Υπάρχει ένας Αξιόπιστος Οδηγός;
ΓΙΑ να είναι ένας οδηγός αξιόπιστος και πραγματικά υποβοηθητικός για την ανθρωπότητα, πρέπει ν’ ανταποκρίνεται σε ωρισμένες απαιτήσεις: Πρέπει να είναι απλός, σαφής και κατανοητός. Πρέπει ν’ ανυψώνη το επίπεδο της σκέψεως του ανθρώπου και να του δίνη ενθάρρυνσι κι ελπίδα. Πρέπει να είναι πρακτικός, εφαρμόσιμος για όλες τις ηλικίες και κοινωνίες και προσιτός σε όλους τους ανθρώπους.
Η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο που ισχυρίζεται ότι ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις απαιτήσεις. Προβάλλει τον εαυτό της σαν ένα μήνυμα από τον Δημιουργό. Ισχυρίζεται ότι είναι ένας λύχνος που οδηγεί τα βήματα του ανθρώπου.—Ψαλμ. 119:105.
Μερικοί επικρίνουν την Αγία Γραφή λόγω της αρχαιότητος της, λέγοντας ότι σ’ αυτή τη σύγχρονη εποχή ο άνθρωπος έχει προχωρήσει πέρα από τα πλαίσια της Αγίας Γραφής. Είναι αυτή η επίκρισις βάσιμη; Είναι αλήθεια ότι από την αρχή η ανθρώπινη κοινωνία έχει υποστή μεταβολές, και σήμερα ζούμε σ’ έναν αιώνα τεχνολογίας. Αλλά σαν άνθρωποι δεν είμεθα πάντοτε ίδιοι; Δεν υπήρξαν πάντοτε οι προτιμήσεις, οι ελπίδες και οι βασικές επιθυμίες ίδιες από την αρχή;
Επί πλέον, πού συναντούμε το μεγαλύτερο ποσοστό προβλημάτων σήμερα; Στον οικογενειακό κύκλο και στις σχέσεις με τους άλλους. Η τεχνολογία έχει απλώς εντείνει τα προβλήματα και τα έχει φέρει πιο γρήγορα στο προσκήνιο. Το να έχωμε ένα σκοπό στη ζωή, το ν’ απολαμβάνωμε ασφάλεια και ευτυχία είναι τόσο σπουδαίο όσο ήταν πάντοτε, και οι ανάγκες της ανθρωπότητος δεν έχουν πραγματικά αλλάξει από ό,τι ήσαν πριν από χιλιάδες χρόνια.
Αφού οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες δεν έχουν αλλάξει με την πάροδο των αιώνων, δεν θα ήταν πιο πολύτιμος ένας οδηγός που έχει μακραίωνη ιστορία παρά ένας που δεν έχει υποστή τη δοκιμασία του χρόνου; Δεν νομίζετε ότι ένας οδηγός που αντλεί από την πείρα πολλών γενεών αντί μόνον από μια γενεά, θα έδινε πιο πλήρη εικόνα των ζητημάτων που εξετάζει; Επομένως, η αρχαιότης της Βίβλου, αντί ν’ αποτελή αδυναμία, δεν αποτελεί μάλλον ένα παράγοντα που υποστηρίζει τον ισχυρισμό της ότι είναι ένας αξιόπιστος οδηγός;
Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν άλλα πολύ αρχαία συγγράμματα. Αλλά κανένα απ’ αυτά δεν μπορεί ν’ αποδείξη τόσο αρχαία προέλευσι όσο η Αγία Γραφή. Μολονότι η συγγραφή της Βίβλου άρχισε πριν από 3.500 χρόνια, η αρχή της ως προφορικός λόγος του Θεού χρονολογείται πολύ ενωρίτερα, διότι το υπόμνημα δείχνει ότι ο Θεός μίλησε στον πρώτο άνθρωπο Αδάμ. Μετά απ’ αυτό, ο Θεός επικοινωνούσε με τους ανθρώπους ως τον κατακλυσμό του Νώε, ώστε οι άνθρωποι χρησιμοποιώντας τον λόγο του ως οδηγό μπορούσαν να ‘περιπατούν με τον Θεό’ και να είναι δίκαιοι ενώπιον του.—Γεν. 1:28· 6:9· 7:1.
Είναι η Βίβλος Απλώς Προϊόν Ανθρώπων;
‘Αλλά η Βίβλος εγράφη από απλούς ανθρώπους,’ λέγουν μερικοί. Μήπως αυτό την κάνει λιγώτερο αυθεντική και αποτελεσματική; Ο Θεός θα μπορούσε να έχη παραδώσει ένα πλήρες βιβλίο στους ανθρώπους, όπως ακριβώς έγραψε τις Δέκα Εντολές επάνω σε λίθινες πινακίδες για τον Μωυσή. Αλλά μήπως ένα τέτοιο βιβλίο θα ήταν πιο αποδεκτό από τους ανθρώπους σήμερα παρά ένα βιβλίο γραμμένο από ανθρώπους που ανεγνώριζαν ότι είχαν εμπνευσθή από τον Θεό; Πώς θα μπορούσε ένα άτομο σήμερα ν’ αποδείξη ότι ένα βιβλίο που υπάρχει σήμερα ήλθε απ’ ευθείας από τον Δημιουργό του ανθρώπου πριν από χιλιάδες χρόνια; Δεν θα ήταν ένας τέτοιος αναπόδεικτος ισχυρισμός εμπόδιο για να γίνη αποδεκτό αυτό το βιβλίο σαν ένας αξιόπιστος οδηγός; Εξ άλλου, κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθή τον ισχυρισμό της Βίβλου ότι είναι ένα βιβλίο γραμμένο από ανθρώπους. Και ένα άτομο που διαβάζει τη Βίβλο μπορεί να διαπιστώση μόνο του αν αυτά που περιλαμβάνει συμφωνούν με τον ισχυρισμό ότι: «Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.»—2 Τιμ. 3:16, 17.
