Γενναιοδωρία στη Δημιουργία του Ανθρώπου

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ έχει αποδείξει ότι είναι ένας γενναιόδωρος Δωρητής όσον αφορά το ανθρώπινο γένος. (Ιακ. 1:5) Τι αφθονία περιλαμβάνει αυτή η γη για να εφοδιάζη τον άνθρωπο με τροφή και νερό ώστε να τον διατηρή στη ζωή! Τι αστείρευτη ποικιλία από φρούτα, λαχανικά και σιτηρά, καθώς επίσης και από ψάρια, χερσαία ζώα και πουλιά περιέχει αυτή η γη! Τι αφθονία ομορφιάς υπάρχει στα λουλούδια και στα πουλιά καθώς επίσης και στα άλλα ζωντανά δημιουργήματα, για να μη αναφέρωμε τίποτα για τους ωραίους ποταμούς, τις λίμνες, τα βουνά, τα σύννεφα και τις δύσεις του ηλίου. Χωρίς αμφιβολία, δεν υπάρχει ανεπάρκεια στις προμήθειες του Ιεχωβά για τη ζωή και την ευτυχία του ανθρώπου.

Και επίσης δεν ήταν καθόλου φειδωλός ο Δημιουργός στον τρόπο με τον οποίο δημιούργησε τον άνθρωπο. Δεν ενήργησε με βάσι την πιο μεγάλη οικονομία, για να δώση στον άνθρωπο το ελάχιστο όριο υπάρξεως και απολαύσεως της ζωής. Μολονότι, σύμφωνα με την αφήγησι της Αγίας Γραφής, η κατάστασις του ανθρώπου χειροτερεύει επί έξη χιλιάδες περίπου χρόνια, εν τούτοις το ανθρώπινο σώμα εξακολουθεί να δίνη μαρτυρία της γενναιοδωρίας του Κατασκευαστού του. Από τότε που ο άνθρωπος περιέπεσε σε ατέλεια, αυτή η αφθονία εξυπηρέτησε σαν ένα περιθώριο ασφαλείας, όπως ακριβώς παρετήρησαν εξέχοντες φυσιολόγοι. Ας εξετάσωμε μερικά παραδείγματα.

Όργανα κατά Ζεύγη

Πρώτα, πρώτα, υπάρχουν τα όργανα κατά ζεύγη, με τα οποία ο Δημιουργός έχει προικίσει το σώμα. Επί παραδείγματι, ο άνθρωπος έχει δυο πνεύμονες. Αυτοί εφοδιάζουν τον άνθρωπο με όλη την ποσότητα οξυγόνου που χρειάζεται, όχι μόνο για καθημερινή χρήσι, αλλά επίσης και για τις επείγουσες περιπτώσεις. Επειδή είναι δυο, οι χειρουργοί μπορούν να καταστρέφουν ή ν’ αφαιρούν τον ένα από τους δυο πνεύμονες, όταν παραστή ανάγκη, κι εν τούτοις το άτομο μπορεί να ζη, αν και δεν είναι πια τόσο καλά εφωδιασμένο για έκτακτες ανάγκες. Αυτό το γεγονός, μπορούμε να πούμε, δείχνει τον λόγο που ο άνθρωπος έχει δυο πνεύμονες, μολονότι είναι δυνατόν να ζη μόνο με ένα.

Έχομε επίσης γενναιόδωρα εφοδιασθή και ένα ζεύγος νεφρών. Η εργασία των νεφρών μας είναι εξαιρετικά σημαντική, και η κατασκευή τους περιγράφεται από τους φυσιολόγους ότι είναι ταυτοχρόνως θαυμαστή και εκπληκτική. Τα ενενήντα μίλια των σωληναρίων που περιέχουν, χρησιμεύουν όχι μόνο για να διυλίζουν το αίμα και να διατηρούν την ορθή του χημική σύνθεσι, αλλά επίσης για να κρατούν σε ακριβή ισορροπία την περιεκτικότητα του σώματος σε νερό. Αυτή η απαραίτητη εργασία των διεκπεραιώνεται από τα μικροσκοπικά νεφρικά σωμάτια και το κάθε νεφρό περιλαμβάνει περισσότερα από ένα εκατομμύριο τέτοια σωμάτια. Ακόμη κι αν το 90 τοις εκατό από αυτά δεν είναι ικανά να λειτουργούν, τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να κρατήσουν υγιές ένα άτομο. Απ’ αυτά τα γεγονότα παρατηρούμε ότι το περιθώριο ασφαλείας που διαθέτουν τα νεφρά είναι 10 προς 1.

