Όταν οι Άνθρωποι Έρχονται σ’ Επαφή με τα Ζώα

Μερικά χρησιμοποιούνται κατάλληλα, μερικά κακοποιούνται άκαρδα

ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ

Μπορεί η TLC (τρυφερή στοργική φροντίδα) να μειώση τον κίνδυνο των καρδιακών παθήσεων ακόμη και όταν καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες χοληστερίνης; Προφανώς μπορεί—τουλάχιστον στα κουνέλια. Ερευνητές του Κρατικού Πανεπιστημίου του Οχάιο ανέφεραν πειράματα με δυο ομάδες κουνελιών στα οποία δόθηκαν απολύτως όμοια διαιτολόγια. Η μια ομάδα απολάμβανε «τρυφερή στοργική φροντίδα,» ενώ η άλλη ομάδα τη συνηθισμένη φροντίδα. Για τα κουνέλια που έλαβαν τη στοργική φροντίδα, ένας ερευνητής είπε: «Τα επισκεπτόμουν τέσσερις ή πέντε φορές την ημέρα μόνο και μόνο για να τα χαιρετήσω και να τα χαϊδέψω. Ήσαν ευτυχισμένα.» Το αποτέλεσμα; Ο Δρ Φρεντ Κόρνχιλ, υφηγητής χειρουργός στο Κολλέγιο Ιατρικής του πανεπιστημίου είπε: «Παρατηρήσαμε διπλάσια αθηροσκλήρωσι [αύξησι της χοληστερίνης]—σε μια περίπτωσι τριπλάσια—στις αορτές των ζώων στα οποία δινόταν συνηθισμένη φροντίδα, απ’ ό,τι είδαμε στα κουνέλια με την στοργική φροντίδα.» Το πείραμα φαίνεται να συμφωνή και με άλλες έρευνες που δείχνουν ότι η έντασις μπορεί να συμβάλλη στα καρδιακά νοσήματα, και τα κουνέλια που λαμβάνουν στοργική φροντίδα προφανώς αισθάνονται λιγότερη έντασι. Χωρίς αμφιβολία το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΙΣ ΝΕΡΟΥ

Και από τους Βιβλικούς χρόνους ακόμη η επιβίωσις στην έρημο εξαρτάτο από τη συνεργασία μεταξύ ανθρώπου και γκαμήλας. Γιατί οι γκαμήλες προσαρμόζονται τόσο στη ζωή της ερήμου;

Η συγκράτησις νερού είναι ένας κύριος παράγων. Αν χάσετε 10 τοις εκατό από το βάρος του σώματός σας σε νερό, θα πεθάνετε. Μια γκαμήλα μπορεί να χάση τριπλάσιο ποσοστό νερού χωρίς καμιά βλάβη. Όταν ζεσταίνεσθε, ιδρώνετε εύκολα, αλλά οι γκαμήλες ζεσταίνονται με πολύ αργό ρυθμό και ιδρώνουν πολύ λίγο. Τα νεφρά σας εκκρίνουν πολύ περισσότερο νερό από ό,τι τα νεφρά της γκαμήλας. Αλλά το ζήτημα δεν τελειώνει εδώ.

Έχετε ποτέ παρατηρήσει τον αχνό που σχηματίζεται από την αναπνοή σας μια κρύα μέρα; Αυτός ο αχνός σημαίνει ότι χάνετε νερό κάθε φορά που εκπνέετε. Αυτό δεν συμβαίνει στη γκαμήλα. Είναι μοναδική στην ικανότητά της να συγκρατή το νερό κατά την εκπνοή. Πώς το κάνει αυτό η γκαμήλα;

Αν μ’ ένα κομμάτι χαρτί φτιάξετε ένα κύλινδρο και φυσήξετε μέσα, έχετε ένα δείγμα του εσωτερικού της μύτης μιας γκαμήλας. Αλλά ο «κύλινδρος» της γκαμήλας δεν είναι φτιαγμένος από χαρτί. Πρόκειται για μια βλεννώδη μεμβράνη με ειδικό υδροαπορροφητικό κάλυμμα.

Ο εισερχόμενος αέρας παίρνει την υγρασία από το κάλυμμα της μεμβράνης, αφήνοντας τη μεμβράνη ψυχρή και ξηρή. Όταν η γκαμήλα βγάζη τον αέρα, η ζεστή υγρασία από τα πνευμόνια απορροφάται από τη μεμβράνη προτού μπορέση να χαθή έξω από τη μύτη. Μ’ αυτό τον τρόπο η γκαμήλα εξοικονομεί 68 τοις εκατό από την υγρασία που διαφορετικά θα χανόταν!

