Η Πίστις στο Ενδιαφέρον του Θεού Επηρεάζει τη Ζωή Ευμενώς
ΠΟΛΛΑ άτομα διαπιστώνουν ότι η ζωή τους δεν έχει ευτυχία, ούτε σκοπό. Νομίζουν ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτούς. Αλλά η προσεκτική μελέτη της Βίβλου έχει βοηθήσει ένα αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων ν’ αλλάξουν τις απόψεις των. Έχουν πεισθή ότι ο Θεός ενδιαφέρεται, πραγματικά, για όλο το ανθρώπινο γένος, κι αυτό τους έχει φέρει μεγάλη χαρά.
Ελευθερωμένος από το Σκότος και την Απόγνωσι
Ένας νεαρός δεκαοκτώ ετών στην Κόστα Ρίκα είχε πληγή από μια ασθένεια που οι γιατροί δεν μπορούσαν να διαγνώσουν. Η κατάστασίς του χειροτέρευε διαρκώς. Μολονότι στην αρχή μπορούσε να περπατά με πατερίτσες, σύντομα έπρεπε να χρησιμοποιή κάποιο μετάλλινο υποστήριγμα και τελικά καθηλώθηκε σ’ ένα αναπηρικό καρότσι.
Σχετικά με την επίδρασι που είχε αυτό επάνω του, αυτός ο νέος λέγει: «Εξ αιτίας της απελπιστικής καταστάσεως στην οποία βρισκόμουν, συχνά έπινα και μεθούσα. Είχα βαρεθή τη ζωή και, ειλικρινά, δεν είχα πραγματική πίστι στο Θεό. Νόμιζα ότι αυτός ήταν Εκείνος που ευθυνόταν για την κατάστασί μου. Πολλές φορές έλεγα, ‘Θεέ μου, άσε με να πεθάνω.’ Συχνά σκεπτόμουν ν’ αυτοκτονήσω, και σε μια περίπτωσι το επεχείρησα. Έσπασα ένα ποτήρι σε μικρά κομμάτια και ήμουν έτοιμος να τα καταπιώ με κάποιο υγρό, όταν έφθασε κάποιος φίλος μου και με εμπόδισε.»
Αργότερα αυτός ο νέος πήγε να κατοικήση με τον αδελφόν του. Η νύφη του, που ήταν μάρτυς του Ιεχωβά, κατηύθυνε την προσοχή του στην Αγία Γραφή και στη μεγαλειώδη ελπίδα για ζωή απηλλαγμένη από ασθένεια και θάνατο, που εκτίθεται εκεί γι’ αυτούς που αγαπούν τη δικαιοσύνη. Άρχισε τότε να μελετά την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες. Με τον καιρό άλλαξε τελείως η άποψίς του για τη ζωή, και αντελήφθη ότι η ανθρώπινη ατέλεια, και όχι ο Θεός, ευθυνόταν για την κατάστασί του.
Τώρα, ως ένας βαπτισμένος Μάρτυς βρίσκει μεγάλη χαρά στο να ζη σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Δεν ζητεί πια να ξεφύγη από τα προβλήματά του με υπερβολική εντρύφησι σε οινοπνευματώδη ποτά. Σχετικά με τη συναναστροφή του με άλλους Μάρτυρες, λέγει: «Μέσα στην εκκλησία, αισθάνομαι χρήσιμος και βρίσκω στοργή και αγάπη.»
Πώς Βοηθήθηκα να Σταματήσω να Ζω μια Ζωή Γεμάτη Έγκλημα
Μερικοί άνθρωποι αν και δεν πάσχουν από κάποια ασθένεια, εν τούτοις ακολουθούν μια πορεία που είναι τελείως παράνομη και προξενεί μόνον στενοχώρια σ’ αυτούς. Αυτό συνέβη σε κάποιον νέο στην πολιτεία της Μιννεσότα στην Αμερική. Έφθασε στο σημείο να αισθάνεται ότι δεν έχει κανένα σκοπό για να ζη. Αφηγείται τα εξής:
«Σε ηλικία δεκαέξη ετών άρχισα να εργάζωμαι σε εστιατόρια και άρχισα να χρησιμοποιώ και να πουλώ ναρκωτικά. Μέσω της εργασίας μου στα εστιατόρια γνώρισα μέλη ενός συνδικάτου εγκλήματος. Εντυπωσιασμένος από τη δύναμι που ασκούσαν πάνω σε άλλους ανθρώπους, το έβαλα σκοπό μου να γίνω αρχηγός της Μαφίας. Κατηύθυνα τα πάντα προς αυτό τον σκοπό, αγόρασα μάλιστα κι ένα όπλο και το κρατούσα πάντα επάνω μου.
