Ματιές στον Κόσμο

Κατασκευάζοντας Καλύτερες Βόμβες

◆ Η επιστημονική έρευνα και η ανάπτυξις απασχολεί τώρα περίπου τρία εκατομμύρια επιστήμονες και μηχανικούς σ’ όλο τον κόσμο, σύμφωνα με το Ίδρυμα Γουωρλντγουώτς της Ουάσινγκτον D.C. και στοιχίζει περίπου 150 δισεκατομμύρια δολλάρια κάθε χρόνο. Τι παίρνει ο κόσμος ως αντάλλαγμα για τα χρήματα που δαπανά; Περίπου το ένα τέταρτο των χρημάτων (35 δισεκατομμύρια δολλάρια) και 500.000 περίπου επιστήμονες απασχολούνται δραστήρια στην κατασκευή καλύτερων όπλων. Τριπλάσιο ποσόν χρημάτων δαπανάται για την έρευνα ‘καταστροφής’ απ’ όσο για την ανάπτυξι της πολύ αναγκαίας τεχνολογίας της ενεργείας, σ’ ένα κόσμο που στερείται καυσίμων.

Υποβιβάζοντας τον Κανόνα

◆ Ακολουθώντας την τάσι της γενικής ηθικής παρακμής, ο διευθυντής του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών των Η.Π. (F.B.I.), Ουίλλιαμ Χ. Ουέμπστερ, τόνισε πρόσφατα ότι το γραφείο θα δίνη στο μέλλον λιγότερη έμφασι στην ιδιωτική ζωή των πρακτόρων του. Παραδείγματος χάρι, πράκτορες που έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις δεν θα υπόκεινται πια σε αυτόματη απόλυσι. Μολονότι απαγορεύεται ακόμη να υπηρετούν ομοφυλόφιλοι ως πράκτορες του F.B.I., ο διευθυντής τόνισε ότι θα μελετήση επιστημονικά έντυπα για την ομοφυλοφιλία και ίσως θελήση να εξετάση το ενδεχόμενο να καταστήση τον κανόνα πιο ήπιο κάποτε στο μέλλον.

Γιατί Περισσότερες Βόμβες;

◆ Οι άνθρωποι συχνά διερωτώνται γιατί, αν ένα έθνος έχη αρκετά όπλα με τα οποία μπορεί να φονεύση τον πληθυσμό της γης πάρα πολλές φορές, οι ηγέτες του εξακολουθούν να προάγουν την παραγωγή ακόμη περισσότερων και καλύτερων όπλων. Πρόσφατα, ο ΜακΤζώρτζ Μπάντυ, σύμβουλος της εθνικής ασφαλείας των προέδρων Κέννεντυ και Τζόνσσυ των Η. Π., έρριξε φως στο ζήτημα αυτό σ’ ένα λόγο του προς στο Διεθνές Ίδρυμα Στρατηγικών Ερευνών του Λονδίνου. Είπε ότι η διοικητική τακτική των Η.Π. ποτέ δεν βασίσθηκε πραγματικά στην ιδέα της «χρησιμοποιήσιμης ανωτερότητας,» ούτε στο να έχη περισσότερα και καλύτερα όπλα από την άλλη παράταξι, αλλά, αντιθέτως, στην απειλή εκδικήσεως. «Αλλά παραδέχθηκε ότι οι αξιωματούχοι δεν το λένε αυτό στο κοινό», αναφέρουν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Είπε ότι, μολονότι δημοσία επιβεβαιώνομε την ανωτερότητα των όπλων, «αυτό που δεν τονίσαμε αρκετά έντονα ήταν ότι η κυριώτερη χρήσις αυτής της αριθμητικής ανωτερότητας βρισκόταν στην αξία της σαν επιβεβαίωσις προς το Αμερικανικό κοινό.» Αλλά θα ήταν πράγματι ‘επιβεβαίωσις’ για τα εκατομμύρια του ‘Αμερικάνικου κοινού’ που καταβάλλουν απεγνωσμένες προσπάθειες για να πληρώσουν το λογαριασμό καυσίμων αυτού του χειμώνα, αν το μάθαιναν αυτό;

«Η Δύναμις του Παιδιού»

