Πρέπει να Ανήκετε σε Κάποια Εκκλησία;
“ΔΕΝ χρειάζεται να ανήκω σε κάποια εκκλησία ή να εκκλησιάζομαι τακτικά για να πιστεύω στον Θεό!” Αυτή την άποψη έχουν πολλοί σχετικά με το αν πρέπει να είναι μέλη κάποιας εκκλησίας ή οποιασδήποτε θρησκευτικής οργάνωσης. Μάλιστα, μερικοί λένε ότι αισθάνονται πιο κοντά στον Θεό όταν βρίσκονται στην ύπαιθρο και απολαμβάνουν τη φύση παρά όταν παρακολουθούν κάποια θρησκευτική τελετή στην εκκλησία. Σήμερα, μια διαδεδομένη άποψη είναι ότι το να ανήκει κανείς σε ένα θρήσκευμα δεν αποτελεί προϋπόθεση για την πίστη στον Θεό.
Άλλοι, όμως, πιστεύουν ειλικρινά το αντίθετο. Ισχυρίζονται ότι το να είναι κανείς μέλος κάποιας εκκλησίας και να εκκλησιάζεται είναι απαραίτητο, μάλιστα ζωτικό, προκειμένου να έχει την επιδοκιμασία του Θεού. Επομένως, το ζήτημα του κατά πόσον είναι πραγματικά απαραίτητο να ανήκει κανείς σε ένα θρήσκευμα δεν παρουσιάζει απλώς στατιστικό ή ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Όπως και να έχουν τα πράγματα, δεν θα ήταν λογικό να εξακριβώσουμε την άποψη του Θεού για το ζήτημα εφόσον περιλαμβάνεται η σχέση μας με αυτόν; Τι μπορούμε να μάθουμε, επομένως, από το Λόγο του, την Αγία Γραφή, αναφορικά με αυτό το θέμα;
Πώς Πολιτεύτηκε ο Θεός με τους Ανθρώπους στο Παρελθόν
Πριν από σχεδόν 4.400 χρόνια, ένας καταστροφικός κατακλυσμός έπληξε όλη τη γη. Το γεγονός αυτό δεν ήταν δυνατόν να ξεχαστεί εύκολα, και διάφοροι λαοί από όλο τον κόσμο έχουν σχετικούς θρύλους στην αρχαία ιστορία τους. Αν και διαφέρουν ως προς τις λεπτομέρειες, αυτοί οι θρύλοι έχουν πολλά κοινά στοιχεία, περιλαμβανομένου και του ότι επέζησαν μόνο λίγοι άνθρωποι και μερικά ζώα.
Μήπως οι επιζώντες του Κατακλυσμού στάθηκαν απλώς τυχεροί και γλίτωσαν συμπτωματικά; Η αφήγηση της Αγίας Γραφής δείχνει ότι δεν έγιναν έτσι τα πράγματα. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Θεός δεν ενημέρωσε τον καθένα ατομικά για τον επερχόμενο Κατακλυσμό. Αντίθετα, ενημέρωσε τον Νώε, ο οποίος με τη σειρά του προειδοποίησε τους συγχρόνους του για τον επικείμενο Κατακλυσμό.—Γένεση 6:13-16· 2 Πέτρου 2:5.
Η επιβίωση εξαρτόταν από το αν θα ήταν κανείς μέρος αυτής της στενά δεμένης ομάδας και από το αν θα ήταν πρόθυμος να δεχτεί τις οδηγίες που έδωσε ο Θεός στον Νώε. Ακόμα και τα ζώα στην κιβωτό δεν επιβίωσαν από τον Κατακλυσμό ξεχωριστά από αυτή την ομάδα. Ο Νώε έλαβε ακριβείς οδηγίες ώστε να κάνει τις κατάλληλες διευθετήσεις για τη διαφύλαξη της ζωικής κτίσης.—Γένεση 6:17–7:8.
