Τι θα Εκάνατε αν Ζούσατε Αιωνίως;

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ επί εικοσάδες ετών προσπάθησαν να επεκτείνουν το μήκος της ζωής του ανθρώπου. Μια προσδοκία ζωής εκατό ετών είναι ο σκοπός που συχνά αναφέρουν.

Πολλοί θα ήθελαν να ιδούν αυτόν το σκοπό να πραγματοποιήται. Εν τούτοις, όταν γίνεται λόγος για προοπτική αιωνίου ζωής, μερικοί λέγουν ότι η προοπτική αυτή είναι ‘ανεπιθύμητη.’ Γιατί;

Τα επιχειρήματά των είναι σαν αυτό: ‘Το να ζη κανείς αιωνίως θα ήταν μονότονο. Θα εξαντλούσαμε τα πράγματα που θα κάναμε.’ ‘Η αιώνιος ζωή θ’ απαιτούσε τελειότητα και η τελειότης θα ήταν ανιαρή. Χωρίς καμμιά ασθένεια, στενοχώριες και αδικοπραγίες, οι άνθρωποι θα έπαυαν να εκτιμούν τα καλά πράγματα.’ Αυτό το είδος συλλογισμού δυνατόν να φαίνεται ότι έχει νόημα. Αλλά έχει;

Πολλοί που εκφράζουν τέτοιες απόψεις απλώς παπαγαλίζουν όσα άκουσαν άλλους να λέγουν· δεν σταμάτησαν να σκεφθούν το ζήτημα οι ίδιοι.

Δεν Χρειάζεται το Κακό για να Εκτιμηθή το Καλό

Είναι η ασθένεια, παραδείγματος χάριν, πραγματικά επιθυμητή για να δημιουργήση αντίθεσι προς την υγεία; Πόσο πειστικό νομίζετε ότι θα φαινόταν αυτό στον άνθρωπο ο οποίος παρακολούθησε τη σύζυγό του να φθείρεται σιγά σιγά και να πεθαίνη από καρκίνο; Πραγματικά κουράζονται οι άνθρωποι από τη ζωή επειδή αισθάνονται υγιείς; Κουράζονται από τη ζωή επειδή το περιβάλλον τους είναι πολύ ευχάριστο και επειδή έχουν καλή τροφή; Κουράζονται από τη ζωή επειδή έχουν αφθονία υγιεινής εργασίας, ειρήνης και δικαιοσύνης;

Ή είναι τα αντίθετα αυτών των πραγμάτων που κάνουν τη ζωή να φαίνεται φορτική; Δεν είναι οι πολλές ασθένειες, οι στενοχώριες και οι προστριβές που κάνουν τη ζωή να φαίνεται δυσάρεστη;

Επί πλέον, η ορθή σκέψις μάς λέγει ότι η ασθένεια και τα εξασθενητικά αποτελέσματα του γήρατος κάνουν ώστε οι φυσικές μας αισθήσεις ν’ ατονίζουν. Αυτά μειώνουν την απόλαυσι της τροφής, του ποτού και της δραστηριότητος.

Τίποτε Ανιαρό με την Τελειότητα

Όταν ακούτε το επιχείρημα ότι το να ζη κανείς αιωνίως με τελειότητα τελικά θα έπαυε ν’ απολαμβάνη τη ζωή, σταθήτε και σκεφθήτε. Σ’ ένα έτος το μέσον άτομο τρώγει περισσότερα από χίλια γεύματα. Ένας άνθρωπος τριάντα ετών μπορεί να έχη φάγει άνω των τριάντα χιλιάδων γεύματα. Αλλά κατ’ ανάγκην τ’ απολαμβάνει λιγώτερο παρά όταν θα είχε φάγει μόνον λίγες χιλιάδες; Αν μείνετε μόνον μια μέρα χωρίς να φάτε, βρίσκετε ανιαρό το επόμενο γεύμα; Όχι, δεν πρέπει να πάθετε υποσιτισμό από πείνα για ν’ απολαμβάνετε την τροφή—πολύ περισσότερο δεν χρειάζεσθε ν’ αποκόψετε ένα από τα δάχτυλά σας για να εκτιμήσετε την αξία των άλλων εννέα.