Και τι θα πούμε για τα επινεφρίδια που βρίσκονται από ένα επάνω σε κάθε νεφρό; Αν αφαιρεθούν και τα δυο επινεφρίδια, ο θάνατος θ’ ακολουθήση μέσα σε οκτώ έως τριάντα έξη ώρες, πράγμα που εξαρτάται από τη γενική κατάστασι του ατόμου. Εν τούτοις, αν μείνη έστω και το ένα δέκατο μόνον του επινεφριδίου ιστού, μπορεί να εξακολουθήση να ζη.

Αυτός ο παράγων ασφαλείας εφαρμόζεται επίσης στις ωοθήκες της γυναίκας. Όχι μόνο μια ωοθήκη αν μείνη μπορεί να κάμη τη γυναίκα να συλλάβη, αλλ’ ακόμα και ένα τμήμα της μπορεί να το κάμη. Μέχρις ενός σημείου υπάρχει μια παράλληλη δυνατότης με τον άνδρα, επειδή και ένας μόνο όρχις είναι αρκετός ώστε ο άνδρας να γίνη πατέρας απογόνων.

Η γενναιοδωρία των ζευγών παρατηρείται επίσης στα όργανα των αισθήσεων. Δεν έγινε οικονομία στις ικανότητές των. Ο άνθρωπος μπορεί πολύ καλά ν’ ακούη χωρίς το εξωτερικό αυτί του και μπορεί επίσης ν’ ακούη και μόνον μ’ ένα αυτί, μολονότι σε μειονεκτική θέσι, μπορεί να ξεχωρίζη τη διεύθυνσι από την οποία προέρχεται ο ήχος. Πολλοί έχουν ένα μόνο μάτι κι εν τούτοις, τα καταφέρνουν πολύ καλά. Μολονότι είναι σε μειονεκτική θέσι με διάφορους τρόπους, εν τούτοις διαθέτει μια ακτίνα ορατότητος που καλύπτει 120 μοίρες αντί 180 μοίρες, όπως επίσης και μια μειωμένη αντίληψι του βάθους. Έχομε επίσης δυο ρουθούνια, που χρειάζονται όχι μόνο για να εισπνέωμε τον τόσο ζωτικό για μας αέρα, αλλά και για να οσφραινώμεθα. Αν κλείση το ένα ρουθούνι, ούτε η αίσθησις της οσφρήσεως ούτε η παροχή αέρος στους πνεύμονες παραβλάπτεται σοβαρά.

Μερική Αφαίρεσις

Η γενναιοδωρία με την οποία ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο είναι επίσης φανερή από το γεγονός ότι από πολλά όργανά μας που είναι μόνον ένα, όχι διπλά, αν αφαιρεθή ένα μέρος, μπορούν εν τούτοις να εξακολουθούν να λειτουργούν μάλλον καλά. Οι άνθρωποι έχουν ένα στομάχι σε κανονικό μέγεθος που μερικά άτομα το ανοίγουν στο διπλάσιο με την πολυφαγία. (Είναι επίσης ένα περιθώριο ασφαλείας!) Όταν κάτι δεν πάη καλά με το στομάχι, το μεγαλύτερο μέρος του μπορεί ν’ αφαιρεθή και το άτομο μπορεί να συνεχίση να ζη και να φθάση σε βαθύ γήρας. Πραγματικά, μπορεί κανείς να ζη, ακόμα και αν αφαιρεθή όλο το στομάχι χάρις στην πεπτική ικανότητα του λεπτού εντέρου, που αντισταθμίζει την έλλειψι του στομάχου.

Έπειτα είναι το συκώτι. Τι καταπληκτικός που είναι ο αριθμός των διαφόρων λειτουργιών που εκτελεί—περίπου 500 εργασίες! Δικαίως έχει χαρακτηρισθή ως το πιο πολυάσχολο και με πολλές ικανότητες όργανο του σώματος. Εν τούτοις οι άνθρωποι είναι σε θέσι να συνεχίσουν μια μάλλον φυσιολογική ζωή έστω και αν εργάζωνται μόνο τα 15 τοις εκατό των κυττάρων του. Υπάρχουν άτομα που τους έχουν αφαιρέσει το 80 τοις εκατό από το συκώτι τους και το υπόλοιπο ανταποκρίνεται σε όλα τα καθήκοντά του.

