Το Θαύμα μιας Εκλείψεως Ηλίου

Από τον Ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στο Μεξικό

Η 7 Μαρτίου 1970 ξημέρωσε ανέφελη και λαμπερή εδώ στο Μεξικό. Άρχισε ακριβώς όπως οποιαδήποτε κανονική ημέρα σ’ αυτόν τον καιρό του έτους. Εν τούτοις υπήρχε κάτι στον αέρα που έδειχνε ότι αυτή επρόκειτο να είναι πολύ διαφορετική. Η κυκλοφορία στις πόλεις είχε ελαττωθή σημαντικά. Πολλοί άνθρωποι, ειδικώς σπουδασταί και διδάσκαλοι, είχαν αργία. Ήταν ασυνήθης ηρεμία και ησυχία.

Όσο περνούσε αυτό το πρωινό του Σαββάτου, αυτή η φαινομενική ηρεμία ελαττώνετο. Άρχισε να εκδηλώνεται μια νευρική διέγερσις που προέρχεται από την προσδοκία κάποιου ασυνήθιστου γεγονότος. Οι άνθρωποι έσπευσαν να βρουν φωτογραφικές μηχανές, φακούς, ειδικά φίλτρα, καπνισμένα γυαλιά, μάσκες οξυγονοκολλήσεως, αλεξήλια αυτοσχέδια από χαρτοκιβώτια, εμφανισμένα φιλμ, δοχεία με νερό ή ό,τι άλλο θα μπορούσε να τους βοηθήση να ιδούν ένα πάρα πολύ έκτακτο γεγονός χωρίς κίνδυνο. Ναι, ήθελαν να κοιτάξουν τον ήλιο με αυτά τα είδη για ν’ αποφύγουν τον κίνδυνο της βλάβης της οράσεως των. Διάφορα μέσα επικοινωνίας προειδοποιούσαν τους ανθρώπους να μη κοιτάζουν άμεσα τον ήλιο, και γι’ αυτό πολλοί πήραν αυτές τις προφυλάξεις.

Ελάτε, ας πάμε γρήγορα στην κορυφή Μεταίτ! Είναι δέκα η ώρα το πρωί. Τα λεπτά πριν από το μεγάλο γεγονός φαίνονται να περνούν πολύ αργά για μερικούς, και για άλλους περνούν πολύ γρήγορα. Έντασις, ανυπομονησία, περιέργεια, αυξημένη προσδοκία κατέχουν τους ανθρώπους. Τέλος η από μακρού αναμενόμενη ώρα φθάνει!

Με τέλεια ακρίβεια, αρχίζει η εκτέλεσις στους ουρανούς. Ο ουρανός, που ήταν καταγάλανος πριν από λίγες στιγμές, γίνεται γκριζωπός. Το πράσινο τοπίο παίρνει μια παράξενη πορτοκαλή απόχρωσι που πλησιάζει προς το μωβ. Η θερμοκρασία άρχισε να πέφτη. Ακόμη και τα ζώα αισθάνονται το παράξενο φαινόμενο που λαμβάνει χώραν στον ουρανό. Γίνονται ανήσυχα. Οι σκύλοι γαυγίζουν και ουρλιάζουν, τα μοσχάρια μυκώνται, τα πτηνά πετούν προς τις φωλιές των, οι χήνες μαζεύουν τους νεοσσούς των και οι πετεινοί λαλούν.

Πριν από λίγες στιγμές ο ήλιος φαινόταν σαν ένας τέλειος κύκλος. Τώρα, ιδού! Εκεί στο ανατολικό του μέρος! Μία μικρή κηλίδα. Ναι, η σελήνη άρχισε να περνά από μπροστά του. Αργά η σελήνη εξακολουθεί να προχωρή και τώρα ο ήλιος φαίνεται, σαν να έχη ένα κομμάτι δαγκωμένο ή κομμένο. Καθώς η σελήνη προχωρεί μπροστά από τον ήλιο, «το δαγκωμένο κομμάτι» φαίνεται να γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Και το αποτέλεσμα είναι ν’ αυξάνη το σκοτάδι στη γη.

