Εξάλειψις της Σ.Δ.
Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ δυσοσμία συνήθως συνδέεται με τον ιδρώτα, και ο ιδρώτας αποτελεί μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας από τον καιρό των πρώτων γονέων μας.—Γέν. 3:19.
Μολονότι κανένας δεν επιθυμεί να είναι χωρίς λόγο ενοχλητικός στους άλλους, υπάρχει όμως η περίπτωσις να ασχολήται κανείς υπερβολικά με την εξάλειψι της σωματικής δυσοσμίας ή για συντομία της Σ.Δ. Εξ άλλου, υπάρχει η ματαιοδοξία της ανθρώπινης φύσεως και η τάσις να φθάσωμε στα άκρα. Εκμεταλλευόμενη αυτή την ανθρώπινη αδυναμία, η βιομηχανία της διαφημίσεως σε πολλές χώρες είναι υπεύθυνη κατά μέγα μέρος για την ανάπτυξι και πώλησι μιας μεγάλης ποικιλίας αποσμητικών παρασκευασμάτων τα οποία λέγεται ότι εξαλείφουν τη Σ.Δ.
Σύμφωνα με μια επιτροπή της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρίας, «Υπάρχουν πολλά αποσμητικά και αντιϊδρωτικά στην αγορά—τόσα που θα μπορούσαν να διατηρήσουν τον Αδάμ απηλλαγμένο από τη δυσοσμία του σώματος και τον υπερβολικό ιδρώτα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του—και ίσως αρκετά για να ικανοποιήσουν τον σημερινό καταναλωτή.» Οι κριτικοί, εν τούτοις, ισχυρίζονται ότι κυρίως λόγω της διαφημίσεως, όλες οι οσμές του σώματος και του στόματος θεωρούνται ως ανεπιθύμητες και πρέπει να εξαλειφθούν, μολονότι οι οσμές του σώματος είναι φυσιολογικές και ακόμη θεωρούνται επιθυμητές σε μερικές κοινωνίες.
Φαίνεται, όμως, ότι το ενδιαφέρον να κρατήται υπό έλεγχον η δυσοσμία του σώματος είναι κάτι το επιθυμητό.
Στην πραγματικότητα, ιδρώνετε συνεχώς είτε το παρατηρείτε είτε όχι. Αυτό είναι που καλείται άδηλος διαπνοή. Μέσω αυτής ο μέσος άνθρωπος χάνει περίπου ένα τέταρτο του γαλλονιού υγρασία την ημέρα.
Αντιθέτως, υπάρχει ο αισθητός ιδρώς, που σημαίνει ότι είναι πολύ αντιληπτός στις αισθήσεις. Συνήθως το σώμα μας παράγει αισθητό ιδρώτα όταν η θερμοκρασία είναι πολύ υψηλή, όταν εργαζώμεθα σκληρά και όταν είμεθα αναστατωμένοι ή κάτω από κάποια συναισθηματική έντασι.
Ανάλογα με τις συνθήκες, το σώμα ενός μπορεί να εκκρίνη ενάμισυ κιλό έως πέντε γαλλόνια ιδρώτα την ημέρα!
Οι Ιδρωτοποιοί Αδένες
Τα σώματά μας έχουν δύο ειδών ιδρωτοποιούς αδένες· οι μικρότεροι και πιο πολυάριθμοι—περίπου δύο έως τρία εκατομμύρια—είναι οι εξωκρινείς αδένες. Αυτοί είναι υπεύθυνοι για τον περισσότερο ιδρώτα μας.
Οι άλλοι, και λιγώτερο πολυάριθμοι, είναι γνωστοί ως αποκρινείς αδένες. Αυτοί είναι πολύ μεγαλύτεροι, αλλά βρίσκονται κυρίως στις μασχάλες και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Αυτό που εκκρίνουν δημιουργεί κυρίως τη δυσοσμία του σώματος. Φαίνεται ότι έχουν σχέσι με το φύλον, διότι τα παιδιά πριν από την ηλικία της ήβης και οι ηλικιωμένοι δεν έχουν προβλήματα με Σ.Δ. στις μασχάλες.
Αντίθετα με ό,τι νομίζεται, δεν είναι ο ιδρώτας που είναι ενοχλητικός. Μάλλον, όταν ο ιδρώτας υφίσταται επεξεργασία από μερικά βακτηρίδια ή μύκητες αναδίδονται δυσάρεστες οσμές. Επομένως τα προϊόντα της αποσυνθέσεως δημιουργούν στην πραγματικότητα τη δυσοσμία.