»Μετά από λίγον καιρό παρέσυρα και τον αδελφό μου στη χρήσι ναρκωτικών. Κι’ οι δυο μαζί κλέβαμε αυτοκίνητα και ρουχισμό. Έκανα το συλλογισμό ότι αυτοί τους οποίους κλέβαμε δεν εχρειάζοντο στην πραγματικότητα αυτά που τους παίρναμε. Συγχρόνως ένοιωθα ότι έκανα πράγματι καλό, γιατί μοίραζα τα κλεμμένα πράγματα στη μητέρα μου, στην αδελφή μου και στους φίλους μου.
»Αργότερα άρχισα να εμπορεύομαι ‘νοθευμένα’ ναρκωτικά και αυτό με έφερε κάτω από πίεσι τόσο από τους πωλητάς όσο και από τους αγοραστάς. Επειδή είχαν ανακαλύψει την απάτη, μου ζητούσαν χρήματα. Αυτό με ωδήγησε σε νευρική κατάστασι σε ηλικία δεκαεπτά ετών.
»Αλλά και τότε ακόμη δεν εγκατέλειψα την εγκληματική μου δράσι. Όχι μόνον συνέχισα να κλέβω, αλλά και δεν το είχα σε τίποτε να χτυπώ ανθρώπους μέχρι του σημείου που έπρεπε να νοσηλευθούν σε νοσοκομείο. Τελικά με συνέλαβαν με την κατηγορία δολοφονικής απόπειρας και επιθέσεως. Αφού όλοι οι φίλοι μου ήσαν στη φυλακή, η φυλάκισις δεν με πείραξε. Αλλά γρήγορα αποφυλακίσθηκα με εγγύησι και δεν καταδικάσθηκα κατόπιν.
»Τελικά, η εγκληματική μου δραστηριότης έθεσε τη ζωή μου σε κίνδυνο. Στη διάρκεια κάποιου πάρτυ με ναρκωτικά, ήλθαν και μερικοί νεαροί που συνήθως δεν έρχονταν σε τέτοια πάρτυ. Αμέσως ένοιωσα το αίσθημα ότι είχαν έλθει για να με σκοτώσουν για λόγους εκδικήσεως. Έτσι αποφάσισα να βγω έξω κρυφά και ν’ αυτοκτονήσω. Προσπάθησα να πάρω μια μεγάλη δόσι ναρκωτικού αλλ’ απέτυχα, επειδή, λόγω νευρικότητος, δεν μπόρεσα να πετύχω τη φλέβα. Τότε έφυγα γρήγορα από το σπίτι. Αφού σκέφθηκα το ζήτημα περισσότερο, ένοιωσα ότι η ζωή δεν άξιζε. Έφθασα σε μια κοντινή λεωφόρο με τη σκέψι να κάμω ωτοστόπ για να πάω σε κάποιο άγνωστο σημείο κι εκεί να πεθάνω από την πείνα ή από το κρύο.
»Μια ομάς νεαρών σταμάτησε να με πάρη και με κατέβασαν ακριβώς όπως είχα σχεδιάσει. Αλλά τα γαυγίσματα των μεγάλων σκύλων από τις γειτονικές αγροικίες με τρόμαξαν, και μ’ έκαμαν ν’ αλλάξω γνώμη και να φύγω απ’ εκεί. Έκανα σήμα να σταματήση ένα φορτηγό και, συνεχίζοντας το ωτοστόπ, τελικά έφθασα στις Δυτικές ακτές. Είχα αποφασίσει να συνεχίσω την εγκληματική μου ζωή. Αλλά προτού έλθω σε επαφή με οποιονδήποτε στο Λος Άντζελες, απεφάσισα να επικοινωνήσω με μια θεία μου σε μια άλλη πόλι.