Τώρα ο ήλιος μοιάζει σαν ένα μισοφέγγαρο. Αδιάκοπα η σελήνη εξακολουθεί την πορεία της εωσότου μόνον μια φέτα από λαμπρό φως μπορεί να παρατηρήται. Το φως εξακολουθεί να ελαττώνεται. Φαίνεται σαν να είναι αργά απόγευμα τώρα καθώς οι σκιές προχωρούν, καλύπτοντας την περιοχή. Ριπές ανέμου ταράσσουν τα δένδρα που φαίνονται σαν σιλουέττες στο σκοτεινιασμένο τοπίο. Η ανησυχία μεταξύ των ζώων αυξάνει. Ο ήλιος εξαφανίζεται ταχέως. Μόνον μια πολύ λεπτή ταινία είναι ορατή τώρα καθώς οι εκτελεσταί αυτού του κοσμικού δράματος φθάνουν συνεχώς και πλησιέστερα προς το αποκορυφωτικό σημείο αυτού του συναρπαστικού θεάματος.

Τελικά, η εκτέλεσις φθάνει με μεγαλείον στο κατακόρυφό της! Με τον ήλιο ακριβώς πίσω από τη σελήνη, η έκλειψις έφθασε στην τελική της φάσι. Με δέος εγίναμε μάρτυρες μιας δύσεως ηλίου και ενός νυχτώματος μέσα στο καταμεσήμερο! Στη διάρκεια της ολικής εκλείψεως παρατηρούμε ότι η θερμοκρασία κατέβηκε. Σχεδόν ολικόν σκοτάδι καλύπτει τη χώρα και μόνον ένας λαμπρά φωτισμένος κύκλος περικυκλώνει τη σελήνη. Είναι το ηλιακό στέμμα.

Ξαφνικά το κάθε τι φαίνεται να παραλύη! Μόνον σύντομα επιφωνήματα θαυμασμού ακούονται από τους θεατάς. Η ύπαιθρος εμφανίζεται φανταστική με τις σιλουέττες των ανθρώπων που μοιάζουν με αγάλματα. Ανάμικτες συγκινήσεις πλανώνται στον αέρα. Το λίγο φως που μπορεί να παρατηρήται είναι όμοιο με την αντανάκλασι της σελήνης τη νύχτα, μολονότι είναι λίγο πιο δυνατό. Τα άστρα είναι εύκολα ορατά τώρα. Κολοσσιαίες φλόγες φαίνονται να βγαίνουν από τον ήλιο, ο οποίος είναι τελείως σκεπασμένος από τη μαύρη σιλουέττα του δορυφόρου της γης, της σελήνης. Μακρυά σε απόστασι, σε κάθε διεύθυνσι που στρεφόμεθα, βλέπομε φως, πολύ φως. Είναι καθώς όταν ο ήλιος πρόκειται να βγη το πρωί, αλλά η διαφορά είναι ότι αυτό συμβαίνει ολόγυρα μας.

Περιμένετε, η εκτέλεσις δεν τελείωσε! Μια εξαιρετική «κυκλική ταινία αδαμάντων» γνωστή ως «χάνδρες του Μπαίηλυ» ελκύει την προσοχή μας. Αυτή σχηματίζεται από μια σειρά λαμπρών φώτων καθόσον οι ακτίνες του ηλίου διέρχονται μέσα από τις ανωμαλίες της σεληνιακής επιφανείας. Η εμφάνισις μιας ισχυρής ακτινοβολίας συμπληρώνει αυτό το δράμα στην δυτική πλευρά του ηλιακού δίσκου. Αυτή η ακτινοβολία μοιάζει μ’ έναν πολύτιμο λίθο δεμένον σ’ ένα δακτυλίδι και είναι ένα μικρό μέρος του ηλιακού κύκλου που τώρα είναι πάλι ορατό.

Καθόσον ο ήλιος απαλλάσσεται από τη σεληνιακή σκιά, οι θερμές του ακτίνες άλλη μια φορά λάμπουν στην γη. Η πολύ σύντομη νύχτα πέρασε. Η θερμοκρασία ανεβαίνει, το κάθε τι ξανάρχεται ακόμη μια φορά στη ζωή. Το φαινόμενον που παρετηρήσαμε είναι αληθινά εξαιρετικό. Η ωραιότης και το μεγαλείον είναι δύσκολο να περιγράφουν με λέξεις.

