Οι Φυγάδες
ΓΙΑΤΙ ένα κορίτσι δεκαοκτώ ετών θα ήθελε να εγκαταλείψη τη ζωή σ’ ένα μέγαρο τριάντα δωματίων για να ζήση μέσα σε βρώμικα και γεμάτα ζωύφια διαμερίσματα μιας φτωχογειτονιάς; Γιατί θα ήθελε να φύγη από μια ζωή, όπου είχε το κάθε τι από μια υλική άποψι, σε μια ζωή όπου δεν έχει τίποτα, που οφείλει να ζητιανεύη ακόμη και το ψωμί της; Πολλοί ενήλικοι δυσκολεύονται να το εννοήσουν, αλλά πολλοί νεαροί δεν δυσκολεύονται.
Το κορίτσι αυτό ήταν ένα μόνο από τον μεγάλο αριθμό νεαρών που έφυγαν από πλούσια ή μεσαίας τάξεως σπίτια για να ζήσουν στη βρωμιά. Οι υπολογισμοί για τις Ηνωμένες Πολιτείες ανεβάζουν τον αριθμό των φυγάδων σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο, και το 90 τοις εκατό προέρχονται από τέτοια σπίτια.
Οι νεαροί φυγάδες προβάλλουν πολλές αιτίες για τις οποίες εγκατέλειψαν τα σπίτια των. Η κατάστασις στο σπίτι τους φαινόταν ανυπόφορη, με την έλλειψι κατανοήσεως και επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και των παιδιών των. Μερικοί από τους νεαρούς είχαν μικρούς βαθμούς στο σχολείο και επιέζοντο από τους γονείς των να βελτιωθούν για να στηρίξουν το γόητρο της οικογενείας στη γειτονιά. Βλέποντας ότι δεν μπορούσαν να επιτύχουν στις σχολικές εξετάσεις του Μαΐου ή να επανέλθουν στο σχολείο τον Σεπτέμβριο, απεφάσισαν να φύγουν από το σπίτι. Αυτοί φαίνεται ότι είναι οι μήνες στις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό των νεαρών φυγάδων.
Μια άλλη αιτία που φεύγουν είναι η υποκρισία των γονέων που μιλούν για ζωή με υψηλά ιδεώδη, αλλά που οι ίδιοι πραγματικά δεν τα εφαρμόζουν. Αυτό γίνεται αβάστακτο για πολλούς νεαρούς που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στο να λέγουν κάτι όπως είναι.
Μια άλλη ακόμη αιτία είναι η έλλειψις πατρικής αγάπης. Ένας έφηβος παρετήρησε ότι ο πατέρας του εδαπάνησε όλη του τη ζωή «για να μας εξασφαλίση τα πράγματα που θα μας θέρμαιναν εξωτερικώς, αλλά ποτέ δεν είχε χρόνο να μας δώση τα πράγματα που θα μας θέρμαιναν εσωτερικώς.» Είναι σύνηθες για τους πατέρες που είναι διευθυνταί επιχειρήσεων να είναι πολύ απησχολημένοι με τις εργασίες των ώστε να έχουν λίγο ή διόλου χρόνο για τα παιδιά των. Μήπως συμβαίνει αυτό στο σπίτι σας; Οι γυναίκες των επίσης μπορεί να είναι πολύ απησχολημένες με προσωπικά ενδιαφέροντα, περνώντας τον καιρό τους με χαρτοπαιξία, με κοινωνικές συναναστροφές και πολιτικές δραστηριότητες και τα παρόμοια. Τα παιδιά σπανίως βλέπουν τους γονείς των και ανατρέφονται ουσιαστικά από την υπηρέτρια. Όταν μεγαλώσουν στέλλονται συνήθως οικότροφα σε σχολείο.
