Απόδειξις στη Ζωή των Ανθρώπων
Σ’ ΑΥΤΟΝ τον αναστατωμένο κόσμο είναι δύσκολο ν’ απλοποιήση κανείς τη ζωή του και να βρη ειρήνη διανοίας και ευτυχία. Εξυπηρετούν, όμως, πράγματι οι αρχές και οι συμβουλές της Γραφής αυτό το σκοπό; Βέβαια, αν τεθή σ’ εφαρμογή κάτι καλό, πρέπει να παραγάγη συγκεκριμένα αποτελέσματα που είναι ικανοποιητικά. Υπάρχουν αποδείξεις που δείχνουν ότι η Γραφή μπορεί να υποκινήση τους ανθρώπους να κάμουν τις αλλαγές που είναι αναγκαίες για μια ευτυχισμένη ζωή; Μπορεί να βοηθήση τους ανθρώπους, άσχετα με το ποια μπορεί να είναι η θέσις των στη ζωή και οι περιστάσεις των;
Ναι, μπορεί. Υπάρχουν τώρα τουλάχιστον δύο εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο που πραγματικά μελετούν τη Γραφή και κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να εφαρμόσουν τη συμβουλή της σε κάθε φάσι της ζωής των. Διεπίστωσαν ότι με το να κάμουν τη Γραφή μοναδικό οδηγό τους, έκαμαν τη ζωή τους χρήσιμη και παραγωγική. Αυτοί οι άνθρωποι είναι γνωστοί ως μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι περισσότεροι μεταξύ αυτών είναι άνθρωποι που έχουν ζήσει ομαλή, νομοταγή ζωή, μολονότι μερικοί στο παρελθόν έζησαν παράνομα και ανήθικα. Υπάρχουν άνθρωποι που πήγαιναν προηγουμένως στις εκκλησίες, άλλοι που ήσαν άθεοι και άλλοι από ενωμένες αλλά και από διηρημένες οικογένειες. Όλοι όμως είχαν κάτι κοινό: Ένοιωθαν την ανάγκη μιας συναισθηματικής ασφαλείας κι επιθυμούσαν να πραγματοποιήσουν κάτι άξιο και μόνιμο στη ζωή των. Ο Θεός ενδιαφέρεται για όλους εκείνους που επιθυμούν μια ευτυχισμένη ζωή, που θέλουν να πράττουν το ορθό, που θέλουν να μάθουν γι’ αυτόν και να τον υπηρετούν. Κι αυτό αποδεικνύεται από τις ακόλουθες πείρες.
Ένας Ψυχολόγος Βλέπει Πώς η Αγία Γραφή Βοηθεί μια Οικογένεια
Η Γραφή μπορεί να κάμη πολλά για να βοηθήση τους ανθρώπους, ακόμη και ολόκληρες οικογένειες. Παρατηρώντας αυτή την αλήθεια στην πράξι, ένας επιστήμων στον τομέα της ψυχολογίας εξεπλάγη, επείσθη και είπε τα εξής:
«Ενθαρρυνόμενος από τον πατέρα μου ακολούθησα πανεπιστημιακή σταδιοδρομία. Τελειώνοντας τις σπουδές μου σαν ψυχολόγος, άρχισα να εργάζωμαι στον επανορθωτικό τομέα. Αυτό μου έφερε ένα αίσθημα ικανοποιήσεως, επειδή πίστευα ότι προσέφερα πραγματική βοήθεια στους ανθρώπους.
«Έπειτα από μερικά χρόνια, όμως, άρχισα να βλέπω ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσα δεν έφερναν μεγάλη αλλαγή στους νέους. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν μερικές επιφανειακές αλλαγές. Αλλά οι προσωπικές και κοινωνικές αλλαγές διαρκείας ήσαν παρά πολύ μικρές, Αυτό με ανησύχησε αρκετά. Η εφαρμογή αυτών που είχα μάθει, δαπανώντας τόσα χρόνια, δεν είχε κανένα μεγάλο αποτέλεσμα προς το καλό.»
