Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;
Ο Καφές, το Τσάι, και οι Χριστιανοί
ΟΤΑΝ φθάνη η ώρα 10 το πρωί στην Πολωνία, είναι ώρα για ντρούγκιε σνιαντάνι. Στη Γερμανία, στις 4 το απόγευμα, το καφέκλατς αποτελεί σχεδόν ιεροτελεστία. Ποιος στην Αγγλία θα μπορούσε να σκεφθή ν’ αποφύγη την «ώρα του τσαγιού;» Και στις Ηνωμένες Πολιτείες το «διάλειμμα για καφέ» στα μέσα του πρωινού ή του απογεύματος είναι μια βαθειά ριζωμένη συνήθεια. Πράγματι, σ’ όλο τον κόσμο οι άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να σταματούν για λίγο την εργασία τους για να πιουν ένα φλυτζάνι καφέ ή τσάι.
Αλλά όσο δημοφιλείς κι αν είναι αυτές οι συνήθειες, μερικές φορές εγείρονται σοβαρά ερωτήματα ή αντιρρήσεις σχετικά με το πόσο συνετό είναι να πίνη κανείς τσάι ή καφέ. Αυτά τα ερωτήματα ιδιαιτέρως εγείρονται από Χριστιανούς οι οποίοι αγωνίζονται να ζουν σύμφωνα με τις σοφές συμβουλές και τις αρχές του Λόγου του Θεού. Οι αντιρρήσεις που εγείρονται περιστρέφονται γύρω από δύο κύρια σημεία:
Μερικά άτομα πιστεύουν ότι είναι ασύνετο, ακόμη και αντιχριστιανικό, να πίνουν τέτοια ποτά, διότι περιέχουν καφεΐνη. Τονίζουν ότι η καφεΐνη είναι ναρκωτικό και ισχυρίζονται ότι έχει εθιστική δύναμι, όπως ακριβώς η κοκαΐνη, η ηρωίνη και η νικοτίνη (από τον καπνό). Έτσι, ισχυρίζονται, αν ένας Χριστιανός ορθώς αποφεύγη να συνηθίζη τον οργανισμό του σε τέτοια ναρκωτικά, δεν πρέπει επίσης ν’ αποφεύγη την καφεΐνη στον καφέ και το τσάι;
Η άλλη κυρία μεγάλη αντίρρησις γι’ αυτά τα ποτά είναι ο ισχυρισμός ότι βλάπτουν την υγεία. Καρδιακές παθήσεις, έλκη και καρκίνος της ουροδόχου κύστεως είναι μερικά από τα προβλήματα που έχουν συνδεθή με τον καφέ και το τσάι. Έτσι, ισχυρίζονται, αφού ένας Χριστιανός έχει αφιερώσει τη ζωή του και το σώμα του στον Θεό, πρέπει ν’ αποφεύγη πράγματα που θα τον έβλαπταν χωρίς λόγο.—Ρωμ. 12:1.
Ανάμεσα σε τόσο πολλούς ισχυρισμούς που γίνονται, πώς μπορείτε να φθάσετε σε μια ισορροπημένη απόφασι; Η συμβουλή της Αγίας Γραφής μπορεί να σας βοηθήση να το κάνετε αυτό.
Ένα Ναρκωτικό
Η καφεΐνη είναι ναρκωτικό, διεγερτικό, και βρίσκεται σε «είδη» όπως είναι ο καφές, το τσάι και τα προϊόντα της σοκολάτας. Ένα φλυτζάνι καφέ περιέχει από 100 ως 150 χιλιοστόγραμμα καφεΐνης, ένα φλυτζάνι τσάι 90 χιλιοστόγραμμα, ένα μπουκάλι με ποτό κόλα 40 ως 72 χιλιοστόγραμμα, ένα φλυτζάνι κακάο 50 χιλιοστόγραμμα και ένα κομμάτι (85 γραμμάρια· 3 ουγγιές) πικρής σοκολάτας περίπου 75 χιλιοστόγραμμα.