Τι Μπορεί να Γίνη Σχετικά με τη Σ.Δ.;
Τι κάνει μερικά άτομα να έχουν μια δυνατή και δυσάρεστη σωματική οσμή, και τι μπορεί να γίνη σχετικά με αυτή; Μια συνήθης αιτία για την οποία μερικοί έχουν Σ.Δ. είναι ότι φορούν εσώρρουχα τα οποία έχουν απορροφήσει άφθονο ιδρώτα. Ενώ ο ίδιος ο ιδρώτας, κάτω από κανονικές συνθήκες, είναι εντελώς άοσμος, τα ρούχα που έχουν απορροφήσει ιδρώτα έχουν μια ισχυρή οσμή λόγω της δράσεως των βακτηριδίων. Επομένως, ένα φάρμακο θα ήταν ν’ αλλάζωμε τα εσώρρουχα πιο συχνά.
Είναι καλό να έχωμε υπ’ όψιν μας, επίσης, ότι η ομαλή λειτουργία των ιδρωτοποιών αδένων της μασχάλης εντείνεται από νευρική υπερέντασι και η δυσοσμία μπορεί να εμφανισθή μάλλον ξαφνικά. Επομένως κάποιος που έχει ιδρώσει λόγω νευρικής υπερεντάσεως μπορεί να θεωρήση σκόπιμο να πλυθή στις μασχάλες μόλις παρουσιασθή ευκαιρία.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίον μερικά άτομα έχουν σωματική δυσοσμία είναι ότι δεν φροντίζουν ή παραμελούν την προσωπική καθαριότητα. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι η έλλειψις προσωπικής καθαριότητος είναι ο «κοινός παρονομαστής» που περιλαμβάνεται στα περισσότερα προβλήματα της σωματικής δυσοσμίας. Το να κάνη κανείς μπάνιο ή ντους τακτικά ασφαλώς θα βοηθήση. Το νερό και το σαπούνι ελαττώνουν την οσμή του σώματος απομακρύνοντας τα βακτηρίδια και τις αδενικές εκκρίσεις. Αλλά τι θα γίνη αν το νερό είναι πολύ περιωρισμένο; Τότε μπορεί κάποιος να πλυθή με το σφουγγάρι.
Είναι αλήθεια ότι οι δερματολόγοι προειδοποιούν ότι τα πολύ συχνά μπάνια δεν κάνουν καλό στο δέρμα, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι το σαπούνι που χρησιμοποιείται στο μπάνιο προξενεί ερεθισμό ή αφαιρεί πολύ από το έλαιο του δέρματος. Αν αυτό είναι το πρόβλημα, τότε συνιστώνται σαπούνια μαλακά, ουδέτερα και έλαια μπάνιου. Ακόμη και αν ένα άτομο είναι εξαιρετικά ευαίσθητο στο σαπούνι, μπορεί να καθαρισθή χωρίς να χρησιμοποιή σαπούνι. Ένας φημισμένος αλλεργιολόγος, ο Δρ. Γουάλντμποτ, είπε σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα: «Ένας ασθενής μπορεί να παίρνη το καθημερινό του μπάνιο χωρίς σαπούνι και να καθαρίζη αρκετά το σώμα του τρίβοντας μαλακά το δέρμα με μια στεγνή πετσέτα μετά το μπάνιο.»
Πολλά άτομα βρίσκουν ότι το μπάνιο δεν είναι αρκετό για να λύση το πρόβλημα της δυσοσμίας του σώματος και χρησιμοποιούν κάποιο είδος αποσμητικού ή αντιϊδρωτικού παρασκευάσματος. Αυτά είναι προσιτά σε μεγάλη ποικιλία—υγρά, σκόνες, κρέμες, μασούρια και ψεκαστήρες αεροζόλ.
Τα αρώματα και οι κολώνιες βοηθούν να καλύπτουν τις δυσάρεστες οσμές με πιο ευχάριστες οσμές. Κρέμες με βάσι τη βαζελίνη ενεργούν στο ν’ απορροφούν την οσμή. Εν τούτοις, η απλή χρήσις του αποσμητικού δεν απομακρύνει τα βακτηρίδια. Επομένως, είναι φρόνιμο να πλένεται κανείς πρώτα και κατόπιν να χρησιμοποιή τα αποσμητικά υλικά.