ΞΑΝΑΒΡΕΘΗΚΕ ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ

Μια υποψήφια για ντοκτορά ζωολογίας στο Πανεπιστήμιο Ράτγκερς πήγαινε πρόσφατα να τοποθετήση μια θαλάσσια χελώνα σ’ ένα βάλτο. Σχεδίαζε να προσαρτήση ένα πομπό στην πλάτη της χελώνας· έπειτα μ’ ένα μηχάνημα λήψεως συντονισμένο με τον πομπό θα μπορούσε ν’ ακολουθή τις κινήσεις της χελώνας όταν η χελώνα θα απέθετε τα αυγά της. Ωστόσο, σ’ ένα φανάρι, κάποιος πλησίασε το αυτοκίνητό της κι έκλεψε το πορτοφόλι της. Αυτό περιείχε τον πομπό της χελώνας. Έτσι, μετά από λίγο, αυτή κι ένας καθηγητής ζωολογίας έθεσαν σε ενέργεια τον δέκτη. Ο πομπός εντοπίσθηκε σ’ ένα στάβλο πίσω από ένα ακατοίκητο σπίτι, λίγα τετράγωνα πιο πέρα από κει που εκλάπη το πορτοφόλι. Εκεί βρισκόταν τελείως άθικτο, αλλά χωρίς τα χρήματα. Βρίσκοντας το πορτοφόλι, ο πομπός γρήγορα μεταφέρθηκε εκεί που ανήκε—στην πλάτη μιας χελώνας σ’ ένα βάλτο.

ΧΟΙΡΟΙ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ

Ακόμη και οι χοίροι προστέθηκαν στη μανία του τρεξίματος. Μια ομάδα στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Αριζόνας, για να εξετάση τις επιδράσεις του τρεξίματος και των υψηλών σε λίπος διαιτολογίων, στα καρδιακά προβλήματα, αποφάσισε να χρησιμοποιήση χοίρους, επειδή λένε ότι έχουν ψυχολογικά χαρακτηριστικά που μοιάζουν με των ανθρώπων, όπως είναι η ευαισθησία στην έντασι. Ο στόχος των χοίρων είναι να τρέξουν 3,2 χιλιόμετρα (δύο μίλια) τη μέρα. Ωστόσο, δεν τρέχουν και οι 18 χοίροι στην έρευνα. Οι έξι απλώς τρώνε και κοιμούνται με τον συνηθισμένο τρόπο. Άλλοι έξι άρχισαν να τρέχουν όταν ήταν μικρά γουρουνάκια, και έξι ακόμη άρχισαν να τρέχουν όταν έφθασαν σε βάρος 68 κιλών (150 πάουντς). Για τους χοίρους που τρέχουν, ο Ρος Κονσόουλ λέει τα εξής: «Τρέχουν γρήγορα τον πρώτο περίπου γύρο. Μετά απ’ αυτό, πολλά χρειάζονται κάποια ενθάρρυνσι.» Αυτή η ενθάρρυνσις τούς δίδεται σπρώχνοντάς τα κάπου κάπου με μια μακρυά διχάλα. Ένας άλλος λόγος που προτιμήθηκαν οι χοίροι για τη μελέτη του ελαφρού τρεξίματος είναι, όπως λέει ο βοηθός καθηγητού γεωργίας Τζωρτζ Σεπερίχ: «Μπορούμε να είμαστε αρκετά βέβαιοι ότι κανένας δεν πρόκειται να προσκαλέση τους χοίρους μας για μπύρα και πίτσα στα μέσα της έρευνάς μας.» Οι πρώτες διαπιστώσεις είναι ότι οι χοίροι που έτρεχαν φαίνεται να έχουν περισσότερη ενεργητικότητα και πιο ευχάριστη διάθεσι.

«ΟΧΙ ΠΙΑ ΔΑΚΡΥΑ»; ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;

Τα «Επιστημονικά Νέα» του περασμένου Οκτωβρίου ανέφεραν τα εξής: «Θυμάστε τις διαφημίσεις σαμπουάν που διακήρυτταν ‘όχι πια δάκρυα’; Περισσότερες πληροφορίες για το αν ένα προϊόν ερεθίζη το μάτι ή όχι παρουσιάσθηκαν στη δοκιμή Ντρέιζ, που πήρε το όνομά της από τον ερευνητή της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων, που την επινόησε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και περιλαμβάνει το ρίξιμο μιας ουσίας απ’ ευθείας στον κερατοειδή χιτώνα ενός κουνελιού. Οι αντιδράσεις—όπως είναι οι φουσκάλες, οι βλάβες ή η καταστροφή ιστών—σημειώνονται συγκρίνοντας το υπό εξέτασιν μάτι με το άλλο μάτι του κουνελιού, το προφυλαγμένο. Πολλά κουνέλια υφίστανται έντονο πόνο για να επιβεβαιώσουν τις υποψίες ότι ουσίες αποχρωματισμού και άλλα πράγματα δεν πρέπει να έρχονται σ’ επαφή με το μάτι.»

Ένας συνασπισμός στον οποίον ηγείται η Ανθρωπιστική Κοινωνία των Ηνωμένων Εθνών ασκεί πίεσι στα εργαστήρια για ανθρωπιστικές λύσεις στο πείραμα Ντρέιζ. «Είναι τελείως απάνθρωπο τεστ,» ομολογεί ο Τζιμ Ρόλοφ της ΕΠΑ. Οι τεχνικοί απεχθάνονται να το κάνουν αυτό, όπως λέει, επειδή «αν πάρετε μια πολύ καυστική χημική ουσία, είναι πράγματι σκληρό.» Ισχυρίζεται ότι το τεστ δεν είναι απαραίτητο αν οι δοκιμές του δέρματος δείχνουν ότι μια ουσία είναι πολύ καυστική.