Αυτό συνέβη σ’ ένα κορίτσι δεκατεσσάρων ετών. Σε λίγο καιρό έφυγε από το οικοτροφείο που την είχαν βάλει οι πλούσιοι γονείς της. Όταν η αστυνομία την περιμάζεψε και της είπαν ότι έπρεπε να ειδοποιήσουν τους γονείς της, στενοχωρήθηκε και είπε: «Περιμένετε πρώτα να τους δήτε.» Τελικά οι γονείς έφθασαν στο αστυνομικό τμήμα ντυμένοι με επίσημα βραδυνά ενδύματα. Δεν έδειξαν καμμιά στοργή γι’ αυτήν, αλλά την απείλησαν ότι θα την έκλειναν σ’ ένα οικοτροφείο με ψηλότερους τοίχους αν προσπαθούσε να ξαναφύγη. Το κορίτσι κύτταξε τους αστυνομικούς σαν να τους έλεγε, «Τι σας έλεγα;»
Ένα παιδί που είχε φύγει από το σπίτι είπε ότι απλώς δεν μπορούσε να συμφωνήση με την άποψι των γονέων του για τη ζωή. Είπε: «Εγώ γνωρίζω καλύτερα τι είναι σπουδαίο ή αξιόλογο παρά οι γονείς μου. Σείουν τις σημαίες και μιλούν ότι πρέπει να πηγαίνουν οι άνθρωποι στον πόλεμο και να φονεύσουν άλλους ανθρώπους, αλλά γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι σωστό. Δεν μπορούν να ιδούν ότι έχω δίκηο σ’ αυτό το ζήτημα. Έτσι δεν θέλω να έχω καμμιά σχέσι μαζί τους. Έφυγα ψάχνοντας να βρω ανθρώπους που συμφωνούν μαζί μου.»
Τα παιδιά που φεύγουν από το σπίτι συνήθως λένε ότι δεν μισούν τους γονείς των. Ίσως να λέγουν ότι λυπούνται βαθιά που τους πληγώνουν, αλλ’ απλώς δεν θέλουν το είδος της ζωής που άφησαν πίσω τους. Βελτιώνει όμως τη θέσι τους στη ζωή η φυγή από το σπίτι;
Βρίσκουν Ευτυχία οι Φυγάδες;
Αντί να βρίσκουν μια νέα και ελεύθερη κοινωνία όπου ο καθένας εκδηλώνει αγάπη, οι νεαροί φυγάδες συναντούν ως επί το πλείστον βία, κλοπή, απάτη, μοναξιά και ασθένεια. Σε περιοχές, όπως το Ηστ Βίλλατζ της πόλεως Νέας Υόρκης, υπάρχουν άνθρωποι που τους εκμεταλλεύονται για ιδιοτελείς λόγους. Μερικοί έρχονται από άλλα μέρη της πόλεως γι’ αυτόν το σκοπό. Υπάρχουν άλλοι νεαροί που προσποιούνται τους φίλους των φυγάδων και τους παρασύρουν στη χρήσι ναρκωτικών, αν βέβαια δεν κάνουν ήδη χρήσι. Αυτοί δεν είναι πραγματικοί φίλοι.
Ένα αγόρι δεκαοκτώ ετών, που παγιδεύθηκε στη χρήσι ναρκωτικών, έγραψε: «Δοκίμασα όλους τους τύπους των ναρκωτικών, από χασίς, σιγαρέττα μαριχουάνας, και ελαφρά ως τα πιο δυνατά ναρκωτικά. Είναι όλα μια άσχημη ιστορία. . . . Όλα όσα κάνεις καταστρέφουν τη ζωή σου και βοηθούν τους άλλους να πλουτίζουν σε βάρος σου. Αυτοί σ’ έχουν όργανό τους. . . . Αυτοί οι φίλοι σου σού προσφέρουν ναρκωτικά δωρεάν και κατόπιν σε αναγκάζουν να τα πληρώνης. Κατόπιν σου πωλούν ισχυρότερα ναρκωτικά με έκπτωσι και ύστερα υψώνουν τις τιμές όταν σ’ έχουν πια παγιδεύσει. Μη ξεχνάτε ότι το ίδιο άτομο ή ο φίλος που έχει μαριχουάνα θα μπορέση επίσης να σας προμηθεύση ηρωίνη, και με ποιο σκοπό; Για να κερδίση αυτός χρήματα ενώ εσάς σας καταστρέφει.»
Στις φτωχογειτονιές των μεγαλουπόλεων τα παιδιά που φεύγουν δεν βρίσκουν την αγάπη που ίσως είχαν φαντασθή ότι θα έβρισκαν. Τουναντίον βρίσκουν ένα σκληρό και απαίσιο μέρος. Η δεκαοκτώ ετών κοπέλλα που αναφέραμε στην αρχή εγκατέλειψε ένα μέγαρο τριάντα δωματίων για να ζήση στο Ηστ Βίλλατζ της πόλεως Νέας Υόρκης. Βρέθηκε ένα πρωί ξαπλωμένη γυμνή σ’ ένα βρώμικο παληό υπόγειο με το κεφάλι της πολτοποιημένο.
