Γιατί Αυτή η Προσπάθεια για Ειρήνη Τώρα;
ΠΡΙΝ δέκα εννέα αιώνες η Βιβλική προφητεία προείπε μια εποχή στην οποία οι άνθρωποι θα διεκήρυτταν «Ειρήνη και Ασφάλεια!» Αυτή η προφητεία φαίνεται να πλησιάζη γοργά στην εκπλήρωσί της.
Οι ηγέται του κόσμου, στην πραγματικότητα, χρησιμοποιούν αυτές τις λέξεις επανειλημμένως. Αλλά δεν είναι απλώς η χρήσις μιας φράσεως που έχει τόση σημασία.
Ζούμε σε μια εποχή μοναδική από πολλές απόψεις. Σταθήτε και σκεφθήτε τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα. Εξετάστε γιατί τώρα, περισσότερο από όλους τους καιρούς, οι ηγέται του κόσμου θα ήταν και ανόητοι και παράφρονες αν δεν κατέβαλλαν τις μεγαλύτερές των προσπάθειες από κάθε άλλη φορά για ν’ αποκτήσουν ειρήνη και σταθερότητα.
Παγκόσμια Ειρήνη ή Παγκόσμια Αυτοκτονία;
Ποτέ πριν από την εποχή μας οι άνθρωποι δεν είχαν τα μέσα για να καταστρέψουν κυριολεκτικά ολόκληρη τη γη. Εξετάστε:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σαράντα ένα πυρηνικά πυραυλοφόρα υποβρύχια. Κάθε ένα μεταφέρει περισσότερη εκρηκτική δύναμι από όλες τις βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν και από τις δύο παρατάξεις στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο—συμπεριλαμβανομένων και των δύο ατομικών βομβών που ερρίφθησαν στην Ιαπωνία! Η Ρωσία κατασκευάζει σαράντα δύο τέτοια υποβρύχια. Η Γαλλία άρχισε να δοκιμάζη το πυρηνικό πυραυλοβόλο υποβρύχιό της τον Ιούλιο.
Οι Ρώσοι έχουν περίπου 300 πελώριες υδρογονικές βόμβες SS-9, κάθε μια ισχύος είκοσι πέντε μεγατόννων. Αυτό ισοδυναμεί με είκοσι πέντε εκατομμύρια τόννων τρινιτροτολουόλης για την κάθε μια. Και μόνον μια απ’ αυτές τις βόμβες θα μετέτρεπε σ’ ένα φρικτό μακελιό οποιαδήποτε μεγάλη πόλι της γης.
Ακριβώς τώρα, αυτή τη στιγμή, εκτός από τους υποβρυχίους πυραύλους των, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν 1.000 πυραύλους εδάφους, τύπου Μίνουτμαν, εφωδιασμένους με κώνους ενός ή δύο μεγατόννων, εστραμμένους προς τη Σοβιετική Ένωσι και την Κίνα. Η Σοβιετική Ένωσις έχει περίπου 1.300 εξίσου ισχυρούς πυραύλους εστραμμένους προς τις Ηνωμένες Πολιτείες εκτός των βομβών της τύπου SS-9.
Ένα πάτημα των κουμπιών από τα αντίπαλα έθνη και, σύμφωνα με υπολογισμούς, τριακόσια εκατομμύρια άνθρωποι θα χάνονταν σε λιγώτερο από μια ώρα.
Κι’ εν τούτοις, οι υπερδυνάμεις εξακολουθούν να συσσωρεύουν ολοένα και περισσότερους κώνους. Έτσι ο φυσικός Ραλφ Ε. Λαπ πριν λίγο καιρό παρετήρησε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συσσωρεύσει «αρκετές πυρηνικές εκρηκτικές ύλες για να φονεύσουν τον πληθυσμό της Σοβιετικής Ενώσεως τουλάχιστον είκοσι πέντε φορές.»
Η Κίνα προχωρεί τώρα γοργά προς τη θέσι της υπερδυνάμεως στον πυρηνικό εξοπλισμό.
Και ακόμη περισσότερο από αυτά—μια έκθεσις του Παγκοσμίου Ινστιτούτου Ερεύνης Ειρήνης της Σουηδίας δείχνει ότι περίπου το ένα τρίτο όλων των χωρών θα έχουν «σημαντικά πυρηνικά προγράμματα έως το τέλος της δεκαετίας του 1970.» Αυτό, λέγει, θα μπορούσε να οδηγήση σε «μια εντελώς νέα κατάστασι στις στρατιωτικές και στρατηγικές υποθέσεις.»