Με την ιδιότητά του ως επόπτου των νεαρών εγκληματιών που αφήνοντο προσωρινώς ελεύθεροι, εχειρίσθη μια υπόθεσι που πραγματικά τον έβαλε σε σκέψεις. Αφορούσε μια οικογένεια με τρία παιδιά, που και τα τρία βρίσκονταν σε δυσκολία. Υπήρξε μια εννεάμηνος διακοπή στο ενδιαφέρον του γι’ αυτή την περίπτωσι, την οποία θεωρούσε απελπιστική. Αλλ’ όταν είδε πάλι αυτή την οικογένεια, παρετήρησε μια αξιοσημείωτη αλλαγή. Το σπίτι που άλλοτε ήταν πολύ βρώμικο και απεριποίητο, τώρα ήταν νοικοκυρεμένο και καθαρό. Τα παιδιά ήσαν ντυμένα με ευπαρουσίαστα ενδύματα κι εφαίνοντο πιο ασφαλή. Σε τι ωφείλετο αυτή η καταπληκτική αλλαγή; Η μητέρα είχε αρχίσει να μελετά τη Βίβλο με τους μάρτυρας του Ιεχωβά και εφήρμοζε τις αρχές της Βίβλου στην οικογενειακή ζωή. Βλέποντας αυτή την αξιοσημείωτη αλλαγή άρχισε να διερωτάται μήπως υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να επιφέρη καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι η δική του κατάρτισις.
Ένας άλλος παράγων που τον απασχόλησε πολύ ήταν η χειροτέρευσις των παγκοσμίων συνθηκών και η ανικανότης του οργανισμού με τον οποίον εργαζόταν ν’ αντιμετωπίση τα κοινωνικά προβλήματα. Λέγει τα εξής:
«Ο οργανισμός δοκίμασε πολλά μέσα για να επιτύχη καλά αποτελέσματα. Οι ποινές φυλακίσεως μειώθηκαν και δοκιμάσθηκαν νέες μέθοδοι. Η παλαιά τεχνική ανεβίωσε κάτω από νέο όνομα. Όλες αυτές όμως οι προσπάθειες απεδείχθησαν άκαρπες.»
Ως αποτέλεσμα, αυτός ο άνθρωπος άρχισε να ψάχνη για κάτι καλύτερο. Προσπάθησε να διαβάση τη Γραφή, αλλά δεν μπόρεσε να την κατανοήση. Η μητέρα του, που είχε γίνει μάρτυς του Ιεχωβά όταν αυτός άρχισε τις σπουδές του στο κολλέγιο, είχε προσπαθήσει και προηγουμένως να του εξηγήση τα πράγματα, αλλ’ εκείνος δεν ενδιεφέρετο πραγματικά για ό,τι του έλεγε. Τελικά, όμως, πήγε στην Αίθουσα των μαρτύρων του Ιεχωβά και τότε άρχισε μια σοβαρή μελέτη της Αγίας Γραφής. Επίσης, παρετήρησε νεαρά άτομα, μεταξύ των οποίων μερικοί ήσαν πρώην τοξικομανείς και κακοποιοί, που είχαν μεταβάλει τις απόψεις των και την προσωπικότητα των και είχαν γίνει, υπεύθυνα και ηθικά άτομα. Από τότε άρχισε να εκτιμά, ακόμη και στη δική του περίπτωσι ότι η εφαρμογή των Γραφικών αρχών μπορεί να φέρη πραγματικές αλλαγές στην προσωπικότητα του ατόμου, όχι απλώς επιφανειακές αλλαγές.
Ένας Φυλακισμένος Αλλάζει από τη Γεμάτη Βία Ζωή Του
Μια όμοια περίπτωσις αναφέρεται από το Σάουθ Μίντλεσσεξ (της Μασσαχουσέττης) στην εφημερίδα Νιούς στις 11 Μαΐου 1975. Υπό τον τίτλο «Ένας Φυλακισμένος Εκπληρώνει Θρησκευτικό Χρέος,» αναφέρεται η περίπτωσις κάποιου μεσήλικος φυλακισμένου.
Ο άνθρωπος αυτός ετέθη σ’ ένα κελλί στο οποίο βρισκόταν κάποιος που είχε γίνει μάρτυς του Ιεχωβά. Ως Καθολικός, ο άνθρωπος αυτός διηγείται τα εξής: ‘Αυτά που έλεγε ο Μάρτυς ήσαν αντίθετα μ’ αυτά που είχα διδαχθή, αλλά τελικά άρχισα ν’ αναγνωρίζω ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά δίνουν απάντησι σ’ όλες τις αντιφάσεις.’ Τώρα αυτός ο πρώην εγκληματίας λέγει ότι απέκτησε ένα ισχυρό θεμέλιο και ένα σκοπό, «που ποτέ πριν δεν είχα στη ζωή μου.» Αφού βγήκε βάσει ενός προγράμματος αποφυλακίσεως σε εργασία, βοηθεί τους Μάρτυρες στην κατασκευή μιας Αιθούσης Βασιλείας στο Φράμινγκχαμ της Μασσαχουσέττης. Η Βιβλική γνώσις που απέκτησε, λέγει, τον βοήθησε ν’ ανατρέψη μια «ολόκληρη τάσι βίας» στην οικογένεια του.