Ένα κορίτσι δεκατριών ετών, που εγκατέλειψε το σπίτι του, περιπλανάτο στους δρόμους του Ηστ Βίλλατζ όταν την πλησίασαν δυο νεαροί. Την έφεραν σ’ ένα δωμάτιο στον πέμπτο όροφο μιας βρώμικης πολυκατοικίας. Όταν βρέθηκαν στο δωμάτιο, την γύμνωσαν και την εβίασαν. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να διαφύγη από τους βιαστάς της βγήκε έξω από το παράθυρο του λουτρού, έπεσε κάτω και φονεύθηκε.
Για να βρη μέρος να κοιμηθή ένα κορίτσι που φεύγει από το σπίτι του οφείλει συνήθως να είναι πρόθυμο να πληρώση σε σεξ. Ένα αγόρι θα πρέπη ίσως να ικανοποιήση τις επιθυμίες ενός ομοφυλοφίλου. Πολλοί δεν βρίσκουν μέρος να μείνουν και κοιμούνται στους δρόμους. Ίσως η κατάστασις στο σπίτι να ήταν άσχημη, αλλά θα λέγατε ότι αυτό που βρήκαν αυτοί οι νεαροί φυγάδες ήταν καλύτερο;
Μεταμέλεια
Ένα ξανθό κορίτσι δεκαεπτά ετών που εγκατέλειψε το σπίτι του στις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες και ήρθε στο Ηστ Βίλλατζ της Νέας Υόρκης είπε: «Αν εγνώριζα τότε αυτά που γνωρίζω τώρα, δεν θα έφευγα από το σπίτι μου. Αυτό είναι ένα απαίσιο μέρος.» Ένα δεκαεννέα ετών κορίτσι που έφυγε επίσης από το σπίτι του είπε ότι το Ηστ Βίλλατζ «είναι ένα τρομερό μέρος. Ή θα σας βιάσουν ή θα γίνετε πόρνη ή θα εξαρτάσθε από ναρκωτικά.»
Εκφράζοντας τη μεταμέλειά της διότι εγκατέλειψε το σπίτι, ένα κορίτσι, που τελικά επέστρεψε στο σπίτι του ύστερα από δυο χρόνια, βρήκε τη μητέρα του στο ψυχιατρείο. Το κορίτσι είπε: «Έπαθε νευρικό κλονισμό ένα περίπου χρόνο μετά τη φυγή μου και ποτέ δεν θα βγη έξω από την κλινική που βρίσκεται. Δεν με αναγνωρίζει ούτε και κανέναν από την οικογένεια. Τώρα ποτέ δεν θα μπορέσω να της πω ότι την αγαπώ και λυπούμαι γι’ αυτό που έκαμα. Ο πατέρας μου γέρασε κατά είκοσι χρόνια και είναι διαρκώς μεθυσμένος. Τώρα πια δεν έχω τίποτα. . . . Πώς κατέστρεψα τη ζωή μου, και είμαι μόνον είκοσι χρόνων.»
Μήπως είσθε ένας φυγάς που έχετε λόγους να λυπάστε όπως οι περισσότεροι φυγάδες; Υπάρχουν στιγμές που θα επιθυμούσατε να επιστρέψετε στο σπίτι; Αναμφιβόλως και οι γονείς σας επίσης επιθυμούν το ίδιο. Γιατί να μη έλθετε σε επαφή μαζί τους με μια επιστολή, μ’ ένα τηλεφώνημα ή μέσω κάποιου συγγενούς; Υπάρχουν επίσης, γραφεία συμβουλών στις περισσότερες περιοχές όπου οι φυγάδες μπορούν να καταφύγουν. Ασφαλώς τα γραφεία αυτά θα είναι πρόθυμα να σας βοηθήσουν. Πιστεύουν ότι η συμφιλίωσις είναι δυνατή αν οι νεαροί και οι γονείς των είναι πρόθυμοι να ξανασυζητήσουν τις διαφορές των και να κάμουν και οι δύο προσπάθειες βελτιώσεως.
