσαν και δεν έλυωσαν· τα σανδάλιά τους δεν εφθάρησαν, και το μάννα από τον ουρανό ποτέ δεν παρέλειψε να σταματά την πείνα τους. Ο Ισραήλ δεν ζούσε με πολυτέλεια, αλλά είχε επάρκεια όταν ωδοιπορούσε προς τη Γη της Επαγγελίας. Επάνω απ’ όλα, είχαν άφθονη πνευματική τροφή που την επρομήθευε ο Μωυσής και το Λευιτικό ιερατείο. Νοιώθοντας μπροστά τους την καρποφόρο γη της επαγγελίας έπρεπε να έχουν ειρήνη και υπομονή και να είναι ευχαριστημένοι.
16. Ποιων πραγμάτων γίνεται υπόσχεσις και προμήθεια, με τα οποία πρέπει να είμεθα ευχαριστημένοι;
16 Σήμερα μια όμοια απελευθέρωσις λαμβάνει χώραν για χιλιάδες, ναι, και πιθανώς για εκατομμύρια πριν από τον τελικό λογαριασμό του Αρμαγεδδώνος. Αυτός ο πολύς όχλος είναι εκείνοι που απελευθερώνονται από τη δουλεία στον παρόντα πονηρό κόσμο. Γι’ αυτούς οι ανώτερες εξουσίες του κόσμου τούτου είναι ήδη σαν κατεστραμμένες· αναγνωρίζουν μόνο τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιό του Ιησού Χριστό ως τας «Υπερεχούσας Εξουσίας». (Ρωμαίους 13:1) Τα μάτια της διανοίας τους βλέπουν μπροστά τους τον υποσχεμένο νέο κόσμο ‘να ρέη γάλα και μέλι’. Όσο ακριβώς είναι βέβαιο ότι ο Ιεχωβά εκάλεσε το λαό του έξω από την Αίγυπτο δια χειρός του δούλου του Μωυσέως, άλλο τόσο είναι βέβαιο ότι τώρα καλεί το λαό του έξω από την αντιτυπική Αίγυπτο υπό τον μεγαλύτερο Μωυσή, τον Ιησού Χριστό. Σ’ αυτούς δεν έχει δοθή υπόσχεσις μιας τωρινής πολυτελούς ζωής με αφθονία και άνεσι. Αλλά υπάρχει αφθονία από εκείνο που χρειάζονται περισσότερο για να τους υποστηρίζη. Ποιο είναι αυτό; θα ρωτήσετε. Είναι μια τράπεζα πνευματικής τροφής, «τροφής εν καιρώ», που υπερβαίνει κάθε άλλη που χορηγήθηκε ποτέ προηγουμένως. Με τέτοιες πνευματικές ευλογίες και με τη μεγαλειώδη ελπίδα ενός νέου κόσμου που είναι τόσο πλησίον, οι δούλοι του Θεού μπορούν να δείχνουν την ίδια υπομονητική διάθεσι που έδειχνε κι ο Παύλος, ο οποίος έλεγε: «Έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα, ας αρκώμεθα εις ταύτα,» διότι «μέγας πλουτισμός είναι η ευσέβεια μετά αυταρκείας».—1 Τιμόθεον 6:8, 6.
17. Με αυξημένη εκτίμησι για τον Θεό, πώς βλέπομε τα πράγματα;
17 Καθώς ο Χριστιανός αναπτύσσεται σε πνευματική κατανόησι και ωριμότητα, η εκτίμησίς του για τον Θεό αυξάνει. Στα πράγματα της ζωής αυτής που τα θεωρούσε στο παρελθόν τα πιο σπουδαία, τώρα δίνει λίγη μόνο προσοχή. Παρατηρεί την αθλία κατάστασι αυτών που ψηλαφούν στο πυκνό σκοτάδι της αντιτυπικής Αιγύπτου και κάνει ό,τι μπορεί για ν’ ανοίξη τα μάτια τους στο μόνο φως. Αν Κύριος ο Θεός ανοίγει τα μάτια τους στο φως της αλήθειας, αυτό θα τους οδηγήση ασφαλώς μέσα από την έρημο της συγκεχυμένης πολιτικής, του εμπορίου και της θρησκείας του παλαιού αυτού κόσμου.
ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΑΠΑΝΕΙΣ
18. Τι η Εταιρία προτρέπει τα παιδιά να γίνουν, και γιατί;
18 Παιδιά των Ισραηλιτών προχωρούσαν επίσης σ’ αυτή την έξοδο από την Αίγυπτο και εξακολούθησαν να οδοιπορούν μέσα από την έρημο για να κληρονομήσουν τη Γη της Επαγγελίας. Παιδιά και σήμερα περιλαμβάνονται στις τάξεις του λαού του Θεού στην οδοιπορία προς το νέο κόσμο. Πρέπει και αυτά επίσης να είναι ισχυρά πνευματικώς και πρόθυμα να φανερώσουν την ταυτότητά τους δίνοντας μαρτυρία μπροστά στους άλλους. Γι’ αυτό το λόγο οι γονείς προτρέπονται να ‘εκτρέφουν τα τέκνα τους εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου’. Για το καλό του ίδιου του παιδιού και προς αίνον του Θεού η Εταιρία Σκοπιά επίσης προτρέπει τα παιδιά να γίνουν σκαπανείς των σχολικών διακοπών. «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν,» είπε ο Ιησούς. (Ματθαίος 21:16· Ψαλμός 8:2) Δεν θα σας έκαμε ευτυχείς και υπερηφάνους, εσάς, γονείς, το να έχετε ένα παιδί εμποτισμένο με την επιθυμία να υπηρετή τον Δημιουργό του; Το να ξέρετε ότι αυτό, μέσω της γνώσεως και της κατανοήσεως εξέλεξε το να υπηρετή τον Θεό αντί να ακολουθή τη συνηθισμένη πορεία των παιδιών αυτού του κόσμου; Μια πορεία που μπορεί ακόμη να οδηγήση στη διαφθορά και να φέρη ντροπή και όνειδος σε σας.
19. Πώς μπορεί μερικοί να λαμβάνουν αποφάσεις αντίθετες προς τα καλύτερα συμφέροντα του παιδιού; Γιατί;
19 Αντίθετα, μπορεί να πήτε: ‘Αγαπώ πάρα πολύ το παιδί μου και δεν θέλω να γεμίσω τη νεαρή διάνοιά του με ιδέες που θα το έκαναν ανεπιθύμητο στα παιδιά της γειτονιάς που παίζουν μαζί του, και γι’ αυτό δεν θα το ενθαρρύνω να υπηρετήση τον Θεό τώρα, αλλά θα περιμένω ώσπου να μεγαλώση· τότε μπορεί να αποφασίση μόνο του.’ Είναι αυτό αληθινή αγάπη για το τέκνο; Αληθινή αγάπη θα ήταν το να λάβωμε την πορεία που θα παρείχε τη μεγαλύτερη ωφέλεια στο παιδί και για την πιο μακρά χρονική περίοδο. Στη σφαγή του Αρμαγεδδώνος ηλικιωμένοι και νέοι εξίσου δεν θα βρουν έλεος. Αφού είχε γίνει το έργο της επισημάνσεως σύμφωνα με τις οδηγίες του Ιεχωβά, εδόθηκε η εξής διαταγή στους εκτελεστάς: «Γέροντας, νέους, και παρθένους, και νήπια, και γυναίκας, φονεύσατε μέχρις εξαλείψεως· εις πάντα όμως άνθρωπον εφ’ ου είναι το σημείον, μη πλησιάσητε.» (Ιεζεκιήλ 9:6) Συνεπώς δεν δίδεται καμμιά εγγύησις ότι ένα παιδί θα διέλθη τον Αρμαγεδδώνα λόγω του αρχείου υπηρεσίας αγρού ενός γονέως που είναι αμελής απέναντι των παιδιών του. Πράγματι, ο γονεύς μπορεί να είναι ζηλωτής και πιστός σε κάθε σημείο εκτός από το να προσφέρη τα παιδιά του πρόθυμα στην υπηρεσία του Θεού. Η ιδιοτελής αγάπη για το τέκνο μπορεί να κάνη ένα γονέα να προσπαθή να το προστατεύση απ’ τις ταλαιπωρίες που επιφέρει ο εχθρός σε όλους όσοι στέκουν υπέρ της Βασιλείας.
