Το Καλύτερο Είδος Εκπαιδεύσεως—Τζούντο; Καράτε; Ή Τι;
Σ’ ΑΥΤΟΥΣ τους κινδυνώδεις καιρούς οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την αυτοάμυνα. Οι σχολές που διδάσκουν τζούντο και καράτε ευημερούν. Μήπως αυτή η εκπαίδευσις είναι η πιο ωφέλιμη, η εκπαίδευσις που θα φέρη τη μεγαλύτερη ειρήνη διανοίας και τη μεγαλύτερη ευτυχία;
Η εμπειρία που είχε ένας νέος από την Αφρικανική χώρα της Σενεγάλης, τον βοήθησε να βρη την πιο ικανοποιητική εκπαίδευσι.
Αυτός ο νέος αγαπούσε τα σπορ και διέπρεπε σε μερικά. Συγχρόνως ήταν ένα ευυπόληπτο μέλος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Όταν ο ιερεύς του άρχισε να διδάσκη πυγμαχία και καράτε, ο νέος θεώρησε αυτή την εκπαίδευσι σαν ευκαιρία για να βελτιώση τις αμυντικές του ικανότητες. Παρουσιαζόταν η ευκαιρία, του είπε ο ιερεύς του, να δείξη την αφοσίωσί του στην Εκκλησία κι έτσι να κερδίση την εύνοια του Θεού. Πώς; Αυτή η εκπαίδευσις θα τον καθιστούσε ικανό να ‘υπερασπίζεται την Εκκλησία’ σε ωρισμένα θρησκευτικά γεγονότα. Σ’ αυτά τα γεγονότα οι άνθρωποι μερικές φορές γίνονται ανυπάκουοι κι ένας νεαρός ευσεβής που θα ήξερε να χρησιμοποιή τις γροθιές του θα μπορούσε να κρατήση την τάξι.
Αυτός ο νεαρός αθλητής δεν περιώρισε την άσκησι των ικανοτήτων του στην τήρησι της τάξεως σε θρησκευτικά γεγονότα, μολονότι τις χρησιμοποιούσε συχνά κι εκεί επίσης. Υπέκυψε στον πειρασμό να χρησιμοποιήση την εκπαίδευσί του και σ’ άλλες περιπτώσεις κι έτσι έγινε γνωστός σ’ όλη την περιοχή σαν ταραχοποιός.
Αργότερα, κάποια μέρα, ενώ συμμετείχε σ’ έναν αγώνα άλματος εις ύψος, είχε ένα άσχημο πέσιμο που του άφησε μόνιμη αναπηρία. Η σταδιοδρομία του στα σπορ τερματίσθηκε και η ειδική εκπαίδευσις που είχε κάνει στην πυγμαχία και στο καράτε δεν είχε τώρα καμμιά αξία. Η μαθήτευσις που είχε λάβει από τον ιερέα του σ’ αυτές τις βίαιες ‘τέχνες’ τον είχε προετοιμάσει να χτυπά ανθρώπους σε θρησκευτικά γεγονότα και σ’ άλλες περιπτώσεις, αλλά τον είχε αφήσει εντελώς απροετοίμαστο για την περίπτωσι της αναπηρίας του. Τι θα έκανε τώρα; Έγινε πικρόχολος και άρχισε να μέμφεται τον Θεό σαν υπεύθυνο για τη συμφορά του.
Εκείνο τον καιρό περίπου ήλθε σ’ επαφή μ’ ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά. Ο Μάρτυς του έδειξε ότι υπάρχει ελπίδα—ότι η κατάστασις της αναπηρίας του δεν θα διαρκούσε για πάντα. Κατόπιν ο Μάρτυς του εξήγησε ότι ο Θεός υπόσχεται ότι θα θεραπεύση τους ασθενείς όλου του ανθρωπίνου γένους. Του τόνισε ότι όταν ο Ιησούς ήταν στη γη θεράπευε ανθρώπους απ’ όλα τα είδη των ασθενειών τους—άτομα χωλά και κουλά, παραλυτικούς, ακόμη και κάποιον που είχε γεννηθή τυφλός. Σε μερικές περιπτώσεις ο Ιησούς ανέστησε νεκρούς. Αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν αργότερα, όπως όλοι. Αλλά ο Ιησούς έκαμε αυτές τις θεραπείες εν μέρει για να δείξη τι πρόκειται να επιτελέση στη διάρκεια της χιλιετούς Βασιλείας του επί της γης.
