Παραπομπές του Φυλλαδίου Εργασίας για τη Συνάθροιση Ζωή και Διακονία
4-10 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12-14
«Τι Σημαίνει να Δείχνετε Χριστιανική Αγάπη»
(Ρωμαίους 12:10) Με αδελφική αγάπη, να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον. Στην απόδοση αμοιβαίας τιμής, να παίρνετε την πρωτοβουλία.
it-2 1036
Στοργή
Η αδελφική αγάπη (φιλαδελφία, Κείμενο· κατά κυριολεξία, «στοργή για αδελφό») πρέπει να υπάρχει ανάμεσα σε όλα τα μέλη της Χριστιανικής εκκλησίας. (Ρω 12:10· Εβρ 13:1· βλέπε επίσης 1Πε 3:8.) Επομένως, οι σχέσεις μέσα στην εκκλησία πρέπει να είναι τόσο στενές, ισχυρές και ένθερμες όπως σε μια φυσική οικογένεια. Μολονότι τα μέλη της εκκλησίας ήδη εκδηλώνουν αδελφική αγάπη, παροτρύνονται να το κάνουν αυτό σε πληρέστερο βαθμό.—1Θε 4:9, 10.
Η λέξη φιλόστοργος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου, η οποία σημαίνει «αυτός που νιώθει τρυφερή στοργή», χρησιμοποιείται για ένα άτομο το οποίο συνδέεται με κάποιο άλλο με ένθερμη, στενή σχέση. Το ρήμα στέργω, από το οποίο παράγεται το ένα από τα δύο συνθετικά αυτής της λέξης, χρησιμοποιούνταν συχνά για να δηλώσει φυσική στοργή, όπως αυτή που υπάρχει ανάμεσα στα μέλη μιας οικογένειας. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς να καλλιεργούν αυτή την ιδιότητα. (Ρω 12:10) Ο Παύλος έδειξε επίσης ότι οι τελευταίες ημέρες θα χαρακτηρίζονταν από “άστοργους” ανθρώπους και ότι τέτοιου είδους άτομα είναι άξια θανάτου.—2Τι 3:3· Ρω 1:31, 32.
(Ρωμαίους 12:17-19) 17 Μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού σε κανέναν. Να λαβαίνετε υπόψη τι θεωρείται καλό από όλους τους ανθρώπους. 18 Αν είναι δυνατόν, όσο εξαρτάται από εσάς, να είστε ειρηνικοί με όλους τους ανθρώπους. 19 Μην παίρνετε εκδίκηση για τον εαυτό σας, αγαπητοί, αλλά να αφήνετε τόπο για την οργή· διότι είναι γραμμένο: «“Η εκδίκηση είναι δική μου· εγώ θα ανταποδώσω”, λέει ο Ιεχωβά».
«Να Είστε Ειρηνικοί με Όλους τους Ανθρώπους»
Διαβάστε Ρωμαίους 12:17. Ο Παύλος εξήγησε πως, όταν αντιμετωπίζουμε εχθρότητα, δεν πρέπει να ανταποδίδουμε τα ίσα. Η εφαρμογή αυτής της συμβουλής είναι ιδιαίτερα σημαντική σε θρησκευτικά διαιρεμένες οικογένειες. Ο γαμήλιος σύντροφος που είναι Χριστιανός αντιστέκεται στον πειρασμό να ανταποδώσει έναν άστοργο λόγο ή μια άστοργη ενέργεια. Το να “ανταποδίδουμε κακό αντί κακού” δεν έχει κανένα όφελος. Απεναντίας, μια τέτοια στάση μπορεί μόνο να χειροτερέψει την κατάσταση.