Δημοφιλή είναι επίσης και τα αντιϊδρωτικά. Θεωρούνται ως φάρμακα, διότι επηρεάζουν μια λειτουργία του σώματος, και σ’ αυτή την περίπτωσι, την εφίδρωσι. Μπορούν να μειώσουν την εφίδρωσι μέχρι 50 τοις εκατό και αυτό για μερικές ώρες. Το πιο σύνηθες ενεργό συστατικό των είναι μια μορφή αλάτων του αργιλίου, όπως το χλωριούχον αργίλιον ή χλωριούχον υδροξείδιον του αργιλίου. Σχετικά με αυτά τα αντιϊδρωτικά, ο τόμος. Η Φαρμακολογική Βάσις των Θεραπευτικών (Έκδοσις Τετάρτη, στην Αγγλική) υπό Λούις Σ. Γκούντμαν και Άλφρεντ Γκίλμαν, λέγει: «Τα άλατα του αργιλίου είναι γνωστόν ότι προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις σε ευαίσθητα άτομα. Ο μηχανισμός δράσεως των αντιϊδρωτικών δεν είναι τελείως γνωστός. Είναι γενικά παραδεκτό ότι αυτές οι ουσίες είναι στυπτικές [επειδή έχουν την ιδιότητα να συστέλλουν τους ιστούς] και ότι αυτή η ενέργεια είναι κατά μέγα μέρος υπεύθυνη για την ικανότητά τους να μειώνουν τις εκκρίσεις του δέρματος.»
Αυτό το σύγγραμμα τονίζει επίσης ότι ωρισμένα συστατικά στα αποσμητικά, τα οποία χρησιμοποιούνται για να ελαττώσουν τον αριθμό των βακτηριδίων στο δέρμα, μπορούν επίσης να προξενήσουν αλλεργικές αντιδράσεις. Επομένως, αν κάποιος αισθανθή ερεθισμό του δέρματος με κάποιο αποσμητικό ή αντιϊδρωτικό, θα μπορούσε να δοκιμάση άλλα προϊόντα τα οποία είναι λιγώτερο ερεθιστικά. Πάντοτε θα πρέπει να πλένεται πριν χρησιμοποιήση τέτοια προϊόντα, διότι η επανειλημμένη χρήσις χωρίς πλύσιμο μπορεί να προξενήση σοβαρό ερεθισμό.
Σε περίπτωσι που τα περισσότερα ή όλα τα προϊόντα δημιουργούν ερεθισμό ή αν κάποιος θέλη απλώς να τ’ αποφύγη, θα μπορούσε να καταφύγη σε φυσικά προϊόντα. Το βιβλίο Η Δηλητηριασμένη Μας Γη και Ουρανός (στην Αγγλική) υπό Τζ. Ι. Ρονταίηλ και ομάδος, αναφέρει ένα τέτοιο προϊόν που περιέχει ένα ιδιαίτερα απορροφητικό είδος «πηλού (σαπουνόχωμα), ένα λεπτό πηλό που χρησιμοποιείται στην υφαντουργία για να ‘λευκαίνη’ ή να καθαρίζη το ύφασμα.» Σύμφωνα με αυτή την πηγή, «αυτό ούτε εμποδίζει την εφίδρωσι ούτε την καλύπτει, αλλ’ απορροφά και κρατεί την υγρασία.» Παρόμοια προϊόντα μπορεί να είναι διαθέσιμα, ανάλογα με το που ζη κανείς.
«Γυναικεία Υγιεινή»
Τα σπρέυ αεροζόλ είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη «γυναικεία υγιεινή.» Αυτά είναι εύχρηστα και έχουν ένα ευχάριστο άρωμα. Λέγεται ότι το 1971 οι Αμερικανίδες εξώδευσαν 67 εκατομμύρια δολλάρια γι’ αυτά—αλλά όχι συνετά.
Γι’ αυτό το περιοδικό Εκθέσεις των Καταναλωτών (που εκδίδεται από μια μη κερδοσκοπική οργάνωσι) στο τεύχος του Ιανουαρίου 1972 εδημοσίευσε ένα άρθρο 3.000 λέξεων με τον τίτλο «Πρέπει να Χρησιμοποιούνται τα Αποσμητικά των Γεννητικών Οργάνων;» Άρχιζε αναφέροντας ότι η διαφημιστική επιχείρησις της Αμερικής «έχει δημιουργήσει ζήτησι για ένα προϊόν αμφισβητούμενης αξίας. Είναι επίσης και ένας πιθανός κίνδυνος για την υγεία.»