Ίσως να σκέπτεσθε ότι η ζωή στο σπίτι δεν ήταν τόσο καλή, αλλ’ αν επιστρέψετε, μη πηγαίνετε με τη σκέψι ότι δεν μπορεί να βελτιωθή. Υπάρχει κάτι θετικό που μπορείτε να κάμετε: προσπαθήστε να βελτιώσετε την κατάστασι. Όπως θα δούμε υπάρχουν πολλά που μπορείτε να κάμετε. Και αξίζει η προσπάθεια.
Οι Γονείς Οφείλουν να Κάμουν το Μέρος Των
Αλλά τι θα πρέπη να κάμετε αν είσθε γονεύς και το παιδί σας έφυγε από το σπίτι; Μια από τις πρώτες σας φροντίδες θα πρέπει να είναι: Τι μπορείτε να κάμετε για να βελτιώσετε την κατάστασι στο σπίτι ώστε το παιδί σας να θέλη να επιστρέψη; Αν πραγματικά θέλετε να επιστρέψη ο γυιος σας ή η κόρη σας, σκεφθήτε το ζήτημα αυτό σοβαρά και κάμετε τις αναγκαίες αλλαγές στη ζωή σας. Έτσι, όταν τελικά έρθετε σε επαφή με το παιδί σας, θα έχετε κάτι να προσφέρετε εν σχέσει με τη βελτίωσι.
Ίσως τα παιδιά σας να μην εγκατέλειψαν το σπίτι. Εν τούτοις, αν αισθάνεσθε ότι θα έπρεπε να γίνουν μερικές αλλαγές στη ζωή του σπιτιού σας, τώρα είναι ο καιρός να τις κάμετε.
Ποια είναι μερικά από τα πράγματα που μπορούν να γίνουν για να βελτιωθή η οικογενειακή κατάστασις; Σε πολλές περιπτώσεις φυγάδων διεπιστώθη ότι οι γονείς δεν διέθεταν χρόνο για τα παιδιά τους μ’ ένα προσωπικό τρόπο. Δεν έδιναν προσοχή στα προβλήματα των παιδιών. Μήπως συμβαίνει αυτό και στο δικό σας σπίτι;
Σχολιάζοντας το ζήτημα των παιδιών που φεύγουν ένας υπαρχηγός της αστυνομίας στο Μεξικό παρετήρησε: «Οι γονείς θα πρέπη να προσέχουν και να ενδιαφέρωνται για τα παιδιά τους περισσότερο και να μη νομίζουν ότι, επειδή τους παρέχουν ρουχισμό και τροφή και πληρώνουν τα δίδακτρα του σχολείου των, εξεπλήρωσαν όλες τις υποχρεώσεις των.»
Θα άξιζε τον κόπο να εξετάσετε μήπως είσθε τόσο απησχολημένος με τις εργασίες ή άλλα προσωπικά ενδιαφέροντα ώστε να έχετε διαθέσει πολύ λίγο χρόνο προσωπικώς για τα παιδιά σας. Αν διαπιστώσετε ότι αυτό πράγματι συμβαίνει, δεν θα ήταν φρόνιμο να ελαττώσετε τις δραστηριότητές σας που έχουν γεμίσει ασφυκτικά τη ζωή σας; Δεν θα ήταν καλύτερο να δαπανούσατε περισσότερο χρόνο για να γνωρίσετε τα παιδιά σας, να τα καθοδηγήσετε και να τα συμβουλεύσετε;
Είσθε πράγματι πρόθυμος ν’ ακούσετε τα προβλήματα των παιδιών σας; Μερικοί γονείς προσπαθούν να το αποφύγουν αυτό και ξεφορτώνονται τα παιδιά τους λέγοντας, «Καμμιά άλλη φορά.» Υπάρχει η περίπτωσις ενός αγοριού που ήθελε να μιλήση με τον πατέρα του, αλλ’ ο πατέρας του τού είπε, ‘Θα το συζητήσωμε μετά το δείπνο.’ Μετά το δείπνο το ανέβαλε και πάλι για άλλη φορά, και ούτω καθ’ εξής. Στην πραγματικότητα δεν ήθελε ν’ ακούση αυτό που ανησυχούσε τον γυιο του. Ήταν λοιπόν δικαιολογημένη η έκπληξίς του όταν ο γυιος του εγκατέλειψε το σπίτι; Η επικοινωνία με τα παιδιά σας είναι ουσιώδης.
