Πώς οι Καμήλες Νικούν τη Θερμότητα
◆ Ο καθηγητής της Φυσιολογίας Κνουτ Σμιτ-Νίλσεν διεξήγαγε μια μελέτη καμήλων στην έρημο Σαχάρα. Οι ανακαλύψεις του αποκαλύπτουν πώς η καμήλα, θαυμαστά σχεδιασμένη από τον Δημιουργό, μπορεί ν’ αντέχη στην υπερβολική θερμότητα του περιβάλλοντός της:
«Στην τρομερή θερμότητα της ερήμου ένα άψυχον αντικείμενον όπως ένας βράχος μπορεί να φθάση μια θερμοκρασία άνω των 150 βαθμών Φαρενάιτ. Μια καμήλα, όπως και ένας άνθρωπος, διατηρεί σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον μια ανεκτή θερμοκρασία σώματος δια της εφιδρώσεως. Αλλά ενώ η θερμοκρασία του ανθρώπου παραμένει ουσιαστικά σταθερή καθώς η ημέρα γίνεται θερμότερη, η θερμοκρασία της καμήλας αυξάνει αργά μέχρι τους 105 βαθμούς περίπου. Καθώς η θερμοκρασία της καμήλας ανέρχεται, το ζώον ιδρώνει πολύ λίγο· μόνον όταν η θερμοκρασία της φθάση τους 105 βαθμούς ιδρώνει ελεύθερα. Η υψωμένη θερμοκρασία της καμήλας ελαττώνει, επίσης, την απορρόφησι θερμότητος, η οποία βεβαίως εξαρτάται από τη διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας του σώματός της και αυτής του περιβάλλοντος.
«Η καμήλα ελαττώνει το φορτίον θερμότητος επάνω στο σώμα της ακόμη περισσότερο με το να αφήνη την δική της θερμοκρασία να πέση κάτω του φυσιολογικού κατά την διάρκεια της ψυχρής νύκτας της ερήμου.
«Κατά την αυγή η θερμοκρασία της μπορεί να έχη πέσει μέχρι τους 93 βαθμούς Φαρενάιτ. Έτσι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας θα περάση προτού η θερμοκρασία του σώματος του ζώου ανέλθη στους 105 βαθμούς F και πρέπει να αρχίση η εφίδρωσις. Σαν αποτέλεσμα της ελαστικής θερμοκρασίας του σώματός της η καμήλα ιδρώνει λίγο εκτός των πολύ θερμών ωρών της ημέρας, ενώ ένας άνθρωπος στο ίδιο περιβάλλον ιδρώνει σχεδόν από το ξημέρωμα ως το ηλιοβασίλεμα. . .
«Η καμήλα χρησιμοποιεί μόνωσι από καμηλότριχα για να χαμηλώση ακόμη περισσότερο την θερμοκρασία της. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του θέρους, όταν η καμήλα χάνη πολύ από το μαλλί της, διατηρεί ένα στρώμα αρκετές ίντσες παχύ επάνω στην πλάτη της όπου ο ήλιος την καίει. Όταν κουρέψαμε το μαλλί μιας από τις καμήλες μας, ανακαλύψαμε ότι η κουρεμένη καμήλα παρήγε 60 τοις εκατό περισσότερο ιδρώτα από μια όχι κουρεμένη.
«Η καμπούρα της καμήλας επίσης βοηθεί εμμέσως να ελαττωθή το φορτίον της θερμότητος στο ζώο. Σχεδόν όλα τα θηλαστικά έχουν ένα απόθεμα τροφής, υπό μορφήν λίπους, αλλά στα περισσότερα απ’ αυτά το λίπος είναι αρκετά ομοιόμορφα κατανεμημένο σε όλο το σώμα ακριβώς κάτω από το δέρμα. Έχοντας το λίπος της συγκεντρωμένο σε ένα μέρος η καμήλα δεν έχει μόνωση μεταξύ του σώματός της και του δέρματός της όπου λαμβάνει χώραν ψύξις δι’ εξατμίσεως. Η έλλειψις μονώσεως διευκολύνει τη ροή της θερμότητος προς τα έξω, ακριβώς όπως το μονωτικό μαλλί εμποδίζει την ροή θερμότητος προς τα μέσα.»