Το άρθρο ετόνιζε πόσο λίγη έρευνα είχε γίνει όσον αφορά τους κινδύνους αυτών των προϊόντων στην υγεία πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά—ο νόμος δεν απαιτεί τον έλεγχο των καλλυντικών. Επίσης έδειχνε ότι η διαφήμισις στρέφει την προσοχή στο σεξ μάλλον παρά στην υγιεινή, και παίζει με το ενδιαφέρον των γυναικών (και των ανδρών) για ευχάριστες σεξουαλικές σχέσεις.
Επί πλέον, το άρθρο απεκάλυπτε ότι πολλές γυναίκες είχαν σοβαρές επιπλοκές σαν αποτέλεσμα της χρήσεως αυτών των προϊόντων και ότι έγιναν μερικές μεγάλες μηνύσεις από εκείνες που υπέστησαν βλάβη απ’ αυτά τα προϊόντα. Αφού τονίζει ότι αυτά τα αεροζόλ σπρέυ δεν μπορούσαν να κάμουν τίποτε καλύτερο από το σαπούνι και το νερό, το άρθρο έκλεινε με τη συμβουλή: «Η απάντησις στο άμεσο πρόβλημα των καλλυντικών των γεννητικών οργάνων είναι απλή: Μην τα χρησιμοποιείτε.»
Τα ίδια περίπου σημεία τονίζουν και τα σχόλια της Δρος Έληνορ Μπ. Ήσλυ, Κλινικής Υφηγητρίας της Μαιευτικής και Γυναικολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Ντιούη. Γράφοντας σ’ ένα ειδικό ιατρικό περιοδικό του Ιουνίου 1973, είπε: «Αυτά τα παρασκευάσματα δεν είναι απλώς ανωφελή και μη αποτελεσματικά. Μπορεί να είναι βλαβερά. Έχομε παρατηρήσει σοβαρές αντιδράσεις ευαισθησίας που προκαλούν μερικά απ’ αυτά. Οι διαφημισταί της Μάντισον Άβενιου—εν γνώσει της αληθείας, θα έλεγα—εκμεταλλεύονται τη γυναικεία δύσκολη θέσι για κέρδος.»
Λόγω αυτών των γεγονότων η Διαχείρισις Τροφών και Φαρμάκων των Ηνωμένων Πολιτειών εζήτησε να τυπωθή η ακόλουθος προειδοποίησις σε κάθε φιαλίδιο αυτών των σπρέυ: «Προσοχή—Για εξωτερική χρήσι μόνον. Ψεκάστε από απόστασι τουλάχιστον 8 ιντσών από το δέρμα. Χρησιμοποιείτε περιωρισμένα και όχι περισσότερο από μια φορά την ημέρα για ν’ αποφύγετε ερεθισμό. Μη χρησιμοποιείτε αυτό το προϊόν με πετσέτες υγείας. Μη χρησιμοποιείτε σε σκασμένο ή ερεθισμένο δέρμα ή σε δέρμα που έχει φαγούρα. Επίμονη ή ασυνήθης οσμή μπορεί να δείχνη την ύπαρξι καταστάσεως για την οποία θα έπρεπε να συμβουλευθήτε γιατρό. Αν εκδηλωθή εξάνθημα, ερεθισμός, ασυνήθης κολπική ρύσις ή ενόχλησις, διακόψτε αμέσως τη χρήσι και συμβουλευθήτε ένα γιατρό.»—Τάιμς της Νέας Υόρκης, 21 Ιουνίου 1973.
Επομένως, το να μας απασχολή υπερβολικά η εξάλειψις των σωματικών οσμών θα μπορούσε να οδηγήση σε ασύνετη χρήσι ή κατάχρησι ενός προϊόντος, που θα κατέληγε σε επιπλοκές. Αν, όμως, έχετε μεγάλη επαφή με κόσμο, θα ήταν καλό να φροντίσετε να κρατήτε τη δυσοσμία του σώματος υπό έλεγχον, διότι η αποτελεσματικότης στις σχέσεις σας με τους άλλους μπορεί να εμποδισθή αν είσθε απρόσεκτος σε τέτοια ζητήματα. Με λίγα λόγια αφήστε τον Χρυσούν Κανόνα να σας κυβερνά: «Και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.»—Λουκ. 6:31.