Πώς να Αξιοποιήσετε τον Χρόνο σας ως Συνταξιούχος

ΣΥΝΤΑΞΙΣ! Και μόνον η σκέψις αυτής της λέξεως φαίνεται ελκυστική σε πολλά σκληρά εργαζόμενα άτομα. Τους αρέσει να τη σκέπτονται σαν έναν καιρό που θα τους απαλλάξη από μόχθο και ευθύνες· έναν καιρό που θα κάνουν ό,τι τους αρέσει· έναν καιρό για αναψυχή και «διασκέδασι.» Και απεδείχθη ότι έτσι ακριβώς συμβαίνει σε πολλούς, όπως έχουν δείξει εκτεταμένες έρευνες που έγιναν από δύο μεγάλα πανεπιστήμια.

Εξ άλλου, σε πάρα πολλές περιπτώσεις φαίνεται ότι ο χρόνος της συντάξεως απεδείχθη ότι είναι κάθε τι άλλο παρά ευλογία. Σύμφωνα με τους ερευνητές, «Τα ‘Χρυσά Έτη,’ όπως αποκαλούνται τα χρόνια της συντάξεως στις Αμερικανικές διαφημίσεις, είναι πολύ συχνά χρόνια απάθειας, αποθαρρύνσεως και απελπισίας.» Και άλλη έκθεσις λέγει πώς η αποχώρησις από την υπηρεσία οδηγεί συχνά σε πονοκεφάλους, κατάθλιψι, στομαχικές ανωμαλίες, περισσότερο από τον κανονικό ύπνο, οξυθυμία, έλλειψι ενδιαφέροντος και σε πόσι περισσοτέρων αλκοολικών ποτών.

Ένας διευθυντής του Αμερικανικού Σωματείου Συνταξιοδοτουμένων Ατόμων λέγει ότι «πολλοί [συνταξιούχοι] είναι πικραμένοι. Σκέπτονται: ‘Η εταιρία δεν με ήθελε και με έδιωξε’.» Μαζί τους συμφωνεί λίγο-πολύ και ο Δρ. Φ. Χ. Κούκινχαμ, ο οποίος στην ηλικία των ενενήντα ενός ετών είναι ο πιο ηλικιωμένος εν ενεργεία γιατρός στην Καλιφόρνια και ο οποίος, μετά από πενήντα οκτώ χρόνια υπηρεσίας κάνει ακόμη επισκέψεις σε ασθενείς κατ οίκον: «Ως επί το πλείστον, ο άνδρας που συνταξιοδοτείται στην ηλικία των 65 ετών είναι σε αρίστη κατάστασι. Η σύνταξις είναι έγκλημα για το 50 τοις εκατό των συνταξιούχων.» Ένα ζεύγος ερευνητών, που έκαμαν μια περιοδεία σ’ όλη τη γη για να ερευνήσουν την κατάστασι των συνταξιούχων στις Ευρωπαϊκές χώρες (περιλαμβανομένης και της Ρωσίας), στην Κίνα, στην Ιαπωνία καθώς επίσης και στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «το πρόβλημα των ηλικιωμένων που είναι απομονωμένοι υφίσταται πραγματικά στα περισσότερα ανεπτυγμένα έθνη του κόσμου, οποιοδήποτε κι αν είναι το σύστημα της κυβερνήσεως των.»