Ο ψυχολόγος του τον υποστηρίζει, λέγοντας ότι ο πελάτης του άλλαξε από «ανήθικο και καταστρεπτικό άτομο, σε άτομο με συνείδησι.» «Αποδίδω αυτή την αλλαγή μόνο στην εμπειρία του με τους Μάρτυρες. Αυτοί ευθύνονται για μια κοινωνική επανεκπαίδευσι τεραστίας δυνάμεως και επιδράσεως κατά τα δυόμισυ τελευταία χρόνια. Δεν υπήρχε καμμιά πιθανότητα να προοδεύση το άτομο αυτό τόσο πολύ μέσω κάποιας ιατρικής θεραπείας. Τον είδα ν’ αλλάζη την ανήθικη και καταστρεπτική του στάσι, και ν’ αποκτά μια σταθερή έννοια ευθύνης, που είναι αρκετά δύσκολη.»
Ο ψυχολόγος παρετήρησε ότι μολονότι πολλοί άνθρωποι «μπορεί να διερωτώνται αν αυτό θα διαρκέση,» ειδικά για ένα άτομο που έχει το παρελθόν αυτού του ανθρώπου και για το οποίο άτομο «αυτό είναι πραγματικά κάτι το δυνατό,» εκείνος είναι αρκετά βέβαιος ότι αυτή η αλλαγή είναι μόνιμη. Και προσθέτει: ‘Φυσικά, δεν υπάρχει απόδειξις γι’ αυτό, ούτε και εγγύησις, αλλά πιστεύω ότι έχει βρη μια υγιή κοινωνική υποδειγματική ομάδα που άλλαξε τη ζωή του.»
Πράγματι, η συμβουλή της Γραφής, όταν εφαρμοσθή, μπορεί να έχη υγιά επίδρασι στη ζωή ενός ατόμου, άσχετα με το παρελθόν του. Ακόμη και άτομα που έχουν ζήσει μια καλή και ηθική ζωή και που απολαμβάνουν κάποια ικανοποίησι από την εργασία τους, διαπιστώνουν ότι μόνο η Αγία Γραφή, με την καλύτερη ελπίδα που περιέχει και με τις υψηλές αρχές της μπορεί να συντελέση σε μια πλήρη κι ευτυχισμένη ζωή.
Η Βιβλική Εκπαίδευσις Πολύ πιο Ανώτερη από την Εκπαίδευσι Δημοσίας Υγείας
Εξετάστε την εμπειρία μιας γυναίκας στην πόλι της Νέας Υόρκης. Είχε ακολουθήσει μια ζωή αφοσιώσεως στην εκπαίδευσι δημοσίας υγείας, με το σκοπό να βοηθήση τους συνανθρώπους της, Αυτό ήταν μια αξιέπαινη επιδίωξις και ακολουθεί ακόμη και τώρα το επάγγελμα της νοσοκόμας. Τελικά, όμως, ήλθε ο καιρός που άρχισε ν’ αναγνωρίζη ότι εκτός από τη σταδιοδρομία της χρειαζόταν κάτι περισσότερο για ν’ απολαμβάνη πλήρη ευτυχία και πραγματική ικανοποίησι. Αλλά υπήρχαν μερικά εμπόδια για να δεχθή την Αγία Γραφή σαν το κλειδί για να βρη εκείνο που έλειπε από τη ζωή της. Αναφέρει τα εξής:
«Δεν ήμουν θρησκευόμενο άτομο. Πράγματι, είχα σοβαρές απορίες για την ύπαρξι του Θεού. Απλώς δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί πέθαιναν τα βρέφη, ενώ μερικά ηλικιωμένα άτομα που υπέφεραν από αναπηρικές ασθένειες και ήσαν παραλυτικοί χωρίς ελπίδα, εξακολουθούσαν να ζουν. Εν τούτοις, το επάγγελμά μου, η υπηρεσία και η εκπαίδευσις δημοσίας υγείας μου έφερνε κάποια ανακούφισι.
