Ποια η Θέσις του Εθνικού Συμβουλίου Ενώπιον του Θεού;

Το εθνικό Συμβούλιο των Εκκλησιών είναι η μεγαλύτερη ομοσπονδία Θρησκειών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Λέγεται ότι αποτελείται από 33 Προτεσταντικά και Ορθόδοξα δόγματα σε σύνολο μελών περίπου 42 εκατομμυρίων ατόμων.

Αυτές οι εκκλησίες λέγουν ότι εκπροσωπούν τον Θεό. Έτσι μπορεί κανείς να περιμένη ότι αυτό το Συμβούλιο είναι σε αρμονία με τις απαιτήσεις του Θεού, διότι αυτός ο Λόγος του Θεού λέγει: «Αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού»—1 Ιωάν. 5:3.

Ήταν ενδιαφέρον, συνεπώς, το παρακάτω που διαβάσαμε στην εφημερίδα Τάιμς της Νέας Υόρκης της 5 Δεκεμβρίου 1969: «Η Κυρία Τεοντόρ Ο. Ουέντελ, ηλικίας 61 ετών, πρώην εξέχον εκκλησιαστικόν μέλος, ενίκησε έναν μαχητικό μαύρο υποψήφιο σήμερα για να γίνη η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου των Εκκλησιών.» Η Κυρία Ουέντελ είναι Επισκοπελιανή. Εν τούτοις οι Τάιμς παρετήρησαν: «Η Επισκοπελιανική Εκκλησία είναι μια από τα ολίγα Προτεσταντικά δόγματα στη χώρα που αρνούνται ακόμα να χειροτονήσουν γυναίκες.»

Οι Επισκοπελιανοί έτσι βρίσκονται ενώπιον ενός διλήμματος. Δεν χειροτονούν γυναίκες ως εκκλησιαστικούς ηγέτας. Εν τούτοις μια από τα γυναικεία μέλη των είναι τώρα επί κεφαλής μιας οργανώσεως της οποίας αυτοί αποτελούν μέρος.

Όταν ο Θεός εδημιούργησε τον άνδρα και τη γυναίκα, εφωδίασε τον καθένα απ’ αυτούς με θαυμάσιες πνευματικές και σωματικές ικανότητες για να φροντίζουν ο καθένας για το ρόλο του. Ο Θεός εδημιούργησε τον άνδρα για να είναι η κεφαλή της οικογενείας: «Ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός.» (Εφεσ. 5:23) Η γυναίκα ήταν υπέροχα κατάλληλη για το ρόλο της—τον ρόλο της συζύγου και της μητέρας.

Ωστόσο διαβάζαμε επίσης: «Η κεφαλή παντός ανδρός είναι ο Χριστός,» και «κεφαλή δε του Χριστού ο Θεός.» (1 Κορ. 11:3) Στη Χριστιανική εκκλησία οι άνδρες πρέπει να λαμβάνουν την ηγεσία. Αλλά δεν πρέπει να προσπαθήσουν ν’ αναλάβουν τον ρόλο του Χριστού, ενεργώντας σαν να ήσαν μεσίται μεταξύ των ομοίων με αυτούς λάτρεων και του Θεού. (1 Τιμ. 2:5) Κατά τον ίδιο τρόπο οι γυναίκες δεν είναι εξουσιοδοτημένες ν’ αναλάβουν το ρόλο των ανδρών στην ηγεσία και διδασκαλία της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο λόγος του Θεού λέγει: «Εις γυναίκα όμως δεν συγχωρώ να διδάσκη, μηδέ να αυθεντεύη επί του ανδρός.» (1 Τιμ. 2:12) Και: «Αισχρόν είναι εις γυναίκας να λαλώσιν εν εκκλησία,» δηλαδή, μ’ ένα τρόπο που αμφισβητεί την ηγεσία των ανδρών.—1 Κορ. 14:35.

Αλλά τι θα γίνη αν υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνουν οι γυναίκες; Αντί να έρχωνται σε αντίθεσι με εκείνους τους οποίους ο Θεός έχει διορίσει, ο Λόγος του Θεού λέγει: «Αλλ’ εάν θέλωσι να μάθωσι τι, ας ερωτώσιν εν τω οίκω τους άνδρας αυτών.» Το περιοδικό Γιουνάιτεντ Στέητς Νιους Εντ Ουώρλντ Ρηπόρτ της 15 Δεκεμβρίου 1969 αναφέρει: «Συζητήσεις επί θεμάτων όπως η μαύρη δύναμις, ο πόλεμος στο Βιετνάμ και οι αντιρρήσεις στρατολογίας εγείρουν αρκετά ερωτήματα για το μέλλον του Εθνικού Συμβουλίου των Εκκλησιών.» Επάνω σε τέτοιες συζητήσεις τώρα προεδρεύει μια γυναίκα, αντίθετα προς την αρχή ότι μόνο άνδρες πρέπει να προΐστανται στη Χριστιανική Εκκλησία.