Αφού ένας άνδρας φθάση στην ηλικία των εξήντα πέντε ετών, μπορεί ν’ αναμένη να ζήση, κατά μέσον όρο, δεκατρία ακόμη χρόνια· μια γυναίκα μπορεί να ελπίζη να ζήση δεκαεπτά χρόνια. Βέβαια, για το 25 τοις εκατό (στις Ηνωμένες Πολιτείες) που συνεχίζουν να εργάζωνται, η σύνταξις δεν αποτελεί ένα άμεσο πρόβλημα, αλλά μπορεί κάλλιστα ν’ αποτελή πρόβλημα για τους υπολοίπους. Ο χρόνος της συντάξεως σημειώνει μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή ενός ατόμου και, επομένως, το άτομο πρέπει να κάμη σχέδια και να προετοιμάζεται γι’ αυτόν τον καιρό, όπως ένας κάνει σχέδια και προετοιμάζεται για τον γάμο και για τη σταδιοδρομία του στη ζωή. Σχετικά μ’ αυτό το θέμα μια αυθεντία λέγει: «Πρέπει να προετοιμασθήτε [γι’ αυτόν τον καιρό] συναισθηματικά, οικονομικά, ακόμη και σωματικά . . . Αν έγινε μια καλή εργασία προσχεδιάσεως πριν από τον καιρό της συντάξεως, πολλά απ’ αυτά τα προβλήματα θα εξαφανισθούν.» Ένα γνωστό οικονομικό ίδρυμα, η Βασιλική Τράπεζα του Καναδά, συνιστά ν’ αρχίζετε να μαθαίνετε για τον καιρό της συντάξεως από την ηλικία των σαράντα ετών. Η νέα Εγκυκλοπαιδεία Επαγγελματικής Υγείας και Ασφαλείας, που εξεδόθη από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, λέγει ότι πρέπει ν’ αρχίσετε να κάνετε σχέδια για τον καιρό της συντάξεως τουλάχιστον πέντε χρόνια πριν. Και ένα περιοδικό σχετικά με την εργασία στην Αυστραλία συνιστά ότι για να είναι κανείς ευτυχής σε μεγάλη ηλικία πρέπει ν’ αρχίση ενώ ακόμη είναι έφηβος υιοθετώντας μια ισορροπημένη δίαιτα.

Κάμετε Σχέδια στον Οικονομικό Τομέα

Η προσχεδίασις για τον καιρό της συντάξεως περιλαμβάνει πολλούς παράγοντες. Κατ’ αρχήν, υπάρχει το ζήτημα του εισοδήματος. Σήμερα τα περισσότερα άτομα που ζουν σε ανεπτυγμένες χώρες μπορούν ν’ αναμένουν να λάβουν κάποιο είδος «Κοινωνικής Ασφαλείας.» Αυτό μπορεί να είναι αρκετό για να ζήσετε ακόμη κι αν είναι ίσως μόνον τα μισά απ’ ό,τι κερδίζατε πριν. Αναμένετε να πάρετε σύνταξι; Αυτό θα σας βοηθήση. Η προσχεδίασις μπορεί επίσης να σημαίνη να αποταμιεύση ένα άτομο χρήματα σε τράπεζα, να επενδύση χρήματα σε ασφάλεια και σε εταιρικό κεφάλαιο ή σε ομολογίες ή ν’ αγοράση κάποιο ακίνητο. Όλες αυτές οι ενέργειες βρίσκονται σε αρμονία με τη Γραφική εντολή να παρατηρήσουμε το μυρμήγκι, που κάνει προμήθειες στη διάρκεια του καλοκαιριού και στον καιρό του θερισμού για τον χειμώνα που είναι μπροστά του.—Παροιμ. 6:6-8.

Η προσχεδίασις και η προετοιμασία για τον καιρό της συντάξεως σημαίνει επίσης να προσαρμοσθήτε για να συνηθίσετε σε πιο μετρημένες περιστάσεις. Προετοιμασθήτε να ξοδεύετε λιγώτερα χρήματα για τροφή, για ρουχισμό, στέγη και ψυχαγωγία. Κάμετε μια απογραφή και αποφασίστε τι είναι πιο σπουδαίο για σας και τι είναι λιγώτερο σπουδαίο. Εδώ, επίσης, εφαρμόζεται η αρχαία παροιμία, «Ποτέ δεν είναι αυτό ΚΑΙ εκείνο, αλλά αυτό Ή εκείνο.» Αν διαπιστώσετε ότι χρειάζεσθε πρόσθετο εισόδημα, ερευνήστε τις δυνατότητες να το αποκτήσετε. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες, κι εκείνες που θα σας ωφελήσουν εξαρτώνται από τις ικανότητές σας, από την επινοητικότητά σας και από το πού ζήτε. Ίσως να μπορέσετε ν’ ανοίξετε μια μικρή επιχείρησι, όπως το να παράγετε χλόη, να καλλιεργήτε μανιτάρια, ή ίσως να μπορείτε ν’ αρχίσετε μια ταπεινή υπηρεσία καθαρισμού, όπως έκαμαν κι άλλοι.

