‘Από Σπίτι σε Σπίτι’
«ΠΑΣΑΝ ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον [από σπίτι σε σπίτι, ΜΝΚ] δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν». (Πράξεις 5:42) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά χρησιμοποιούν συχνά αυτό το εδάφιο, καθώς και το εδάφιο Πράξεις 20:20, ΜΝΚ, για να αποδείξουν τη Γραφική βάση για το έργο κηρύγματος που κάνουν από πόρτα σε πόρτα. Στη Γερμανία, ωστόσο, μερικοί επικριτές των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχουν αμφισβητήσει τον τρόπο με τον οποίο η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει αυτά τα εδάφια, ισχυριζόμενοι ότι παραποιεί την πρωτότυπη ελληνική.
Έχουν βαρύτητα αυτοί οι ισχυρισμοί; Όχι, καθόλου. Πρώτα-πρώτα, το λιγότερο έξι άλλες γερμανικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής αποδίδουν αυτά τα εδάφια με παρόμοιο τρόπο. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι η αναθεωρημένη Τσίρχερ Μπίμπελ (Zürcher Bibel) και οι μεταφράσεις της «Καινής Διαθήκης» του Ρούπερτ Στορ, του Φραντς Ζίγγε και του Γιάκομπ Σέφερ (αναθεωρημένη από τον Ν. Άντλερ). Πολλές αγγλικές μεταφράσεις συμφωνούν.
Ο Γερμανός λόγιος Χανς Μπρουνς αιτιολογεί την απόδοσή του, «από σπίτι σε σπίτι», στο εδάφιο Πράξεις 5:42, λέγοντας: «Σύμφωνα με το πρωτότυπο κείμενο, φαίνεται ότι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι». Ναι, η έκφραση του πρωτότυπου κειμένου σ’ αυτό το εδάφιο, κατ’ οίκον, δεν χρησιμοποιείται με επιρρηματική σημασία («στο σπίτι») αλλά με επιμεριστική σημασία. (Αυτή η έκφραση στον πληθυντικό, κατ’ οίκους, βρίσκεται στο εδάφιο Πράξεις 20:20.) Άλλοι λόγιοι, όπως ο Χάινς Σίρμαν, επιβεβαιώνουν την επιμεριστική απόδοση αυτών των εκφράσεων. Ο Χορστ Μπαλς και ο Γκέρχαρντ Σνάιντερ, εκδότες ενός ερμηνευτικού λεξικού της Καινής Διαθήκης, λένε ότι αυτή η έκφραση μπορεί να αποδοθεί «στο ένα σπίτι μετά το άλλο». Αρκετά αγγλικά έντυπα που ασχολούνται με το θέμα εξηγούν επίσης αυτό το εδάφιο με παρόμοιο τρόπο.
Για άλλη μια φορά, λοιπόν, η Μετάφραση Νέου Κόσμου άντεξε στις επιθέσεις των επικριτών της. Και, ακόμα πιο σημαντικό, είναι φανερό ότι υπάρχει στερεή Γραφική βάση για την από σπίτι σε σπίτι διακονία. (Παράβαλε Ματθαίος 10:11-14· 24:14.) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν το προνόμιο να μιμούνται εκείνους που έκαναν το ίδιο έργο τον πρώτο αιώνα.