Νερό—Θαυμάσιο Δώρο στον Άνθρωπο

Από τον ανταποκριτή του «Ξύπνα!» στη Δομινικανή Δημοκρατία

ΣΤΑΘΗΚΑΜΕ δίπλα σ’ ένα ρεύμα που ηχούσε υπόκωφα, ψηλά στα βουνά που υψώνονται κοντά στη Μεντελλίν της Κολομβίας, αφού ταξιδέψαμε όλη τη μέρα μέσ’ από ένα ξηρό τμήμα της Κόρδοβας. Τα ενδύματά μας και το αυτοκίνητο με το οποίον ταξιδεύαμε ήταν γεμάτα σκόνη. Και φαινόταν ότι έτσι ήταν και ο λάρυγγάς μας. Ενώ διαβαίναμε μια καμπή κατά την άνοδο που θα μας έφερνε επάνω στο όρος και έπειτα κάτω στη Μεντελλίν, φθάσαμε σ’ αυτό το ρεύμα. Αληθινά, ένα θαυμάσιο δώρο από τον Δημιουργό του ανθρώπου!

Ο Κύκλος του Νερού

Το νερό αυτού του ωραίου ρεύματος ήταν σε κίνησι. Μαζί με το νερό από άλλα ρεύματα από τα βουνά, τις κοιλάδες, ακόμη και κάτω από το έδαφος από ποταμούς και λίμνες, έτρεχε προς τη θάλασσα. Εκεί ο ήλιος με τις ισχυρές του ακτίνες θα το ανύψωνε σαν υδρατμό, αφαιρώντας το αλάτι με απλή εξάτμισι.

Κάθε δευτερόλεπτο ο ήλιος μας εξατμίζει σχεδόν 15.000.000 τόννους γλυκού νερού από τους αλμυρούς ωκεανούς και άλλες πηγές. Οι υδρατμοί, που μεταφέρονται από νέφη και ρεύματα αέρος επάνω από κάποιες διψασμένες εκτάσεις γης, πέφτουν σαν βροχή, που αποστραγγίζεται σε κάποιον ποταμό η ρεύμα και τελικά επιστρέφει στη θάλασσα. Με αξιοσημείωτο τρόπο, η Αγία Γραφή, πριν από 3.000 περίπου χρόνια, περιέγραψε αυτόν τον κύκλο, λέγοντας: «Πάντες οι ποταμοί υπάγουσιν εις την θάλασσαν, και η θάλασσα ποτέ δεν γεμίζει εις τον τόπον όθεν ρέουσιν οι ποταμοί, εκεί πάλιν επιστρέφουσι, δια να υπάγωσι.»—Εκκλησ. 1:7.

Αλλ’ οι υδρατμοί δεν προέρχονται μόνον από την εξάτμισι που προκαλεί η επίδρασις του ηλίου επάνω στις επιφάνειες των υδατίνων εκτάσεων. Περίπου 85 τοις εκατό προέρχονται από τους ωκεανούς, αλλά και τα φυτά επίσης συμβάλλουν στη δημιουργία υδρατμών. Αυτά λαμβάνουν υγρασία μέσω του συστήματος των ριζών των και έπειτα αυτή εξέρχεται μέσω των φύλλων ως υδρατμός. Ένα δένδρο σημύδας μπορεί ν’ αποδώση περίπου εβδομήντα γαλλόνια υδρατμού την ημέρα. Και ένα αίηκερ αραβοσίτου μπορεί ν’ αποδώση περίπου 4.000 γαλλόνια την ημέρα!

Ο Άνθρωπος, η Τροφή του και το Ποτόν

Ο Ιεχωβά ο Δημιουργός, έδειξε τη θαυμαστή του σοφία όταν εδημιούργησε το νερό, και έχομε κάθε λόγο να εκτιμούμε αυτό το δώρο. Τα σώματά μας είναι νερό κατά 75 τοις εκατό, και η αναλογία αυτή ελαττώνεται με την ηλικία και είναι λίγο λιγώτερη στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Στη διάρκεια του μέσου όρου της ζωής του ένα άτομο εισάγει άνω των 15.000 γαλλονίων νερό στο σώμα του. Κάθε μέρα ένας άνθρωπος εισάγει στον οργανισμό του περίπου 2 1/2 κουώρτς νερό (περίπου 2,36 κιλά) είτε με ποτά, είτε με την τροφή. Η τροφή μας είναι συχνά 60 έως 95 τοις εκατό νερό σε βάρος. Επί παραδείγματι, γνωρίζατε ότι ένα μήλο είναι 80 τοις εκατό νερό, μια τομάτα περίπου 95 τοις εκατό νερό και ένα καρπούζι 97 τοις εκατό; Ακόμη και η πιο ξηρή τροφή, οι ψημένοι ηλιόσποροι, έχουν 5 τοις εκατό νερό.