◆ Το Διεθνές Έτος του Παιδιού έφερε στο προσκήνιο μερικές δραστικές προσπάθειες για τον καθορισμό των «δικαιωμάτων» των παιδιών. Από τη Γερμανία η εφημερίδα Φρανκφούρτερ Ρούντσαου αναφέρει ότι ένας εκπρόσωπος μιας ομάδας αυτοδιωρισμένων υπερασπιστών των παιδιών είπε ότι τα παιδιά «πρέπει να είναι ελεύθερα ν’ αποφασίζουν μόνα τους για τις δικές τους υποθέσεις και να μη λαμβάνουν εκπαίδευσι για στόχους που θέτουν οι ενήλικοι.» Συνέχισε: «Το σχολείο στο μέλλον πρέπει να είναι ένα ίδρυμα όπου η μάθησις θα προσφέρεται επί εθελοντικής βάσεως, ανοικτό από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ, όπου η διδασκαλία θα προσφέρεται πάντοτε, χωρίς η παρακολούθησις να είναι υποχρεωτική. Τα παιδιά που δεν θέλουν να μάθουν θα μπορούσαν ν’ ασχοληθούν σε ψυχαγωγικές δραστηριότητες του σχολείου, τις οποίες θα παρακολουθούσαν κοινωνικοί λειτουργοί. Οι δάσκαλοι δεν θα ήσαν πια εκπαιδευτές αλλά βοηθοί μαθήσεως, . . . αφήνοντας στα παιδιά την πρωτοβουλία ν’ αποφασίσουν αν θέλουν ή όχι ν’ ασχοληθούν με ό,τι συμβαίνει στην τάξι. Στο κάτω-κάτω, τα παιδιά ξέρουν καλύτερα τι χρειάζονται.» Αλλά είναι αλήθεια αυτό;

Πρέπει να Τρώνε Ξύλο τα Παιδιά ή Όχι;

◆ Οι παιδοψυχολόγοι εδώ και πολύ καιρό κατακρίνουν έντονα την τιμωρία των παιδιών με το ξύλο. Αλλά αρκετοί απ’ αυτούς αλλάζουν τώρα γνώμη, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό. Παραδείγματος χάριν, ο ψυχολόγος Φίτσχαφ Ντόνζσον λέει: «Είναι αδύνατον να μεγαλώση ένα παιδί και να μη φάη ξύλο μερικές φορές.» Όταν ένα παιδί γίνεται ‘απαιτητικό και αντιπαθητικό, λίγες ξυλιές το βάζουν στη θέσι του.’ Και η Λουίζ Μπέιτς Έιμς του Ιδρύματος Παιδικής Αναπτύξεως Γκεζέλ στο Νιου Χάβεν του Κοννέκτικατ, δήλωσε πρόσφατα: «Το ξύλο δεν δείχνει στο παιδί τίποτα άλλο παρά ότι είσθε θυμωμένος. Ασφαλώς, αυτό χρειάζεται να το ξέρη το παιδί κάπου-κάπου.» Ο Δημιουργός του ανθρώπου δείχνει ότι ακόμη και η σωματική διόρθωσις, αν γίνεται με σύνεσι, μπορεί να είναι ωφέλιμη για τα παιδιά, επειδή όλοι έχομε κληρονομήσει την αμαρτία και την ατέλεια.—Παρ. 19:18· 22:15· 23:13, 14· 29:15.

Ναζιστής «Άγιος»;

◆ Ο αρχιεπίσκοπος Φράνγιο Κουχάρικ από το Ζάγκρεμπ της Γιουγκοσλαβίας παρώτρυνε πρόσφατα τον Πάπα Ιωάννη-Παύλο τον Β΄ να εξετάση το ενδεχόμενο οσιοποιήσεως του προκατόχου του, του Καρδιναλίου Αλοτζίγιε Στεπίνακ, σαν Ρωμαιοκαθολικού «Αγίου.» Το άσχημο παρελθόν του Στεπίνακ δεν αποτρέπει προφανώς τον Κουχάρικ και τους άλλους υποστηρικτές του. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης αναφέρουν ότι μετά την εισβολή των Ναζιστών στη Γιουγκοσλαβία το 1941, «ιδρύθηκε ένα βασίλειο σ’ ένα ανεξάρτητο κράτος της Κροατίας. Ο αρχιεπίσκοπος Στεπίνακ ανήγγειλε την ίδρυσι αυτού του κράτους από τον άμβωνα του καθεδρικού ναού στο Ζάγκρεμπ, έγινε μέλος του Συμβουλίου του Κράτους και δέχθηκε τη θέσι του Ανώτερου Αποστολικού Βικαρίου στα [Ναζιστικά] στρατεύματα.» Μετά τον πόλεμο, οι Γιουγκοσλάβοι τον κατηγόρησαν για συνεργασία με τους Ναζιστές και τον κατεδίκασαν σε φυλάκισι 16 ετών. «Ο Πάπας Πίος ο Ζ΄ έκανε τον Καρδινάλιο Αρχιεπίσκοπο στη διάρκεια της φυλακίσεώς του και αφώρισε όλους εκείνους που συνδέονταν με τη δίωξί του,» αναφέρουν οι Τάιμς. «Στη Γιουγκοσλαβία, εκτός από την Κροατία, το όνομά του συνδέθηκε με φασιστικές ακρότητες.»