«Η εργασία μου απαιτούσε κάποια δράσι στις υποθέσεις της κοινότητος. Θυμάμαι ότι σε κάποια περίπτωσι επισκέφθηκα ένα δημόσιο σχολείο και παρετήρησα την επικίνδυνη και σάπια κατάστασι στην οποία βρίσκονταν τα ξύλινα σκαλοπάτια. Εκπροσωπούσα την Υπηρεσία Αδελφών Νοσοκόμων Δημοσίας Υγείας σε μια επιτροπή, που αποτελείτο από εμπόρους, γιατρούς, δικηγόρους και δασκάλους, και είχε οργανωθή για να βοηθήση την κοινότητα να χειρισθή τα προβλήματα της. Αυτή η επιτροπή συνέταξε μια επιστολή προς την Διεύθυνσι Εκπαιδεύσεως και συνιστούσε ότι κάτι έπρεπε να γίνη για θεραπεία αυτής της επικίνδυνης καταστάσεως του υπό κατάρρευσιν σχολείου. Πέρασαν τρία χρόνια και δεν έγινε τίποτε. Η επιτροπή μάς έγραψε στο διάστημα αυτό τρία γράμματα, και σε κάθε περίπτωσι μας ενημέρωναν και μας επαινούσαν για το ενδιαφέρον μας για την κοινότητα. Εν τούτοις, η επικίνδυνη κατάστασις παρέμενε.
«Επίσης είχα αηδιάσει με την όλη κατάστασι του συστήματος που βασιζόταν στις μορφωτικές προκαταλήψεις. Όταν ανέφερα αυτά τα ζητήματα στον αδελφό μου, που ήταν μάρτυς του Ιεχωβά, μου είπε ότι ακόμη και τα χέρια των επισήμων είναι δεμένα. ‘Το σύστημα,’ μου είπε, ‘τους εμποδίζει να κάμουν το καλύτερο που θα ήθελαν να κάμουν.’ Αυτό με έκαμε να μπω σε σκέψεις.
«Ο αδελφός μου μού έδωσε μερικά Γραφικά βοηθήματα. Αν και δεν είχα πραγματικό ενδιαφέρον, άρχισα να τα εξετάζω, μόνο για να βρω λάθη. Μερικές φορές αναστατωνόμουν μ’ αυτά που διάβαζα. Κατόπιν έκανα έλεγχο αυτών που διάβαζα με την Αγία Γραφή μου και τα εύρισκα αληθινά. Έτσι, απεφάσισα να μελετήσω τη Γραφή πριν φέρω τις αντιρρήσεις μου.
Με τον καιρό άρχισα να εκτιμώ ότι η Γραφή είναι αξιόπιστη και θεόπνευστη. Εκείνο που μου έκαμε ιδιαίτερη εντύπωσι ήσαν οι Βιβλικές προφητείες. Μου έκαμε κατάπληξι να βλέπω ότι εκείνο που είχε πη ο Θεός ακόμη και αιώνες πριν, εκπληρωνόταν. Επίσης, η σημασία της λέξεως ‘αμαρτία’ με βοήθησε ν’ αντιληφθώ πού βρισκόμουν. Ποτέ δεν μου είχε περάσει από τον νου η σκέπης ότι ήμουν κακό άτομο. Δεν ήμουν ψεύτρα ούτε κλέφτρα ούτε μοιχαλίδα. Ο χαρακτηρισμός ‘αμαρτωλός’ μου φαινόταν φανατικός. Αλλ’ όταν έμαθα ότι ‘αμαρτάνω’ στις αρχικές γλώσσες της Γραφής σημαίνει ‘χάνω τον στόχο,’ μπόρεσα να το καταλάβω. Διότι, όπως όλοι, είχα κι εγώ ελαττώματα.
«Έπειτα, όταν έμαθα ότι ζούμε στις έσχατες ημέρες αυτού του παλαιού συστήματος και ότι ο ουράνιος Πατέρας μας σκοπεύει ν’ αποκαταστήση την ανθρώπινη οικογένεια σε τέλεια υγεία πάνω σε μια καθαρισμένη γη, πολύ σύντομα στο εγγύς μέλλον—Θεέ μου, αυτό θα ήταν το πιο καλό πρόγραμμα ευημερίας που γνώρισε ποτέ η γη! Και τώρα, ενώ ακόμη βοηθώ άλλους σωματικά, μπορώ επίσης να τους βοηθώ και πνευματικά.»