Ένα άλλο όργανο που παρέχει μαρτυρία για τη γενναιοδωρία του Δημιουργού είναι το πάγκρεας. Προμηθεύει στο σώμα τα χωνευτικά ένζυμα όπως επίσης και την ινσουλίνη από τα «νησίδια του Λάγκερχανς» που έχει. Πλήρης αφαίρεσις του παγκρέατος καταλήγει σε σοβαράς μορφής διαβήτη και σε άλλες σοβαρής μορφής συνέπειες. Αλλ’ αν αφαιρεθούν τα τέσσερα πέμπτα του παγκρέατος, το ένα πέμπτο που έμεινε είναι ικανό να προμηθεύση όλη την ινσουλίνη που χρειάζεται το σώμα. Παρομοίως πολύ σοβαρά είναι τα αποτελέσματα αν αφαιρεθή όλος ο θυρεοειδής αδήν. Το σώμα όμως τα καταφέρνει περίφημα και μόνο με το ένα έκτο του.

Παρατηρήστε επίσης τα έντερα. Είναι δυνατόν ν’ αφαιρεθούν πάνω από τρία μέτρα από το λεπτό έντερο χωρίς επιβλαβή αποτελέσματα. Και σε πολλές περιπτώσεις έχει αφαιρεθή το μεγαλύτερο μέρος από το παχύ έντερο χωρίς να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα.

Η γενναιοδωρία του Δημιουργού εκδηλώνεται με τον τρόπο που είναι φτιαγμένο το σώμα να θεραπεύεται όταν γίνη τραύμα. Πάρτε για παράδειγμα όταν ένα τμήμα του λεπτού εντέρου κόπτεται και τα δύο άκρα ράπτονται, μαζί από τον χειρούργο. Αμέσως τα έντερα εκκρίνουν μια «πλαστική» ουσία, η οποία σε τέσσερες περίπου ώρες κολλά σφιχτά τα έντερα στο σημείο που έχουν ενωθή. Δεν είναι περίεργο το ότι ένας διακεκριμένος φυσιολόγος μίλησε με θερμές εκφράσεις για τη «σοφία του σώματος.»

Η Καρδιά και το Αίμα

Η καρδιά έχει ένα ωρισμένο κανονικό παλμό, προωθώντας μια επαρκή ποσότητα αίματος στην κυκλοφορία μ’ ένα ήσυχο και μέτριο ρυθμό. Όταν όμως προκύψουν καταστάσεις ανάγκης, τότε και αυτή ανταποκρίνεται ανάλογα, διότι και αυτή έχει κατασκευασθή με γενναιοδωρία. Όχι μόνο μπορεί ν’ αυξήση τον παλμό της 100 τοις εκατό ή και περισσότερο, ανάλογα με την ανάγκη, αλλ’ αυξάνει επίσης και την ποσότητα αίματος που διοχετεύει στην κυκλοφορία σε κάθε παλμό. Η αρτηριακή πίεσις αυξάνει κατά 30 έως 40 τοις εκατό και ως αποτέλεσμα το αίμα ρέει πολύ γρήγορα στα τριχοειδή αγγεία για τη διατροφή των κυττάρων του σώματος, που ζητούν πρόσθετη τροφή. Έτσι όταν ένας μυς εργάζεται σκληρά, τότε ο αριθμός των τριχοειδών αγγείων που εργάζονται είναι πολλές φορές μεγαλύτερος από τα αγγεία που εργάζονται όταν ο μυς βρίσκεται σε ανάπαυσι.

Σχετικά με το αίμα: Κάθε δευτερόλεπτο κάθε λεπτού, κάθε ώρας, κάθε μέρας, χρόνο με το χρόνο «οκτώ εκατομμύρια αιμοσφαίρια πεθαίνουν . . . και αντικαθίστανται από νέα που παράγονται στον μυελό των οστών, στους λεμφοειδείς αδένες και τους λεμφοειδείς ιστούς των αμυγδαλών, της σπλήνας, του θυμού και των εντέρων.» (Το Σώμα, εκδοθέν από τη βιβλιοθήκη Βιολογικής Επιστήμης, στην Αγγλική) Κάθε κυβικό χιλιοστόμετρο αίματος (ακόμα μικρότερο στην περιφέρεια απ’ αυτό το γράμμα «ο») περιέχει πέντε εκατομμύρια ερυθρά αιμοσφαίρια. Αυτό όμως είναι αληθές σ’ ένα μέσο υψόμετρο. Όταν κάποιος ανεβαίνη σε πολύ μεγαλύτερο ύψος, όπου υπάρχει σημαντικά λιγώτερο οξυγόνο στον αέρα, τότε το σώμα είναι ικανό ν’ αυξήση την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων κατά 50 τοις εκατό ή και περισσότερο. Με αυτόν τον τρόπο οι ιστοί του σώματος παίρνουν αρκετό οξυγόνο, μολονότι κάθε μεμονωμένο ερυθρό αιμοσφαίριο μεταφέρει λιγώτερο οξυγόνο.