Στα περισσότερα άτομα η καφεΐνη διεγείρει την καρδιά και τα νεφρά, επιταχύνει τον χρόνο αντιδράσεως και δημιουργεί ευεξία. Η καφεΐνη όμως φαίνεται ότι βοηθεί πολλά ηλικιωμένα άτομα να χαλαρώσουν. Επίσης, η καφεΐνη μερικές φορές χρησιμοποιείται για να θεραπεύση πονοκεφάλους, διότι επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου. Πράγματι, το ναρκωτικό καφεΐνη επιδρά στο ανθρώπινο σώμα.
Εν τούτοις, καταδικάζει η Αγία Γραφή τη βρώσι ή την πόσι πραγμάτων που περιέχουν φυσικές ουσίες που μπορεί να διεγείρουν ή να χαλαρώσουν τον οργανισμό σας;
Θα βοηθηθούμε να λάβωμε μια ορθή απάντησι αν εξετάσωμε τι λέγει η Αγία Γραφή σχετικά με τα οινοπνευματώδη ποτά διότι το αλκοόλ είναι επίσης ένα ναρκωτικό, που ηρεμεί η καταπραΰνει τον εγκέφαλο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λόγος του Θεού αντιτίθεται στην πόσι μεγάλης ποσότητος οίνου, μπύρας ή άλλων οινοπνευματωδών ποτών με τα οποία μπορεί κάποιος να μεθύση. Οι Χριστιανοί προειδοποιούνται εναντίον ‘οινοποσιών, κώμων συμποσίων.’ (1 Πέτρ. 4:3· 1 Κορ. 6:9, 10) Διαβάζομε επίσης τα εξής: «Ο οίνος είναι χλευαστής, και τα σίκερα στασιαστικά· και όστις δελεάζεται υπό τούτων, δεν είναι φρόνιμος.»—Παροιμ. 20:1.
Τι θα λεχθή για την πόσι αυτών των ποτών με μετριοπάθεια; Μολονότι η Αγία Γραφή δεν παροτρύνει συγκεκριμένα όλα τα άτομα να πίνουν ποτά που περιέχουν το ναρκωτικό αλκοόλη, δεν λέγει ότι το να το κάνη κάποιος αυτό με μετριοπάθεια είναι εσφαλμένο απλώς επειδή, περιλαμβάνεται κάποιο ναρκωτικό. Στους Βιβλικούς χρόνους, ο οίνος ήταν ένα ποτό που συνηθιζόταν στα γεύματα. (Γέν. 27:25· 1 Σαμ. 16:20) Όλοι πρέπει να εισάγωμε στο σώμα μας υγρά. Και δεν υπάρχει καμμιά Βιβλική απαγόρευσις που να λέγη ότι ο οίνος, η μπύρα και τα παρόμοια δεν πρέπει ν’ αποτελούν μέρος της συνήθως ποσότητος υγρών που εισάγομε στον οργανισμό μας. Και ο Ιησούς το έκανε αυτό.—Λουκ. 7:34.
Η Αγία Γραφή δεν αγνοεί το γεγονός ότι τα ποτά που περιέχουν το ναρκωτικό αλκοόλη μπορούν να επηρεάσουν το σώμα ή τη διάνοια του ατόμου. Ο Ψαλμός 104:15 συγκαταλέγει στις προμήθειες του Θεού τον «οίνον (τον) ευφραίνοντα την καρδίαν του ανθρώπου.» Συνεπώς, ο Λόγος του Θεού συχνά συνδέει τον οίνο με τη χαρά και την ευχαρίστησι. (Εκκλησ. 9:7· Ιωάν. 2:2-10) Και η ικανότης της αλκοόλης να ηρεμή ή να καταπραΰνη το νευρικό σύστημα ενός καταθλιμμένου ατόμου αναφέρεται επίσης στην Αγία Γραφή χωρίς αποδοκιμασία.—Παροιμ. 31:6, 7.