Αν είσθε πατέρας, δεν πρέπει να θεωρήσετε ότι είσθε ίσοι προκειμένου να επικοινωνήσετε με τον γυιο σας. Δεν είσθε. Είσθε πατέρας και γυιος, μια άνιση συγγένεια. Είναι μια συγγένεια κατά την οποίαν ο γυιος αναμένει από σας να ασκήσετε εξουσίαν. Ένας νεαρός είπε: «Έχω όλους τους φίλους που χρειάζομαι. Δεν θέλω έναν άλλο φίλο· θέλω πατέρα.»
Οι ηθικοί σας κανόνες και οι αρχές είναι κάτι που πρέπει επίσης να εξετάσετε. Λέγοντας ένα πράγμα και κάνοντας άλλο δεν πρόκειται να ελκύσετε τα παιδιά σας. Η υποκρισία απωθεί τους ειλικρινείς νεαρούς. Δεν θα εμπνεύσετε μεγαλύτερο σεβασμό στα παιδιά σας αν ακολουθήσετε την καλή ηθική διαγωγή που απαιτείτε απ’ αυτά; Αλλά κι’ αυτό ακόμη δεν είναι αρκετό. Οφείλετε να διδάξετε στα παιδιά σας τι είναι ένας καλός ηθικός κανόνας και γιατί είναι για το καλό τους να ζουν σύμφωνα μ’ αυτόν. Πάρα πολλοί γονείς παραλείπουν να το πράξουν.
Σκεφθήκατε να διδάξετε στα παιδιά σας τους ηθικούς κανόνες της Γραφής; Γνωρίζατε ότι τους τρόπους, που βρίσκουν πιο αποτελεσματικούς οι αρχές της χώρας για τον χειρισμό του προβλήματος των παιδιών που φεύγουν από το σπίτι των, τους συνιστούσε η Γραφή πριν από πολύν καιρό; Επί παραδείγματι, προτρέπει τους γονείς να επικοινωνούν τακτικά με τα παιδιά των. (Δευτ. 6:6, 7· Παροιμ. 6:20-22) Τονίζει επίσης την εξουσία του πατέρα στη σχέσι του με τα παιδιά του. (Εφεσ. 6:4· Εβρ. 12:7) Δίνει τον ηθικό οδηγό που χρειάζονται τόσο οι γονείς όσο και οι νεαροί. Εφαρμόζοντας τη συμβουλή και τις αρχές της, πολλοί γονείς κατώρθωσαν να ενώσουν την οικογένειά τους μ’ ένα τρόπο που ποτέ προηγουμένως δεν θα το επετύγχαναν. Γιατί να μην αποδειχθή αυτό αληθινό και στη δική σας ζωή;
Τι Μπορούν να Κάμουν τα Παιδιά
Αν είσθε ένας νεαρός που είσθε απογοητευμένος με τον τρόπο της ζωής και σκεφθήκατε να φύγετε από το σπίτι, ρωτήστε τον εαυτό σας: ‘Τι μπορώ να κάμω για να βελτιώσω την κατάστασι στο σπίτι;’ Μπορείτε να κάμετε μια εποικοδομητική συνεισφορά. Επί παραδείγματι, μπορείτε να πήτε στους γονείς σας αυτό που έχετε στην καρδιά σας. Ίσως θα βρήτε κάποια ανταπόκρισι. Τουλάχιστον αξίζει να δοκιμάσετε. Και όταν μιλάτε μαζί τους, να θυμάστε ότι ίσως να υπάρχη κάποιο χάσμα στη γλώσσα. Γι’ αυτό προσπαθείτε να χρησιμοποιήτε λέξεις και εκφράσεις που τις γνωρίζουν και τις κατανοούν, όχι λέξεις που έχουν ειδικό νόημα μόνο στους νεαρούς. Προσπαθήστε επίσης να συνεργασθήτε. Αν φανή ότι έχετε εντελώς αντίθετες απόψεις, οφείλετε να κάμετε μερικές υποχωρήσεις για να επιτευχθή κάποια πρόοδος.