Υπάρχει άφθονο νερό στη γη, αλλά μερικές περιοχές έχουν πολύ λιγώτερο από άλλες. Οι λειψυδρίες δεν είναι κάτι το σπάνιο στη Δομινικανή Δημοκρατία. Πριν από αρκετόν καιρό η πρώτη σελίδα μιας εφημερίδος του Σάντο Δομίγκο ετόνισε πολύ εκφραστικά το πρόβλημα. Έδειχνε μια βρύση με μια μοναδική σταγόνα νερού να πέφτη μέσα σε μια χούφτα. Μπορούσε εύκολα να φαντασθή κανείς την κατάστασι. Να είναι μια μέρα ζεστή και όλο σκόνη, να έχη κανείς να πλύνη ρούχα, να καθαρίση το σπίτι, να ετοιμάση το γεύμα και ούτε σταλαγματιά από τη βρύση! Εν τούτοις, μια μελέτη που έγινε από τεχνικούς των Ηνωμένων Εθνών και την Οργάνωσι των Αμερικανικών Κρατών εβεβαίωσε ότι η Δομινικανή Δημοκρατία έχει επάρκεια νερού για να ικανοποιή τις παρούσες και τις μελλοντικές ανάγκες της χώρας. Το πρόβλημα φαίνεται να είναι στο να γίνη το νερό διαθέσιμο για όλους.

Οδηγός για Εξερευνητάς και Εμπορικές Οδούς

Το νερό χρησιμεύει στον άνθρωπον κατά πολλούς τρόπους. Οι εξερευνηταί από χρόνια χρησιμοποιούσαν τους ποταμούς ως οδηγούς. Ταξιδεύοντας στον Αμαζόνιο και τους 200 παραποτάμους του, οι εξερευνηταί εισέδυσαν στην κοιλάδα του Αμαζονίου. Και ως τώρα αυτά τα νερά παρέχουν τα κύρια μέσα μεταφοράς στην περιοχή.

Ο Ποταμός Μισισιππής έκαμε δυνατή την εξερεύνησι απεράντων εκτάσεων της Αμερικής εφόσον αποτελεί τον κορμό ενός υδατίνου δρόμου του εσωτερικού μήκους 14.000 μιλίων. Ο υδάτινος δρόμος του Αγίου Λαυρεντίου μετέφερε εξερευνητάς και αποίκους μέσα στην καρδιά της Βορειοαμερικανικής ηπείρου.

Και ο άνθρωπος από χρόνια χρησιμοποίησε τα νερά για να μετακινήται και να μεταφέρη τα εμπορεύματά του από το ένα μέρος της γης στο άλλο, είτε αυτό γινόταν με σχεδίες, είτε με κανώ είτε με υπερωκεάνια.

Μια αρχαία εμπορική λεωφόρος της ιστορίας του ανθρώπου ήταν ο Ευφράτης Ποταμός, πλωτός από μικρά πλοία σε μήκος 1.200 μιλίων. Οι εμπορικοί δρόμοι της συγχρόνου εποχής ακολουθούν τέτοιες πορείες όπως είναι ο Μισισιππής. Αφού έγινε περίφημος με το τραγούδι, αυτός ο Γεροποταμός εξακολουθεί να κυλά στον δρόμο των 2.470 μιλίων του από τη βόρειο Μιννεσότα ως τον Κόλπο του Μεξικού.

Εκείνος που θεωρείται ο πιο ωραίος ποταμός του κόσμου είναι ο Ρήνος. Εν τούτοις, αν είσθε ένας από τους πολλούς βιομηχάνους της περιοχής του Ρούρ, πιθανώς θα σας ενδιέφερε περισσότερο το γεγονός ότι αυτή η πλωτή λεωφόρος θα μπορούσε να μεταφέρη τα προϊόντα σας σε σπουδαίους Βελγικούς και Ολλανδικούς λιμένες. Από τη νοτιοανατολική Ελβετία ο Ρήνος ρέει 810 μίλια μέσω της Γερμανίας και της Ολλανδίας προς τη Βόρειο Θάλασσα.

Γυρίζει τους Τροχούς της Βιομηχανίας

Ο Δημιουργός έκαμε το νερό που γύριζε τους τροχούς της βιομηχανίας από τις ημέρες του νερόμυλου ως την τωρινή υδραυλική τουρμπίνα. Ο άνθρωπος ενωρίς ανεγνώρισε τη δυναμική ενέργεια των τεραστίων υδατοπτώσεων και των πελωρίων κυμάτων που συντρίβονται στις ακτές του κόσμου, αλλ’ έκαμε περιωρισμένες προσπάθειες στο να ελέγχη αυτή τη δύναμη και να την κάνη χρησιμοποιήσιμη. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία (Έκδοσις 1961, Τόμος 29, σελίς 24) ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνον ένα «απειροστόν της εκατοστιαίας αναλογίας» της δυνάμεως που υπάρχει. Ως τώρα μικρά πράγματα έγιναν για να χρησιμοποιηθή η δύναμις που προκύπτει από την ενέργεια των κυμάτων των ωκεανών.