Ο Μεγαλύτερος σε Ηλικία Κολυμβητής της Διώρυγας

◆ Όταν ο γιατρός Τζιμ Κάουνσιλμαν διέσχισε πρόσφατα κολυμπώντας την Αγγλική διώρυγα σε ηλικία 58 ετών, έγινε το μεγαλύτερο σε ηλικία άτομο που μπόρεσε ποτέ να το επιτύχη αυτό. Έγινε επίσης το 214ο άτομο που κατάφερε αυτό τον άθλο. Χρειάσθηκε 13 ώρες και επτά λεπτά. Ο άνεμος τον απέτρεψε από την πορεία του, και χρειάσθηκε να κολυμπήση άλλα 8 χιλιόμετρα (5 μίλια). Όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, ο δάσκαλος κολυμβήσεως από την Ινδιάνα είπε: «Νομίζω ότι έχομε υποβιβάσει πολύ τη σωματική ικανότητα των ηλικιωμένων. Ποιος λέει ότι οι άνθρωποι της ηλικίας μου έχουν ‘ξοφλήσει’; . . . πρέπει να καταλάβωμε πόσα παραγωγικά χρόνια έχομε ακόμη μετά τα 50.»

Ο Πιο Νεαρός Ληστής Τράπεζας

◆ Με την τεράστια αύξησι των ληστειών που συμβαίνουν στις τράπεζες της Νέας Υόρκης, ήταν ίσως αναπόφευκτο να το επιχειρήσουν αυτό και μερικοί νεαροί. Πρόσφατο, δυο νεαροί πήγαν μέσα σε μια τράπεζα στο Λονγκ Άιλαντ κι’ ένας 12-χρονος κρατώντας ένα όπλο ΒΒ στο χέρι είπε στον ταμία: «Βάλε τα χρήματα μέσα στην τσάντα, αλλιώς θα πεθάνης.» Ο ταμίας γέλασε τόσο δυνατά που έφερε σε δύσκολη θέσι τους νεαρούς ώστε έφυγαν τρέχοντας με άδεια τα χέρια. Αργότερα η αστυνομία συνέλαβε τον νεαρό με το όπλο ΒΒ και τον 16-χρονο συνένοχό του. Οι νεαροί εξήγησαν ότι από την τηλεόρασι είχαν μάθει πώς να ληστέψουν μια τράπεζα, κι’ έτσι παρακολούθησαν την τράπεζα αρκετές μέρες και κατόπιν δεν πήγαν στο σχολείο για να κάνουν τη ληστεία.

Υπερβολική Χρήσις Αντιβιοτικών

◆ Η Ιατρική Εφημερίδα της Νέας Αγγλίας σχολίασε πρόσφατα μια έρευνα 5.288 ασθενών σε 20 νοσοκομεία της Πενσυλβανίας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα Αμερικανικά νοσοκομεία θα μπορούσαν να ελαττώσουν τη δοσολογία αντιβιοτικών κατά 20 ως 25 περίπου τοις εκατό, πράγμα το οποίο, με τη σειρά του, θα εξοικονομούσε περίπου 100.000.000 δολλάρια το χρόνο. Πιστεύουν ότι η χρήσις αντιβιωτικών για την παρεμπόδισι οποιασδήποτε μετεγχειρητικής μολύνσεως θα μπορούσε να περιορισθή στις πρώτες δυο μέρες μετά την εγχείρησι, αντί να γίνεται σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της παραμονής του ατόμου στο νοσοκομείο.

«Μαθαίνουμε τη Βία και τον Πόλεμο από τα Σημερινά Μέσα Ψυχαγωγίας»

◆ «Μαθαίνουμε τη βία και τον πόλεμο από τα σημερινά μέσα ψυχαγωγίας. Μαθαίνουμε σ’ ένα τρόπο ζωής, που κυριαρχείται από την πονηρία, ενώ το σχολείο δεν είναι σε θέση να καλύψει το κενό στη σωστή ψυχαγωγία . . .»

Σ’ αυτά τα συμπεράσματα κατέληξαν τα παιδιά που συγκεντρώθηκαν μετά από πρόσκληση των συλλόγων: Μορφωτικού Γκύζη, Σ. Δ. Παγκρατίου, Εξωραϊστικού Π. Άνω Κυψέλης και Μορφωτικού Εξαρχείων.

Μετά από τη συγκέντρωση, τα παιδιά ενέκριναν ψήφισμα, στο οποίο ζητούν:

1. Να ζούμε σ’ ένα κόσμο ειρηνικό, γεμάτο φίλους, χωρίς τον φόβο του πολέμου. Αυτό να γίνει η κύρια φροντίδα των μεγάλων, αλλά και μας των παιδιών.