Διακρίνετε τη σπουδαιότητα αυτού του γεγονότος; Εφόσον η Αγία Γραφή δεν απαγορεύει σ’ ένα Χριστιανό να περιλάβη και οινοπνευματώδη ποτά στην ποσότητα υγρών που εισάγει στον οργανισμό του, πώς μπορεί αληθινά να λεχθή ότι, επειδή ο καφές και το τσάι περιέχουν καφεΐνη, είναι αντιγραφικό να καταναλίσκωμε τα προϊόντα αυτά, ακόμη και να χρησιμοποιούμε αυτά τα ποτά επειδή επιφέρουν ένα διεγερτικό ή κατευναστικό αποτέλεσμα;
‘Αλλά,’ μπορεί να πουν μερικοί, ‘τα άτομα που πίνουν καφέ ή τσάι δεν συνηθίζουν στην καφεΐνη;’ Στο βιβλίο Ναρκωτικά, Κοινωνία και Ανθρώπινη Συμπεριφορά, ο Καθηγητής Ρ. Σ. Ώκλεη λέγει τα εξής:
«Ο εθισμός από την καφεΐνη είναι πραγματικός, και ένα σύμπτωμα που παρουσιάζεται όταν το άτομο σταματήση τη συνήθεια αυτή είναι, όπως πολύ καλά έχει παρατηρηθή, ο πονοκέφαλος, ο οποίος συνήθως αναπτύσσεται, σε άτομα που κατά συνήθειαν πίνουν τέτοια ποτά . . . αφού περάσουν δεκαοκτώ ώρες χωρίς να λάβουν καφεΐνη. Μερικές εκθέσεις λέγουν ότι η ναυτία και ο λήθαργος συχνά προηγούνται του πραγματικού πονοκεφάλου.»
Εξ άλλου, σ’ ένα άρθρο σχετικά με τον καφέ, το περιοδικό Σάιενς Νταϊτζέστ (Ιούνιος 1975) αναφέρει ότι ο Δρ Μ. Σήβερς του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν είπε τα εξής: «Κανένας σωματικός εθισμός δεν προκαλείται από τα ψυχοκινητικά διεγερτικά,» όπως είναι ο καφές.
Εν τούτοις, ακόμη και αν προκαλήται μια εξάρτησις ή μια ελαφρά μορφή «εθισμού» από την καφεΐνη, από τον καφέ ή το τσάι, από αυστηρά Γραφική άποψι αυτό δεν σημαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει ν’ αποφεύγη αυτά τα προϊόντα. Σχεδόν όλοι γνωρίζομε ότι ένα άτομο μπορεί να συνηθίση στο αλκοόλ και να δοκιμάση σοβαρά συμπτώματα αν το στερηθή. Εν τούτοις, η Αγία Γραφή δεν απαγορεύει την πόσι οινοπνευματωδών ποτών με μετριοπάθεια.
Το γεγονός, όμως, ότι μερικά άτομα που πίνουν τσάι και καφέ φαίνεται ότι «συνηθίζουν» και «πρέπει» να πάρουν την τακτική δόσι καφεΐνης, πρέπει να κάνη ένα λογικό άτομο να σκεφθή. Τι θα λεχθή αν διαπιστώσετε πώς αν στερηθήτε τον καφέ ή το τσάι γίνεσθε νευρικός, κάπως άρρωστος ή ακόμη και ευέξαπτος ως το σημείο να μη παράγετε τους ‘καρπούς του πνεύματος’; (Γαλ. 5:22, 23) Μπορεί να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται μια σοβαρή αναθεώρησις του τρόπου της ζωής σας και των συνηθειών σας.