Δικαιολογημένα ο Πρόεδρος Νίξον προειδοποίησε: «Σε ένα πυρηνικό πόλεμο δεν θα υπάρξουν νικηταί—μόνον ηττημένοι.» «Αν παρασυρθούμε σε πόλεμο, οι πιθανότητες αμοιβαίας αυτοκτονίας είναι πολύ μεγάλες.»
Στο παρελθόν, όταν ένας πόλεμος απειλείτο, οι ηγέται των εθνών έπρεπε να υπολογίσουν τις πιθανότητες απωλείας δυνάμεως, απωλείας ενός μέρους του πληθυσμού, απωλείας κάποιας βιομηχανικής δυνάμεως και καταστροφής μεγάλων τμημάτων των κυριωτέρων πόλεων.
Αλλά ποτέ δεν χρειαζόταν να προβλέψουν την απώλεια ολοκλήρου της χώρας ουσιαστικά, να ιδούν το έθνος τους να γίνεται ένας τόπος ακατάλληλος για κατοικία ζωντανών πλασμάτων.
Τώρα αντιμετωπίζουν αυτές ακριβώς τις προοπτικές.
Η Απειλή για το Ανθρώπινο Περιβάλλον Απαιτεί Παγγήινη Δρασι
Το ανθρώπινο γένος πρέπει να κάμη ειρήνη με τον ίδιο τον πλανήτη στον οποίο κατοικεί. Επί δεκαετίες ο άνθρωπος βρίσκεται ‘σε πόλεμο’ με το περιβάλλον του, μολύνοντάς το σχεδόν μέχρι θανάτου. Τώρα θερίζει ό,τι έσπειρε.
Αποκομίζομε μολυσμένο αέρα. Το 1970 οι επιστήμονες ενός κέντρου ατμοσφαιρικής ερεύνης προείπαν ότι, με τον σημερινό ρυθμό, «σε μια δεκαετία οι κάτοικοι των πόλεων θα πρέπει να φορούν αντιασφυξιογόνες μάσκες για να επιζήσουν από τη μόλυνσι του αέρος.» Στο Τόκιο της Ιαπωνίας οι τροχονόμοι ήδη πρέπει να καταφεύγουν σε συσκευές οξυγόνου κατά διαστήματα.
Αποκομίζετε μολυσμένο νερό από τα δηλητηριασμένα ποτάμια, τις λίμνες και ακόμη τις θάλασσες και τους ωκεανούς. Παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις, η μόλυνσις συνεχίζεται. Η εφημερίς Νταίηλυ Γομιούρι της 27 Ιουνίου 1972 αναφέρει: «Η μόλυνσις των θαλασσών γύρω στην Ιαπωνία αυξάνει με ανησυχητικό ρυθμό.»
Αυτή και άλλες μολύνσεις δεν μπορούν να λυθούν από χωριστά έθνη λίγο-λίγο. Σχολιάζοντας για το συνέδριο των Ηνωμένων Εθνών στη Σουηδία σχετικά με την απειλή της παγκοσμίου μολύνσεως, το περιοδικό Εντιτόριαλ Ρησέρτς έλεγε:
«Οτιδήποτε λιγώτερο από μια διεθνή προσπάθεια σε ευρεία κλίμακα φαίνεται μάταιο. Το οικολογικό σύστημα του κόσμου είναι ένα· είναι τέτοιο ώστε κανένα έθνος μόνο του δεν μπορεί να καθαρίση το δικό του περιβάλλον. Η ατμόσφαιρα μεταφέρει βιομηχανικές ουσίες μολύνσεως και εντομοκτόνα σε όλη τη γη. Ουσιαστικά κάθε διεθνής υδάτινη οδός έχει μολυνθή και γίνεται χειρότερη χρόνο με το χρόνο.»
Ο κίνδυνος παγκοσμίου συμφοράς από τη μόλυνσι είναι τόσο πραγματικός και τόσο απειλητικός όσο και από τον πυρηνικό πόλεμο.
Η Ανθρώπινη Βόμβα—Κοντά στο Σημείο Εκρήξεως
Χρειάσθηκαν χιλιάδες χρόνια για να φθάση ο ανθρώπινος πληθυσμός σ’ ένα δισεκατομμύριο άτομα (το 1850). Σε ογδόντα μόλις χρόνια έφθασε σε δυο δισεκατομμύρια. Τώρα είναι 3.6 δισεκατομμύρια και υπολογίζεται ότι θα αυξηθή—όχι απλώς ένα άλλο δισεκατομμύριο—αλλά στο διπλάσιο του σημερινού αριθμού στα προσεχή τριάντα μόνον χρόνια!
