Η Βιβλική Άγνοια Προξενεί Περαιτέρω Απώλειες
ΚΑΤΑ τη δεκαετία του 1950, οι Αμερικανικές εκκλησίες αυξήθηκαν γρήγορα. Πάρα πολλοί παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις. Νέες αιρέσεις δημιουργήθηκαν από τα κύρια θρησκευτικά δόγματα. Πουθενά το ρόδινο όνειρο της ‘προσηλυτίσεως του κόσμου στη Βασιλεία του Χριστού’ δεν ήταν πιο ρόδινο όσο στην περιοχή της «Βιβλικής Ζώνης.» Αλλ’ αρχίζοντας από τη δεκαετία του 1960, η θέρμη απομακρύνθηκε από τη θρησκεία. Στο Νότο, όπως έχομε δει, πολλά μέλη των εκκλησιών και ιερείς μετέφεραν το ενδιαφέρον τους στα κοινωνικά και φέραν το ενδιαφέρον τους στα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Αλλά τι έγινε μ’ εκείνους οι οποίοι ειλικρινά ζητούσαν πνευματική τροφή στις εκκλησίες; Μήπως βρήκαν να διδάσκεται η Βίβλος σαφώς ως ο Λόγος του Θεού και τους έδειξαν πώς μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν ως οδηγό στη ζωή; Μια σαφής απάντησις έρχεται από τους εκκλησιαστικούς ηγέτας. Επί παραδείγματι, ο πρώην πρόεδρος της Νοτίου Βαπτιστικής Συνελεύσεως Καρλ Μπέητς παραδέχεται: «Αναθρέψαμε μια γενεά Βαπτιστών που σχεδόν έχουν πλήρη άγνοια του δόγματός μας.» Και ο Βαπτιστής Δρ. Κ. Λ. Τσάφιν λέγει: «Δεν ξέρουν πώς να αρθρώσουν το τι πιστεύουν.»
Γιατί η Βιβλική Άγνοια Μεταξύ των Μελών των Εκκλησιών;
Αλλά γιατί τα μέλη των εκκλησιών έχουν «σχεδόν πλήρη άγνοια» και είναι ανίκανα να «αρθρώσουν, το τι πιστεύουν,» που θα έπρεπε να είναι βασισμένο στη Βίβλο; Μήπως ο κλήρος δεν έχει τίποτε το ουσιώδες να προσφέρη στο ποίμνιο από τη Βίβλο; Πιστεύει πραγματικά ότι η Βίβλος είναι «θεόπνευστος,» όπως πίστευε ο απόστολος Παύλος;—2 Τιμ. 3:16.
Για την απάντησι μιας εκκλησίας, εξετάστε το δωδεκάτομο Μπρόντμαν Μπάιμπλ Κόμμενταρυ που το συνέταξαν Βαπτισταί λόγιοι. Ρίχνει τόσες αμφιβολίες στην αυθεντικότητα της Βίβλου, ώστε η εμφάνισις του βιβλίου προξένησε έντονη οργή στους Νοτίους Βαπτιστικούς κύκλους για πολλά έτη. Αλλά τώρα όλο και λιγώτεροι άνθρωποι της εκκλησίας αμφισβητούν τα σχόλια του Βιβλίου. Το Κρίστιαν Σέντσιουρυ σχετικά με τις υπηρεσιακές συνεδριάσεις της Νοτίου Βαπτιστικής Συνελεύσεως του 1972, λέγει:
«Το ζήτημα που απείλησε να προξενήση τον πιο εκκωφαντικό θόρυβο στις συζητήσεις της ΝΒΣ, δηλαδή η απέραντη εξέτασις που περιελάμβανε το 12τομο ‘Μπρόντμαν Μπάιμπλ Κόμμενταρη’ και τους εκδότας του, διεξήχθη με γογγυσμούς . . . [οι συντηρητικοί] επρότειναν μια απόφασι, που ζητούσε ν’ ανακληθή και να ξαναγραφή το έργο λόγω της ασυνεπείας του με τη Βαπτιστική πίστι της απολύτου αυθεντικότητος της Βίβλου.»