«Να Μην Ανταποδίδετε Κακό Αντί Κακού σε Κανέναν»
Η επόμενη νουθεσία του Παύλου σχετικά με το πώς πρέπει να φερόμαστε σε ομόπιστους και σε μη ομόπιστους είναι η εξής: «Να μην ανταποδίδετε κακό αντί κακού σε κανέναν». Αυτή η δήλωση είναι λογική συνέπεια όσων είπε προηγουμένως: «Να αποστρέφεστε ό,τι είναι πονηρό». Εξάλλου, πώς θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αποστρέφεται πραγματικά ό,τι είναι πονηρό ή κακό αν χρησιμοποιούσε το κακό ως μέσο για να ανταποδίδει στους άλλους; Αυτό θα ήταν το αντίθετο του να έχει «ανυπόκριτη» αγάπη. Κατόπιν ο Παύλος λέει: «Να προνοείτε για καλά πράγματα ενώπιον όλων των ανθρώπων». (Ρωμαίους 12:9, 17) Πώς εφαρμόζουμε εμείς αυτά τα λόγια;
Νωρίτερα, στην επιστολή του προς τους Κορινθίους, ο Παύλος έγραψε τα εξής σχετικά με το διωγμό που αντιμετώπιζαν οι απόστολοι: «Έχουμε γίνει θεατρικό θέαμα στον κόσμο, και σε αγγέλους και σε ανθρώπους. . . . Όταν μας εξυβρίζουν, ευλογούμε· όταν μας διώκουν, αντέχουμε· όταν μας δυσφημούν, ικετεύουμε». (1 Κορινθίους 4:9-13) Παρόμοια, τους αληθινούς Χριστιανούς σήμερα τους παρακολουθούν οι άνθρωποι αυτού του κόσμου. Όταν οι γύρω μας παρατηρούν ότι κάνουμε καλά πράγματα ακόμα και όταν υφιστάμεθα άδικη μεταχείριση, ίσως δείξουν προθυμία να δουν το Χριστιανικό μας άγγελμα με πιο ευνοϊκή διάθεση.—1 Πέτρου 2:12.
(Ρωμαίους 12:20, 21) 20 Αλλά «αν πεινάει ο εχθρός σου, τρέφε τον· αν διψάει, δίνε του να πιει· διότι κάνοντάς το αυτό θα συσσωρεύσεις πυρωμένα κάρβουνα στο κεφάλι του». 21 Μη νικιέσαι από το κακό, αλλά να νικάς το κακό με το καλό.
Να Συγχωρείτε ο Ένας τον Άλλον Ανεπιφύλακτα
Κάποιες φορές ίσως κρίνετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε ένα άτομο που σας αδίκησε ώστε να εκτιμήσει τους Χριστιανικούς κανόνες. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «“Αν πεινάει ο εχθρός σου, τρέφε τον· αν διψάει, δίνε του να πιει· διότι κάνοντάς το αυτό θα συσσωρεύσεις πυρωμένα κάρβουνα στο κεφάλι του”. Να μην αφήνεις τον εαυτό σου να νικιέται από το κακό αλλά να νικάς το κακό με το καλό». (Ρωμ. 12:20, 21) Αντιδρώντας με καλοσύνη στις προκλήσεις των άλλων, μπορεί να μαλακώσετε ακόμη και την πιο σκληρή στάση και να φέρετε στην επιφάνεια τον καλό τους εαυτό. Δείχνοντας κατανόηση, ακόμη και συμπόνια, για το φταίχτη, ίσως μπορέσετε να τον βοηθήσετε να μάθει τις Βιβλικές αλήθειες. Ούτως ή άλλως, η πραότητά σας θα του δώσει την ευκαιρία να συλλογιστεί την καλή σας διαγωγή.—1 Πέτρ. 2:12· 3:16.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ρωμαίους 12:1) Γι’ αυτό, σας παρακαλώ μέσω της συμπόνιας του Θεού, αδελφοί, να παρουσιάσετε το σώμα σας ως ζωντανή θυσία, άγια και ευπρόσδεκτη στον Θεό, ως ιερή υπηρεσία με τη δύναμη της λογικής σας.
Πώς να Επιλέγουμε Ψυχαγωγία
Οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή συνδέεται με τη λατρεία μας προς τον Ιεχωβά. Ο Παύλος το εξήγησε αυτό λέγοντας: «Να παρουσιάσετε το σώμα σας ως ζωντανή θυσία, άγια και ευπρόσδεκτη στον Θεό». (Ρωμαίους 12:1) Ο Ιησούς είπε: «Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη». (Μάρκος 12:30) Πρέπει πάντοτε να δίνουμε στον Ιεχωβά το καλύτερο. Στον αρχαίο Ισραήλ, όταν κάποιος θυσίαζε στον Ιεχωβά ένα ζώο, απαιτούνταν να προσφέρει ένα υγιές ζώο. Αν η θυσία είχε ελάττωμα, ο Θεός δεν τη δεχόταν. (Λευιτικό 22:18-20) Παρόμοια, ο Ιεχωβά θα μπορούσε να μη δεχτεί τη λατρεία που του προσφέρουμε εμείς. Γιατί το λέμε αυτό;
Ο Ιεχωβά μάς λέει: «Πρέπει να είστε άγιοι, επειδή εγώ είμαι άγιος». (1 Πέτρου 1:14-16· 2 Πέτρου 3:11) Ο Ιεχωβά δέχεται τη λατρεία μας μόνο αν είναι άγια, δηλαδή καθαρή. (Δευτερονόμιο 15:21) Η λατρεία μας δεν μπορεί να είναι καθαρή αν κάνουμε πράγματα που μισεί ο Ιεχωβά, που είναι για παράδειγμα ανήθικα, βίαια ή έχουν σχέση με τους δαίμονες. (Ρωμαίους 6:12-14· 8:13) Αλλά ο Ιεχωβά θα δυσαρεστούνταν ακόμη και αν επιτρέπαμε στον εαυτό μας να ψυχαγωγείται με τέτοια πράγματα. Ως αποτέλεσμα, η λατρεία μας δεν θα ήταν καθαρή και αποδεκτή από τον Ιεχωβά, και θα πάθαινε σοβαρή ζημιά η σχέση μας μαζί του.