Η Καφεΐνη και η Υγεία Σας
Πολλά άτομα έχουν επανεξετάσει το αν πρέπει να πίνουν καφέ ή τσάι όταν διάβασαν εκθέσεις που έλεγαν ότι αυτά τα ποτά μπορεί να βλάψουν την υγεία των. Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, υπάρχουν επίσης εκθέσεις που αμφισβητούν αυτούς τους κινδύνους και δείχνουν ότι η μέτρια χρήσις του τσαγιού ή του καφέ δεν θέτει τα περισσότερα άτομα σε ουσιαστικό κίνδυνο. Ο Δρ Τζην Μάγερ, πρώην καθηγητής διατροφής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, επανεξέτασε και τις δύο απόψεις σ’ ένα άρθρο τον Ιούνιο του 1976. Συνοψίζοντας μερικά από τα σχόλια του είπε:
Καρδιακές παθήσεις: «Μια μελέτη από ένα πρόγραμμα παρατηρήσεων επί ναρκωτικών «απεκάλυψε ότι τα άτομα που πίνουν από ένα έως πέντε φλυτζάνια [καφέ] την ημέρα διατρέχουν κατά 60% μεγαλύτερο κίνδυνο να υποστούν καρδιακή προσβολή.» Εν τούτοις, μια άλλη μακροπρόθεσμη μελέτη που χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως, «διεπίστωσε ότι δεν υπάρχει στατιστική σχέσις μεταξύ του καφέ και οποιασδήποτε μορφής καρδιακών παθήσεων.»
Καρκίνος: Δυο μελέτες της Σχολής Δημοσίας Υγείας του Χάρβαρντ έδειξαν μια στατιστική σχέσι μεταξύ του καφέ και ενός υψηλού ποσοστού περιπτώσεων καρκίνου της ουροδόχου κύστεως και της κατώτερης ουροποιητικής οδού.» Εν τούτοις, μια Καναδική μελέτη δεν βρήκε να υπάρχη καμμιά τέτοια σχέσις.’
Έλκη: Ο καφές διεγείρει την έκκρισι γαστρικών υγρών. «Μια μελέτη σπουδαστών του κολλεγίου απεκάλυψε ότι άνδρες που πίνουν από ένα έως δύο φλυτζάνια την ημέρα διατρέχουν κατά 150% μεγαλύτερο κίνδυνο ν’ αναπτύξουν αργότερα έλκος. . . . Σε αντίθεσι μ’ αυτά τα συμπεράσματα μια μεγάλη, μακροπρόθεσμη μελέτη, που έγινε [από ένα ιατρικό πρόγραμμα] διεπίστωσε ότι δεν υπήρχε καμμιά σχέσις μεταξύ της πόσεως καφέ και της αναπτύξεως πεπτικών ελκών.»
Θα μπορούσαν να εξετασθούν και διάφορες άλλες απόψεις της υγείας που σχετίζονται με τη χρήσι της καφεΐνης, αλλά παρατηρήστε το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει το άρθρο, του περιοδικού Σάιενς Νταϊτζέστ που παρετέθη ανωτέρω:
«Οι περισσότερες ιατρικές αυθεντίες σήμερα παραδέχονται ότι δεν υπάρχει σαφής απόδειξις ότι ο καφές μόνος του μπορεί να προξενήση θανατηφόρες ασθένειες.»
Μην αγνοείτε το εξής: Ακόμη και όταν έχη διαπιστωθή ότι υπάρχει ένας πιθανός κίνδυνος, δεν θα μπορούσε να εξαρτάται αυτός ο κίνδυνος από την ποσότητα του καφέ ή του τσαγιού που πίνει ένα άτομο και από το πόσο τακτικά πίνει αυτά τα ποτά. Και μήπως ο «κίνδυνος» θα μπορούσε να σχετισθή με την κατάστασι της υγείας του ατόμου;
Αυτά που λέγει η Αγία Γραφή σχετικά με τα οινοπνευματώδη ποτά μπορούν να εφαρμοσθούν και εδώ. Ποιος δεν γνωρίζει ότι η υπερβολική πόσις αυτών των ποτών μπορεί να βλάψη την υγεία του; Και δεν είναι σαφές ότι μερικά άτομα, επειδή έχουν προβλήματα υγείας ή προηγούμενες εμπειρίες με τα οινοπνευματώδη δεν πρέπει να πίνουν τέτοια ποτά καθόλου; Παρ’ όλα αυτά, ο Δημιουργός, που γνωρίζει περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο τα αποτελέσματα των οινοπνευματωδών ποτών, δεν καταδικάζει κατηγορηματικά τη μετριοπαθή χρήσι των. Έτσι, δεν θα μπορούσε ν’ αληθεύη επίσης αυτό και για τον καφέ και το τσάι;
Ως ένα ακόμη Γραφικό παράδειγμα, εξετάστε το μέλι. Μερικά άτομα, επειδή πιστεύουν ότι η ραφιναρισμένη ζάχαρη βλάπτει την υγεία τους, προτιμούν να χρησιμοποιούν μέλι για να γλυκαίνουν τις διάφορες τροφές. Εν τούτοις, η Αγία Γραφή τονίζει: «Εύρηκας μέλι; φάγε όσον σοι είναι αρκετόν, μήποτε υπερεμπλησθής απ’ αυτού και εξεμέσης αυτό. Δεν είναι καλόν να τρώγη τις πολύ μέλι.»—Παροιμ. 25:16, 27.