Αιώνες αργότερα, οι απόγονοι του Νώε μέσω του γιου του τού Σημ έγιναν δούλοι στην Αίγυπτο. Ωστόσο, ο σκοπός του Θεού ήταν να τους ελευθερώσει και να τους φέρει στη γη την οποία είχε υποσχεθεί στον προπάτορά τους τον Αβραάμ. Και πάλι, αυτό δεν αποκαλύφτηκε στον καθένα ατομικά, αλλά αποκαλύφτηκε πρώτα σε εκείνους που είχαν επιλεχθεί να είναι ηγέτες τους—τον Μωυσή και τον αδελφό του τον Ααρών. (Έξοδος 3:7-10· 4:27-31) Αφού πρώτα οι πρώην δούλοι απελευθερώθηκαν από την Αίγυπτο ως ομάδα, έλαβαν το Νόμο του Θεού στο Όρος Σινά και σχημάτισαν το έθνος του Ισραήλ.—Έξοδος 19:1-6.
Ο κάθε Ισραηλίτης ως άτομο μπόρεσε να απελευθερωθεί μόνο επειδή ήταν συνταυτισμένος με μια ομάδα την οποία είχε συγκροτήσει ο Θεός και επειδή ακολουθούσε τις οδηγίες των διορισμένων ηγετών αυτής της ομάδας. Έγιναν μάλιστα διευθετήσεις ώστε ακόμη και μεμονωμένοι Αιγύπτιοι να συνταυτιστούν με αυτή την ομάδα η οποία ήταν φανερό ότι είχε τη θεϊκή επιδοκιμασία. Όταν οι Ισραηλίτες έφυγαν από την Αίγυπτο, τα άτομα αυτά τους ακολούθησαν, αποκτώντας έτσι την προοπτική να λάβουν την ευλογία του Θεού.—Έξοδος 12:37, 38.
Μεταγενέστερα, τον πρώτο αιώνα, ο Ιησούς άρχισε το κήρυγμά του, συγκεντρώνοντας τα άτομα που θα γίνονταν μαθητές του. Πολιτεύτηκε μαζί τους ως ομάδα, αν και έδειχνε επίσης στον καθένα ατομικά στοργική προσοχή ανάλογα με τις ανάγκες του. Στους 11 πιστούς αποστόλους, ο Ιησούς είπε: «Εσείς είστε που έχετε παραμείνει προσκολλημένοι σε εμένα κατά τις δοκιμασίες μου· και εγώ κάνω διαθήκη με εσάς, όπως ο Πατέρας μου έχει κάνει διαθήκη με εμένα, για μια βασιλεία». (Λουκάς 22:28, 29) Αργότερα, το άγιο πνεύμα του Θεού ήρθε πάνω στους μαθητές όταν ήταν συγκεντρωμένοι ως ομάδα.—Πράξεις 2:1-4.
Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν καθαρά ότι στο παρελθόν ο Θεός πολιτευόταν πάντα με το λαό του ως οργανωμένη ομάδα. Τα λίγα άτομα με τα οποία ο Θεός πολιτεύτηκε σε προσωπικό επίπεδο—ο Νώε, ο Μωυσής, ο Ιησούς και άλλοι—στην πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκαν από τον Θεό για να επικοινωνήσει Εκείνος με κάποια στενά δεμένη ομάδα. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ο Θεός πολιτεύεται διαφορετικά με τους υπηρέτες του σήμερα. Φυσικά, τώρα γεννιέται ένα άλλο ερώτημα: Είναι αρκετό να ανήκει κανείς σε οποιοδήποτε θρήσκευμα; Θα εξετάσουμε αυτό το ζωτικό ερώτημα στο επόμενο άρθρο.
[Εικόνα στη σελίδα 4]
Ο Θεός πολιτευόταν ανέκαθεν με το λαό του ως οργανωμένη ομάδα