(Ρωμαίους 13:1) Κάθε άνθρωπος ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχει εξουσία παρά μόνο από τον Θεό· οι υπάρχουσες εξουσίες βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό.
Κύρια Σημεία από την Επιστολή Προς τους Ρωμαίους
13:1—Με ποιον τρόπο είναι οι ανώτερες εξουσίες «τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό»; Οι κοσμικές εξουσίες «βρίσκονται τοποθετημένες στις σχετικές τους θέσεις από τον Θεό» με την έννοια ότι κυβερνούν με την άδεια του Θεού, και σε ορισμένες περιπτώσεις ο Θεός πρόβλεψε τη διακυβέρνησή τους. Αυτό γίνεται φανερό από όσα προείπε η Γραφή για κάποιους κυβερνήτες.
11-17 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | ΡΩΜΑΙΟΥΣ 15, 16
«Να Αποβλέπετε στον Ιεχωβά για Υπομονή και Παρηγοριά»
(Ρωμαίους 15:4) Διότι όλα όσα γράφτηκαν στο παρελθόν γράφτηκαν για τη διδασκαλία μας, ώστε μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές να έχουμε ελπίδα.
«Να Κλαίτε με Όσους Κλαίνε»
Η αφήγηση για την έντονη θλίψη του Ιησού όταν πέθανε ο Λάζαρος είναι ένα μόνο παράδειγμα από τα αμέτρητα ενθαρρυντικά εδάφια του παρηγορητικού Λόγου του Θεού. Διόλου παράξενο, «διότι όλα όσα γράφτηκαν παλιότερα γράφτηκαν για τη διδασκαλία μας, ώστε, μέσω της υπομονής μας και μέσω της παρηγοριάς από τις Γραφές, να έχουμε ελπίδα». (Ρωμ. 15:4) Αν πενθείτε, μπορείτε και εσείς να βρείτε μεγάλη παρηγοριά σε εδάφια όπως τα παρακάτω:
▪ «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα».—Ψαλμ. 34:18, 19.
▪ «Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις πληθύνθηκαν μέσα μου, η παρηγοριά σου [Ιεχωβά] άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου».—Ψαλμ. 94:19.
▪ «Είθε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός και ο Θεός ο Πατέρας μας, ο οποίος μας αγάπησε και έδωσε αιώνια παρηγοριά και καλή ελπίδα μέσω παρ’ αξία καλοσύνης, να παρηγορήσουν τις καρδιές σας και να σας κάνουν σταθερούς».—2 Θεσ. 2:16, 17.
(Ρωμαίους 15:5) Εύχομαι ο Θεός που χορηγεί υπομονή και παρηγοριά να σας αξιώσει να έχετε μεταξύ σας την ίδια διανοητική στάση που είχε ο Χριστός Ιησούς,
“Η Υπομονή ας Έχει το Έργο της Πλήρες”
Να στρέφεστε στον Ιεχωβά για δύναμη. Ο Ιεχωβά είναι «ο Θεός που χορηγεί υπομονή και παρηγοριά». (Ρωμ. 15:5) Μόνο εκείνος κατανοεί πλήρως, όχι μόνο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, αλλά και το πώς μας επηρεάζει το περιβάλλον μας, τα συναισθήματά μας, ακόμα και η γενετική κατασκευή μας. Επομένως, είναι ο πλέον κατάλληλος για να μας εξοπλίσει ώστε να υπομείνουμε. «Θα εκπληρώσει την επιθυμία εκείνων που τον φοβούνται», λέει η Γραφή. «Θα ακούσει την κραυγή που υψώνουν για βοήθεια και θα τους σώσει». (Ψαλμ. 145:19) Πώς όμως θα απαντήσει ο Θεός στις προσευχές που κάνουμε ζητώντας δύναμη για να υπομείνουμε;
(Ρωμαίους 15:13) Εύχομαι ο Θεός που δίνει ελπίδα να σας γεμίσει με κάθε χαρά και ειρήνη εφόσον εμπιστεύεστε σε αυτόν, ώστε να έχετε άφθονη ελπίδα με δύναμη αγίου πνεύματος.