Πώς το Συμβούλιο ανταποκρίνεται σε άλλα θέματα; Στις αρχές του 1969 μια επιτροπή του Συμβουλίου δικαιολόγησε μια βιαία φοιτητική εκδήλωσι με την άποψι ότι «Ο Θεός κατά κάποιο τρόπο είναι παρών στο μέσον αυτών των κινήσεων και θα πρέπει να προετοιμασθούμε να διακρίνωμε σ’ αυτές τη δημιουργία απ’ Αυτόν μιας νέας τάξεως πραγμάτων.» Αλλά πουθενά η Γραφή δεν διδάσκει κάτι τέτοιο. Ο Ιησούς δεν προήγαγε τον κομμουνισμό, τον καπιταλισμό, τον σοσιαλισμό, την επανάστασι ή οποιαδήποτε άλλη παρόμοια φιλοσοφία. Εδίδαξε ότι ο Θεός θα αντικαταστήση όλα τα παρόντα συστήματα με τη βασιλεία του Θεού.—Ματθ. 6:10· Δαν. 2:44.

Ο Ιησούς παρήγγειλε στους Χριστιανούς να κηρύξουν «τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει έλθει το τέλος.» (Ματθ. 24:14) Αλλά για το πραγματικό έργο του Συμβουλίου δύο εκκλησιαστικοί λειτουργοί είπαν: «Το Εθνικό Συμβούλιο των Εκκλησιών δεν έχει ως πρωταρχικό του σκοπό την κήρυξι του Ευαγγελίου του Χριστού . . . Έχει γίνει ένα εκκλησιαστικό δυναμικό συγκρότημα, με σκοπό τη δημιουργία μιας υπερεκκλησιαστικής δυνάμεως, η οποία θα μπορούσε ν’ αποτελέση το όργανο μιας επαναστατικής κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής.»

Το ότι το Συμβούλιο έχει τόσο πολύ παρεκκλίνει από τις εντολές του Θεού δεν είναι κάτι που να μας εκπλήσση, ιδιαίτερα μάλιστα αν σκεφθούμε την πνευματική υγεία των εκκλησιών που είναι μέλη του. Μια ψηφοφορία που έγινε μεταξύ των αντιπροσώπων του Συμβουλίου απέδειξε ότι τα 33 τοις εκατό απ’ αυτούς αμφέβαλλαν ότι «ο Θεός πράγματι υπάρχει,» και 62 τοις εκατό αμφέβαλλαν ότι «τα θαύματα συνέβησαν πραγματικά όπως ακριβώς λέγει η Γραφή ότι συνέβησαν.» Ένας Επισκοπελιανός λειτουργός είπε για την αφήγηση της δημιουργίας στη Γένεσι: «Είναι μύθος με την αληθινή του έννοια.» Ένας άλλος ισχυρίσθηκε ότι οι Δέκα Εντολές ‘ήσαν απηρχαιωμένες και απροσάρμοστες στη σύγχρονη κοινωνία.’

Ο Επισκοπελιανός θεολόγος Ζ. Φλέτσερ είπε ότι σε μερικές περιπτώσεις, ‘η πορνεία θα μπορούσε να είναι πιο ηθική από την αγάπη των παντρεμένων, η ψευδολογία πιο Χριστιανική από του να πη κάποιος την αλήθεια, η κλοπή πιο αποδεκτή από τον σεβασμό της ατομικής περιουσίας.’ Ο Επισκοπελιανός λειτουργός Φ. Γουντ είπε σ’ ένα κολλέγιο θηλέων: «Δεν υπάρχουν νόμοι σε ζητήματα του σεξ. Επαναλαμβάνω: απολύτως κανένας νόμος . . . Η προγαμιαία σεξουαλική σχέσις . . . μπορεί να είναι πολύ όμορφη.» Και ενενήντα Επισκοπελιανοί ιερείς εχαρακτήρισαν τις πράξεις ομοφυλοφιλίας μεταξύ συναινούντων ενηλίκων ως «ηθικώς ουδέτερες» διακηρύττοντας ότι θα μπορούσε να είναι μάλιστα «ένα καλό πράγμα.»

Αλλά ο Λόγος του Θεού διακηρύττει : «Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται . . . θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.» (1 Κορ. 6:9, 10) Πιστεύετε τον Θεό ή τους κληρικούς που λέγουν το αντίθετο απ’ ό,τι λέγει ο Θεός;

Είναι η εκκλησία σας μέλος του Συμβουλίου; Τότε αυτό συνεπάγεται ευθύνη για ό,τι το Συμβούλιο λέγει και κάνει. Και ό,τι λέγει και κάνει το Συμβούλιο είναι αντίθετο με τις εντολές του Θεού. Επομένως το Συμβούλιο στην πραγματικότητα στρέφει τα νώτα του στον Θεό και είναι υπεύθυνο διότι παροδηγεί και άλλους να κάμνουν το ίδιο.

Τι συμβαίνει με σας; Είσθε μέλος μιας εκκλησίας που ανήκει στο Συμβούλιο; Νομίζετε ότι θα ευαρεστήσετε τον Θεό με το να παραμείνετε μέρος οποιουδήποτε συστήματος που αποδεικνύει ‘από τους καρπούς του’ ότι έχει απομακρυνθή από τον Θεό και επηρεάζει και άλλους να κάμουν το ίδιο;—Ματθ. 7:19, 20.