Αλλά θα πεινούσε ποτέ ένας τέλειος άνδρας ή γυναίκα, θα διψούσε ή θα κουραζόταν; Βεβαιότατα. Ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός, ενώ ήταν τέλειος άνθρωπος στη γη, πεινούσε, διψούσε και κουραζόταν. Μπορείτε να το αντιληφθήτε αυτό διαβάζοντας την ιστορία της ζωής του στην Αγία Γραφή.—Συγκρίνατε Ιωάν. 4:6, 7· Ματθ. 4:2· Λουκ. 8:22-24.

Δεν θα έπρεπε να παρανοήσωμε τι σημαίνει «τελειότης.» Εκτός από την τελειότητα του Θεού, η τελειότης όλων των άλλων είναι έννοια σχετική, όχι απόλυτη. Δηλαδή, κάτι είναι τέλειο σύμφωνα με το σκοπό για τον οποίον κατασκευάσθηκε. Ένα τέλειο σφυρί θα έκανε καλή δουλειά για το κάρφωμα καρφιών· αλλά θα το χρησιμοποιούσατε σαν πριόνι; Όχι· ούτε ένα τέλειο πριόνι θα έκανε ομοίως ένα καλό σφυρί. Η τελειότης του καθενός είναι σχετική—σχετίζεται με τον σκοπό για τον οποίον σχεδιάσθηκε και κατασκευάσθηκε.

Έτσι, επίσης, και με τους ανθρώπους. Οι φυσικές αισθήσεις της πείνας, της δίψας και της επιθυμίας για ανάπαυσι έπειτ’ από μακρές ώρες δραστηριότητος είναι κανονικές. Αυτές οι φυσικές αισθήσεις ετέθησαν εντός του ανθρώπου από τον Δημιουργό του.

Τι θα πούμε, λοιπόν, για τη μεγάλη υπόσχεσι της Βίβλου ότι υπό τη δίκαιη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Θεού, «θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον, διότι τα πρώτα παρήλθον»; Τι σημαίνει αυτό;—Αποκάλ. 21:3, 4.

Η Βίβλος περιγράφει εδώ την αφαίρεσι των ‘πρώτων’ που εισήλθαν μαζί με την ανταρσία του πρώτου ανθρωπίνου ζεύγους στην Εδέμ. Αυτά τα «πρώτα» είναι ο πόνος, τα παθήματα και ο θάνατος τα οποία έφερεν η αμαρτωλή των πορεία στους απογόνους των, σ’ όλο το ανθρώπινο γένος.—Ρωμ. 5:12.

Φανερόν ότι η Βιβλική αφήγησις δεν σημαίνει ότι, αν ένα μόριο σκόνης θα έμπαινε στο μάτι ενός ατόμου, οι δακρυϊκοί πόροι του τότε δεν θα έβγαζαν πια δάκρυα για να το αποπλύνουν. Το ίδιο και με τις αντιδράσεις του ανθρωπίνου νευρικού συστήματος που παράγουν το αίσθημα της αφής, της πιέσεως και του πόνου. Ένας τέλειος άνθρωπος που βηματίζει με το γυμνό του πόδι επάνω σ’ ένα αγκάθι κρυμμένο στη χλόη θα ησθάνετο πόνο καθώς τα τέλεια νεύρα του θα αντιδρούσαν στο κέντημα. Και το εσωτερικό αμυντικό σύστημα στο αίμα του με τον στρατό του από λευκά αιμοσφαίρια θα πήγαινε να εργασθή για να θεραπεύση την πληγή που επεβλήθη. Αλλά ένας τέλειος άνθρωπος δεν θα πάθαινε γάγγραινα. Ούτε θα υπέφερε από ασθένειες όπως είναι δυσπεψία από οξέα, έλκη, πονοκέφαλοι ημικρανίας, αρθρίτις, καρδιοπάθεια ή καρκίνος. Βεβαίως, το να είμεθα απηλλαγμένοι από τέτοια πράγματα όχι μόνον δεν θα ελάττωνε την ευτυχία μας αλλά θα την ηύξανε σε μεγάλο βαθμό!

Αιωνίως Πράγματα Ενδιαφέροντα!