Ζωτική επίσης στη συντήρησι της ζωής είναι και η περιεκτικότης του αίματος σε ζάκχαρο. Πάρα πολύ ζάκχαρο προκαλεί τον διαβήτη, όπως γνωρίζουν πολλοί. Και πολλά έχουν δημοσιευθή τελευταία για τα βλαβερά αποτελέσματα που προκαλούνται από την υπογλυκαιμία, μια χρόνια χαμηλή αναλογία από ζάκχαρο στο αίμα. Εν τούτοις, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες το ζάκχαρο του αίματος μπορεί να πέση και 50 τοις εκατό χωρίς να φθάση στο «κατώφλι της ανεπαρκείας.»

Η γενναιόδωρη κατασκευή του σώματος είναι επίσης φανερή στην περίπτωσι της αιμορραγίας, με μεγάλη απώλεια αίματος, όπως συμβαίνει σ’ ένα δυστύχημα ή σε μια εγχείρησι. Πολλές αντισταθμιστικές προσαρμογές γίνονται από το σώμα. Η πίεσις του αίματος μπορεί να πέση προσωρινά 30 έως 40 τοις εκατό πριν φθάση το κρίσιμο σημείο και μέσα σε λίγο διάστημα μπορεί να επανέλθη στο κανονικό. Ο μηχανισμός της αποκαταστάσεως είναι πολύπλοκος. Παραδείγματος χάριν, η σπλήνα βοηθεί στη θεραπεία της καταστάσεως, διότι έχει ένα μεγάλο απόθεμα αίματος στη διάθεσί της. Με τη συστολή της στο ένα τέταρτο του μεγέθους της αδειάζει αυτό το απόθεμα αίματος στην κυκλοφορία του αίματος. Επίσης, το συμπαθητικό νευρικό σύστημα ανταποκρίνεται με το να μειώνη το διαμέτρημα των αιμοφόρων αγγείων ώστε να διατηρηθή η πίεσις παρά τη μειωμένη ποσότητα του αίματος.

Παρατηρείται επίσης ένας ασφαλιστικός παράγων στον οργανισμό για την εξυπηρέτησι της καρδιάς και του εγκεφάλου ανάλογα με την παρουσιαζόμενη ανάγκη. Έτσι, όταν χρειάζεται περισσότερο αίμα από εκείνο που μπορεί να παραγάγη η σπλήνα, τα αιμοφόρα αγγεία στους μυς και στο δέρμα συστέλλονται, όχι όμως κι εκείνα που οδηγούν στην καρδιά και στον εγκέφαλο, διότι αυτά χρειάζονται την κανονική τους ροή αίματος, άλλως θα προκύψη ανεπανόρθωτη βλάβη. Όταν παρουσιασθή μεγάλη έλλειψις αίματος, παρατηρείται επίσης μεγάλη δίψα, διότι το νερό του σώματος χρησιμοποιείται επίσης για να προμηθεύση υγρό για τη διατήρησι του όγκου του αίματος.

Η γενναιόδωρη προμήθεια του Δημιουργού παρατηρείται επίσης στον μηχανισμό που συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία σε μια τέτοια περίπτωσι ανάγκης. Κάτω από κανονικές συνθήκες ο μηχανισμός τίθεται σε ενέργεια από τον προμήκη μυελό, το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου που βρίσκεται κοντά στη σπονδυλική στήλη. Αν όμως πάθη κάποια βλάβη, υπάρχει τότε ένας αριθμός από αγγειοκινητικά κέντρα στον νωτιαίο μυελό που αναλαμβάνουν τον έλεγχο. Ακόμα και στην περίπτωσι που και αυτά δεν λειτουργούν κανονικά, τότε αναλαμβάνουν τον έλεγχο άλλες δυνάμεις του σώματος. Ως τελευταίο μέσον, τα αγγεία μόνα τους συστέλλονται χωρίς κάποια εξωτερική διέγερσι, ώστε να προσαρμόσουν το μέγεθός των ανάλογα με τον όγκο του αίματος που είναι μέσα τους για να διατηρηθή η πίεσις του αίματος.