Μήπως έχετε κάποιο χόμπυ που μπορεί να μετατραπή σε επικερδή επιχείρησι όταν πάρετε σύνταξι; Παραδείγματος χάριν, υπήρχε κάποιος μηχανικός σιδηροδρόμων που συνήθιζε να κατασκευάζη βιολιά σαν χόμπυ—καταγόταν από οικογένεια που έφτιαχνε βιολιά. Τώρα, ως συνταξιούχος, χρησιμοποιεί όλο του τον χρόνο για να φτιάχνη βιολιά και αυτό του φέρνει μεγάλη ευχαρίστησι. Μια συνταξιούχος φτιάχνει κούκλες από κουρέλια και τις πουλά· ένα ζεύγος ηλικιωμένων συνταξιούχων κάνουν ξύλινα μοντέλα παλαιών αμαξών και τα πουλούν. Αν είσθε Αμερικανός γεωργός, θα μπορούσατε να εξετάσετε ειδικά σχέδια καλλιέργειας, όπως έχουν κάμει χιλιάδες άλλοι συνταξιούχοι. Τρεις μέρες την εβδομάδα φυτεύουν γρασίδι και δένδρα, καθαρίζουν λίμνες και δεξαμενές και φτιάχνουν εκδρομικά τραπέζια και τζάκια, για τα οποία λαμβάνουν περίπου $40 την εβδομάδα.

Πραγματικά υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους να λύσετε το πρόβλημα του εισοδήματος όταν πάρετε σύνταξι, αν μόνον σχεδιάσετε και προετοιμασθήτε ρεαλιστικά.

Προσχεδίασις του Τόπου Παραμονής Σας

Η προσχεδίασις του χρόνου της συντάξεως περιλαμβάνει επίσης το ζήτημα της τοποθεσίας, το πού θέλετε να ζήσετε όταν πάρετε σύνταξι. Στις Ηνωμένες Πολιτείες πολλοί συνταξιούχοι μετακομίζουν σε κάποια πολιτεία που έχει καλό κλίμα, όπως η Φλώριδα, η Καλιφόρνια ή η Αριζόνα. Έτσι, όχι μόνον ξεφεύγουν από τη δριμύτητα του χειμώνα, πράγμα που φέρνει μεγάλες στενοχώριες σε όλα τα ηλικιωμένα άτομα, αλλά πιθανώτερο επιφέρει επίσης οικονομία στα καύσιμα και στον ρουχισμό.

Πολλά άτομα μετακομίζουν στις χώρες της Λατινικής Αμερικής όταν παίρνουν σύνταξι. Έτσι, μπορούν ν’ απολαμβάνουν, όχι μόνον ένα ήπιο τροπικό κλίμα, αλλά επίσης οικονομικά πλεονεκτήματα που προσφέρουν οι πεινασμένες για δολλάρια αυτές χώρες στους συνταξιούχους με το να τους απαλλάσσουν από τους φόρους. Μερικοί μάρτυρες του Ιεχωβά, που είχαν το πλεονέκτημα να λάβουν σύνταξι, απολαμβάνουν την πρόσθετη ευκαιρία να φέρουν ‘τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού’ σ’ αυτές τις χώρες όπου η ανάγκη είναι ίσως μεγαλύτερη απ’ ό,τι ‘στην πατρίδα.’