Ίσως να σας φανή ευκολώτερο να φύγετε από το σπίτι παρά να προσπαθήσετε να βελτιώσετε μια δύσκολη κατάστασι στο σπίτι. Δεν μπορείτε, όμως, πραγματικά να φεύγετε από τις δύσκολες καταστάσεις σε όλη σας τη ζωή! Έρχεται καιρός που κάθε άτομο οφείλει ν’ αντιμετωπίση τις καταστάσεις και να εργασθή να τις βελτιώση. Επί παραδείγματι, αν παντρευθήτε και αποκτήσετε οικογένεια, τότε θα έχετε ευθύνες. Αν εγερθούν προβλήματα, θα τα εγκαταλείψετε και θα τραπήτε σε φυγή; Αυτό δεν θα ήταν ούτε νόμιμο, ούτε στοργικό, δεν νομίζετε; Έτσι θα πρέπει κάποτε να μάθετε ν’ αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες. Γιατί να μην αρχίσετε τώρα; Αυτό θα σας προετοιμάση ν’ αντιμετωπίσετε τη ζωή όπως πράγματι είναι.
Κατόπιν, υπάρχει επίσης το ζήτημα του νόμου. Σύμφωνα με τον νόμο, οι γονείς σας είναι υπεύθυνοι για σας έως ότου ενηλικιωθήτε ή ως τον καιρό που θα συμφωνήσουν ότι μπορείτε να φύγετε από το σπίτι. Όπως ακριβώς αυτοί έχουν ευθύνη απέναντί σας, και σεις έχετε αντίστοιχη υποχρέωσι προς αυτούς—να τους δείχνετε σεβασμό. Τους τον οφείλετε. Αυτός είναι ο νόμος όχι μόνο των ανθρώπων αλλά επίσης του Θεού.—Κολοσ. 3:20· Εφεσ. 6:1-3.
Η υπακοή στους γονείς σας είναι βασικά προς όφελός σας. Ως τώρα σας ωφέλησε ποικιλοτρόπως. Σκεφθήτε όλα όσα έχουν κάμει οι γονείς σας από τότε που γεννηθήκατε. Σκεφθήτε επίσης όλους εκείνους που έφυγαν από το σπίτι τους και τι λέγουν τόσο συχνά γι’ αυτό—πόσο λυπούνται. Βέβαια όταν ενηλικιωθήτε μπορεί ν’ αποφασίσετε να φύγετε από το σπίτι. Αλλά γιατί να μη περιμένετε έως ότου φθάσετε στη νόμιμη ηλικία; Αλλά και τότε, αν αποφασίσετε να φύγετε από το σπίτι, μη φύγετε κρυφά από την πίσω πόρτα. Κάμετε γνωστές τις προθέσεις σας. Συνεργασθήτε με τους γονείς σας και πιθανόν και αυτοί θα συνεργασθούν μαζί σας.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους βρίσκετε τη ζωή δύσκολη είναι διότι ολόκληρο το σύστημα είναι πονηρό. Η Γραφή το δείχνει σαφώς και τα γεγονότα της ζωής συμφωνούν μαζί της. Ένας άλλος βασικός λόγος είναι ότι οι άνθρωποι γενικά παρέλειψαν να μάθουν και να εφαρμόσουν στα προβλήματα της καθημερινής ζωής τις αρχές του Δημιουργού, όπως εκτίθενται στη Γραφή.
Είτε ζήτε με την οικογένεια είτε ζήτε σε δικό σας σπίτι, αντιμετωπίζετε αυτές τις ίδιες περιστάσεις. Δεν μπορείτε να τις αποφύγετε. Μπορείτε όμως να τις αντιμετωπίσετε επιτυχώς μαθαίνοντας τι διδάσκει η Γραφή· και οι μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας προσφέρουν προσωπική βοήθεια δωρεάν. Από τη Γραφή μπορείτε να μάθετε την πραγματική αιτία για την οποία ζήτε και τι είναι αυτό που φέρνει γνήσια ικανοποίησι. Μπορείτε να μάθετε για τον θαυμαστό σκοπό που έχει ο Δημιουργός για το ανθρώπινο γένος και πώς θα πραγματοποιηθή σ’ αυτή τη γενεά. Χιλιάδες άτομα, που αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα όπως και σεις, βρήκαν την απάντησι μ’ αυτόν τον τρόπο. Σας προτρέπομε να κάμετε και σεις το ίδιο.