«Πρέπει να Αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό Σου»
Ο Ιεχωβά “δίνει ελπίδα που μας γεμίζει με χαρά και ειρήνη”. (Ρωμ. 15:13) Η θεόδοτη ελπίδα μας μάς βοηθάει να υπομένουμε τις δοκιμασίες της πίστης. Οι χρισμένοι που αποδεικνύονται “πιστοί μέχρι θανάτου θα λάβουν το στεφάνι της ουράνιας ζωής”. (Αποκ. 2:10) Οι τηρητές ακεραιότητας που έχουν επίγεια ελπίδα θα απολαύσουν αιώνιες ευλογίες στον υποσχεμένο παγγήινο Παράδεισο. (Λουκ. 23:43) Ποια αισθήματα γεννούν μέσα μας αυτές οι προοπτικές; Δεν μας γεμίζουν με χαρά και ειρήνη, καθώς και με αγάπη για Αυτόν που δίνει «κάθε καλό δώρο και κάθε τέλειο δώρημα»;—Ιακ. 1:17.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(Ρωμαίους 15:27) Το έκαναν αυτό ευχαρίστως, εφόσον μάλιστα ήταν χρεώστες σε εκείνους· διότι αν τα έθνη έχουν γίνει συμμέτοχα στα πνευματικά πράγματα εκείνων, οφείλουν και να τους υπηρετήσουν με τα υλικά τους πράγματα.
«Μια Δοκιμή της Γνησιότητας της Αγάπης Σας»
Είναι βέβαιο ότι οι Εθνικοί αδελφοί τους έπρεπε να υποκινηθούν να τους βοηθήσουν στη δύσκολη κατάστασή τους. Στο κάτω-κάτω, είχαν ένα ειδικό «χρέος» προς τους Χριστιανούς στην Ιερουσαλήμ. Από την Ιερουσαλήμ δεν διαδόθηκαν τα καλά νέα στους Εθνικούς; Ο Παύλος έκανε τη σκέψη: «Αν οι Ιουδαίοι Χριστιανοί έδωσαν τους πνευματικούς θησαυρούς τους στους Εθνικούς, οι Εθνικοί έχουν σαφές καθήκον να συνεισφέρουν για τις υλικές ανάγκες τους».—Ρωμαίους 15:27, Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible).
(Ρωμαίους 16:25) Σε Αυτόν ο οποίος μπορεί να σας κάνει σταθερούς σύμφωνα με τα καλά νέα που διακηρύττω και με το κήρυγμα του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με την αποκάλυψη του ιερού μυστικού το οποίο κρατήθηκε στη σιωπή επί μακρόχρονους καιρούς,
Πρόγνωση, Προορισμός
Ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός, επρόκειτο να είναι το υποσχεμένο Σπέρμα μέσω του οποίου θα ευλογούνταν όλα τα δίκαια άτομα από κάθε οικογένεια της γης. (Γα 3:8, 14) Η πρώτη αναφορά σε αυτό το «σπέρμα» έγινε αφού είχε ήδη ξεκινήσει ο στασιασμός στην Εδέμ αλλά προτού γεννηθεί ο Άβελ. (Γε 3:15) Αυτό συνέβη κάπου 4.000 χρόνια προτού γίνει η αποκάλυψη “του ιερού μυστικού” με το σαφή προσδιορισμό της ταυτότητας εκείνου του Μεσσιανικού “σπέρματος”. Επομένως, αυτό το μυστικό πράγματι «κρατήθηκε σε σιωπή επί μακρόχρονους καιρούς».—Ρω 16:25-27· Εφ 1:8-10· 3:4-11.
18-24 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 1-3
«Είστε Σαρκικός ή Πνευματικός Άνθρωπος;»
(1 Κορινθίους 2:14) Ο σαρκικός άνθρωπος όμως δεν δέχεται τα πράγματα του πνεύματος του Θεού, γιατί τα θεωρεί ανοησία· και δεν μπορεί να τα καταλάβει, επειδή αυτά πρέπει να εξεταστούν από πνευματική άποψη.