Άλλα Παραδείγματα

Παρατηρήστε την ικανότητα του αίματος στην εναποθήκευσι τροφής. Μερικά άτομα μπορούν να μείνουν χωρίς τροφή επί εβδομάδες. Βέβαια το μήκος του χρόνου που ένα άτομο μπορεί να μείνη χωρίς τροφή εξαρτάται από το μέγεθος του ατόμου και ιδίως από την ποσότητα του λίπους που υπάρχει στο σώμα του.

Ο άνθρωπος μπορεί επίσης να ζήση για λίγον καιρό χωρίς νερό, αλλ’ όχι και τόσο πολύ. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι ότι το σώμα συνεχώς βγάζει νερό με την αναπνοή και την εφίδρωσι και μέσω των νεφρών έστω και αν δεν εισάγεται νερό. Και μολονότι το σώμα είναι κατά τα δυο του τρίτα ή και περισσότερο νερό, μια απώλεια 10 τοις εκατό του νερού του σώματος είναι πολύ σοβαρή και μια απώλεια 20 έως 22 τοις εκατό έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατο. Ο Θεός λοιπόν πολύ σοφά διευθέτησε ώστε εφόσον η γη επρόκειτο να είναι η κατοικία του ανθρώπου, να υπάρχη αφθονία νερού ώστε πολύ λίγα άτομα να είναι αναγκασμένα να ζήσουν χωρίς νερό για μια περίοδο χρόνου.

Ο τρόπος που είναι κατασκευασμένα τα σώματα μας τους παρέχει το μεγαλύτερο περιθώριο ασφαλείας όταν χρειασθή να περάσουν χωρίς νερό και τροφή. Ιδιαιτέρως μικρός όμως είναι ο χρόνος που μπορεί το σώμα να ζήση χωρίς αέρα, χωρίς οξυγόνο. Έλλειψις οξυγόνου για οκτώ λεπτά είναι αρκετή να προξενήση ανεπανόρθωτη βλάβη, αν όχι ακόμα και θάνατο. Αν ποτέ παραστή ανάγκη να βοηθήσετε ένα άτομο που έχασε τις αισθήσεις του, βεβαιωθήτε πρώτα ότι δεν υπάρχει κάποιο εμπόδιο για να μπορή το θύμα ν’ αναπνεύση.

Για ένα τελικό παράδειγμα, παρατηρήστε τον ανθρώπινο σκελετό: Οι μυς μπορούν πολύ λίγο να εκτείνωνται πέρα από το μήκος των και πράγματι δεν υπάρχει ανάγκη να το κάμουν αυτό διότι τα άκρα των είναι στερεωμένα στα οστά. Η γενναιοδωρία όμως της κατασκευής χαρακτηρίζει τη δομή των οστών και των χόνδρων. Όταν υπάρχη καλή υγεία, αυτά έχουν δύναμι πολύ περισσότερη από την κανονική τους ανάγκη.

Πράγματι ο Δημιουργός έχει προικίσει γενναιόδωρα τα διάφορα όργανα και συστήματα του σώματός μας. Δεν ικανοποιήθηκε με το ελάχιστο. Είναι σαν να έχη την αφθονία μάλλον παρά την οικονομία για σήμα του. Και αυτό είναι το περισσότερο αξιοθαύμαστο, ότι αν ο τέλειος άνθρωπος δεν αμάρτανε, θα είχε πολύ λιγώτερη ανάγκη από τα περιθώρια ασφαλείας που είναι τοποθετημένα στα σώματα μας από το Θεό. Μήπως όλες αυτές οι σκέψεις και τα γεγονότα δεν διεγείρουν την ευγνωμοσύνη μας προς το Δημιουργό μας και δεν μας κάνουν να έχωμε ένα λογικό ενδιαφέρον για τα σώματα μας; Βεβαίως!

Να φροντίζετε καλά το σώμα σας. Είναι για το καλό σας. Σε καιρούς ανάγκης τα περιθώρια ασφαλείας σας μπορεί να σημάνουν υγεία ή ασθένεια, για να μη πούμε ζωή ή θάνατο.