Γιατί Ανεμένετο τόσο πολύ Αυτό το Γεγονός

Η ολική έκλειψις διήρκεσε περίπου τριάμισυ λεπτά. Εν τούτοις ήταν ένα γεγονός που είχε αναγγελθή πριν από πολύν καιρό, και διακαώς ανεμένετο από πολλούς εδώ. Ο λόγος είναι η τελευταία ολική έκλειψις του ηλίου που ήταν ορατή στο Μεξικό έγινε στις 10 Σεπτεμβρίου 1923. Έτσι μπορείτε να εκτιμήσετε γιατί όπως φαίνεται κανένας δεν ήθελε να χάση αυτό το θέαμα στους ουρανούς.

Οι επιστήμονες, οι ερευνηταί και οι ερασιτέχναι στην αστρονομία, την αστρονομική και άλλα συγγενή πεδία υπελόγισαν τον καλύτερο τόπο όπου μπορούσαν να παρατηρήσουν την έκλειψι. Το ειδικό σημείο που θα ήταν η ιδεώδης θέσις παρατηρήσεως ήταν η μικρή πόλις Μιαχουατλάν, στην πολιτεία της Οαξάκας του Μεξικού, ειδικά η κορυφή Μεταίητ, ολίγα μίλια έξω από την πόλι.

Τι ήταν εκείνο που την έκαμε μια ιδεώδη τοποθεσία; Έχει ύψος άνω των 5.200 ποδών πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης και η ατμόσφαιρά της είναι σχετικώς απηλλαγμένη από νέφη, σκόνη, ακτινοβολία, υδρατμούς και ρεύματα θερμού αέρος. Έτσι μήνες πριν από την έκλειψι, ομάδες επιστημόνων άρχισαν να εξετάζουν τις τοποθεσίες της παρατηρήσεως. Επιστημονικές αποστολές από διάφορες χώρες ήσαν παρούσες.

Μεταξύ των πραγμάτων που ήθελαν να μελετήσουν ήταν η αποτροπή του φωτός των αστέρων, η αλλοίωσις των μαγνητικών πεδίων, τα αποτελέσματα στις κοσμικές ακτινοβολίες, η επίδρασις στις ραδιοεπικοινωνίες και η ενέργεια των υπεριωδών ακτίνων. Θα διερευνώντο επίσης προσεκτικά μετεωρολογικά φαινόμενα και διαταραχές στις θάλασσες. Επίσης μερικές απόψεις της θεωρίας σχετικότητος του Αϊνστάιν έπρεπε να δοκιμασθούν και να ληφθούν φωτογραφίες του ηλιακού στέμματος και των επαρμάτων. Οι Μεξικανοί επιστήμονες εμελέτησαν ιδιαιτέρως τη μέτρησι της ιονόσφαιρας διαρκούσης της εκλείψεως, τη διασπορά των διαφόρων ραδιοκυμάτων και την καταγραφή του στατικού ηλεκτρισμού.

Η Αντίδρασις των Ανθρώπων

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθή ο τρόπος με τον οποίον αντέδρασαν στην έκλειψι άτομα σε διάφορα μέρη και διάφορων επιπέδων μορφώσεως. Έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στην εκπαίδευσι λόγω μιας συνεχούς εκστρατείας προς απαλλαγήν του λαού από την άγνοια και τις δεισιδαίμονες πεποιθήσεις. Εν τούτοις μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτά τα φυσικά γεγονότα προαγγέλλουν θλίψι ή ταραχή ή ότι επηρεάζουν δυσμενώς τους ανθρώπους κατά κάποιον τρόπο. Υπάρχουν ακόμη πόλεις όπου οι κώδωνες των εκκλησιών χτυπούν στη διάρκεια μιας εκλείψεως, όπου οι άνθρωποι σταυροκοπούνται και γονατίζουν ζητώντας το έλεος του Θεού. Ηλικιωμένες γυναίκες μπροστά στις εκκλησίες επαναλαμβάνουν προσευχές με ροζάρια. Εγκυμονούσες γυναίκες κρεμούν ψαλλίδια και άλλα φυλακτά γύρω στους λαιμούς των από φόβο ότι η έκλειψις θα κάμη ώστε να γεννηθούν τα παιδιά τους παραμορφωμένα.