20. Τι δείχνει η πορεία του Αβραάμ ως προς την απόφασι ενός για το παιδί του;
20 Παρατηρήστε τον Αβραάμ, ο οποίος δεν αρνήθηκε στο Θεό τον αγαπημένο του μονογενή υιό. Ο Αβραάμ εδίδαξε τον Ισαάκ για τον Ιεχωβά και, όταν ήταν καιρός να προσφερθή με υπακοή στην εντολή του Ιεχωβά, αυτός ήταν έτοιμος και πρόθυμος. Υποθέστε ότι ο Ισαάκ, λόγω ελλείψεως γνώσεως, γινόταν πανικόβλητος και απεσπάτο από τον πατέρα του και έτρεχε μακριά στους λόφους. Ή, εξ άλλου, υποθέστε ότι η πίστις του Αβραάμ στον Θεό εκλονίζετο από μια ιδιοτελή αγάπη που μπορεί να είχε για το παιδί του, και έτσι ηρνείτο να υπακούση. Δεν θα εξυπηρετείτο ο σκοπός του Ιεχωβά να κάμη μια προφητική εικόνα που να προλέγη τη θυσία του μονογενούς του υιού. Ήταν περισσότερη δοκιμασία στον Αβραάμ παρά στον Ισαάκ, αλλά ο Αβραάμ ήξερε ότι το να υπακούση ήταν η σοφή πορεία. Θα είχε ως αποτέλεσμα το μεγαλύτερο καλό και για τον εαυτό του και για τον αγαπητό του υιό. Φαντασθήτε τη χαρά και την ικανοποίησι τόσο του Αβραάμ όσο και του νεαρού Ισαάκ όταν ο Ιεχωβά είπε: «Μη επιβάλης την χείρά σου επί το παιδάριον, και μη πράξης εις αυτό μηδέν· διότι τώρα εγνώρισα ότι συ φοβείσαι τον Θεόν, επειδή δεν ελυπήθης τον υιόν σου τον μονογενή . . . ευλογών θέλω σε ευλογήσει, . . . και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.»—Γένεσις 22:12-18.
21. Πώς ο Ιησούς, όπως και ο Ισαάκ, ήταν ένας σοφός υιός;
21 Ο Ιεχωβά δεν ζήτησε από τον Αβραάμ να κάμη κάτι που Αυτός ο ίδιος δεν ήταν πρόθυμος να το κάμη. Ως παιδί ο υιός του Ιεχωβά Ιησούς είχε ενωρίς εκπαιδευθή, και αυτό εδημιούργησε μέσα του την επιθυμία να γνωρίση περισσότερα για τον ουράνιο Πατέρα του. Σε μια τρυφερή, λοιπόν, ηλικία ήταν στις αυλές του Πατρός του ερωτώντας και συζητώντας. Μολονότι η πορεία αυτή τον έφερε σε σύγκρουσι με τον κόσμο, που υπήρχε τότε και απέληξε στο θάνατό του στο ξύλο, ποτέ ούτε για μια στιγμή δεν θέλησε να γυρίση πίσω. Πραγματικά, λοιπόν, ο Ισαάκ και ο Ιησούς ήταν σοφοί υιοί και εύφραναν την καρδιά των πατέρων των.
22. Πώς μπορούν οι γονείς να διαθέσουν και να βοηθήσουν τα τέκνα στο να υπηρετούν περισσότερο τον Θεό;
22 Λαμπρά παραδείγματα σαν αυτά διαφωτίζουν το δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήσουν οι γονείς της σημερινής εποχής στην ανατροφή των τέκνων. Αν έχετε τέκνα, βοηθήστε τα να έχουν και να διακρατούν την επιθυμία να υπηρετούν το Δημιουργό τους. Κάμετε δυνατόν γι’ αυτά να ανταποκριθούν στην πρόσκλησι για σκαπανείς των σχολικών διακοπών. Πολλά θα ανταποκριθούν αν έχουν κατάλληλα διδαχθή στο σπίτι και αν λαμβάνονται τακτικά στις μελέτες που γίνονται στην Αίθουσα της Βασιλείας και, μαζί σας, στην υπηρεσία του αγρού. Με το να πράττουν αυτό δεν θα γίνουν μέρος της υψουμένης παλιρροίας των διεφθαρμένων παιδιών του κόσμου τούτου, αλλά θα συμβάλουν στη διαρκή αύξησι της Βασιλείας.