Τι Σημαίνει να Είναι Κάποιος Πνευματικό Άτομο;
Ας εξετάσουμε πρώτα τη νοοτροπία του σαρκικού ατόμου. Η επικρατούσα νοοτροπία του κόσμου επικεντρώνεται στη σάρκα. Ο Παύλος την περιγράφει ως “το πνεύμα που τώρα επενεργεί στους γιους της ανυπακοής”. (Εφεσ. 2:2) Αυτό το πνεύμα ωθεί τους περισσότερους ανθρώπους να υιοθετούν μια κοινή νοοτροπία—απλώς να ακολουθούν το πλήθος. Είναι προσηλωμένοι στη σάρκα. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι πράττουν ό,τι φαίνεται σωστό στους ίδιους και δεν κάνουν καμιά προσπάθεια να τηρήσουν τους κανόνες του Θεού. Το σαρκικό άτομο, ή αλλιώς το άτομο που έχει σαρκικό φρόνημα, συνήθως ανησυχεί υπερβολικά για την εικόνα του και για τις υλικές επιδιώξεις ή για την προάσπιση των δικαιωμάτων που θεωρεί ότι έχει.
Τι άλλο μπορεί να χαρακτηρίζει έναν σαρκικό άνθρωπο; Σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν εκείνοι που επιδίδονται σε οποιοδήποτε από «τα έργα της σάρκας». (Γαλ. 5:19-21) Η πρώτη επιστολή του Παύλου προς την εκκλησία της Κορίνθου αναφέρει μερικά ακόμα χαρακτηριστικά όσων έχουν σαρκική νοοτροπία. Αυτά τα άτομα προωθούν τις διαιρέσεις, μεροληπτούν, προάγουν τις διενέξεις, πηγαίνουν ο ένας τον άλλον στο δικαστήριο, δείχνουν έλλειψη εκτίμησης για την ηγεσία και κάνουν υπερβολές στο φαγητό και στο ποτό. Μπροστά στον πειρασμό, το σαρκικό άτομο λυγίζει και ενδίδει. (Παρ. 7:21, 22) Ο Ιούδας είπε ότι κάποιοι θα έφταναν μάλιστα στο σημείο να “μην έχουν πνευματικότητα”.—Ιούδα 18, 19.
(1 Κορινθίους 2:15, 16) 15 Ωστόσο, ο πνευματικός άνθρωπος εξετάζει τα πάντα, αυτός όμως δεν εξετάζεται από κανέναν. 16 Διότι «ποιος έχει γνωρίσει τον νου του Ιεχωβά, ώστε να τον διδάξει;» Εμείς όμως έχουμε τον νου του Χριστού.
Τι Σημαίνει να Είναι Κάποιος Πνευματικό Άτομο;
Τι θα πούμε για τον “πνευματικό άνθρωπο”; Σε αντίθεση με τον σαρκικό άνθρωπο, εκείνος ενδιαφέρεται βαθιά για τη σχέση του με τον Θεό. Τα άτομα που έχουν πνευματικό φρόνημα αγωνίζονται να “γίνονται μιμητές του Θεού”. (Εφεσ. 5:1) Αυτό σημαίνει ότι προσπαθούν να έχουν τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά στα διάφορα ζητήματα και να βλέπουν τα πράγματα από τη δική του άποψη. Ο Θεός είναι πολύ πραγματικός για εκείνους. Σε αντίθεση με τα σαρκικά άτομα, προσπαθούν να εναρμονίζουν κάθε τομέα της ζωής τους με τους κανόνες του Ιεχωβά. (Ψαλμ. 119:33· 143:10) Αντί να επικεντρώνεται σε σαρκικά έργα, το άτομο που έχει πνευματικό φρόνημα αγωνίζεται να εκδηλώνει “τον καρπό του πνεύματος”. (Γαλ. 5:22, 23) Για να διασαφηνίσουμε περαιτέρω τη φράση «πνευματικό φρόνημα», ας σκεφτούμε τον εξής παραλληλισμό: Αν κάποιος είναι επιδέξιος σε εμπορικά ζητήματα, λέμε ότι έχει επιχειρηματικό μυαλό. Παρόμοια, αν κάποιος εκτιμάει πολύ τα πνευματικά ή τα θρησκευτικά ενδιαφέροντα, αποκαλείται άτομο με πνευματικό φρόνημα.
Τι Σημαίνει να Είναι Κάποιος Πνευματικό Άτομο;
Πώς μπορούμε εμείς προσωπικά να μιμούμαστε τον Χριστό; Το εδάφιο 1 Κορινθίους 2:16 αναφέρεται στο να «έχουμε τον νου του Χριστού». Και το εδάφιο Ρωμαίους 15:5 λέει να έχουμε «την ίδια διανοητική στάση που είχε ο Χριστός Ιησούς». Επομένως, για να είμαστε σαν τον Χριστό, χρειάζεται να γνωρίζουμε τον τρόπο σκέψης του και όλες τις πτυχές της προσωπικότητάς του. Στη συνέχεια χρειάζεται να ακολουθούμε τα ίχνη του. Ο νους του Ιησού είναι προσηλωμένος στη σχέση του με τον Θεό. Συνεπώς, αν είμαστε σαν τον Ιησού, τότε μιμούμαστε ακόμα περισσότερο τον Ιεχωβά. Έτσι λοιπόν, καταλαβαίνουμε καλά γιατί είναι σημαντικό να μάθουμε να σκεφτόμαστε όπως ο Ιησούς.