Μήπως οι περισσότεροι από τους αντιπροσώπους έδειξαν εύνοια στην απόρριψι μιας συγγραφής σχολίων που αμφισβητεί την «απόλυτη αυθεντικότητα» της Βίβλου; Ήθελαν να ξαναγραφή το έργο για να δείξη αναμφισβήτητη υποστήριξι της Βίβλου; Η έκθεσις συνεχίζει:
«Οι [απεσταλμένοι] απέρριψαν με μια συντριπτική πλειοψηφία να εγκρίνουν την ανάκλησι του έργου . . . Δεν έγινε απαρίθμησις ψήφων, αλλ’ η απόφασις εφαίνετο σαν να είχε νικηθή με αναλογία 4 προς 1.»
Πώς μπορούν απλά μέλη εκκλησιών να «ξέρουν το τι πιστεύουν» όταν ακόμη και ηγετικά μέλη της εκκλησίας είναι διηρημένα σε τέτοια θεμελιώδη ζητήματα, όπως είναι «η απόλυτος αυθεντικότης της Βίβλου»; Είναι βέβαιοι ότι υπάρχουν πολλές διαφορές στην πίστι, ως αποτέλεσμα αμφιβολιών για τον ρόλο των Γραφών. Αλλ’ η αβεβαιότης δεν θα περιορισθή στην πίστι.
Η Χριστιανική διαγωγή πρέπει να οδηγήται από τη Βίβλο. Έτσι, δεν θα υπήρχε επίσης αμφιβολία σχετικά με την κατάλληλη Χριστιανική ενέργεια και διαγωγή;
Μάλιστα. Και η σύγχυσις που δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα μπορεί ν’ αποδειχθή μ’ ένα ειδικό παράδειγμα. Μια εταιρία δημοσίων σχέσεων της πολιτείας Γεωργίας ρώτησε δύο Νοτίους Βαπτιστάς πάστορες αν η πολιτική ψηφοφορία, η στρατιωτική υπηρεσία, ο χαιρετισμός εθνικών εμβλημάτων, η συνεργασία των διαφόρων πίστεων, οι πατριωτικές τελετές και η υποστήριξις των Ηνωμένων Εθνών κάνουν ένα άτομο «μέρος του κόσμου.» Ο ένας πάστωρ είπε «Ναι» σε κάθε σημείο της ερωτήσεως. Ο άλλος είπε «Όχι» σε κάθε σημείο. Ο ένας μάλιστα από τους δυο πάστορες εσημείωσε επίσης στο ερωτηματολόγιο που του εστάλη ότι ο «Θεός δεν είναι θεός συγχύσεως.»
Αλήθεια ο Θεός δεν προκαλεί σύγχυσι, ούτε κι’ ο λόγος του, η Βίβλος. Αλλά δεν είναι φανερή η σύγχυσις μεταξύ των κληρικών μέσα στο ίδιο δόγμα των βαπτιστών; Ο κοινός άνθρωπος δεν έχει λιγώτερη σύγχυσι. Δεν είναι περίεργο ότι πολλοί λαϊκοί, «που σχεδόν έχουν πλήρη άγνοια,» εγκαταλείπουν απλώς τις εκκλησίες.
Παράλειψις να προσκολληθούν στις Βιβλικές αρχές διαγωγής δημιουργεί επίσης ένα διαιρετικό ζήτημα μεταξύ των Μεθοδιστών της «Βιβλικής Ζώνης.» Ποιο είναι αυτό το ζήτημα;
Μεθοδισταί και Ομοφυλοφιλία
Το ζήτημα είναι η ομοφυλοφιλία. Η Βίβλος καθαρά λέγει: «Μη πλανάσθε . . . ούτε πόρνοι, ούτε μοιχοί, . . . ούτε αρσενοκοίται. . . δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.» (1 Κορ. 6:9) Εν τούτοις, όταν τέσσερις πάστορες Μεθοδισταί της περιοχής Ατλάντα ερωτήθηκαν αν οι Βιβλικές αρχές παραβιάζωνται με την ομοφυλοφιλία, μόνο ένας είπε Ναι!
Το 1971 ένα περιοδικό, το Δη Τέξας Μέθοντιστ, ερώτησε τα μέλη αυτής της εκκλησίας σχετικά με το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας. Απαντώντας στην ερώτησι, «Πιστεύετε ότι ένα άτομο μπορεί να είναι Χριστιανός και ομοφυλόφιλος;» 41 τοις εκατό του συνόλου των 533 που απήντησαν, είπαν «Ναι!» Και 60 τοις εκατό των παστόρων είπαν «Ναι!» Μερικοί μάλιστα είπαν ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι «φυσικό.»