2. Να δοθούν χρήματα από το κράτος στους Δήμους και τα σχολεία για να γίνουν παιδικές χαρές, γυμναστήρια και κέντρα όπου θα ψυχαγωγούμαστε δημιουργικά.

3. Να γίνουν σωστά πολιτιστικά προγράμματα στην Τηλεόραση και σ’ όλα τα θεάματα, καθώς και καλά περιοδικά και βιβλία. Να δοθούν τα χρήματα γι’ αυτό.

4. Να διαφυλάξουνε τη Λαϊκή μας Παράδοση. Να γίνει σε κάθε Δήμο και Κοινότητα μια μόνιμη έκθεση με αντικείμενα από τη Λαϊκή μας Παράδοση.

5. Να εξακολουθήσουν να μας εμπιστεύονται και να μας αφήνουν να παίρνομε ενεργό μέρος στην οργάνωση και στην παρουσίαση κάθε εκδήλωσης που μας αφορά.

6. Καλά σχολεία, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, περισσότερα λεφτά για την Παιδεία, σωστά και σύγχρονα βιβλία.

7. Καλύτερη συμπεριφορά από τους διδασκάλους.»

(Εφημερίς ΤΑ ΝΕΑ 22/1/80)

Ηλεκτρονικό Σύστημα για «Ποντικίνες»

◆ Ξέραμε για «ποντικούς που συνήθως δρουν στα ξενοδοχεία και κλέπτουν ανύποπτους πελάτες αλλά όπως γράφουν «ΤΑ ΝΕΑ» της 28ης Ιανουαρίου 1980 υπάρχουν και «ποντικίνες» που προτιμούν να δρουν σε καταστήματα νεωτερισμών. Ιδού η σχετική είδησις της εφημερίδος:

ΚΕΝΤΡΙΚΟ κατάστημα νεωτερισμών στον Πειραιά εγκατέστησε—για πρώτη φορά όπως λέγεται στην Ελλάδα—ένα οπτικοακουστικό ηλεκτρονικό σύστημα προστασίας από τις κλοπές των γυναικών, παρόμοιο με αυτό που λειτουργεί από χρόνια στα μεγάλα ευρωπαϊκά καταστήματα. Αν μια γυναίκα βάλει στην τσάντα της ένα φόρεμα, τότε μόλις κατευθυνθεί προς την έξοδο, διεγείρεται το σύστημα συναγερμού και η δράστις συλλαμβάνεται. Το σύστημα συναγερμού διεγείρεται από ένα μικροσκοπικό «πιαστράκι» που βρίσκεται, αθέατο από τον κλέφτη πάνω στο ρούχο και που αφαιρείται από τον ταμία μόλις πάει ο πελάτης να πληρώσει. Φυσικά ο κλέφτης δεν κατευθύνεται στο ταμείο, αλλά ανύποπτος προς την έξοδο. Εκεί τον περιμένει η έκπληξη. . . .

«ΤΑ ΝΕΑ», Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 1980

Τα «Ζαχαρωτά» Τσιγάρα Φτιάχνουν Καπνιστές. . . .

◆ Η απαγόρευση της παραγωγής και πωλήσεως κάθε τσίχλας και καραμέλλας που έχει σχήμα τσιγάρου μελετάται από το Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών στα πλαίσια της αντικαπνιστικής εκστρατείας του, όπως άλλωστε έχουν προτείνει και ειδικοί επιστήμονες επισημαίνοντας τον κίνδυνο να εξοικειωθούν τα παιδιά με το κάπνισμα.

Οι ειδικοί επιστήμονες θεωρούν ότι τα «ζαχαρωτά τσιγάρα» αποτελούν πλάγιο τρόπο προσελεύσεως νέων καπνιστών. Η διαφήμιση των παιδικών αυτών τσιγάρων πρέπει οπωσδήποτε να ενισχύεται και από τις διάφορες καπνοβιομηχανίες μια και τα τσιγάρα αυτά έχουν όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα των πραγματικών τσιγάρων και οι μάρκες τους είναι αυτές ακριβώς που κυκλοφορούν στην αγορά.

Θα συνεχιστεί, εξάλλου, από το υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών η εκστρατεία κατά της παχυσαρκίας και θα γίνει μια ακόμη διαφωτιστική εξόρμηση για την προστασία των δοντιών.

Επίσης, μέσα στο 1980, θα ανακινηθεί από τα υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών η απόφαση για τη φθορίωση του νερού που δεν προχώρησε σε εφαρμογή.

(Εφημερίς «ΤΑ ΝΕΑ» 11/1/80)