Για να εξοικονομήσετε κόπο και έξοδα μπορεί να είναι επίσης φρόνιμο να μετακομίσετε σ’ ένα μικρότερο σπίτι ή διαμέρισμα. Αλλά υπάρχει κάτι που πρέπει να λεχθή εναντίον της μετακομίσεως σε συνοικισμό που αποτελείται τελείως από συνταξιούχους. Τουλάχιστον αυτό έχουν διαπιστώσει ωρισμένοι Ευρωπαίοι κοινωνικοί σχεδιασταί. Το άτομο θα κάμη καλά επίσης να σκεφθή τα σχετικά πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του να ζη στην πόλι, στα προάστεια ή στην εξοχή. Μεταξύ άλλων παραγόντων που πρέπει να εξετάση κανείς είναι το θέμα της συγκοινωνίας και το αν θα είναι κοντά στους φίλους και στους συγγενείς του, στον τόπο της λατρείας του και στα καταστήματα.

Να Διατηρήσθε Καλά Μολονότι Συνταξιούχος

Αφού αποσυρθήτε από την εργασία σας, θέμα πρωτίστης σπουδαιότητας πρέπει να είναι η υγεία σας. Ποιος θέλει να πεθάνη; Η υγεία σάς κάνει να θέλετε να ζήτε και σας καθιστά επίσης ικανούς να ζήτε όσο το δυνατόν περισσότερο. Δύο κύριες φροντίδες σας σχετικά με τη σωματική υγεία είναι η δίαιτα και η άσκησις, η δραστηριότης. Καθώς τα χρόνια περνούν, χρειάζεστε λιγώτερη τροφή και ειδικά συμβαίνει αυτό επειδή πολύ πιθανόν κάνετε λιγότερο δραστήρια ζωή. Αλλ’ αν έχετε χρόνο στη διάθεσί σας και δεν έχετε καθόλου ενδιαφέροντα, μπορεί να τρώτε περισσότερο αντί λιγώτερο κι έτσι θα επισπεύσετε το θάνατο σας.

Εν τούτοις, αν ζήτε μόνος, μπορεί να έχετε το αντίθετο πρόβλημα. Έχει λεχθή ότι για ν’ απολαμβάνη ένας άνδρας το φαγητό πρέπει να έχη κάποιον να του το μαγειρεύη, και για ν’ απολαμβάνη μια γυναίκα το φαγητό πρέπει να έχη κάποιον για τον οποίον να μπορή να μαγειρεύη. Αν ζήτε μόνος μπορεί να μη λαμβάνετε θρεπτική τροφή. Βεβαιωθήτε ότι λαμβάνετε αρκετές πρωτεΐνες, βιταμίνες και μεταλλικά στοιχεία. Μπορεί να λαμβάνετε αρκετά μεταλλικά στοιχεία από φρούτα και λαχανικά αλλά πάλι μπορεί να διαπιστώσετε ότι ωφελείσθε λαμβάνοντας συμπληρώματα αυτών.

Εξίσου σπουδαία με την ορθή δίαιτα, αν όχι σπουδαιότερη, είναι η άσκησις. Έτσι, ο εισηγητής της επιτροπής για το γήρας της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρίας είπε κάποτε «Η αργία μπορεί να σκοτώση. . . . Όταν πάρετε σύνταξι, τα εγκαταλείπετε και πηγαίνετε σπίτι. Και τότε αρχίζουν τα προβλήματα.» Το συμπέρασμα στο οποίο έφθασε ο Δρ. Ρ. Μ. Χάμπλιν, ένας ερευνητής επιστήμων που διεξήγε μια μελέτη για το θέμα της Διοικήσεως Απομάχων των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ότι εκείνοι που διατηρούνται δραστήριοι μετά τα εξήντα πέντε ζουν περισσότερο. Ένας άλλος που εξέφρασε τα ίδια αισθήματα ήταν ο αποθανών Δρ. Τ. Φ. Μόνταγκιου, μια διαπρεπής αυθεντία σε εντερικές και στομαχικές ανωμαλίες. Αυτός συνέχισε να είναι δραστήριος ως το θάνατο του, γύρω στα εβδομήντα του χρόνια. Είπε ότι ένας ρωμαλέος και υγιής άνθρωπος δεν πρέπει «ποτέ να παίρνη σύνταξι.» Αντιθέτως, είπε, «ένας άνθρωπος μπορεί να μεταβιβάζη τις δραστηριότητες του σ’ εκείνους που είναι λιγώτερο δραστήριοι και πιο ευχάριστοι σ’ αυτόν, αλλά δεν νομίζω ότι ο άνθρωπος πρέπει να παίρνη ποτέ σύνταξι.» Σχετικά μ’ αυτό, έχει παρατηρηθή ότι ο Θεός δεν είπε τίποτε στον Αδάμ στον κήπο της Εδέμ για σύνταξι. Έπρεπε να συνεχίζη να εργάζεται ‘εωσού επιστρέψη εις την γην.’—Γέν. 2:15· 3:17-19.