Πράγματι, θα βλάπτατε την υγεία σας αν τρώγατε πάρα πολύ μέλι, πάρα πολύ ζάχαρη, αλάτι, λίπη, γάλα, αλκοόλ ή τροφές και ποτά που περιέχουν καφεΐνη και, χωρίς αμφιβολία, υπάρχουν μερικά άτομα που πρέπει ν’ αποφεύγουν τελείως τη ζάχαρη, τα οινοπνευματώδη ποτά ή τα υπόλοιπα. Αλλά, άλλα άτομα μπορεί να διαπιστώσουν ότι μπορούν ή θέλουν να τρώγουν και να πίνουν αυτά τα πράγματα με μετριοπάθεια. Και όταν πρόκειται να φάγωμε τέτοια πράγματα, δεν μπορούμε ν’ αγνοήσωμε το γεγονός ότι ένα άτομο κάνει κάτι που είναι βασικά φυσιολογικό και απαραίτητο—τρώγει ή πίνει. Δεν επιβάλλει στο σώμα του μια αφύσικη διαδικασία που, χωρίς αμφιβολία, θα εμόλυνε και θα έβλαπτε, όπως το να εισάγη στους πνεύμονας του καπνό για να ικανοποιήση έναν εθισμό που έχει στη νικοτίνη.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και στο φαγητό και στο ποτό είναι λογικό να γνωρίζωμε τα πράγματα εκείνα που θα μπορούσαν να βλάψουν την υγεία μας. Είτε είναι μέλι, αλάτι, λίπος, γάλα, ένα οινοπνευματώδες ποτό, ή κάποιο ποτό που περιέχει καφεΐνη, μπορείτε να εξετάσετε παράγοντες όπως αυτοί: Την κατάστασι του σώματος σας και οποιεσδήποτε τάσεις του οργανισμού σας προς ωρισμένες ασθένειες που έχετε· το ποσόν ενός ωρισμένου «προϊόντος» που τρώτε ή πίνετε και το πόσο τακτικά το κάνετε αυτό· τις περιστάσεις σας και αυτά που είναι διαθέσιμα για να φάτε ή να πιήτε· και, τελικά, αυτά που έχετε μάθει σχετικά με τα αποτελέσματα που είχε ένα ωρισμένο «προϊόν» στην υγεία άλλων οι οποίοι έκαναν κατανάλωσι αυτού του προϊόντος επί χρόνια.
Συμπέρασμα
Μολονότι η «μετριοπάθεια» είναι ένας ουσιώδης παράγων σε ζητήματα που σχετίζονται με τον καφέ και το τσάι, εξ ίσου ουσιώδης παράγων είναι η «κατανόησις.» Είτε προτιμάτε να πίνετε ή να μην πίνετε τέτοια ποτά, προσπαθήστε να δείξετε κατανόησι προς εκείνους που ενεργούν διαφορετικά.
Εφόσον δεν υπάρχει Γραφική βάσις για κατηγορηματικό κανόνα εναντίον της πόσεως καφέ ή τσαγιού, πρέπει σεις, χωρίς επικρίσεις, ν’ αφήνετε τους άλλους να λαμβάνουν μόνοι των αποφάσεις. Κι εκείνοι πρέπει να κάνουν το ίδιο μ’ εσάς. Διότι, από Γραφική άποψι, το αν ένας Χριστιανός θα πιή καφέ ή τσάι με μετριοπάθεια, είναι προσωπικό του ζήτημα.