Κάθε μέρα υπάρχουν περίπου 200.000 περισσότερα στόματα για να τραφούν σ’ αυτόν τον πλανήτη. Αλλ’ ο πλανήτης παραμένει στο ίδιο μέγεθος. Και η γεωργική παραγωγή δεν συμβαδίζει με την ανάγκη.
Οι ηγέται του κόσμου γνωρίζουν ότι υπάρχει μεγάλος αναβρασμός μεταξύ των λαών του λεγομένου Τρίτου Κόσμου, αυτών που ζουν στα πτωχά, ‘τα υπανάπτυκτα έθνη.’ Αυτά τα έθνη έχουν περισσότερο από τον διπλάσιο πληθυσμό των πλουσιωτέρων βιομηχανικών εθνών και αυξάνουν με ταχύτερο ρυθμό.
Για ν’ αντιμετωπίσουν την αυξανομένη δυσαρέσκεια ανάμεσα σ’ αυτόν τον τεράστιο πληθυσμό, οι μεγάλες δυνάμεις προσπάθησαν να δώσουν τεχνολογική βοήθεια. Έγιναν πρόοδοι· αλλά τα προβλήματα είναι μεγάλα και η αύξησις του πληθυσμού σχεδόν εξαλείφει κάθε πρόοδο που γίνεται. Έτσι, μια πρόσφατη έρευνα των Ηνωμένων Εθνών δείχνει ότι «το χάσμα μεταξύ των εθνών που έχουν και αυτών που δεν έχουν ευρύνεται σταθερά.»
Η απειλή που τίθεται τώρα από την «ανθρώπινη βόμβα» γίνεται χειρότερη κάθε μέρα. Για να την εξουδετερώσουν, οι μεγάλες δυνάμεις αναγνωρίζουν την ανάγκη να εγκαταλείψουν τους ανταγωνισμούς των και να εργασθούν για τη βελτίωσι των συνθηκών παγκοσμίως.
Εσωτερικά Προβλήματα Απαιτούν Προσοχή
Οι ηγέται του κόσμου αντιμετωπίζουν επίσης όλο και μεγαλύτερα εσωτερικά, εθνικά προβλήματα. Βλέπουν τις κυριώτερες πόλεις των σε κατάστασι κρίσιμη, πολλές να παρακμάζουν με τρομερό ρυθμό. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη χρημάτων, αλλά τα στρατιωτικά έξοδα και ο ‘ανταγωνισμός του ψυχρού πολέμου’ δημιουργούν έλλειψι.
Υπάρχει μια διαρκώς μεγαλύτερη καταναλωτική ζήτησις στη Σοβιετική Ένωσι και σ’ άλλες χώρες, η οποία πρέπει να ικανοποιηθή αν πρόκειται να παραμείνουν σε υποταγή οι άνθρωποι. Και κάτι πρέπει να γίνη για να σταματήση το παλιρροιακό κύμα του εγκλήματος που καταποντίζει όλα τα έθνη.
Επίσης, οι άνθρωποι παρατηρούν την επιτυχή διαστημική δραστηριότητα των μεγάλων δυνάμεων. Είδαν ανθρώπους να περπατούν στη σελήνη. Βλέπουν ότι τα έθνη έχουν επιτυχία στο διάστημα, και απορούν γιατί να μην κάνουν το ίδιο και στη γη.
Τα Ηνωμένα Έθνη—Μπορούν ν’ Αξίζουν Αυτόν τον Τίτλο;
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, που κάποτε χαιρετίσθηκε ως το κορυφαίο επίτευγμα της ανθρωπότητος, βρίσκεται σε δύσκολη θέσι. Κινδυνεύει να χάση όλο το γόητρό του, εκτός αν συμβή κάποια μεγάλη παγκόσμια αλλαγή.