Επί πλέον, όταν φιλαλήθεις και θεοσεβείς άνθρωποι έγραψαν από τα βάθη της καρδιάς τους αυτά που τους είχε αποκαλύψει ο Θεός, το υπόμνημα που παρήχθη έτσι περιείχε μια θέρμη που δεν θα υπήρχε αν επρόκειτο απλώς για μια αντικειμενική αφήγησι, από την οποία θα έλειπε το ανθρώπινο στοιχείο. Πραγματικά, οι εκφράσεις που έγραψαν άνθρωποι που είχαν τις ίδιες εμπειρίες, τα ίδια αισθήματα, τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες δοκιμασίες που υφιστάμεθα εμείς, αγγίζουν την καρδιά μας.
Η πιο αξιόλογη απόδειξις ότι η Βίβλος εγράφη από ανθρώπους, που ενεπνεύσθησαν από τον Θεό, παρέχεται από τις πολυάριθμες προφητείες που περιέχει. Προείπε τη διαρκή ερήμωσι ισχυρών πόλεων όπως είναι η αρχαία Νινευή και η Βαβυλών. (Ησ. 13:19, 20· Σοφον. 2:13, 14) Ακόμη και το όνομα του κατακτητού της Βαβυλώνας, του Κύρου, είχε αναφερθή πολλά χρόνια πριν από τη γέννησί του. (Ησ. 45:1, 2) Ακόμη και οι ίδιες οι συνθήκες που χαρακτηρίζουν την εποχή μας περιγράφονται ζωηρά. Παραδείγματος χάριν, στα εδάφια 2 Τιμόθεον 3:1-5, διαβάζομε: «Γίνωσκε δε τούτο, ότι εν ταις εσχάταις ημέραις θέλουσιν ελθεί καιροί κακοί· διότι θέλουσιν είσθαι οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς εις τους γονείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άσπλαγχνοι, αδιάλλακτοι, συκοφάνται, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.» Αλλά η Βίβλος δεν αφήνει εκεί το ζήτημα. Μιλά και πέρα από τις ‘έσχατες ημέρες’ για μια εποχή που αυτή η γη θα είναι μια ασφαλής κατοικία για τον άνθρωπο και δείχνει τι πρέπει να κάνωμε για να είμεθα μεταξύ εκείνων που θα την απολαύσουν. (Αποκάλ. 21:3, 4) Γνωρίζετε εσείς κανένα άλλο βιβλίο που περιέχει τόσο ακριβείς και ενθαρρυντικές πληροφορίες;
Αξία που Αντέχει
Η αξία της Βίβλου αποκαλύπτεται επίσης και από την αντοχή της στον πιο σκληρό διωγμό και στις προσπάθειες να την καταστρέψουν, όπως παρετήρησε ένας συγγραφεύς:
«Κανένα άλλο ανθρώπινο απόκτημα δεν αγαπήθηκε και δεν καταδικάσθηκε τόσο όπως η Βίβλος. Έχει γελοιοποιηθή, απαγορευθή και καή. Αλλά έχει επίσης φυλαχθή και σαν θησαυρός και έχει προστατευθή. Και έχει αντέξει.
«Πολλοί πέθαναν για να την υπερασπισθούν. Άλλοι την κράτησαν κρυμμένη για να εμποδίσουν την αστυνομία να την κατάσχη. Άλλοι άνθρωποι εξετελέσθησαν επειδή την μετέφρασαν σε απλή γλώσσα. . . .
«Πριν από δύο περίπου αιώνες ο Βολταίρος διεκήρυξε ότι ‘χρειάσθηκαν 12 άνθρωποι για να ιδρύσουν τη Χριστιανοσύνη. Εγώ θα δείξω στον κόσμο ότι ένας άνθρωπος μπορεί να την καταλύση. Σε εκατό χρόνια, η Βίβλος θα έχη γίνει ένα πεπαλαιωμένο βιβλίο, εγκαταλελειμμένο στα σκονισμένα ράφια των παλαιοπωλών.’»—Τζωρτζ Β. Κόρνελλ, ΑΡ συγγραφεύς της εφημερίδος Σταρ του Μόντρεαλ, Δεκέμβριος 1973.
Οι ισχυρισμοί του Βολταίρου και άλλων ομοίων του απεδείχθησαν αβάσιμοι. Η ιστορία κατέδειξε τη Βιβλική αλήθεια ότι «πάσα σαρξ είναι ως χόρτος και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου. Εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν· ο λόγος όμως του Ιεχωβά [Θεού] μένει εις τον αιώνα.» (1 Πέτρ. 1:24, 25) Πράγματι, ο «λόγος» του Θεού όπως εκτίθεται στη Βίβλο επέζησε, ενώ πολλοί που επετέθησαν εναντίον του έχουν προ πολλού επιστρέψει στο άψυχο χώμα.
Συνεπώς, δεν νομίζετε ότι αξίζει να εξετάσετε προσεκτικά τη Βίβλο; Πιστεύομε ότι αυτή η προσπάθεια θα σας πείση ότι «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος.»—2 Τιμ. 3:16.