Επιστολή του Γραφείου Τμήματος
Αγαπητοί Ευαγγελιζόμενοι,
Εμείς εδώ στο Μπέθελ σκεπτόμεθα ακόμη και μιλούμε για τις ωραίες Συνελεύσεις «Άνθρωποι Ευδοκίας» που παρακολουθήσαμε εφέτος το καλοκαίρι. Και υπάρχουν πάρα πολλά για τα οποία να μιλήσωμε!
Πολλοί αδελφοί που παρευρέθησαν σε συνελεύσεις στο εξωτερικό δεν λησμονούν το συγκινητικό δράμα του Μαροδοχαίου και της Εσθήρ. Δεν ήταν απλώς η ιστορία που τους έκαμε εντύπωσι, αλλά το τι σημασία έχει για όλους μας. Πόσο έντονα κατεδείχθη ότι πρέπει να είμεθα βέβαιοι πως οι προσωπικές διαφορές ποτέ δεν εξασθενούν τον δεσμό της αγάπης που μας ενώνει! Τόσο βαθύ πρέπει να είναι το ενδιαφέρον μας για κάθε αδελφό και αδελφή ώστε θα έπρεπε και να ριψοκινδυνεύσωμε τη ζωή μας ακόμη για να τους βοηθήσωμε. Δεν είναι αυτό κάτι που πρέπει να το σκεπτώμεθα;
Εξ άλλου και στις τοπικές μας «Συνελεύσεις» ό,τι ελέχθη περί καρδίας επροξένησε, επίσης, εντύπωσι. Συνελάβατε τη νέα σκέψι; Ενδιέφερε το να μάθωμε ότι τα όσα αναφέρει η Γραφή για την ανθρώπινη καρδιά σχετίζονται με αυτή τη σάρκινη καρδιά, όχι με κάτι που είναι απλώς μεταφορικό. Αλλ’ εκείνο, για το οποίο μιλούσαμε εμείς εδώ στο Μπέθελ περισσότερο μάλιστα, ήταν η νουθεσία που δόθηκε να εξετάζωμε τις καρδιές μας τακτικά και να είμεθα ειλικρινείς προς τους εαυτούς μας όσον αφορά το γιατί κάνομε ό,τι κάνομε, να διερευνούμε τις αδυναμίες μας και να εργαζώμεθα για τη θεραπεία των. Με αυτόν τον τρόπο οι καρδιές μας θα καταστούν ευπρόσδεκτες στον Ιεχωβά.
Καθ’ όσον αναπολούμε τα κύρια σημεία του προγράμματος, ενθυμούμεθα επίσης και την αποκάλυψι του «βδελύγματος» με το κόκκινο θηρίο της Αποκαλύψεως κεφάλαιον 17, τα Ηνωμένα Έθνη. Αυτό είναι κάτι για το οποίον ρωτούσαν οι αδελφοί μας από τον καιρό των περυσινών συνελεύσεων. Ήταν επίσης ενισχυτικό της πίστεως ν’ ακούσωμε την ομιλία «Λατρεύομε Αυτό Που Γνωρίζομε» και να διακρίνωμε πόσο αληθεύει αυτό στην περίπτωσί μας, σε αντίθεσι με τους ανήκοντας σε ψευδείς θρησκείες. Ενθυμούμεθα δε και την επείγουσα προτροπή στην ομιλία «Επωφεληθήτε Τελικά από το ‘Έτος Ευδοκίας’»; Ομιλίες σαν αυτές μας κάνουν να θέλομε να κάνωμε ό,τι μπορούμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά δεν είν’ έτσι;
Έπειτα ήσαν και άλλες ενδιαφέρουσες ομιλίες και επιδείξεις. Όταν εγκαταλείψαμε τον χώρο της συνελεύσεως, τα σημεία που τονίσθηκαν ήσαν ζωηρά στη διάνοιά μας. Αλλά γρήγορα φθίνουν, αν δεν τα ανασκοπούμε. Δεν συμφωνείτε ότι θα ήταν επωφελές ν’ ανασκοπήσωμε ευθέως μέσα σε κάθε οικογενειακό κύκλο τις υποβοηθητικές συμβουλές που δόθηκαν για την προφύλαξι τόσο των νέων όσο και των ενηλίκων; Όταν ο απόστολος Πέτρος έγραφε στους αδελφούς του είπε ότι υπενθυμίζοντάς τους τα όσα είχαν ακούσει, ήθελε να τους ‘διεγείρη’. (2 Πέτρ. 1:12, 13) Αυτό είναι κάτι που πρέπει και σήμερα να το κάνωμε προς αλλήλους.
Εμάθαμε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες το σύνολο των παρόντων στη δημόσια ομιλία των συνελεύσεων υπερέβη το μισό εκατομμύριο—πραγματικώς 523.799. Αυτό είναι μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σ’ αυτές τις συνελεύσεις από τα τέλη Ιουνίου ως τις αρχές Αυγούστου βαπτίσθηκαν 10.527 άτομα. Δεν είναι μεγαλειώδες αυτό;
Η συνέλευσις έκαμε πάρα πολλά για να μας βοηθήση όλους ως «ανθρώπους ευδοκίας» του Θεού για να προετοιμασθούμε για την πλησιάζουσα χιλιετή ειρήνη. Τώρα, τον Σεπτέμβριο και στους προσεχείς μήνας, υπάρχει έργο για να κάνη ο καθένας μας βοηθώντας κι άλλους να κάμουν την ίδια προετοιμασία. Είθε ο Ιεχωβά να σας ευλογήση καθ’ όσον μετέχετε πλήρως σ’ αυτό το μέγα προνόμιο της υπηρεσίας.
Βεβαιωθήτε για τη θερμή μας αγάπη προς τον καθένα σας.
Οι αδελφοί σας,
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΣΤΑΣ ΑΘΗΝΑΣ
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 1]
Προετοιμαζόμενοι για την πλησιάζουσα χιλιετή ειρήνη.