«Δελτίον Ειδήσεων!»

ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ κι αν κάνωμε, οι λέξεις «Δελτίον ειδήσεων» αιχμαλωτίζουν την προσοχή μας. Όλοι σταματούν ξαφνικά αυτό που κάνουν καθώς ακούουν αυτές τις επείγουσες λέξεις. Οι οδηγοί, ανοίγουν τα ραδιόφωνα τους. Οι νοικοκυρές σταματούν την εργασία τους. Οι συζητήσεις παύουν αμέσως. Οι επόμενες λέξεις του εκφωνητού μπορεί να περιλαμβάνουν οτιδήποτε—μια καταστροφή στην κοινότητα σας ή τη δολοφονία ενός πολιτικού αρχηγού.

Αυτές οι σκηνές επαναλαμβάνονται σχεδόν καθημερινά στα διάφορα μέρη του κόσμου. Αλλά εκείνο που δεν βλέπομε είναι αυτό που συμβαίνει στα παρασκήνια, λίγα λεπτά προτού διαταράξουν τη συνηθισμένη ρουτίνα της ραδιοφωνικής εκπομπής οι λέξεις «Δελτίον ειδήσεων.» Μπορούμε να το ανακαλύψωμε αυτό αν εισχωρήσωμε στο κέντρο ενός εθνικού πρακτορείου ειδήσεων, στο τμήμα ειδησεογραφίας.

Μία από τις πρώτες μας εντυπώσεις είναι η ησυχία. Τα τμήματα ειδησεογραφίας έχουν μία σχεδόν παραδοσιακή φήμη για θορυβώδη, αλλά ωργανωμένη «σύγχυσι»—δεκάδες τηλέτυπα μεταδίδουν με θόρυβο ειδήσεις και αθλητικά γεγονότα απ’ όλο τον κόσμο, ακούγεται ο ρυθμικός θόρυβος πολλών γραφομηχανών καθώς οι ανταποκριτές και οι εκδότες επεξεργάζονται διάφορα άρθρα, και νεαρά παιδιά πηγαινοέρχονται βιαστικά από τον ένα εκδότη στον άλλον μεταφέροντας αντίγραφα των επεξεργασμένων άρθρων με ειδήσεις. Και, πράγματι, επί δεκάδες χρόνια αυτή η περιγραφή ήταν ακριβής.

Αλλά σ’ αυτή την εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, το πρακτορείο ειδήσεων συμβαδίζει κι αυτό με την πρόοδο της επιστήμης. Τα θορυβώδη τηλέτυπα δεν υπάρχουν πια. Στη θέσι τους λειτουργούν σύγχρονες μηχανές με ειδικές ηλεκτρονικές κεφαλές που γλιστρούν αθόρυβα πάνω-κάτω κατά μήκος του τηλεοπτικού χάρτου. Μερικές μηχανές μεγάλης ταχύτητος παράγουν ύλη στην ταχύτητα των χιλίων διακοσίων λέξεων το λεπτό—ολόκληρες παράγραφοι των έξη γραμμών γράφονται σε τρία μόνο δευτερόλεπτα!

Ξεπερασμένες είναι επίσης και οι γραφομηχανές. Αντιθέτως, οι δημοσιογράφοι κάθονται μπροστά σε ακροδέκτες ηλεκτρονικών υπολογιστών που μοιάζουν με συσκευές τηλεοράσεων με πλήκτρα. Καθώς ο συντάκτης χτυπά τα πλήκτρα, εμφανίζονται στην οθόνη γράμματα και σχηματίζεται το κείμενο. Με ένα τέτοιο όργανο, ο δημοσιογράφος μπορεί αμέσως να κάνη αλλαγές στο κείμενο. Μπορεί να παραφράση δηλώσεις, να παραλείψη προτάσεις ή ολόκληρες παραγράφους και να τις παρεμβάλη πάλι κάπου αλλού στο άρθρο, ή απλώς να τις εξαλείψη εντελώς.