Αλλά θα μπορή ένα άτομο που ζη αιωνίως να βρίσκη πάντοτε πράγματα για ν’ απασχολή τις διανοητικές και φυσικές των δυνάμεις; Θα βρίσκη νέα πράγματα που θ’ απαιτούν τη νοημοσύνη του και την ικανότητα του; Θα εξακολουθή η συνδιάλεξις να είναι διεγερτική και απολαυστική; Ή γρήγορα θα φθάσουν στο σημείο που ο καθένας θα γνωρίζη ό,τι και όλοι οι άλλοι γνωρίζουν;

Εκείνοι που νομίζουν ότι οι άνθρωποι θα εξαντλούσαν τα πράγματα που έχουν να κάμουν ή να μάθουν, αστοχούν να εξετάσουν τι τεράστιο και μεγαλοπρεπώς εξωπλισμένο Εργαστήριο έκαμε ο Δημιουργός μας όταν εδημιούργησε αυτόν τον πλανήτη. Εξετάστε όλα όσα ο άνθρωπος επραγματοποίησε έως τώρα. Και έπειτα θυμηθήτε ότι όλες οι περίπλοκες εφευρέσεις του ανθρώπου, οι ηλεκτρονικοί υπολογισταί του, οι συσκευές της τηλεοράσεως, τα αεροπλάνα του, οι πύραυλοί του, δεν σχηματίσθηκαν από υλικά που τα έφεραν από κάποιο πολύ μακρυνό μέρος του σύμπαντος. Όχι, αλλά σχηματίσθηκαν από την ίδια τη γη στην οποία ζούμε, και από την αποθήκη των χημικών στοιχείων της, των μετάλλων και των ορυκτών της. Πόσο απέραντες είναι οι δυνατότητες!

Σήμερα η γνώσις που αποκτήθηκε μέσω ερεύνης μεγαλώνει με μια ταχύτητα τόσο μεγάλη ώστε ούτε άτομα ούτε οργανώσεις μπορούν να την παρακολουθήσουν. Επειδή το διάστημα της ζωής των είναι τόσο βραχύ, τα άτομα πρέπει να ικανοποιούνται ή με το να γνωρίζουν λίγα για πολλά πράγματα ή πολλά μόνον για πολύ λίγα. Η γνώσις των είναι ή πλατειά, αλλά γενικώς ρηχή, ή βαθειά, αλλά εντελώς στενή. Συχνά γίνονται ειδικοί σ’ ένα πολύ περιορισμένο πεδίο, προσπαθώντας να «διακριθούν» προτού το βραχύ διάστημα των ετών τους εξαντληθή. Οι επιστήμονες λέγουν ότι κάθε φορά που τελικά βρίσκουν το «κλειδί» για ν’ ανοίξουν μια θύρα σε κάποιο πεδίον ερεύνης, κατά κανόνα βρίσκουν μια δωδεκάδα άλλες θύρες στην άλλη πλευρά. Ασφαλώς, λοιπόν, δεν υπάρχει κίνδυνος να γίνη η γη γεμάτη από «παντογνώστες» οι οποίοι δεν θα έχουν για τίποτε να μιλήσουν, επειδή καθένας θα γνωρίζη όσα και το άλλο άτομο γνωρίζει.

Πόσα πράγματα γνωρίζετε για το σπίτι σας και πόσα απ’ αυτά είδατε στη διάρκεια της ζωής σας; Όχι για το σπίτι μέσα στο οποίον μένετε, αλλά για τον πλανήτη στον οποίον ζήτε—αυτόν τον τεράστιο δορυφόρο του ηλίου τον οποίον οι αστροναύτες περιγράφουν σαν «κόσμημα του διαστήματος.»

Ακόμη και παγκόσμιοι ταξιδιώτες σπάνια φθάνουν να γνωρίσουν καλά περισσότερο από ένα μόνον κλάσμα της γης, συχνά όχι περισσότερο από τις κυριώτερες πόλεις της και τα λεγόμενα «σπουδαιότερα σημεία ενδιαφέροντος.» Μερικοί είδαν τόπους όπως το Γκραν Κάνυον της Αριζόνας, τα Νορβηγικά φιόρδ, τις πεδιάδες Σερεγκέτι της Αφρικής, τις χιονοσκεπείς Άλπεις της Νοτίας Νήσου της Νέας Ζηλανδίας και την τροπική σκηνογραφία της Ταϊτής.

Αλλά για κάθε πανύψηλο όρος, κάθε βαθειά χαράδρα, κάθε καταρράκτη, εύφορη κοιλάδα, ελισσόμενο ποταμό, βαθύσκια δάση, για κάθε απότομη και βραχώδη παραλία ή λαμπερή ακτή με δενδροστοιχία από φοίνικες που έχουν ιδεί, υπάρχουν χιλιάδες άλλα το καθένα με τη δική του ωραιότητα που συναρπάζει το μάτι.