Ο νέος δέχθηκε να διαβάση την Αγία Γραφή για να δη αν αυτά τα πράγματα είναι πραγματικά αληθινά. Διεπίστωσε ότι δεν ήταν ο Θεός υπεύθυνος για την ταλαιπωρία του. Αντιθέτως, η κατάστασίς του ήταν το αποτέλεσμα της ατελείας και της αμαρτίας, καθώς και της ελλείψεως γνώσεως σχετικά με τον Θεό. Ανεκάλυψε ότι αυτό το σύστημα πραγμάτων λειτουργεί επάνω σε λανθασμένη σειρά αξιών, είναι υλιστικό και ιδιοτελές και ότι ακόμη και οι θρησκείες του κόσμου εμποδίζουν τους ανθρώπους να κατανοήσουν τη Βίβλο και να γνωρίσουν τους σκοπούς του Θεού. Στην προσπάθειά του ν’ αναζητήση το καλύτερο για τον εαυτό του, αυτός ο νέος ακολούθησε την οδό της κοσμικής σκέψεως, πράγμα που τον ωδήγησε σε δυσκολίες.
Η Γραφική Εκπαίδευσις Αλλάζει την Προσωπικότητα
Καθώς ο νέος εξακολούθησε να μελετά, άρχισε να διακρίνη ότι η Βίβλος ήταν αληθινή και αξιόπιστη, ότι εξηγούσε, όχι μόνο την αιτία των δυσκολιών του, αλλά, επίσης, και τον τρόπο για μια καλή ζωή παρά την αναπηρία του. Άρχισε να εργάζεται σοβαρά πάνω στην προσωπικότητά του όπως συνιστά η Βίβλος: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας (της παλαιάς προσωπικότητος), και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσ. 4:22-24) Κατενόησε ότι η προσωπικότης του είχε σιγά σιγά διαφθαρή εξ αιτίας της παλαιάς βίαιης πορείας της ζωής του έτσι ώστε όταν συνάντησε μια πραγματική δοκιμασία, αντί να την αντιμετωπίση σαν δυνατός άνδρας, άρχισε να μνησικακή εναντίον του Θεού και των συνανθρώπων του. Αλλά τώρα, έχοντας ένα σκοπό στη ζωή, άρχισε ν’ αλλάζη.
Πριν περάση πολύς καιρός, αυτός ο πρώην ταραχοποιός έγινε πράος, άρχισε να ελέγχη τους βίαιους τρόπους του. Οι πρώην σύντροφοί του δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η αλλαγή στην προσωπικότητά του ήταν γνήσια. Ένας απ’ αυτούς τον χαστούκισε στο πρόσωπο για να τον δοκιμάση. Η ήρεμη αντίδρασις αυτού του νέου σπουδαστού της Βίβλου τόσο εξέπληξε και εντυπωσίασε τον άνθρωπο ώστε αργότερα, αυτός και η οικογένειά του άρχισαν να μελετούν την Αγία Γραφή με τον νέο τον οποίον είχε χαστουκίσει στο πρόσωπο.
Έτσι, παρά τη μόνιμη αναπηρία του, αυτός ο πρώην αθλητής λέγει ότι είναι πολύ πιο ευτυχισμένος από τότε που μπορούσε να επιδίδεται στη σωματική εκπαίδευσι. Έχει ένα σκοπό στη ζωή, καλούς εποικοδομητικούς φίλους και απολαμβάνει τη ζωή.