Σε μερικές κοινότητες πιστεύεται ότι μια έκλειψις είναι αγών μεταξύ του ηλίου και της σελήνης. Οι άνθρωποι χτυπούν τύμπανα, τενεκέδες, τηγάνια και άλλα εργαλεία με την ιδέα ότι βοηθούν τον ήλιο να κερδίση τη μάχη. Άλλοι, επειδή φοβούνται το άγνωστο και το μυστηριώδες, παραμένουν ακίνητοι.

Οι αστρολόγοι είναι πάντοτε παρόντες για να εκμεταλλευθούν τους εύπιστους. Περιβάλλουν το γεγονός με μυστικισμό προς το σκοπό να εξαπατήσουν τους απερίσκεπτους. Μάγοι, γόητες και άλλοι διακηρύττουν τι υποτίθεται ότι προλέγει η έκλειψις και τι θα συμβή κατόπιν σύμφωνα με τη θέσι των αστέρων. Γίνονται προρρήσεις, ερμηνεύονται ωροσκόπια, και άλλα πανούργα μέσα χρησιμοποιούνται για να εκμεταλλευθούν τους απλοϊκούς. Ω ναι, στη Μιαχουατλάν, είδαν τους «χίππις» να τελούν ωρισμένες ιεροτελεστίες και τελετουργίες προς τιμήν του ηλίου.

Τι Είναι η Έκλειψις;

Η έκλειψις είναι απλώς η απόκρυψις ενός ουρανίου σώματος με την παρεμβολή ενός άλλου. Μπορεί να είναι ολική ή μερική. Είναι ολική όταν το κρυπτόμενο σώμα καλύπτεται πλήρως, όπως παρετηρήσαμε στις 7 Μαρτίου. Όταν καλύπτεται ένα μέρος αυτού, η έκλειψις είναι δακτυλιοειδής ή μερική. Έκλειψις του ηλίου γίνεται όταν η σελήνη στην τροχιά της, παρεμβάλλεται μεταξύ της γης και του ηλίου, ρίπτοντας τη σκιά της κάτω στη γη. Δακτυλιοειδής έκλειψις συμβάνει όταν η σελήνη είναι ακριβώς μπροστά στον ήλιο, άλλα δεν είναι αρκετά μεγάλη, λόγω της αποστάσεώς της και της θέσεως ώστε να καλύψη τον ήλιο τελείως. Αφήνει ένα δακτύλιον του ηλίου ορατόν. Ποτέ δεν γίνονται δακτυλιοειδείς εκλείψεις της σελήνης, επειδή ο κώνος της σκιάς της γης είναι πάντοτε αρκετά μεγάλος για να καλύψη τη σελήνη όταν αυτή βρίσκεται σε μια ακριβώς ευθεία γραμμή με τον ήλιο και τη γη.

Οι εκλείψεις είναι φυσικά φαινόμενα που συμβαίνουν με ακριβή τακτικότητα. Δεν αντιπροσωπεύουν μια απειλή ούτε μεταφέρουν κάποια πρόρρησι συμφοράς. Αποτελούν απόδειξι των αναλλοίωτων νόμων που διέπουν το σύμπαν. Μαρτυρούν την άπειρη θεία σοφία που εγκατέστησε κάθε ουράνιο σώμα στο σύμπαν και η οποία ελέγχει αυτά. Ναι, υπογραμμίζουν πόσο μικροί είμεθα όταν συγκρινώμεθα προς το γιγαντιαίο σύμπαν που μας περιβάλλει. Καθώς η εφημερίς Ελ Ουνιβερσάλ (Η Παγκόσμιος) του Μεξικού, Ομοσπονδιακόν Διαμέρισμα, διεκήρυξε: «Θα μπορούσε ευλόγως να λεχθή ότι ακόμη η εφευρετική ικανότης και οι δημιουργικές δυνατότητες του ανθρώπου δεν μπορούν κατά κάποιον τρόπο να παραγάγουν ένα θέαμα που με τον παραμικρό τρόπο θα μπορούσε να προσεγγίση ό,τι έχει παραχθή σήμερα.»

Ναι, οι εκλείψεις είναι θαύματα της δημιουργίας του Ιεχωβά, μια επί πλέον απόδειξις που μας βεβαιώνει ότι το σύμπαν εξακολουθεί να λειτουργή σύμφωνα με τους τελείους νόμους που αυτός έχει ορίσει.