Ο μόνος θόρυβος τώρα είναι η συζήτησις, το τηλέφωνο που χτυπάει που και που και, φυσικά—τα κουδούνια. Τα κουδούνια ειδοποιούν τον συντάκτη ότι φθάνει μια επείγουσα είδησις. Δεν ακούγονται συχνά και ο επισκέπτης μπορεί ακόμη και να μην αντιληφθή τη γρήγορη εναλλαγή των ήσυχων κτυπημάτων. Αλλά ένας τουλάχιστον δημοσιογράφος που βρίσκεται σε υπηρεσία θα δώση άμεση προσοχή στο μηχάνημα που χτυπάει συναγερμό.

Πώς Άρχισαν Όλα

Στο Παρίσι, το 1883 κάποιος ονόματι Σαρλ Χαβά απεφάσισε ν’ αρχίση μία καινούργια εργασία. Έγινε συνδρομητής σε πολλές ξένες εφημερίδες και όταν τις παραλάμβανε μετέφραζε και τύπωνε τις πληροφορίες που αφωρούσαν τα οικονομικά. Τις πωλούσε κατόπιν στους επιχειρηματίες της πόλεως. Ενδιαφέρθηκαν επίσης και οι εφημερίδες. Έτσι, ο Χαβά επεξέτεινε τις επιχειρήσεις του μεταφράζοντας και πωλώντας ειδησεογραφικά άρθρα, καθώς επίσης και πληροφορίες για την οικονομία.

Γρήγορα ο Χαβά συγκέντρωνε νέα απ’ όλη τη Γαλλία—με αγγελιαφόρους, ταχυδρομικές περιστερές και αργότερα με τον τηλέγραφο. Έτσι, σχηματίσθηκε το Πρακτορείον Γαλλικός-Τύπος, το πρακτορείον ειδήσεων της Γαλλίας. Εν τω μεταξύ, στη Νέα Υόρκη, έξη εκδότες σχημάτισαν ένα πρακτορείο συλλογής ειδήσεων που έγινε αργότερα γνωστό ως Ηνωμένος-Τύπος (Ασσοσιέητεντ Πρεςς). Γρήγορα ξεπήδησαν και άλλα σ’ όλο τον κόσμο—το Ρώυτερ στο Λονδίνο, το Κανάντιαν Πρεςς στο Τορόντο.

Εκατοντάδες εφημερίδες διεπίστωναν ότι οι αναγνώστες τους ήθελαν να πληροφορηθούν γεγονότα που συνέβαιναν σ’ όλον τον κόσμο, όχι μόνον στις δικές τους κοινότητες. Ήταν αδύνατον για τις εφημερίδες να δώσουν μια τέτοια ευρεία ενημέρωσι με δικά τους μέσα. Αλλά με μια κοινοπραξία που έγινε, μέσω της ενώσεως πολλών κεφαλαίων, επετεύχθη αυτό το είδος της ενημερώσεως.

Αλλά πώς λαμβάνουν όλες τους τις ειδήσεις αυτά τα πρακτορεία;

Πώς Λειτουργούν τα Πρακτορεία

Υπάρχουν δύο είδη πρακτορείων ειδήσεων—τα εθνικά και τα διεθνή. Ένα εθνικό πρακτορείο μεταδίδει πληροφορίες σε μια ωρισμένη χώρα. Έχει μία σειρά παραρτημάτων, συνήθως ένα σε κάθε πολιτεία ή επαρχία. Το πρακτορείο πιθανόν να εξυπηρετή εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες εφημερίδες, το ραδιόφωνο και τηλεοπτικούς σταθμούς σ’ ολόκληρο το έθνος. Το κόστος, εξαρτάται γενικά από το μέγεθος ενός ωρισμένου σταθμού ή του χάρτου.