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(1 Κορινθίους 1:20) Πού είναι ο σοφός; Πού είναι ο γραμματέας; Πού είναι εκείνος που κάνει διαλογικές συζητήσεις σε αυτό το σύστημα πραγμάτων; Δεν κατέστησε ο Θεός ανόητη τη σοφία του κόσμου;
Σοφία
Έτσι λοιπόν, ο κόσμος με τη σοφία του απέρριψε την προμήθεια του Θεού μέσω του Χριστού ως ανοησία. Οι άρχοντές του, μολονότι μπορεί να ήταν ικανοί και συνετοί διοικητές, έφτασαν στο σημείο να “κρεμάσουν στο ξύλο τον ένδοξο Κύριο”. (1Κο 1:18· 2:7, 8) Τώρα όμως, ο Θεός αποδείκνυε με τη σειρά του ότι η σοφία των κατά κόσμον σοφών ήταν ανοησία, ντροπιάζοντας τους σοφούς του κόσμου με το να χρησιμοποιεί ό,τι εκείνοι θεωρούσαν ότι ήταν «το ανόητο του Θεού», καθώς επίσης και άτομα που εκείνοι έκριναν ως “ανόητα, αδύναμα και μη ευγενούς καταγωγής”, προκειμένου να φέρει σε πέρας τον ακατανίκητο σκοπό Του. (1Κο 1:19-28) Ο Παύλος υπενθύμισε στους Κορίνθιους Χριστιανούς ότι η «σοφία αυτού του συστήματος πραγμάτων [και η] σοφία των αρχόντων αυτού του συστήματος πραγμάτων» θα εκμηδενίζονταν. Ως εκ τούτου, αυτού του είδους η σοφία δεν αποτελούσε μέρος του πνευματικού αγγέλματος του αποστόλου. (1Κο 2:6, 13) Ο ίδιος προειδοποίησε τους Χριστιανούς στις Κολοσσές να μην παγιδευτούν «μέσω της φιλοσοφίας [κατά κυριολεξία, αγάπης για τη σοφία] και της κενής απάτης σύμφωνα με την παράδοση των ανθρώπων».—Κολ 2:8· παράβαλε εδ. 20-23.
(1 Κορινθίους 2:3-5) 3 Και ήρθα σε εσάς με αδυναμία, με φόβο και με πολύ τρόμο· 4 ο λόγος μου και ό,τι κήρυξα δεν ήταν με πειστικά λόγια σοφίας, αλλά με εκδήλωση πνεύματος και δύναμης, 5 ώστε η πίστη σας να μη βασίζεται στη σοφία των ανθρώπων, αλλά στη δύναμη του Θεού.
Κύρια Σημεία από τις Επιστολές Προς τους Κορινθίους
2:3-5. Ενόσω έδινε μαρτυρία στην Κόρινθο, η οποία ήταν κέντρο της ελληνικής φιλοσοφίας και παιδείας, ο Παύλος ίσως ανησυχούσε για το αν θα κατάφερνε να πείσει τους ακροατές του. Ωστόσο, δεν επέτρεψε σε καμία αδυναμία ή φόβο που μπορεί να είχε να τον εμποδίσει να επιτελέσει τη θεόδοτη διακονία του. Παρόμοια, εμείς δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε ασυνήθιστες καταστάσεις να μας κάνουν να διστάζουμε να διακηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Μπορούμε να αποβλέπουμε με πεποίθηση στον Ιεχωβά για βοήθεια, όπως έκανε και ο Παύλος.
25-31 ΜΑΡΤΙΟΥ
ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ | 1 ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ 4-6
«Λίγο Προζύμι Προκαλεί Ζύμωση σε Όλο το Ζυμάρι»
(1 Κορινθίους 5:1, 2) 1 Ακούγεται ότι υπάρχει σεξουαλική ανηθικότητα ανάμεσά σας, και μάλιστα τέτοια ανηθικότητα που δεν βρίσκεται ούτε ανάμεσα στα έθνη—κάποιος συζεί με τη γυναίκα του πατέρα του. 2 Και είστε περήφανοι για αυτό; Δεν θα έπρεπε απεναντίας να πενθήσετε, ώστε εκείνος που έκανε αυτή την πράξη να αποβληθεί από ανάμεσά σας;
(1 Κορινθίους 5:5-8) 5 πρέπει να παραδώσετε αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά για την καταστροφή της σάρκας, ώστε να σωθεί το πνεύμα την ημέρα του Κυρίου. 6 Η καύχησή σας δεν είναι καλή. Δεν ξέρετε ότι λίγο προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλο το ζυμάρι; 7 Πετάξτε το παλιό προζύμι για να είστε νέο ζυμάρι, δεδομένου ότι δεν έχετε υποστεί ζύμωση. Διότι ο Χριστός, το πασχαλινό αρνί μας, θυσιάστηκε. 8 Συνεπώς, ας τηρούμε τη γιορτή, όχι με παλιό προζύμι ούτε με προζύμι κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμο ψωμί ειλικρίνειας και αλήθειας.