23. Τι θα υποκινήση το παιδί να απαντήση στην πρόσκλησι για σκαπανείς;
23 Από την άποψι του παιδιού, η νεανική του διάνοια θα είναι ικανή να δη τη διαφορά μεταξύ των κανόνων του κόσμου τούτου και των κανόνων του νέου κόσμου, και μάλιστα όπως εφαρμόζονται σε παιδιά της ηλικίας του. Αντί να είναι ο νους του γεμάτος από ηρωολατρία και από τις επιδόσεις συγχρόνων αθλητών και πρωτοπυγμάχων, θα μελετά σοβαρά τη ζωή πιστών ανδρών αξίας, όπως του Ιησού του Ναυή και του Δαβίδ. Αν συνοφρυώνεται διότι δεν δείχνομε τον ίδιο ζήλο για τους σημερινούς πρωταθλητάς, δεν χρειάζεται ν’ ανησυχήσωμε γι’ αυτό. Θα βρη ικανοποίησι αν του τονίσωμε ότι κανείς απ’ τους πρωταθλητάς αυτούς δεν θα μπορούσε να συμπαραβληθή με τον Δαβίδ, ο οποίος επάταξε ένα λιοντάρι όταν ήταν νεαρός βοσκός και εφόνευσε ένα πελώριο γίγαντα με μια σφενδόνη· ή με τον Σαμψών, ο οποίος επάταξε χίλιους εχθρούς με μια σιαγόνα όνου. Το παιδί που με επιμέλεια και ενθουσιασμό υπηρετεί τον Πλάστη του έχει την υπόσχεσι ότι θα ζήση σ’ έναν ωραίο επίγειο παράδεισο, όπου όλα τα κτήνη του δάσους θα είναι τα χαϊδεμένα του ζώα. Αγάπη για τον Θεό και πίστις στις επαγγελίες του θα είναι η υποκινούσα δύναμις που θα το κάνη να ανταποκριθή στο έργο του σκαπανέως σχολικών διακοπών. Το περασμένο καλοκαίρι, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, πάνω από 800 παιδιά ενώθηκαν στις τάξεις των σκαπανέων ψάλλοντας τους αίνους του Ιεχωβά.
ΠΑΡΑΜΟΝΗ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
24. Απέναντι ποιων συνθηκών παρέχουν οι σκαπανείς απόδειξι της διακονίας τους; Πόσο καλά;
24 Αύξησις στη διακονία και συνέχισις στην υπηρεσία του σκαπανέως δεν θα είναι χωρίς δοκιμασίες, είτε ηλικιωμένος είναι κανείς είτε νέος, είτε άνδρας είτε γυναίκα. Πρόοδος προς τα εμπρός θα κάνη τον ‘θεόν του κόσμου τούτου’ να παρουσιάση αυξανόμενη εναντίωσι στο δρόμο σας για να εμποδίση την πρόοδό σας. Ακολουθήστε τη συμβουλή του Παύλου που λέγει· «Συ δε αγρύπνει εις πάντα, κακοπάθησον, εργάσθητι έργον ευαγγελιστού, την διακονίαν σου κάμε πλήρη». (2 Τιμόθεον 4:5) Χιλιάδες σκαπανείς σε όλη τη γη παρέχουν πλήρη απόδειξι της διακονίας τους απέναντι εμποδίων και θλίψεων. Ο Ιεχωβά έκαμε τέτοια προσθήκη και αύξησι στις τάξεις τους, ώστε από 462 που ήταν στο 1922, υπάρχουν τώρα περισσότεροι από 12.000 σκαπανείς που υπηρετούν ολοχρονίως σε όλο τον κόσμο. Απ’ αυτούς, πάνω από 1.200 πέρασαν από τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ», όπου έλαβαν περισσότερη ιεραποστολική εκπαίδευσι που τους κατήρτισε για να υπηρετούν σε ξένες χώρες σε όλο τον κόσμο. Αυτοί εστάλησαν σε 80 ξένες χώρες και πλέον, με το ζωοπάροχο άγγελμα για όλους όσοι θ’ ακούσουν. Στη Νότιο Αμερική, λόγου χάριν, στο διάστημα των περασμένων πέντε ετών, οι διάκονοι του νέου κόσμου αύξησαν από 1.700 σε 5.000 και πλέον που υποβάλλουν τώρα κάθε μήνα έκθεσι του έργου που εκτελούν. Αυτή είναι μια αύξησις πάνω από 194%. Όμοιες αυξήσεις σε άλλα μέρη του κόσμου γίνονται ευρύτατα στο έργο των σκαπανέων διακόνων· και όμως χρειάζονται ακόμη διαρκώς περισσότεροι σκαπανείς, διότι αληθινά ο θερισμός είναι μεγάλος.