Κάθε εφημερίδα και τηλεοπτικός ή ραδιοφωνικός σταθμός έχει το δικό του επιτελείο δημοσιογράφων για τον χειρισμό των τοπικών ειδήσεων της περιοχής. Αλλ’ όταν συμβή ένα γεγονός που μπορεί να ενδιαφέρη άτομα έξω από τη δική τους κοινότητα, ειδοποιούν το παράρτημα του εθνικού πρακτορείου ειδήσεων εκείνης της περιοχής. Το παράρτημα, με τη σειρά του, μεταφέρει ενδιαφέρουσες ειδήσεις για την περιοχή σ’ όλα τα μέσα ενημερώσεως της περιοχής που καλύπτει.

Εν τω μεταξύ, το κεντρικό γραφείο του πρακτορείου συγκεντρώνει όλα τα νέα των διαφόρων περιοχών από τα παραρτήματα του σ’ όλο το κράτος. Όταν παρουσιασθούν ειδήσεις ευρυτέρου ενδιαφέροντος, επιλέγονται και αποστέλλονται σ’ ολόκληρο το κράτος. Επί πλέον, το εθνικό πρακτορείο ειδήσεων έχει το δικό του επιτελείο από συντάκτες και ανταποκριτές που συγκεντρώνουν νέα και καλύπτουν ευρύτερα θέματα.

Για τη λήψι πληροφοριών σχετικά με τα παγκόσμια γεγονότα τα εθνικά πρακτορεία ειδήσεων είναι συνδρομητές ενός ή περισσοτέρων διεθνών πρακτορείων ειδήσεων. Αυτά καλύπτουν αρκετές χώρες, παρέχοντας «επί πληρωμή» τις υπηρεσίες τους σε εθνικά πρακτορεία και μερικές φορές σε μεγαλύτερες εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Με τη σειρά τους, τα διεθνή πρακτορεία ελέγχουν κάθε μια από τις εθνικές υπηρεσίες. Όταν παρουσιασθή ένα συμβάν με διεθνή απήχησι, η διεθνής υπηρεσία το επιλέγει και το γεγονός γίνεται διεθνώς γνωστό.

Τα πρακτορεία έχουν αλληλοσυνδεόμενους υπολογιστές για να ελέγχουν τις εκπομπές το ένα του άλλου. Αφού, δηλαδή, μια είδησις μεταδοθή σε κάποιο πρακτορείο, αυτομάτως εισέρχεται στον υπολογιστή κάθε πρακτορείου που έχει αγοράσει αυτή την υπηρεσία. Ας εξετάσουμε τι συμβαίνει όταν λάβη χώρα ένα σπουδαίο γεγονός:

Ας υποθέσωμε ότι συμβαίνει στο Σαν Φρανσίσκο. Ο Ηνωμένος Τύπος πιθανόν να είναι το πρώτο πρακτορείο που έλαβε το γεγονός και ένας ανταποκριτής εκεί μπορεί να προετοιμάση μια είδησι με τέσσερις ή πέντε γραμμές μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Ο διευθυντής συντάξεως την ελέγχει για ακρίβεια και την προωθεί αμέσως. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα η είδησις έχει ληφθή και μεταδοθή σ’ ολόκληρο το έθνος από συντάκτες των κεντρικών γραφείων της Νέας Υόρκης για να εμφανισθή με τηλέτυπα στις εφημερίδες και στα τμήματα ειδησεογραφίας στο ραδιόφωνο και στην τηλεόρασι σ’ ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Εν τω μεταξύ, ένας συντάκτης στο Κανάντιαν Πρεςς στο Τορόντο, αφυπνισμένος από τα κουδούνια των ειδήσεων, λαμβάνει το γεγονός στον ακροδέκτη του ηλεκτρονικού του υπολογιστού, το ελέγχει και το προωθεί σ’ ολόκληρο τον Καναδά. Μέχρι τώρα ο Ηνωμένος-Τύπος έχει προωθήσει επίσης την είδησι με τον διεθνή του ασύρματο, και οι διάφορες εθνικές υπηρεσίες ειδήσεων που συνεργάζονται μαζί του μεταδίδουν την είδησι στο εσωτερικό της χώρας τους. Μέσα σε τέσσερα ή πέντε λεπτά από τότε που ο ανταποκριτής στο Σαν Φρανσίσκο συμπλήρωσε την ανακοίνωσί του, η είδησις—χωρίς ποτέ να ξανατυπωθή ή να ξαναγραφή από κανένα, θα εμφανισθή πιθανόν στο τηλέτυπο ενός ραδιοφωνικού σταθμού στη Νέα Γη ή μιας εφημερίδος της Ρώμης.