Η διαιρετική επίδρασις που είχε το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας στις Μεθοδιστικές εκκλησίες της περιοχής φαίνεται καθαρά σ’ αυτή την επιστολή από ένα παλαιό μέλος της εκκλησίας προς το Δη Τέξας Μέθοντιστ: «Υπήρξα Μεθοδιστής περισσότερα από εβδομήντα χρόνια και δεν έχω δει ποτέ τέτοια ακάθαρτα πράγματα, όπως συμβαίνουν στη Μεθοδιστική Εκκλησία, και τα οποία φαίνονται ότι γίνονται παραδεκτά από τους αρχηγούς της εκκλησίας μας. Δεν είναι περίεργο το ότι πάρα πολλά μέλη φεύγουν.»
Η Υποκρισία στη «Βιβλική Ζώνη» Απομακρύνει Πολλούς
Υπάρχει κι’ ένας άλλος λόγος για τον οποίο—ειδικά νεαρά άτομα—έχουν απομακρυνθή από τις θεμελιώδεις θρησκείες της «Βιβλικής Ζώνης.» Ποιος είναι αυτός; Μια απάντησις έρχεται από τον Πωλ Χ. Τζόνσον της Βαπτιστικής Εκκλησίας της οδού Μάρτιν στο Ράλεϋ της Νοτίου Καρολίνας: «Πολλοί από τους νέους βλέπουν τους Χριστιανούς να κηρύττουν ένα πράγμα και να πράττουν ένα άλλο.»
Αυστηρές απαιτήσεις από πολύν καιρό έχουν επιβληθή στα περισσότερα μέλη των εκκλησιών της «Βιβλικής Ζώνης,» που τους απαγόρευαν να καπνίζουν ή να πίνουν οινοπνευματώδη ποτά. Αλλά μήπως τα μέλη των εκκλησιών επίστευαν πραγματικά σ’ αυτές τις διδασκαλίες; Πάνω των 90 τοις εκατό της τεραστίας συγκομιδής καπνού των Ηνωμένων Πολιτειών προέρχεται ακόμη από τον Νότο. Και το Κεντάκυ παραμένει μια πολιτεία που προπορεύεται στην παραγωγή Αμερικανικού Ουίσκι. Θα ήταν δυνατό ν’ αναμένεται από τους σημερινούς νοήμονες νεαρούς ν’ αγνοήσουν τέτοιες φανερές ασυνέπειες; Πολύ δύσκολα!
Ούτε μπορούν ν’ αγνοήσουν την υποκρισία μέσα στις ίδιες τις εκκλησίες της «Βιβλικής Ζώνης.» Μια γυναίκα στο Ντικέητορ της Γεωργίας λέγει: «Μεγάλωσα ως κόρη Βαπτιστού πάστορος, πράγμα που εσήμαινε όχι μακιγιάρισμα, όχι κοσμήματα, όχι χαρτιά στο σπίτι, όχι χορός οποιουδήποτε είδους, όχι κοντά μαλλιά στα κορίτσια, όχι μουσική την Κυριακή, και απολύτως όχι καπνό ή οινόπνευμα. Περίπου όλα ήσαν «όχι.» Τον καιρό που ήμουν γύρω στα δώδεκα κατάλαβα ότι όλοι έλεγαν ένα πράγμα και πράγματι έκαναν άλλο. Και περισσότερο απ’ όλους ο πατέρας μου. Κήρυττε την Κυριακή εναντίον κάθε πράγματος που έκανε ο ίδιος όλη την εβδομάδα.» Τέτοια υποκρισία είναι μια ακόμη αιτία για πολλούς να εγκαταλείψουν τις εκκλησίες του Νότου.
Βεβαίως, η παράλειψις να πιστεύουν στη Βίβλο με στερεά προσκόλλησι στις διδασκαλίες της είχε ως επακόλουθο διαίρεσι, αμφιβολία και υποκρισία μέσα στις θρησκευτικές οργανώσεις της «Βιβλικής Ζώνης.» Συνέβαλε στην απώλεια μελών. Εν τούτοις, μερικά ειλικρινή άτομα εντίμως ρωτούν αν υπάρχη καθόλου υγιές μέρος στη θρησκευτική εικόνα της Αμερικανικής «Βιβλικής Ζώνης.»