Ο πρώην ταραχοποιός τώρα δαπανά πολύ χρόνο για να φέρη το ευαγγέλιο της ειρήνης και σε άλλους στην κοινότητα και μέσω της γνώσεως που απέκτησε για τον Θεό έχει αλλάξει τη φήμη του και την προσωπικότητά του. Συμφωνεί απόλυτα με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος, αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.»—1 Τιμ. 4:8.
«Γύμναζε Σεαυτόν εις την Ευσέβειαν»
Η πείρα αυτού του ανθρώπου είναι πειστική απόδειξις ότι η προτροπή του αποστόλου Παύλου, «Γύμναζε σεαυτόν εις την ευσέβειαν,» δεν είναι απλώς μια θρησκευτική άποψις, αλλά μια πρακτική, υγιής πραγματοποιήσιμη αρχή που, όταν εφαρμόζεται, φέρνει διαρκή ωφέλιμα αποτελέσματα. (1 Τιμ. 4:7) Το ίδιο αληθεύει και για τις άλλες Βιβλικές αρχές και συμβουλές σχετικά με τη ζωή. Αυτό συμβαίνει διότι δόθηκαν από τον Δημιουργό, ο οποίος γνωρίζει τι υπάρχει μέσα στον άνθρωπο. Γνωρίζει πώς λειτουργούν τα πλάσματά του και τι χρειάζεται για την ειρήνη, τη συνεργασία και την ευτυχία των.
Πάρτε, επί παραδείγματι, τις αρχές του Θεού σχετικά με τον γάμο και την οικογενειακή μονάδα. Ο κόσμος σήμερα έχει απομακρυνθή απ’ αυτές. Η τάσις του είναι να περιφρονή τον γάμο ως ‘αναχρονιστικό’ ή σαν κάτι που μπορεί να το πάρη κανείς στα ελαφρά. Μήπως αυτή η περιφρόνησις των Βιβλικών αρχών κατέληξε σε καλύτερη ζωή, καλύτερα ήθη, ευτυχία; Η αναλογία των διαζυγίων, τα διαλυμένα σπίτια, η τεράστια αύξησις της νεανικής εγκληματικότητος, ακόμη και η αύξησις στις ληστείες, στις επιθέσεις, στις συμπλοκές συμμοριών και στους φόνους από νεαρά παιδιά, είναι αποδείξεις ότι η άποψις του κόσμου είναι εσφαλμένη.
Χωρίς αμφιβολία, σεις θέλετε να ζήτε καλά, με απόλαυσι τώρα και μ’ ένα καλό μέλλον. Ερευνώντας τη Βίβλο, μπορείτε ν’ απολαμβάνετε ευτυχία τώρα και να έχετε μια θαυμάσια προσδοκία. Είναι εύκολο να μάθετε τις αρχές που περιέχει. Καταγράφονται μ’ ένα πολύ απλό και σαφή τρόπο. Και, στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να εφαρμοσθούν, διότι εκθέτουν ρεαλιστικά τον τρόπο με τον οποίον επλάσθη για να ζη το ανθρώπινο γένος από την αρχή. Η πορεία που συνιστά η Βίβλος είναι ο αξιόπιστος, συνετός δρόμος.
Σεις, ως άτομο είσθε εκείνος που θα αποφασίσετε αν θέλετε να δεχθήτε τις Βιβλικές αρχές ως τρόπον της ζωής σας. Ίσως όμως να μην είσθε εξοικειωμένος με τη Βίβλο. Αν είναι έτσι, θα προσφέρετε μεγάλη υπηρεσία στον εαυτό σας και την οικογένειά σας με το να διαβάσετε τη Βίβλο ώστε να μπορέσετε, όλοι σας προσωπικώς, να δήτε τι λέγει. Θα βρήτε μέσα εκεί σοφία που τονίζει την εκπαίδευσι για ζωή.