Καθ’ ον χρόνον λαμβάνει χώρα αυτή η διαδικασία, διάφορα άλλα πρακτορεία ειδήσεων—το Ρώυτερ, ο Διεθνής Ηνωμένος-Τύπος και άλλα—παίρνουν επίσης την είδησι.

Η Τηλεόρασις και οι Δορυφόροι

Οι ειδήσεις της τηλεοράσεως έχουν παρόμοιες πηγές πληροφοριών. Οι τοπικοί σταθμοί λαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος από ένα τηλεοπτικό δίκτυο που μεταδίδει τόσο ειδήσεις όσο και ψυχαγωγικά προγράμματα. Μολονότι συνήθως συνδέονται με το δίκτυο τουλάχιστον μία φορά την ημέρα για ένα εθνικό δελτίο ειδήσεων, οι τοπικοί σταθμοί συχνά συνεργάζονται με ένα ή περισσότερα πρακτορεία ειδήσεων και μεταδίδουν δικά τους προγράμματα ειδήσεων.

Τα δίκτυα και οι μεγαλύτεροι τηλεοπτικοί σταθμοί είναι εφωδιασμένοι με κινητά συνεργεία λήψεως που μπορούν να φθάσουν αμέσως στον τόπο που διαδραματίζεται ένα γεγονός και να δώσουν μία απ’ ευθείας αναμετάδοσι των εξελίξεων. Η είδησις μπορεί να μεταδοθή είτε από ένα σταθμό ή από ένα ολόκληρο δίκτυο σταθμών. Έτσι, το 1970, αρκετά εκατομμύρια Καναδοί μπόρεσαν να δουν τους απαγωγείς του Βρεταννού διπλωμάτου Τζέιμς Κρος να οδηγούν το φορτωμένο με βόμβες αυτοκίνητο τους στους δρόμους του Μόντρεαλ αφού είχαν επιτύχει με διαπραγματεύσεις μία συμφωνία που τους επέτρεπε να φύγουν αεροπορικώς από τη χώρα.

Δίκτυα άλλων χωρών που ανήκουν στην ίδια κοινοπραξία μπορούν επίσης να μεταδώσουν σπουδαίες ειδήσεις είτε απ’ ευθείας είτε μαγνητοποιημένες αργότερα. Αυτό συχνά γίνεται με τη βοήθεια ενός συνθέτου συστήματος δορυφόρων και σταθμών εκπομπής μικροκυμάτων.

Παραδείγματος χάριν, αν ένα τηλεοπτικό δίκτυο στον Καναδά ήθελε το ‘φιλμ’ ενός σοβαρού αεροπορικού δυστυχήματος στην Αυστραλία, ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός θα το μετέδιδε με τη βοήθεια συστημάτων μικροκυμάτων στον πλησιέστερο γήινο σταθμό ενός συστήματος δορυφόρων. Από εκεί θα μπορούσε να μεταδοθή μ’ ένα δορυφόρο Ίντελσατ κάπου πάνω από τον Ειρηνικό. Αυτός ο δορυφόρος θα αναμετάδιδε την είδησι σ’ έναν γήινο σταθμό στη Βρεταννική Κολομβία. Από εκεί θα εστέλνετο σ’ έναν γήινο σταθμό Τέλεσατ (δορυφορικό σύστημα επικοινωνιών του Καναδά) και θα μετεδίδετο σ’ έναν άλλο δορυφόρο πέρα από τον δυτικό Καναδά. Το σήμα θα εκπέμπετο κατόπιν σ’ έναν γήινο σταθμό στη Ριβιέρ-Ρούζ στο Κεμπέκ και με μικροκύματα θα εστέλλετο στο Τορόντο ή στο Μόντρεαλ.

Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα μόλις σε κλάσμα ενός δευτερολέπτου. Βέβαια, αυτά είναι πολύ ακριβά—κοστίζουν αρκετές χιλιάδες δολλάρια για λίγα μόνον λεπτά. Επειδή ο χρόνος των δορυφόρων πωλείται για τον ελάχιστο χρόνο δέκα λεπτών, τα δίκτυα συχνά καταφεύγουν σε συνεταιρισμό. Δύο ή τρία μαζί μπορεί να ενοικιάσουν μια ωρισμένη περίοδο χρόνου για να μεταδώσουν ‘φιλμ’ που θέλουν να χρησιμοποιήσουν αργότερα σε κάποιο δελτίο ειδήσεων.

Οι Ειδήσεις Σας Επηρεάζουν

Με όλη αυτή την τεχνολογία μαθαίνομε όλα τα νέα; Όχι. Τα πρακτορεία ειδήσεων λαμβάνουν πολύ περισσότερες πληροφορίες από αυτές που πιθανόν μπορούν να χρησιμοποιήσουν. Πολλά χρησιμοποιούν μόνον το 5 ως 7 τοις εκατό του συνολικού υλικού τους. Με τη σειρά τους, οι συνδρομηταί των ειδησεογραφικών επικοινωνιών χρησιμοποιούν μόνο ένα μέρος των πληροφοριών που λαμβάνουν. Έτσι, οπουδήποτε κι αν ζούμε ή οτιδήποτε κι αν διαβάζομε, είναι πιθανόν να διαδραματίζονται πολύ περισσότερα στον κόσμο απ’ όσα αντιλαμβανόμεθα.

Αυτά που μαθαίνουν οι άνθρωποι που ζουν σε μικρότερες πόλεις και κοινότητες για τα παγκόσμια γεγονότα μπορεί να εξαρτηθούν από τις αποφάσεις μιας εξάδας μόνον ανδρών και γυναικών σε απόστασι χιλιάδων μιλίων. Αλλ’ ακόμη και σε μεγαλύτερες πόλεις όπου τα μέσα ενημερώσεως αντλούν το υλικό τους από αρκετά πρακτορεία, ο αριθμός των ατόμων που τελικά αποφασίζουν τι θα χρησιμοποιήσουν είναι σχετικά μικρός. Και αφού κάθε δημοσιογράφος πρόκειται να χρησιμοποιήση τις πιο σπουδαίες ειδήσεις της στιγμής, πολλά νέα των ειδησεογραφικών υπηρεσιών είναι τα ίδια, διαμορφώνοντας την άποψί σας, για τον κόσμο σύμφωνα μ’ αυτές τις ιδιαίτερες ειδήσεις.

Όταν αλλάξη μία κυβέρνησις είτε με εκλογές, είτε με επανάστασι ή πόλεμο, αποτελεί πολύ σπουδαία είδησι, που εμφανίζεται στην πρώτη σελίδα των εφημερίδων. Αλλά, αποτελεί ειρωνεία το γεγονός ότι τα πρακτορεία ειδήσεων έχουν τελεία άγνοια των πιο σπουδαίων ειδήσεων όλων των καιρών, οι οποίες επίκεινται. Διότι σήμερα ευρισκόμεθα στο κατώφλι μιας παγκοσμίας αλλαγής στην κυβέρνησι, μπροστά στο τέλος ενός ολοκλήρου συστήματος πραγμάτων.—Δαν. 2:44

Και ασφαλώς χωρίς να το γνωρίζουν, τα πρακτορεία ειδήσεων, μέσω της ταχείας και συχνά τελείας ενημερώσεως που προσφέρουν σχετικά με τα παγκόσμια γεγονότα, πιστοποιούν ακόμη πιο πολύ στους Χριστιανούς ότι έχομε προχωρήσει πολύ στις ‘έσχατες ημέρες’ του συστήματος αυτού τον κόσμου. (2 Τιμ. 3:1-5· Ματθ. 24:3-44)—Από συνεργάτη.