Ευτυχία στον Γάμο
Η αντίθεσις μεταξύ ζωής με Βιβλική καθοδήγησι και ζωής χωρίς Βιβλική καθοδήγησι, και το αντίστοιχο αποτέλεσμα στην οικογενειακή ζωή, απεικονίζεται καλά στην περίπτωσι κάποιου νέου που υπηρετούσε στην Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α.
Ενώ υπηρετούσε στην αεροπορία, αυτός ο άνδρας άρχισε να ζη ανήθικη ζωή και τελικά αναγκάσθηκε να νυμφευθή ένα κορίτσι που έμεινε έγκυος μ’ αυτόν. Ακόμη και τότε δεν δέχθηκε τις ευθύνες του σαν σύζυγος και πατέρας, αλλά έστειλε τη σύζυγο του πίσω στο σπίτι της μητέρας της και δεν της έμεινε πιστός. Τελικά, ο πρώτος γάμος έληξε με διαζύγιο και η πρώην σύζυγος του ξαναπαντρεύθηκε.
Μετά την αποχώρησί του από τον στρατό, αυτός ο άνθρωπος γύρισε σπίτι του για να ζήση με τον πατέρα του, την μητέρα του και τον αδελφό του. Εκείνο τον καιρό, οι δικοί του μελετούσαν τη Γραφή με τους μάρτυρες του Ιεχωβά. Έτσι, άρχισε κι εκείνος να μελετά και να σημειώνη πρόοδο εναρμονίζοντας τη ζωή του με τη Γραφή. Τελικά νυμφεύθηκε και πάλι, αφού Γραφικώς ήταν ελεύθερος να το πράξη. Και συγκρίνοντας το παρόν με το παρελθόν, λέγει τα εξής:
«Στο παρελθόν μου έλειπε ο σεβασμός για τις γυναίκες. Με τον τρόπο που ζούσα, έφερνα πολλή δυστυχία και στον εαυτό μου και σε άλλους, ιδιαίτερα στην πρώτη μου σύζυγο. Όταν όμως άρχισα να ζω σύμφωνα με τη Γραφή, μπόρεσα να διακρίνω ότι η εφαρμογή των αρχών της ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ζη κανείς. Συμπεριφέρομαι στη δεύτερη σύζυγο μου με Χριστιανικό τρόπο, την αγαπώ όπως αγαπώ τον εαυτό μου, κι έτσι βρήκα ευτυχία στον γάμο. Τα δέκα χρόνια του γάμου μας έχουν περάσει σχεδόν χωρίς προβλήματα. Όταν άλλοι με ρωτούν σχετικά με προβλήματα γάμου, τους κατευθύνω σ’ εκείνο που λέγει η Γραφή. Γνωρίζω από προσωπική πείρα ότι η εφαρμογή της συμβουλής της πραγματικά φέρνει επιτυχία. Αφ’ ετέρου, αυτοί που την αγνοούν ηθελημένα ή μη, δοκιμάζουν πολλή δυστυχία και μεγάλη λύπη.»
Σώθηκε από Αυτοκτονία
Η καθοδηγία που παρέχει η Αγία Γραφή μπορεί να σώση κάποιο άτομο από μια κατάστασι πλήρους απογοητεύσεως και να του δώση μια ζωή με σκοπό. Αυτή ήταν η πείρα ενός νέου από το δυτικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στην ηλικία των δώδεκα ετών, το παιδί αυτό έχασε τον πατέρα του. Η μητέρα του ήταν αλκοολική και συνεπώς ανίκανη να του δώση αρκετή μητρική καθοδηγία. Αυτό τον έκανε να νοιώθη μεγάλη ανασφάλεια. Η συναναστροφή του με άλλους νεαρούς της ηλικίας του τον έκαμε ν’ αρχίση να πίνη πάρα πολύ, να καπνίζη μαριχουάνα και τελικά να παίρνη και βαρβιτουρικά. Όλα αυτά συνετέλεσαν σε μια μεγαλύτερη κατάθλιψι. Ανέπτυξε σύμπλεγμα κατωτερότητος και έβρισκε τη ζωή πολύ δύσκολη.