»Αυτή η θεία μου ήταν μάρτυς του Ιεχωβά και πραγματικά νόμιζα ότι είχε εξαπατηθή από τη θρησκεία της. Φθάνοντας στο σπίτι της, άρχισα να της κάνω πολλές ερωτήσεις. Επί μέρες, κατόπιν, συζητούσα για τη Γραφή μαζί της, κρατώντας την άγρυπνη μέχρι τις πρωινές ώρες. Αυτό που πραγματικά μ’ εντυπωσίασε ήταν η ευτυχία που εξέφραζε όταν απαντούσε στις απορίες μου από την Αγία Γραφή. Οι απαντήσεις ήσαν λογικές. Έμαθα ότι, παρά την πολύ κακή πορεία ενεργείας μου, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα και το έλεος του Θεού, μπορούσα να γίνω κι εγώ ένας από τον λαό του τον πιο ευτυχισμένο λαό που είχα συναντήσει ποτέ.
»Σήμερα, ως μάρτυς του Ιεχωβά, χαίρομαι που έχω ήδη δαπανήσει πάνω από τέσσερα χρόνια στην υποβοήθησι άλλων να εκτιμήσουν ότι ο Θεός ενδιαφέρεται για το ανθρώπινο γένος. Είμαι πολύ ευγνώμων σ’ αυτόν γιατί μου επέτρεψε να δω ακριβώς τι ανταμοιβή προσφέρει η ζωή όταν ζη κανείς σε αρμονία με τον Λόγο του, την Αγία Γραφή.»
Βρίσκοντας Πραγματική Ικανοποίησι στη Ζωή
Φυσικά, πολλοί άνθρωποι δεν ακολουθούν, όπως συνέβη με αυτόν το νέο, μια πορεία εγκλήματος. Εν τούτοις, μπορεί να διάγουν μια ζωή που να δείχνη ότι στερούνται σκοπού και κατευθύνσεως. Το μόνο που μπορεί να βλέπουν είναι η ρουτίνα της ζωής και οι παραλλαγές της.
Αυτή ήταν η πείρα μιας Αμερικανίδος που ζούσε στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Μια Ιαπωνέζα γειτόνισσά της άρχισε να μελετά την Αγία Γραφή με τους μάρτυρες του Ιεχωβά και γι’ αυτό οι συζητήσεις των, σαν γειτόνισσες που ήσαν, συχνά εστρέφοντο σε θρησκευτικά θέματα. Αλλά τίποτε δεν έκαμε βαθειά εντύπωσι στην Αμερικανίδα. Ήταν πολύ απορροφημένη με το τακτικό της πρόγραμμα. Ήταν πολύ απασχολημένη σε θρησκευτικές δραστηριότητες—ένα συνεχές ρεύμα από συντροφιές, γεύματα, ξενύχτια και άλλα προγράμματα. Υπήρχαν πάντα δείπνα και πάρτυ που έπρεπε να δώση η ίδια ή που έπρεπε να πάη. Αλλά, στην πραγματικότητα, δεν ήταν ευτυχισμένη. Η ζωή της φαινόταν άδεια.
Όταν επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες, διεπίστωσε ότι τα πράγματα είχαν αλλάξει γι’ αυτήν. Χωρίς να περισπάται πια από ένα πλήθος απασχολήσεων, άρχισε να σκέπτεται σοβαρά για την ζωή της. Παρατηρεί τα εξής:
«Άρχισα να ενδιαφέρωμαι να βρω ένα βαθύτερο νόημα στη ζωή. Η κατάστασις στο σπίτι μου ήταν πολύ θλιβερή, και καθημερινά απογοητευόμουν και απελπιζόμουν ολοένα περισσότερο, χωρίς να έχω κάτι πραγματικά σπουδαίο για να ζω. Υποθέτω ότι κατά βάθος γνώριζα ότι η σχέσις μου με τον Θεό δεν ήταν ικανοποιητική. Προσευχόμουν για ευτυχία, παρακαλούσα και προσπαθούσα να κάμω τον Θεό να λιγοστέψη κάπως τη δυστυχία μου και το άγχος. Ένοιωθα ότι η ζωή μου είχε καταντήσει σκοτεινή και άδεια. Ήμουν διανοητικώς εξηντλημένη, χωρίς να βλέπω καμμιά προοπτική για ανακούφισι.»
Τότε, τον περασμένο χειμώνα έγινε κάτι που έφερε μια ωραία αλλαγή στη ζωή αυτής της γυναίκας. Ένα νεαρό άτομο της έδωσε κάποιο φυλλάδιο. Ανοίγωντάς το αργότερα, το ανεγνώρισε σαν μια από τις εκδόσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά και σκέφθηκε, ‘Γιατί να μη το δοκιμάσω κι αυτό; Ασφαλώς δεν μπορεί να με βλάψη. Δεν έχω να χάσω τίποτε αν απλώς τηλεφωνήσω στον αριθμό που βρίσκεται στην πίσω σελίδα.’