Εκεί κάτω κοντά στο παληό ρεύμα του μύλου μπορεί να υπήρχε ένας ρωμαντικός τόπος συναντήσεων, αλλ’ ήταν επίσης η τοποθεσία ενός νερόμυλου που άλεθε το σιτάρι σε αλεύρι. Οι επίπεδες κυκλικές μυλόπετρες ήσαν συνδεδεμένες μ’ έναν τροχό, που γύριζε με το ρεύμα του ποταμού. Λιγώτερο γραφική αλλά πιο αποτελεσματική είναι η υδραυλική τουρμπίνα, που παράγει ενέργεια από το νερό που είναι κλεισμένο σε φράγμα. Αυτό το σύστημα χρησιμοποιείται εκτεταμένα στη Βόρειο Αμερική, στην Ευρώπη και τη Ρωσία.

Δυο μεγάλα υδροηλεκτρικά σχέδια είναι επί του παρόντος υπό εκτέλεσιν στη Δομινικανή Δημοκρατία. Στο κεντρικό τμήμα της χώρας βρίσκεται υπό κατασκευήν το σύμπλεγμα Ταβέρα με δαπάνη που υπολογίσθηκε σε 60 εκατομμύρια πέζος, ενώ στο νότιο τμήμα ένα άλλο σχέδιο αξίας 22 εκατομμυρίων προχωρεί στην εκτέλεσι. Εκτός του ότι προμηθεύει νερό για εκτεταμένη άρδευσι, αναμένεται ότι το 1974 θα συμπληρωθούν τα σχέδια αυτά και θα κάμουν διαθέσιμη την ηλεκτρική ενέργεια με λογικόν κόστος σε όλα τα μέρη της Δημοκρατίας.

Η Γη και το Νερό Της

Ο Θεός έκαμε το νερό ώστε να μπορούμε να ζούμε επάνω σ’ αυτή τη γη. Είναι απαραίτητο για να ζούμε. Προσθέτει επίσης απόλαυσι στη ζωή. Καθήσατε ποτέ κοντά σε μια λίμνη την ώρα που βραδυάζει για ν’ απολαύσετε τη δροσιά της και την ομορφιά του ήλιου που γέρνει στη δύσι του και καθρεφτίζεται στα βαθειά νερά της; Κωπηλατήσατε ποτέ σ’ ένα κανώ με τις ανταύγειες του φεγγαριού μέσα σ’ έναν ήσυχο κόλπο; Είδατε ποτέ το συναρπαστικό θαύμα ενός καταρράκτου που κατρακυλά πάνω από βράχους για να βυθιστή μέσα σ’ ένα λευκόν αφρό κάτω; Ακούσατε ποτέ το ισχυρό βουητό πελωρίων κυμάτων του ωκεανού που συντρίβονται στη βραχώδη παραλία; Όλ’ αυτά περιλαμβάνονται στο δώρο του Δημιουργού προς τον άνθρωπο.

Καθόσον απολαμβάνομε ένα δροσερό ποτό μπορεί να μην εννοούμε ότι αυτό το δώρο από τον Δημιουργό μας είναι κάτι ασυνήθιστο. Αυτό συμβαίνει επειδή το νερό είναι η μόνη κοινή ουσία επάνω στη γη μας που υπάρχει φυσικώς σε τρεις διάφορες μορφές: ως υγρό, ως αέριο (υδρατμός) και ως στερεό (πάγος). Ασυνήθιστο επίσης είναι το νερό κατά το ότι όταν παγώνη, διαστέλλεται αντί να συστέλλεται, όπως σχεδόν συμβαίνει με όλες τις άλλες ουσίες. Έτσι ο πάγος επιπλέει επάνω στο βαρύτερο υγρό. Αν ο πάγος δεν επέπλεε, η γη μπορούσε να γίνη μια άψυχη αρκτική έρημος. Τελικά όλο το νερό θα γινόταν στερεός πάγος, ίσως με ένα μόνον λεπτό στρώμα νερό το καλοκαίρι.

Υπάρχουν μερικοί απλοί οργανισμοί που δυνατόν να ζουν χωρίς αέρα, αλλά κανένας δεν μπορεί να ζήση χωρίς νερό, αφού εξαρτώνται από το νερό για να διαλύουν οτιδήποτε από το οποίον τρέφονται. Θα μπορούσατε να ζήσετε ένα μήνα ή περίπου τόσο χωρίς τροφή, άλλα χωρίς νερό δεν θα μπορούσατε να ζήσετε περισσότερο από πέντε, ως δέκα μέρες. Αυτό είναι τόσο απλό όπως αυτό: Δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει ζωή.

Αφού δροσισθήκαμε τώρα από τα νερά του παφλάζοντος ρεύματος, συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Οι καρδιές μας είναι γεμάτες εκτίμησι για τη σοφία του Δημιουργού και την αγαθότητά του. Ναι, ο Ιεχωβά βεβαίως έδειξε αυτές τις ιδιότητες όταν έδωσε στον άνθρωπο το θαυμάσιο δώρο του νερού.