Αργότερα, σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, άρχισε να ζητή να βρη βοήθεια στη θρησκεία. Στη διάρκεια των διακοπών, πήγαινε στην Καθολική εκκλησία πρωί, μεσημέρι και βράδυ, και περνούσε εκεί πολλές ώρες κάθε μέρα. Προσευχόταν παρατεταμένα και άρχισε να διαβάζη τη Γραφή. Βρήκε τους Ψαλμούς και το βιβλίο των Παροιμιών πολύ βοηθητικά και αναζωογονητικά. Εν τούτοις, παρά τις ειλικρινείς του προσπάθειες και τις προσευχές του, διεπίστωνε ότι η πρόοδος του ήταν πολύ μικρή.
Ένα βράδυ, καθώς επέστρεφε σπίτι του από την εκκλησία, ήταν πάρα πολύ θλιμμένος. Προσευχήθηκε και κατόπιν, κατά τις εντεκάμισυ το βράδυ, τηλεφώνησε στη νύφη του και της είπε ότι αισθανόταν μεγάλη κατάθλιψι και ότι ετοιμαζόταν ν’ αυτοκτονήση. Μη γνωρίζοντας τι να του πη, η νύφη του τού είπε να περιμένη και θα του τηλεφωνούσε πάλι. Τηλεφώνησε αμέσως σε μια συνάδελφο της, που ήταν μάρτυς του Ιεχωβά, και που την είχε βοηθήσει πάρα πολύ ν’ αντιμετωπίση και δικά της προβλήματα.
Αυτή η Μάρτυς τότε του τηλεφώνησε και κανόνισαν το ίδιο αυτό βράδυ να πάνε μαζί στο σπίτι της νύφης του. Κατά τις δώδεκα παρά τέταρτο η Μάρτυς και ο νεαρός γυιος της έφθασαν για να τον πάρουν με το αυτοκίνητο τους. Η καταφανής στενή σχέσις που είχε η μητέρα με το παιδί της καθώς επίσης και η συμπεριφορά τους του έκαναν πολύ μεγάλη εντύπωσι. Επί τρεις ώρες εν συνεχεία συζήτησαν θέματα όπως, Πού είναι οι νεκροί; και, Γιατί ο Θεός επέτρεψε την ανομία; Ο νέος αυτός έμαθε ότι, σύμφωνα με τις Βιβλικές προφητείες, το παρόν σύστημα πραγμάτων βρίσκεται στις «έσχατες ημέρες» του και ότι σύντομα θ’ αντικατασταθή από ένα δίκαιο νέο σύστημα. Συγκινήθηκε όταν έμαθε ότι υπήρχε πιθανότης να μην περιμένη να γεράση και να πεθάνη για να ενωθή και πάλι με τον πατέρα του. Μπορούσε πραγματικά να έχη την ευκαιρία να επιζήση από το τέλος αυτού του συστήματος και να μπορέση να υποδεχθή τον πατέρα του από τους νεκρούς.
Όταν τον ρώτησαν αν ήθελε να μελετήση την Αγία Γραφή, σκέφθηκε για μια στιγμή. Ό,τι είχε ακούσει τον είχε βοηθήσει πολύ. Κι έτσι συμφώνησε, επειδή πίστευε ότι ακόμη μεγαλύτερο καλό θα προέκυπτε από μια τακτική Γραφική μελέτη. Πραγματικά, αυτό απεδείχθη αληθινό. Η μελέτη των Γραφών και η εφαρμογή τους του έδωσαν σκοπό στη ζωή και μια βεβαία ελπίδα για το μέλλον. Μπόρεσε και άλλαξε ολόκληρο τον τρόπο σκέψεώς του. Το πνεύμα του άλλαξε από πνεύμα λύπης και καταθλίψεως σε βαθειά χαρά. Σήμερα χρησιμοποιεί το χρόνο του με σοφό τρόπο βοηθώντας και άλλα άτομα να μάθουν την εξαίρετη καθοδήγησι που παρέχει η Αγία Γραφή.
Όπως δείχνουν οι προηγούμενες πείρες, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σε όλα τα μέρη της γης έχουν διαπιστώσει ότι, στον βαθμό που ακολουθούν τη Γραφή, η ζωή τους είναι ευτυχής. Υπάρχουν προβλήματα, φυσικά, που δεν μπορούν να λυθούν όλα με τέλειο τρόπο. Αλλά, η συμβουλή της Αγίας Γραφής τους καθιστά ικανούς να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα έτσι ώστε η ζωή τους να μην αναστατώνεται.