Απλώς πρέπει να έχετε κάποια σωματική δραστηριότητα αν πρόκειται να παραμείνετε σε καλή κατάστασι αφού πάρετε σύνταξι. Αυτό μπορεί να γίνη υπό την μορφή κάποιας ασκήσεως, όπως είναι το κολύμπι ή το περπάτημα ή το γκολφ. Θα ήταν ιδεώδες, βέβαια, αν μπορούσατε να ασχολήσθε μ’ αυτή τη δραστηριότητα κάνοντας συγχρόνως κάτι χρήσιμο και ωφέλιμο. Η γνώμη που εξέφρασε ο Δρ. Γουώλτερ Σ. Αλβαρέζ, γνωστός ιατρικός συγγραφεύς, είναι ότι αυτή η δραστηριότης μπορεί να είναι ακόμη πιο αποτελεσματική στην αποφυγή καρδιακών προσβολών από το να προσέχη κανείς τη δίαιτά του. Λέγει: «Ίσως το να περπατά ένα μίλι την ημέρα θα βοηθούσε [έναν άνθρωπο] περισσότερο από το να κάνη αυστηρή δίαιτα. . . . το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνη ένα άτομο περασμένης μέσης ηλικίας είναι να μην ασκήται αρκετά. Ίσως ο εχθρός μας δεν είναι τόσο πολύ η λαιμαργία όσο η οκνηρία.»

Να Διατηρήσθε Νέοι στο Πνεύμα

Η σωματική υγεία, εν τούτοις, είναι μόνον η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά είναι η διανοητική και συναισθηματική υγεία, να διατηρήσθε νέοι στο πνεύμα. Αυτό απαιτεί να έχετε ενδιαφέροντα· να παραμένετε περίεργος, να θέλετε να μαθαίνετε και να ενδιαφέρεσθε, να θέλετε να ενεργήτε. Ένα άρθρο που έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης στις 23 Ιανουαρίου 1974, και που έφερε τον τίτλο: «Γεροντική Ηλικία: Περίπτωσις Πνεύματος, Όχι Χρονολογία,» έδειχνε ότι αυτές οι ιδιότητες πρέπει να φθάνουν ως την προχωρημένη ηλικία. Έλεγε για πέντε γυναίκες της Νέας Υόρκης, όλες πάνω από εβδομήντα πέντε ετών, που έκαμαν μια πολυάσχολη, πλούσια και, γεμάτη ζωή. Η μια ταξιδεύει, διασκεδάζοντας οργανώσεις γυναικών, ομίλους κολλεγίων και εκκλησιών με το να διηγήται ιστορίες· μια άλλη είναι έξω και διασκεδάζει επισκέπτας έξη ή επτά βράδυα την εβδομάδα και μαθαίνει Ισπανικά· μια άλλη προσφέρει εθελοντική εργασία σε νέους δυο φορές την εβδομάδα και δεν την ενδιαφέρει να περπατήση τρία μίλια για να το κάμη αυτό· και ούτω καθεξής. Μια απ’ αυτές είπε: «Έχω τόσο πολύ ενδιαφέρον για τα πράγματα που κάνω ώστε δεν έχω καιρό να γεράσω.»