(1 Κορινθίους 5:13) ενώ ο Θεός κρίνει τους έξω; «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας».
it-2 769
Προζύμι
Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε τον ίδιο συμβολισμό όταν έδωσε εντολή στη Χριστιανική εκκλησία της Κορίνθου να αποβάλει από ανάμεσά τους ένα ανήθικο άτομο, λέγοντας: «Δεν γνωρίζετε ότι λίγο προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλο το ζυμάρι; Πετάξτε το παλιό προζύμι για να είστε νέο ζυμάρι, καθώς είστε χωρίς ζύμωση. Διότι πράγματι ο Χριστός, το πάσχα μας, έχει θυσιαστεί». Κατόπιν διευκρίνισε τι εννοούσε με τον όρο «προζύμι»: «Συνεπώς, ας τηρούμε τη γιορτή, όχι με παλιό προζύμι ούτε με προζύμι κακίας και πονηρίας, αλλά με άζυμους άρτους ειλικρίνειας και αλήθειας». (1Κο 5:6-8) Εδώ ο Παύλος χρησιμοποίησε ως βάση για το συλλογισμό του την εξεικονιστική σημασία της Ιουδαϊκής Γιορτής των Άζυμων Άρτων, η οποία ακολουθούσε αμέσως μετά τον εορτασμό του Πάσχα. Όπως ελάχιστο ξινό προζύμι καθιστά έπειτα από λίγο όλο το ζυμάρι ένζυμο, έτσι και η εκκλησία ως σώμα θα γινόταν ακάθαρτη ενώπιον του Ιεχωβά αν δεν απομάκρυναν τη φθοροποιά επιρροή του ανήθικου ατόμου. Έπρεπε να αναλάβουν δράση και να πετάξουν το «προζύμι» από ανάμεσά τους, όπως οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να έχουν προζύμι στα σπίτια τους κατά τη διάρκεια εκείνης της γιορτής.
it-2 899, 900
Σατανάς
Τι σημαίνει η “παράδοση στον Σατανά για την καταστροφή της σάρκας”;
Δίνοντας οδηγίες στην εκκλησία της Κορίνθου για τις ενέργειες που έπρεπε να γίνουν στην περίπτωση ενός μέλους της εκκλησίας που με πονηρία είχε διαπράξει αιμομειξία με τη σύζυγο του πατέρα του, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Να παραδώσετε αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά για την καταστροφή της σάρκας». (1Κο 5:5) Σύμφωνα με αυτή την εντολή, έπρεπε να αποβάλουν αυτόν τον άνθρωπο από την εκκλησία κόβοντας κάθε επικοινωνία μαζί του. (1Κο 5:13) Παραδίδοντάς τον στον Σατανά θα τον έθεταν εκτός της εκκλησίας και εντός του κόσμου του οποίου θεός και άρχοντας είναι ο Σατανάς. Σαν «λίγο προζύμι» σε «όλο το ζυμάρι», αυτός ο αιμομείκτης ήταν η “σάρκα”, δηλαδή το σαρκικό στοιχείο μέσα στην εκκλησία. Απομακρύνοντάς τον, η εκκλησία η οποία είχε πνευματικό φρόνημα θα κατέστρεφε “τη σάρκα” που υπήρχε ανάμεσά της. (1Κο 5:6, 7) Παρόμοια, ο Παύλος παρέδωσε τον Υμέναιο και τον Αλέξανδρο στον Σατανά, επειδή είχαν παραμερίσει την πίστη και την αγαθή συνείδηση και είχαν ναυαγήσει σχετικά με την πίστη τους.—1Τι 1:20.