Και συνεχίζει: «Και ασφαλώς δεν με έβλαψε. Ήταν μάλλον η αρχή του πιο όμορφου αισθήματος ειρήνης, ασφάλειας και ελπίδος για το μέλλον. Εκεί, στον Λόγο του Ιεχωβά, βρήκα τον πιο έξοχο οδηγό για τη ζωή—για πραγματική ζωή, για αιώνια ζωή, για μια ζωή σ’ ένα τέλειο περιβάλλον. Όλες οι απορίες που βασάνιζαν το μυαλό μου επί χρόνια, εύρισκαν την απάντησί τους στη Γραφή. Πόση σημασία είχε αυτό για μένα! Πολύ σύντομα αντιλήφθηκα ότι η προηγούμενη «γνώσις» μου για τη Γραφή ήταν ρηχή και κατά μέρος εσφαλμένη. Δεν ήταν, λοιπόν, παράξενο ότι δεν ήξερα που να στραφώ για να διορθώσω τη ζωή μου.»
Η Θρησκευτική Υποκρισία, ένα Εμπόδιο για να Γνωρίσωμε το Ενδιαφέρον του Θεού
Μερικές φορές εκείνο που οι άνθρωποι παρατηρούν μεταξύ των μελών των θρησκευτικών των οργανώσεων τους απογοητεύει τόσο πολύ ώστε τους κάνει να ξεχνούν τον Θεό.
Ένα ζεύγος στην πολιτεία του Μίσιγκαν στην Αμερική διεπίστωσε ότι αυτό ακριβώς τους είχε συμβή. Είχαν ενοχληθή από την υποκρισία των μελών της εκκλησίας των. Έβλεπαν ότι πολλά μέλη της τοπικής Μεθοδιστικής εκκλησίας ενησχολούντο σε ανταλλαγή των συζύγων των. Νοιώθοντας αηδία εγκατέλειψαν την εκκλησία. Αλλά, όπως είπαν, «εγκαταλείποντας την εκκλησία, αισθανθήκαμε ότι εγκαταλείπαμε και τον Θεό και γνωρίζομε ότι αυτό δεν θα έπρεπε να το κάνωμε.»
Ωστόσο, με τον καιρό η πείρα αυτή τους έκαμε να σκεφθούν τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Κι αυτό έγινε γιατί η διαγωγή των Μαρτύρων τους είχε εντυπωσιάσει. Τόσο ο σύζυγος, όσο και η σύζυγός του είπαν μάλιστα σε φίλους και γείτονές των ότι θα ήθελαν κι αυτοί να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά, λέγοντας: «Όλοι φαίνονται τόσο ειλικρινείς και τόσο καλά εξοικειωμένοι με τη Γραφή. Αργότερα με χαρά δέχθηκαν να μελετήσουν τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Με βάσι την αυξημένη Γραφική γνώσι, ο σύζυγος, παρά το γεγονός ότι ήταν και μασόνος, τριακοστού δευτέρου βαθμού, έκοψε τις σχέσεις του με την Μασονική Στοά και η σύζυγος απεχωρίσθηκε από το Τάγμα του Ανατολικού Αστέρος.
Και οι δύο, ο σύζυγος και η σύζυγος, είναι τώρα πολύ ευτυχισμένοι που μπορούν να βοηθούν άλλους ανθρώπους να εκτιμήσουν ότι υπάρχει μια ομάς Χριστιανών που δείχνουν εκτίμησι στο ενδιαφέρον του Θεού, αγωνιζόμενοι να πράττουν το θέλημά του.
Αν έχετε απογοητευθή από τη θρησκευτική υποκρισία και κατά καιρούς έχετε αισθανθή ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για το ανθρώπινο γένος, γιατί να μην εξετάσετε τι λέγει η Γραφή; Εξετάστε μόνος σας την απόδειξι ότι ο Θεός ενδιαφέρεται και για σας. Είμεθα πεπεισμένοι ότι θα διαπιστώσετε πως το να ζήτε σύμφωνα με αυτό που μαθαίνετε θα επηρεάση τη ζωή σας προς το καλό ακόμη και τώρα.