Εν τούτοις, με την εισδοχή της Κομμουνιστικής Κίνας τώρα στις τάξεις του, για πρώτη φορά περιλαμβάνει κατ’ ουσίαν τον παγκόσμιο πληθυσμό. Τι θα συνέβαινε αν οι μεγάλες δυνάμεις επρόκειτο να επιτύχουν μια διευθέτησι ειρήνης με τη βοήθεια του Ο.Η.Ε; Τι θα συνέβαινε αν μπορούσε να βοηθήση στην εξουδετέρωσι των πολέμων και των διαφωνιών μεταξύ των μικρότερων εθνών;
Τότε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών θα φαινόταν ότι στέκει στο ύψος του υψηλού τίτλου του. Θα κέρδιζε μεγάλη υποστήριξι και έπαινο.
Η Παγκόσμιος Θρησκεία σε Κρίσι
Η παγκόσμιος θρησκεία, ιδιαίτερα η θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου, βρίσκεται σε σοβαρή παρακμή τα τελευταία χρόνια. Εσωτερικές διαφωνίες μέσα στις εκκλησίες τους έχουν στοιχίσει την απώλεια μεγάλου μέρους του σεβασμού. Η καταφανής ανικανότης των να φέρουν ειρήνη και να λύσουν τα ανθρώπινα προβλήματα κάνει πολλούς ν’ αρχίζουν ν’ αμφιβάλλουν για την αξία των. Αλλ’ οι θρησκευτικοί ηγέται βλέπουν τώρα προοπτικές για μεγάλα οφέλη από μια παγκόσμια διευθέτησι ειρήνης.
Αν η διακήρυξις ‘παγκόσμιος ειρήνη και ασφάλεια’ επρόκειτο σύντομα να αναγγελθή σε ολόκληρη τη γη—με τις εκκλησίες σε θέσι να ισχυρισθούν ότι είχαν ένα μέρος στη διευθέτησι αυτή—αυτό θα μπορούσε ν’ αποκαταστήση ένα μέρος της μειωμένης των επιρροής, του γοήτρου και της ευνοίας. Την χρειάζονται—και το γνωρίζουν.
Ο Πάπας Παύλος ς’ παρεδέχθη ότι σχίσματα, επίκρισις και διαμαρτυρία πλήττουν την Καθολική Εκκλησία και προξενούν «μια κατάστασι στενοχώριας που δεν μπορούμε και δεν πρόκειται να κρύψωμε.»—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 24 Ιουνίου 1972.
Μια παγκόσμιος διευθέτησις ειρήνης θα μπορούσε να κάμη πολλά για να καθησυχάση αυτήν την στενοχώρια και ν’ αυξήση την εμπιστοσύνη για το μέλλον. Θα μπορούσε να αναδεύση ελπίδες για μια θρησκευτική αναβίωσι και ανανεωμένες δυνάμεις από μέρους των θρησκειών του κόσμου.
Οι λόγοι, επομένως, για τους οποίους οι άνθρωποι θα έπρεπε να κάμουν την πιο μεγάλη προσπάθεια για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια είναι πολλοί και πολύ ισχυροί. Υπάρχει απόδειξις ότι θα φέρουν τα ζητήματα σ’ ένα σημείο ώστε σύντομα η κραυγή «Ειρήνη και ασφάλεια» θα γίνη το σύνθημα της ημέρας!
Αλλά το μεγάλο ερώτημα είναι: Θα διαρκέση;
Μπορούμε να μάθωμε την απάντησι σ’ αυτό το ερώτημα, τώρα.
[Πλαίσιο στη σελίδα 11]
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΒΟΜΒΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΡΗΞΕΩΣ
Ο πληθυσμός είναι τώρα 3.600.000.000.
Προλέγουν ότι θα διπλασιασθή σε 30 έτη.
Η ταχύτερη αύξησις είναι μεταξύ των πτωχότερων εθνών, τα οποία ήδη έχουν διπλάσιο πληθυσμό από τα πλουσιώτερα έθνη
[Εικόνα στη σελίδα 10]
Και στις δυο πλευρές, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, υπάρχουν πάνω από 1.000 πύραυλοι εδάφους-εδάφους εστραμμένοι και έτοιμοι να εκτοξευθούν μόλις πατήσουν ένα κουμπί
Ένας απ’ αυτούς τους πυραύλους μπορεί να διατρέξη απόστασι 15.000 μιλίων την ώρα και να σκορπίση τον ατομικό θάνατο σε μια ολόκληρη πόλι μέσα σε μισή ώρα από τη στιγμή που θα δοθή το σήμα
[Εικόνα στη σελίδα 11]
Κάθε μέρα υπάρχουν περίπου 200.000 περισσότερα άτομα για να τραφούν. Η παραγωγή τροφίμων δεν συμβαδίζει με την ανάγκη