Κιβώτιο Ερωτήσεων
◼ Τι πρέπει να έχουμε υπόψη αν θέλουμε να μεταβιβαστούν ορισμένα ή όλα τα περιουσιακά μας στοιχεία στην οργάνωση του Ιεχωβά μετά το θάνατό μας;
Όταν οι άνθρωποι πεθαίνουν, δεν έχουν πλέον τον έλεγχο των υλικών τους αποκτημάτων. (Εκκλ. 9:5, 6) Γι’ αυτό πολλοί συντάσσουν εκ των προτέρων μια διαθήκη με την οποία εξηγούν πώς επιθυμούν να διανεμηθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία. (2 Βασ. 20:1) Η διαθήκη είναι ένα βαρυσήμαντο νομικό έγγραφο, το οποίο πρέπει να έχει μια συγκεκριμένη μορφή. Αν δεν συνταχθεί διαθήκη, ο νόμος ορίζει ποιος κληρονομεί την περιουσία εκείνου που πεθαίνει και σε ποιο ποσοστό. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο ο νόμος ορίζει ότι, αν δεν υπάρχει διαθήκη, η περιουσία διανέμεται μεταξύ των συγγενών του αποθανόντος προσώπου και του γαμήλιου συντρόφου του. Αν δεν υπάρχουν συγγενείς και σύζυγος, τότε την περιουσία του αποθανόντος την κληρονομεί το Κράτος. Επομένως, αν έχουμε συγκεκριμένες επιθυμίες σχετικά με τα περιουσιακά μας στοιχεία, όπως είναι η μεταβίβαση ορισμένων ή όλων στην οργάνωση του Ιεχωβά, είναι σημαντικό να συντάξουμε μια διαθήκη που θα το ορίζει αυτό.
Όταν συντάσσουμε τη διαθήκη, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά τη διατύπωσή της. Πρέπει τις επιθυμίες αυτές να τις διατυπώνουμε κατά τρόπο σαφή και εύληπτο. (1 Κορ. 14:9) Διαφορετικά μπορεί να προκληθούν παρεξηγήσεις και νομικές διαμάχες, τις οποίες εμείς ως Χριστιανοί αποφεύγουμε. (1 Κορ. 6:1-7) Επειδή ο νόμος απαιτεί να υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία στο κείμενο μιας διαθήκης για να είναι έγκυρη, αν δεν γνωρίζουμε πώς πρέπει να συντάξουμε μια διαθήκη μπορούμε να απευθυνθούμε σε κάποιο αρμόδιο πρόσωπο.—Βλέπε το άρθρο «Η Σοφία και τα Οφέλη της Ρύθμισης των Περιουσιακών Στοιχείων», στο Ξύπνα! 8 Δεκεμβρίου 1998.
Όταν θέλουμε να αφήσουμε ένα περιουσιακό στοιχείο στην οργάνωση του Ιεχωβά, είναι καλό να συμβουλευόμαστε το πιο πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Η Σκοπιά, σχετικά με το σε ποιο νομικό πρόσωπο μπορούμε να κάνουμε δωρεές ή να στέλνουμε τις συνεισφορές μας. Αυτό το νομικό πρόσωπο πρέπει να το αναφέρουμε με σαφήνεια. Δεν πρέπει να ορίζουμε ως κληρονόμους μας την τοπική εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά ή τους Μάρτυρες του Ιεχωβά γενικά, αλλά το συγκεκριμένο σωματείο που χρησιμοποιεί η οργάνωση του Ιεχωβά στη χώρα που ζούμε. Αν δεν το κάνουμε αυτό δημιουργούνται νομικές επιπλοκές, που μπορεί να καθυστερήσουν ή να αλλοιώσουν την εκπλήρωση της επιθυμίας μας. Οποιαδήποτε περιουσιακά αγαθά παραχωρούνται σε κάποιο νομικό πρόσωπο το οποίο χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν αφιερωμένους πόρους που ανήκουν στην οργάνωση του Ιεχωβά.—Λουκ. 16:10· 21:1-4.