Πράγματι, όσοι ενδιαφέρεσθε να βελτιώσετε την τύχη των συνταξιούχων συνεχίστε να διατηρήτε το ενδιαφέρον και την περιέργεια σας για πράγματα. Αναφέρεται ότι πολλοί συνταξιούχοι που παραπονούνται ότι υποφέρουν από ανία συχνά είναι πολύ οκνηροί και δεν κάμουν τίποτε για να κάμουν τη ζωή ενδιαφέρουσα για τον εαυτό τους και ωφέλιμη για τους άλλους. Έτσι, μερικοί που παρεπονούντο ότι υπέφεραν από ανία ήσαν πολύ οκνηροί ώστε δεν είχαν επισκεφθή το κέντρο γηραιών πολιτών μολονότι βρισκόταν τόσο κοντά ώστε μπορούσαν να πάνε ως εκεί με τα πόδια. Όταν μάλιστα τους εδόθη η ευκαιρία να κάμουν ευχάριστα πράγματα τα οποία δεν απαιτούσαν πολύ κόπο, ισχυρίσθηκαν ότι ήσαν πολύ απησχολημένοι—απησχολημένοι με τι; Απασχολημένοι να τεμπελιάζουν!

Το γεγονός είναι ότι δεν μπορείτε να περνάτε όλο το χρόνο σας σε αναψυχή, όπως δεν μπορείτε να περνάτε όλο το χρόνο σας με το φαγητό, την ανάπαυσι και τον ύπνο. Αυτά είναι απλώς μέσα για ένα σκοπό. Γι’ αυτό ένας συνταξιούχος καθηγητής της ιατρικής αποδοκιμάζει την λέξι «σύνταξι,» που σημαίνει ότι αποσύρεται κανείς ή παραιτείται και υπονοεί ότι δεν κάνει τίποτε. Αντί αυτής της λέξεως, θα χρησιμοποιούσε την έκφρασι «τα Εκλεκτικά Χρόνια,» επειδή τότε το άτομο είναι ελεύθερο να εκλέξη τι θα κάνη, καθώς επίσης πότε και πόσο απ’ αυτό θα κάνη.

Αγάπη για τον Θεό και τον Πλησίον

Εκείνοι των οποίων το επάγγελμα είναι να βοηθήσουν τους συνταξιούχους να είναι πιο ευτυχείς και ικανοποιημένοι, λέγουν ότι οι πιο δυστυχείς συνταξιούχοι είναι εκείνοι που διάγουν εξαιρετικά ιδιοτελή και εγωκεντρική ζωή· εκείνοι των οποίων τα κυρία ενδιαφέροντα είναι υλιστικά. Τώρα που δεν μπορούν πια να επιδιώξουν τους ιδιοτελείς σκοπούς των—πρέπει να μάθουν να σκέπτωνται τους άλλους αν θέλουν να είναι ευτυχείς και ικανοποιημένοι. Έχει λεχθή ότι οι πιο σπουδαίες λέξεις για τους συνταξιούχους είναι «Να είσθε συνεχώς απησχολημένοι.» Αλλά πρέπει να έχουν κάποια ασχολία που θα τους ανταμείβη, επειδή ο Δημιουργός μάς έδωσε ηθική αίσθηση, συνείδησι, την ικανότητα να λογικευώμεθα και να λαμβάνωμε ορθές αποφάσεις. Ο γιατρός που στα ενενήντα ένα χρόνια του ακόμη εξακολουθεί να κάνη κατ’ οίκους επισκέψεις στους ασθενείς του τονίζει αυτό το σημείο. Αυτός ασφαλώς δεν έχει οικονομική ανάγκη, αλλά η καρδιά του και η διάνοια του τον υποχρεώνουν να συνεχίση να υπηρετή άλλους. Επιβεβαιώνοντας αυτό, ο Δρ. Χάμπλιν είπε ότι οι συνταξιούχοι ζουν όσο αισθάνονται ότι χρειάζονται.