25. Ποιες δύο μεγάλες εντολές εκπληρώνουν αυτοί; Με ποια αποτελέσματα;
25 Ο Ιησούς είπε ότι όλος ο Νόμος και οι Προφήται κρέμανται στις δύο μεγάλες εντολές: αγάπα τον Ιεχωβά εξ όλης της καρδίας σου, διανοίας, ψυχής και δυνάμεως, και μετά απ’ αυτήν, αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Για να αναλάβη κανείς ένα έργο που του ανατίθεται σε μια ξένη χώρα χρειάζεται μεγάλη πίστις και τελεία εμπιστοσύνη στον Θεό. Αγάπη για Κύριο τον Θεό και για τον πλησίον δεν σημαίνει μια ιδιοτελή, αισθηματική αγάπη, η οποία είναι αποτέλεσμα ψευδών θρησκευτικών διδασκαλιών. Σημαίνει τελεία εκδήλωσι ανιδιοτελείας. Οι σκαπανείς διάκονοι όταν πηγαίνουν σε ξένες χώρες πρέπει να εκδηλώνουν τέτοιου είδους αγάπη. Θα αντιμετωπίσωμε δυσκολίες, αλλά με πιστή εγκαρτέρησι, οι καρποί των μόχθων μας θα φέρουν χαρές πολύ μεγαλύτερες από ό,τι περιμένομε. Πείρες που αφηγούνται οι ιεραπόστολοι μαρτυρούν το γεγονός αυτό. Παραδείγματος χάριν, από το εσωτερικό των Φιλιππίνων Νήσων ακούμε για συνοικισμούς ιθαγενών, στους οποίους η πλειονότης είναι μάρτυρες του Ιεχωβά. Από την καρδιά της Αφρικής ακούμε για ολόκληρα χωριά που αποτελούνται από μάρτυρας του Ιεχωβά, και σε κάθε χώρα ο αριθμός των μαρτύρων αυξάνει. Οι ίδιες οι εκθέσεις τώρα δείχνουν ότι πάνω από 300.000 μάρτυρες κηρύττουν μέρος, τουλάχιστον, του χρόνου τους κάθε μήνα. Τα εκκλησιάσματά τους είναι ‘πλησίον’ που ζουν μέσα στην ακτίνα της δράσεώς τους. Έτσι αυτοί εκδηλώνουν αληθινή αγάπη, όχι μόνο στον Θεό με υπακοή στην εντολή του να κηρύττουν, αλλά και στους πλησίον τους. Κάνοντας τούτο, οι διάκονοι αυτοί εξασφαλίζουν σωτηρία για τον εαυτό τους και επίσης για κείνους που απαντούν στο άγγελμα της Βασιλείας.
26. Παρά τη γνώμη που έχει ο κόσμος, τι μπορούν να περιμένουν οι διάκονοι του Θεού απ’ αυτόν;
26 Αληθινά οι διάκονοι του νέου κόσμου του Ιεχωβά, είτε σκαπανείς είναι είτε όχι, είναι ένας μοναδικός λαός. Για τον Θεό είναι η κόρη του οφθαλμού του. Για τον κόσμο, είναι παράξενοι και θεωρούνται από πολλούς ως φανατικοί θρησκευόμενοι αλλά, άσχετα με το τι σκέπτεται ο κόσμος για τους δούλους Του, τους οποίους αυτός εκδηλώνοντας έλεος αποστέλλει να διασαλπίσουν μια τελική προειδοποίησι, ο Ιεχωβά ποτέ δεν θα τους εγκαταλείψη. Οι οφθαλμοί του περιτρέχουν όλη τη γη για να δειχθή δυνατός για κείνους που τον αγαπούν.—2 Χρονικών 16:9.
ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
27. Πώς μπορεί μερικοί να λογικευθούν όσον αφορά την παραμονή τους στην ολοχρόνια υπηρεσία;
27 Τι πρέπει να πράξη κανείς αφού αναλάβη το έργο του σκαπανέως για να είναι βέβαιος ότι θα παραμείνη σ’ αυτό τον κλάδο της υπηρεσίας; Για ν’ απαντήσωμε σ’ αυτή την ερώτησι, ας εξετάσωμε, ως παράδειγμα, τον ‘Πιστόν και Αληθινόν Μάρτυρα’, τον Ιησού Χριστό. Η πραγματική του πορεία και η άφθονη νουθεσία του δίνουν τέλειες οδηγίες. ‘Καλά’, μπορεί να πήτε, ‘ο Ιησούς μάς είπε να παρατηρήσωμε τα κρίνα του αγρού, πώς αυτά δεν υφαίνουν, ούτε κάνουν προμήθειες για το μέλλον, και όμως ο Σολομών, σε όλη τη δόξα του και με όλα τα πλούτη του, δεν ήταν έτσι στολισμένος. Ο Ιησούς είπε επίσης να παρατηρήσωμε τα πουλιά και πώς ο ουράνιος Πατήρ προνοεί γι’ αυτά. Και, επιπλέον, είπε να μη μεριμνούμε για την αύριον, διότι είναι αρκετό για την ημέρα το κακό της. Πώς μπορώ να παραμείνω στο έργο του σκαπανέως αν έχω μια τέτοια στάσι; Σήμερα βρισκόμαστε στον νεώτερον εικοστόν αιώνα, και πρέπει να είμεθα πρακτικοί αν λάβωμε υπ’ όψι τη μεγάλη ακρίβεια της ζωής.’ Ασφαλώς, αυτές οι ερωτήσεις σας πρέπει να εξετασθούν.
28, 29. (α) Πώς η πίστις είναι μια απαίτησις σχετικά με τη συντήρησι στην υπηρεσία; (β) Πώς εικονίσθηκε αυτό στην περίπτωσι του Ιησού;
28 Η πρώτη απαίτησις που πρέπει να εξετάσουν οι σκαπανείς είναι η πίστις. Ο Ιησούς μάς ξεπέρασε όλους σ’ αυτή την ιδιότητα. Χωρίς αυτή είναι αδύνατο να ευαρεστήσωμε τον Θεό. Μ’ αυτή ο νους και η καρδιά του δούλου βρίσκονται στη σωστή κατάστασι για να κατανοήσουν και γρήγορα ανταποκρίνονται όταν διαφωτισθούν. Ο Ιησούς ήταν ένας αληθινός δούλος, που εφλέγετο από ένα ζήλο που τον έκανε να εργάζεται στην υπηρεσία του Πατρός του όπως κανένας άλλος. Δεν μπορούσε να καθήση κάτω και να γέρνη στην αύρα, ακριβώς για να είναι αρεστός στα μάτια των ανθρώπων, και να περιμένη να προνοήση γι’ αυτόν ο Θεός. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός του που βρισκόταν στη γη. Τα κρίνα, όμως, εκπληρούσαν το σκοπό τους, και γι’ αυτό ο Θεός τα διατηρούσε στην ομορφιά τους. Τα πουλιά του αέρος εκπληρούσαν το σκοπό τους και γι’ αυτό ελαμβάνετο επίσης πρόνοια γι’ αυτά. Για να συντηρηθή ο Ιησούς έπρεπε να εκπληρώνη το σκοπό του Θεού όπως εφαρμοζόταν σ’ αυτόν, δηλαδή, να μαρτυρή την αλήθεια προς διεκδίκησιν της κυριαρχίας του Πατρός του υπεράνω όλων και να προμηθεύση ένα αντίλυτρο.