Φυτά, Ζώα και Άνθρωποι

Οι βοτανολόγοι κατέταξαν σε καταλόγους 335.000 είδη φυτών. Μόνον οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν 1.035 διάφορα είδη δένδρων. Αυτά αρχίζουν από το δένδρο Γιόσουα, που μεγαλώνει στην έρημο, μέχρι της μεγαλοπρεπούς Γιγαντώδους Σεκόγιας, και περιλαμβάνουν την πολύχρωμη Ζαχαροφόρο Σφένδαμνο, τη Λευκή Μελία και την Κυανή Ελάτη.

Από τα άνθη της γης μπορεί ένας να κάμη έναν διάφορο συνδυασμό κάθε μέρα επί εκατό έτη. Ακόμη και τότε μόλις κανείς θ’ άρχιζε να χρησιμοποιή τις ποικιλίες που υπάρχουν, από το Καμπανάκι έως το Νυκτανθές, από τις λεπτές βιολέτες και τα κρίνα έως τη γιγάντια ραφφλέζια αρνόλδη της Ινδονησίας, που το άνθος της έχει πλάτος τριών ποδών και ζυγίζει μέχρι 15 πάουντς.

Και τι θα πούμε για το βασίλειο των ζώων της γης; Οι βιολόγοι έχουν ταξινομίσει 5.000 είδη θηλαστικών, 3.000 είδη αμφιβίων, 6.000 ερπετών, 9.000 πτηνών και 30.000 ιχθύων, χωρίς ν’ αναφέρωμε τα περισσότερα από 800.000 είδη εντόμων.

Πόσα από αυτά τα ζωντανά πλάσματα γνωρίζετε πράγματι; Ίσως είδατε μερικά από αυτά σ’ ένα βιβλίο ή σ’ ένα ζωολογικό κήπο. Αλλά πόσα από αυτά παρετηρήσατε στον τόπο της κατοικίας των, παρακολουθώντας τις γοητευτικές των συνήθειες και μαθαίνοντας τις διάφορες ιδιότητες του καθενός; Παραδείγματος χάριν, με πόσες από τις 400 ποικιλίες των κολυβρίων πτηνών έχετε καλά γνωρισθή—όπως είναι το κολύβριο που έχει το χρώμα του τοπαζίου, το κολύβριο με τον κόκκινο λαιμό, το μικροσκοπικό μελισοκολύβριο που έχει μήκος δύο μόνον ιντσών; Αυτά είναι ζωντανά κοσμήματα που λάμπουν με ιριδίζοντα χρώματα λαμπρού κόκκινου, ή σκούρου ιώδους, πυρακτωμένου πορτοκαλί και πράσινου σμαραγδιού. Ή παρετηρήσατε προσεκτικά τον μεγαλοπρεπή γιγάντιο κόνδορα ή τον άλμπατρος με το δώδεκα ποδών άνοιγμα των πτερύγων του;

Θα χρειαζόταν μακρός χρόνος για να φθάση να γνωρίση κανείς όλα τα ζωντανά πλάσματα της ξηράς, της θαλάσσης και του αέρος—πολύ μακρότερος από όσο τα διαστήματα της παρούσης ζωής θα μπορούσαν ν’ αρχίσουν να καλύπτουν.

Πολύ μεγαλυτέρου ενδιαφέροντος, εν τούτοις, είναι οι λαοί της γης. Σχεδόν είναι τόσο ποικίλοι όσο τα άνθη, στα χαρακτηριστικά τους, στους ρυθμούς ενδυμασιών, τις προτιμήσεις τροφών, την αρχιτεκτονική, τη μουσική και άλλα διακριτικά χαρακτηριστικά. Ούτε η τελειότης θα εσήμαινε την αφαίρεσι αυτής της ποικιλίας και αντιθέσεως της προσωπικότητος, με το να τους κάνη όμοιους τον ένα με τον άλλον περισσότερο από το ότι για να είναι τα τριαντάφυλλα τέλεια πρέπει να είναι όλα κόκκινα.

Δεν είναι εύκολο σήμερα να μπορέση να γνωρίση κανείς τις πολλές φυλές της γης. Σε πολλές περιπτώσεις, πράγματι, αυτό γίνεται όλο και περισσότερο επικίνδυνο. Αλλά η Βιβλική υπόσχεσις αιωνίου ζωής είναι μόνον για άτομα που αγαπούν και εκτιμούν τον Δημιουργόν των, την αλήθειά του, τη δικαιοσύνη και τους δίκαιους κανόνας, και οι οποίοι αγαπούν τον πλησίον των σαν τον εαυτό τους. Με το να παράγουν την καρποφορία του πνεύματος του Θεού—αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστι, πραότητα, εγκράτεια—θα κάμουν αυτόν τον πλανήτη ένα πνευματικό κήπο φιλικών, συνεργατικών, γενναιοφρόνων και εγκαρδίων ανθρώπων.—Γαλ. 5:22, 23.