(1 Κορινθίους 5:9-11) 9 Στην επιστολή μου σας έγραψα να πάψετε να συναναστρέφεστε σεξουαλικά ανήθικους ανθρώπους. 10 Δεν εννοούσα να μην έχετε καμιά συναναστροφή με τους σεξουαλικά ανήθικους ανθρώπους αυτού του κόσμου ή τους άπληστους ή τους άρπαγες ή τους ειδωλολάτρες. Αλλιώς, θα έπρεπε να βγείτε από τον κόσμο. 11 Τώρα όμως σας γράφω να πάψετε να συναναστρέφεστε οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι σεξουαλικά ανήθικος ή άπληστος ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο.
lvs σ. 241, σημείωση
Αποκοπή
Όταν κάποιος κάνει μια σοβαρή αμαρτία και δεν μετανοεί ούτε θέλει να ακολουθεί τους κανόνες του Ιεχωβά, δεν μπορεί πλέον να είναι μέλος της εκκλησίας. Πρέπει να αποκοπεί. Όταν κάποιος αποκόπτεται, σταματάμε να τον συναναστρεφόμαστε και να του μιλάμε. (1 Κορινθίους 5:11· 2 Ιωάννη 9-11) Η διευθέτηση της αποκοπής προστατεύει το όνομα του Ιεχωβά και την εκκλησία. (1 Κορινθίους 5:6) Η αποκοπή είναι επίσης μια μορφή διαπαιδαγώγησης η οποία μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να μετανοήσει ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στον Ιεχωβά.—Λουκάς 15:17.
▸ Κεφάλαιο 3, παράγραφος 19
Σκάβουμε για Πνευματικά Πετράδια
(1 Κορινθίους 4:9) Διότι μου φαίνεται ότι ο Θεός έχει βάλει τελευταίους σε επίδειξη εμάς τους αποστόλους ως ανθρώπους καταδικασμένους σε θάνατο, καθώς έχουμε γίνει θεατρικό θέαμα στον κόσμο και σε αγγέλους και σε ανθρώπους.
Οι Άγγελοι—«Πνεύματα για Δημόσια Υπηρεσία»
Οι Χριστιανοί που περνούν δοκιμασίες είναι “θεατρικό θέαμα σε αγγέλους”. (1 Κορ. 4:9) Οι άγγελοι παρατηρούν με μεγάλη ικανοποίηση τις πράξεις πιστότητας που κάνουμε και μάλιστα χαίρονται για τη μετάνοια ενός αμαρτωλού. (Λουκ. 15:10) Οι άγγελοι παρατηρούν τη θεοσεβή διαγωγή των Χριστιανών γυναικών. Η Γραφή δείχνει ότι «οφείλει η γυναίκα να έχει ένα σημείο εξουσίας πάνω στο κεφάλι της, λόγω των αγγέλων». (1 Κορ. 11:3, 10) Ναι, οι άγγελοι ευαρεστούνται όταν βλέπουν τις Χριστιανές γυναίκες και όλους τους άλλους επίγειους υπηρέτες του Θεού να συμμορφώνονται με τη θεοκρατική τάξη και ηγεσία. Αυτή η υπακοή αποτελεί κατάλληλη υπενθύμιση για αυτούς τους ουράνιους γιους του Θεού.
(1 Κορινθίους 6:3) Δεν ξέρετε ότι θα κρίνουμε αγγέλους; Τότε γιατί όχι ζητήματα αυτής της ζωής;
it-2 468
Νόμος
Νόμος στους Αγγέλους. Οι άγγελοι, οι οποίοι είναι ανώτεροι από τον άνθρωπο, υπόκεινται στο νόμο και στις εντολές του Θεού. (Εβρ 1:7, 14· Ψλ 104:4) Ο Ιεχωβά διέταξε και περιόρισε ακόμη και τον αντίδικό του τον Σατανά. (Ιωβ 1:12· 2:6) Ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος αναγνώρισε και σεβάστηκε τη θέση του Ιεχωβά ως Υπέρτατου Κριτή όταν είπε σε μια αντιλογία που είχε με τον Διάβολο: «Ο Ιεχωβά ας σε επιπλήξει». (Ιου 9· παράβαλε Ζαχ 3:2.) Ο Ιεχωβά Θεός έχει υποτάξει όλους τους αγγέλους στην εξουσία του δοξασμένου Ιησού Χριστού. (Εβρ 1:6· 1Πε 3:22· Ματ 13:41· 25:31· Φλπ 2:9-11) Έτσι λοιπόν, κατόπιν εντολής του Ιησού, ένας ουράνιος αγγελιοφόρος στάλθηκε στον Ιωάννη. (Απ 1:1) Επιπλέον, στο εδάφιο 1 Κορινθίους 6:3 ο απόστολος Παύλος λέει ότι οι πνευματικοί αδελφοί του Χριστού έχουν διοριστεί να κρίνουν αγγέλους, προφανώς επειδή πρόκειται να συμμετάσχουν με κάποιον τρόπο στην εκτέλεση κρίσης κατά των πονηρών πνευμάτων.