29 Ο Ιησούς εξεπλήρωσε τέλεια την αποστολή του και η συντήρησίς του ήταν επαρκής σε όλο το διάστημα της επιγείου διαμονής του. Επί 33 χρόνια εζούσε ως ένα ανθρώπινο πλάσμα και οι υλικές του ανάγκες δεν ήταν λιγώτερες από τις ανάγκες οποιουδήποτε άλλου ανθρωπίνου πλάσματος. Ως νεανίας εργαζόταν, αναμφιβόλως, στο επάγγελμα του ξυλουργού. Σε ηλικία τριάντα ετών αφιέρωσε όλο τον καιρό του στο κήρυγμα του ευαγγελίου. Δεν είχε κάνει σχέδια για γάμο και ανατροφή τέκνων, αλλά αποφάσισε ενωρίς να υπηρετήση πλήρως τον ουράνιο Πατέρα του. Όταν εισήλθε στο ολοχρόνιο έργο δεν είχε να σκεφθή για τη συντήρησι μιας οικογενείας. Η πίστις του ήταν αρκετή για ν’ αφήση τη συντήρησί του τελείως στη διάθεσι του ουρανίου Πατρός του. Κηρύττοντας πιστά βρήκε ότι εκείνοι που τον άκουαν ήταν, σε πολλές περιπτώσεις, πρόθυμοι και ανυπόμονοι να τον πάρουν να γευματίση μαζί τους. Κάνοντας τούτο ο Ιησούς μετέδιδε πνευματική τροφή πολύ μεγαλυτέρας αξίας από την υλική τροφή που κατηνάλισκε. Δεν είχε ιδιαίτερο κατάλυμα για τη νύχτα, αλλά κοιμόταν οπουδήποτε επρομήθευε ο Ιεχωβά, είτε κάτω από τα άστρα, είτε σ’ ένα στάβλο, ή σ’ ένα σπίτι. Έλεγε: «Αι αλώπεκες έχουσι φωλεάς, και τα πετεινά του ουρανού κατοικίας· ο δε Υιός του ανθρώπου δεν έχει πού να κλίνη την κεφαλήν.»—Ματθαίος 8:20
30. Με τι θα ζήση και θα είναι καρποφόρος ο ολοχρόνιος διάκονος;
30 Σήμερα το ίδιο είναι δυνατόν για άγαμα πρόσωπα που είναι χωρίς οικογένεια και οικονομικές υποχρεώσεις και, επάνω απ’ όλα, φλέγονται από ένα ζήλο για τον Ιεχωβά όμοιον με τον ζήλο του Ιησού. Πάλι το λέμε, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχετε τις ευκολίες και τις πολυτέλειες που αναμένονται από εκείνους που ανήκουν σ’ αυτόν τον κόσμο. Ο άνθρωπος δεν ζη μόνο με άρτο, αλλά με κάθε λόγο που εκπορεύεται από το στόμα του Ιεχωβά. Αν κηρύττετε το ευαγγέλιο, θα ζήσετε από το ευαγγέλιο, διότι ο εργάτης είναι άξιος του μισθού του. Πολλοί που τους φέρνετε το ύδωρ της ζωής θα θεωρήσουν προνόμιό τους και υπηρεσία προς Κύριο τον Θεό το να σας προμηθεύσουν τροφή και ποτό. Δεχθήτε τα ως προμήθεια του Θεού με πραότητα και ευχαριστίες. Όταν ο Ιησούς είπε για κείνους που θα άκουαν, ότι ‘εκ της κοιλίας των θα έρρεαν ζώντα ύδατα ζωής’, εννοούσε ότι η θεία αλήθεια θα αποτελούσε το αντικείμενο του μεγαλυτέρου των ενδιαφέροντος στη ζωή. Θα έφεραν καρπό, ο δε απόστολος Παύλος τούς παρομοίασε με καλή γη που πίνει τις συχνές βροχές της πνευματικής αναψυχής, και παράγει βλάστησι ή καρπούς της Βασιλείας που είναι χρήσιμοι σε κείνους για τους οποίους η γη καλλιεργείται. Οι σκαπανείς καλλιεργούνται από τον Θεό για το έργο του που είναι η αναγγελία της Βασιλείας του και η προειδοποίησις για τον Αρμαγεδδώνα.
31. Γιατί αυτός είναι ο ειδικός καιρός να ενωθούμε στις τάξεις των σκαπανέων;
31 Αυτός είναι ο ευπρόσδεκτος καιρός για σας να ενωθήτε στις τάξεις των σκαπανέων. Ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλη η ανάγκη για τους ανθρώπους, ούτε ο καιρός τόσο σύντομος και η συγκομιδή που πρόκειται να δρέψωμε τόσο άφθονη. Αν έχετε κληθή από το σκότος στο θαυμαστό φως, αντικατοπτρίστε το στους άλλους προτού να είναι πολύ αργά. Όσο περισσότερον καιρό δαπανάτε στο να αντικατοπτρίσετε το φως, τόσο λαμπρότερο γίνεται το κάτοπτρό σας και τόσο λαμπρότερο το φως σας και τόσο περισσότεροι ελκύονται στην αλήθεια. Η ημέρα του Ιεχωβά έχει προχωρήσει πολύ και η νύχτα του Αρμαγεδδώνος είναι πολύ πλησίον. Μη συλληφθήτε μισοκοιμισμένος και σε μια κατάστασι αδιαφορίας για κείνους που βρίσκονται σε δουλεία. Ακούστε την πρόσκλησι για ολοένα περισσότερους σκαπανείς των αγαθών νέων. Αισθανθήτε την επείγουσα ανάγκη, και έπειτα ανταποκριθήτε!