Η Αγία Γραφή—Αγαπήθηκε και Πολεμήθηκε
«Θα ήθελα να μεταφραστούν τα ιερά βιβλία σε όλες τις γλώσσες», έγραψε ο Ντεζιντέριους Έρασμος, ένας διακεκριμένος Ολλανδός λόγιος του 16ου αιώνα.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ελπίδα του Έρασμου ήταν να μπορούν όλοι οι άνθρωποι να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν τις Γραφές. Εντούτοις, οι πολέμιοι της Γραφής μαίνονταν εναντίον μιας τέτοιας ιδέας. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη εκείνον τον καιρό ήταν πολύ επικίνδυνος τόπος για οποιονδήποτε είχε έστω και την παραμικρή περιέργεια όσον αφορά τα περιεχόμενα της Γραφής. Στην Αγγλία το κοινοβούλιο έθεσε σε ισχύ έναν νόμο σύμφωνα με τον οποίο «θα έπρεπε να αφαιρεθεί η γη, η περιουσία, τα αγαθά και η ζωή από οποιουσδήποτε διάβαζαν τις Γραφές στην αγγλική γλώσσα . . . και αν αυτοί συνέχιζαν την πεισματική τους πορεία, ή επαναλάμβαναν τις πράξεις τους αφού τους είχε δοθεί άφεση, θα έπρεπε πρώτα να κρεμαστούν για προδοσία κατά του βασιλιά, και κατόπιν να καούν ως αιρετικοί εναντίον του Θεού».
Στην Ευρώπη, η Καθολική Ιερά Εξέταση κυνηγούσε ανελέητα «αιρετικές» ομάδες, όπως ήταν οι Γάλλοι Βαλδένσιοι, και τους δίωκε λόγω της συνήθειας που είχαν να κηρύττουν «από τα ευαγγέλια και τις επιστολές και τις υπόλοιπες ιερές γραφές, . . . εφόσον το κήρυγμα και η ερμηνεία της αγίας γραφής [ήταν] εντελώς απαγορευμένα στους λαϊκούς». Αναρίθμητοι άντρες και γυναίκες υπέφεραν φρικτά βασανιστήρια και πέθαναν με μαρτυρικό θάνατο επειδή αγαπούσαν την Αγία Γραφή. Διακινδύνευαν να υποστούν τις αυστηρότερες ποινές μόνο και μόνο για να πουν την Κυριακή Προσευχή ή τις Δέκα Εντολές και για να τις διδάξουν στα παιδιά τους.
Αυτή η αφοσίωση στο Λόγο του Θεού συνέχισε να υπάρχει στις καρδιές πολλών μεταναστών που ταξίδεψαν για να αποικίσουν τη Βόρεια Αμερική. Τα παλιά χρόνια στην Αμερική, «η ανάγνωση και η θρησκεία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένες, διαμορφώνοντας έναν πολιτισμό που βασιζόταν εξ ολοκλήρου στην εξοικείωση με την Αγία Γραφή», λέει το βιβλίο Ιστορία της Προσωπικής Ζωής—Τα Πάθη της Αναγέννησης (A History of Private Life—Passions of the Renaissance). Μάλιστα, ένα κήρυγμα που δημοσιεύτηκε στη Βοστώνη το 1767 σύστηνε: «Να είστε επιμελείς όσον αφορά την ανάγνωση των ιερών γραφών. Κάθε πρωί και κάθε βράδυ πρέπει να διαβάζετε ένα κεφάλαιο από την Αγία Γραφή σας».
Σύμφωνα με την Ερευνητική Ομάδα Μπάρνα στη Βεντούρα της Καλιφόρνιας, το 90 και πλέον τοις εκατό των Αμερικανών έχουν στην κατοχή τους κατά μέσο όρο τρεις Γραφές. Μια πρόσφατη μελέτη, όμως, δείχνει ότι ενώ η Γραφή εξακολουθεί να χαίρει μεγάλης εκτίμησης εκεί, «το να δαπανάται χρόνος για την ανάγνωση, τη μελέτη και την εφαρμογή της . . . είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν». Οι περισσότεροι έχουν επιφανειακή μόνο γνώση των περιεχομένων της. Ένας αρθρογράφος παρατήρησε: «Η σκέψη ότι [η Γραφή] μπορεί ακόμη να έχει άμεση εφαρμογή στα προβλήματα και στις ανησυχίες της εποχής μας εμφανίζεται σπάνια».
Το Ρεύμα του Κοσμικού Τρόπου Σκέψης
Μια δημοφιλής πεποίθηση είναι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε στη ζωή μέσω της λογικής και της συνεργασίας με άλλους ανθρώπους. Η Γραφή θεωρείται απλώς ως ένα από τα πολλά βιβλία που περιέχουν θρησκευτικές απόψεις και προσωπικά βιώματα, όχι ως ένα βιβλίο που εκθέτει γεγονότα και αλήθειες.
Πώς αντιμετωπίζουν, λοιπόν, οι περισσότεροι άνθρωποι τα ολοένα και πιο περίπλοκα και βασανιστικά ζητήματα της ζωής; Κινούνται μέσα σε ένα πνευματικό κενό, χωρίς καμία σταθερή ηθική και θρησκευτική καθοδήγηση ή κατεύθυνση. Έχουν γίνει σαν πλοία χωρίς πηδάλια, καθώς “κλυδωνίζονται και μεταφέρονται εδώ και εκεί από κάθε άνεμο διδασκαλίας, μέσω του δόλου και της πανουργίας των ανθρώπων”.—Εφεσίους 4:14.
Επομένως, θα πρέπει να ρωτήσουμε: Είναι η Αγία Γραφή απλώς άλλο ένα θρησκευτικό βιβλίο; Ή μήπως είναι πράγματι ο Λόγος του Θεού και περιέχει πρακτικές, ουσιώδεις πληροφορίες; (2 Τιμόθεο 3:16, 17) Αξίζει η Αγία Γραφή την προσοχή μας; Το επόμενο άρθρο θα απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα.
[Εικόνα στη σελίδα 3]
Ντεζιντέριους Έρασμος
[Ευχαριστίες]
Από το βιβλίο Deutsche Kulturgeschichte
[Εικόνα στη σελίδα 4]
Οι Βαλδένσιοι έγιναν στόχος διωγμού επειδή κήρυτταν από τις Γραφές
[Ευχαριστίες]
Stichting Atlas van Stolk, Rotterdam