Το ίδιο σημείο τονίζει ο συνταξιούχος Χένρυ Λέγκλερ που ησχολείτο κάποτε με τις δημόσιες σχέσεις. Στο βιβλίο του Πώς να Κάνετε το Υπόλοιπο της Ζωής Σας το Καλύτερο Μέρος της Ζωής Σας, λέγει: «Ο συνταξιούχος που στρέφει τη διάνοια του και την καρδιά του σε κάποιο είδος εκκλησιαστικής ή κοινοτικής υπηρεσίας μπορεί να βρη ικανοποίησι που διαρκεί πολύ περισσότερο από τους θριάμβους μιας επαγγελματικής σταδιοδρομίας.» Ας λεχθή παρεμπιπτόντως ότι ομιλεί από πείρα.

Το γεγονός ότι «με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος,» αλλά έχει και πνευματικές ανάγκες, τονίσθηκε επίσης, από τον μεγάλο Διδάσκαλο, τον Ιησού. (Λουκ. 4:4) Έτσι, μας λέγεται ότι «η Διάσκεψις του Λευκού Οίκου για τους Ηλικιωμένους υπέδειξε ότι οι εκκλησίες—που μπορεί να κάμουν περισσότερα για τους ηλικιωμένους απ’ ό,τι οποιαδήποτε άλλη οργάνωσις—δεν κάνουν αρκετά . . . Οι εκκλησίες, υπαινίσσετο η έκθεσις, λαμβάνουν καλύτερη φροντίδα για τις κοινωνικές ανάγκες των ηλικιωμένων παρά για τις πνευματικές ανάγκες των. Προβλέπουν για ομιλίες, κινηματογραφικές ταινίες, περιοδείες με λεωφορεία και εκκλησιαστικά δείπνα, αλλά κάνουν πολύ λίγα για να ‘θρέψουν την πνευματική ζωή του γηραιότερου πληθυσμού μας.’»—Πρες του Κλήβελαντ, 5 Ιανουαρίου 1974.

Αλλά υπάρχει ένας θρησκευτικός όμιλος που δεν κάνει αυτό το λάθος, δηλαδή οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Τονίζουν την πνευματική πλευρά της ζωής: προσωπική Γραφική μελέτη, παρακολούθησι Χριστιανικών συναθροίσεων, υπηρεσία στον Θεό και τον άνθρωπο. Αντί να υποφέρουν από ανία, οι συνταξιούχοι που είναι Μάρτυρες είναι ευτυχείς, πολυάσχολοι και παραγωγικοί. Στα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας Σκοπιά υπάρχουν περίπου σαράντα μέλη που είναι πάνω από εξήντα πέντε ετών και δεκατρείς απ’ αυτούς είναι πάνω από ογδόντα ετών. Αυτοί συνεχίζουν να εργάζωνται πολλές ώρες κάθε μέρα και είναι ευτυχείς που το κάνουν αυτό, διότι οι πνευματικές των ανάγκες τυγχάνουν καλής φροντίδας. Ομοίως, περίπου 5 τοις εκατό από τους 20.000 ολοχρονίους σκαπανείς διακόνων στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι πάνω από εξήντα πέντε ετών. Μια σκαπανεύς, που πέθανε το 1973, παρέμενε απησχολημένη σ’ αυτό το έργο μέχρι την ηλικία των ενενήντα ενός ετών!

Πράγματι, μπορείτε να κάνετε «το υπόλοιπο της ζωής σας το καλύτερο μέρος της ζωής σας.» Αλλ’ απαιτείται προετοιμασία και προσχεδίασις και πρέπει να εξετάση κανείς πρακτικούς παράγοντες, όπως είναι το εισόδημα, ο τόπος εγκαταστάσεως και η σωματική ευημερία. Και πάνω απ’ όλα, πρέπει να προσφέρετε ανιδιοτελή υπηρεσία στον Θεό και στον συνάνθρωπό σας.