Οι ιδιοφυίες των και οι ικανότητές των στις τέχνες, την μεταλλουργία, την αρχιτεκτονική, την τοπιογραφία, τις διακοσμητικές τέχνες, την καλλιτεχνία, τη μουσική και τη λογοτεχνία θα χρησιμοποιηθούν επομένως με το ορθό ελατήριο. Αυτό θα παρακινήση σε νέα ύψη εκφράσεως και κάλλους. Βεβαίως, το να συναντά κανείς τέτοια άτομα, να βλέπη τα προϊόντα της δραστηριότητός των και το να τα γνωρίζη θα ήταν μια συνεχής πηγή ευχαριστήσεως.

Καλύτερη Γνωριμία με τον Θεό

Υπεράνω και πέραν όλων τούτων, η αιώνιος ζωή θα επέτρεπεν ώστε οι άνθρωποι ν’ αποκτήσουν καλύτερη γνωριμία με τον Παγκόσμιο Κυρίαρχο, τον Ιεχωβά Θεό. Τίποτε στη ζωή δεν πλουτίζει τον άνθρωπο περισσότερο, δεν είναι πιο εξευγενιστικό ή πιο ικανοποιητικό.

Σε όλη την αιωνιότητα θα μπορή κανείς να μαθαίνη ολοένα και περισσότερα για τον Θεό, τον Δημιουργό μας—και ακόμη θα ήταν αδύνατον να γνωρίση κανείς το κάθε τι γι’ Αυτόν. Ο Χριστιανός απόστολος Παύλος έγραψε για τον Δημιουργό μας: «Ω βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσεως Θεού! Πόσον ανεξερεύνητοι είναι αι κρίσεις αυτού, και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού! Διότι τις εγνώρισε τον νουν του Ιεχωβά;»—Ρωμ. 11:33, 34, ΜΝΚ· Εκκλησ. 3:11.

Ο ίδιος αυτός απόστολος έγραψε για τον Ιεχωβά Θεό: «Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου, νοούμενα δια των ποιημάτων, ή τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.»—Ρωμ. 1:20.

Η γνώσις του σύμπαντος με τους πλανήτες του, τα άστρα και τους γαλαξίες του δεν αφήνει χώρο για αμφιβολία ως προς την επιβλητική δύναμι του Θεού και την υπέροχη σοφία του. Αυτός είναι ο Υπέρτατος Φυσικομηχανικός, Χημικός, Μαθηματικός, Σχεδιαστής και Οικοδόμος. Ο ψαλμωδός των παρελθόντων αιώνων, γεμάτος από εκτίμησι έγραψε: «Ω Ιεχωβά, ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου εν πάσι τη γη! Όστις έθεσας την δόξαν σου υπεράνω των ουρανών! Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας, τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν;»—Ψαλμ. 8:1, 3, 4.

Μολονότι η ορατή δημιουργία μαρτυρεί περί του Δημιουργού της, μπορούμε πράγματι να τον γνωρίσωμε δια του Λόγου του, της Αγίας Γραφής, να γνωρίσωμε την προσωπικότητά του τούς σκοπούς του, τις οδούς του, τους κανόνες του. Μέσω εκείνου του Λόγου, της Βίβλου, βλέπομε ότι ενθυμείται τον θνητόν άνθρωπον, ότι επισκέπτεται αυτόν.

Πραγματικά, πώς θα μπορούσε η αιώνιος ζωή με τελειότητα να είναι ποτέ ανιαρή; Η ζωή θα είναι γεμάτη από την ευφροσύνη και ευχαρίστησι και ενδιαφέρον αιωνίως.

Αλλ’ αν οι άνθρωποι είχαν αιώνιο ζωή, πού θα ζούσαν όλοι οι άνθρωποι; Και θα μπορούσε η γη να προμηθεύση γι’ αυτούς όλους τα αναγκαία ;

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Σας έδωσε η ζωή χρόνο για να γνωρισθήτε με όλους τους ωραίους τόπους της γης;

[Εικόνα στη σελίδα 17]

. . . ή την ποικιλία των πτηνών και των ανθρώπων;